O tarz sığ yorum yapanları kaale almıyorum zaten. Ailem tarafından ne yapılması gerekiyordu ki şükredeyim bu durumuma. Sokağa atmaları mı gerekiyordu? Dediklerinizle beni açıklamışsınız. Doğurmasalardı o zaman... Anladığınız için teşekkür ederim.
O tarz sığ yorum yapanları kaale almıyorum zaten. Ailem tarafından ne yapılması gerekiyordu ki şükredeyim bu durumuma. Sokağa atmaları mı gerekiyordu? Dediklerinizle beni açıklamışsınız. Doğurmasalardı o zaman... Anladığınız için teşekkür ederim.Ya ne çok zırvalayan olmuş, yok ailenmiş de okutmuşlar da bilmem ne de. Lan tabi okutacaklar! Adamlar belli ki zengin, bir zahmet onu da yapsınlar. Sanki kız doğmadan evvel sordular, doğmak istiyor musun diye. Çocuk yaptıysan bakacaksın arkadaş, istediği okula da göndereceksin, söz verdiysen de tutacaksın. He yok yapmam diyorsa da yapmayacaktı çocuk mocuk. Ne bu kedi mi sanki yemini suyunu ver evde yatsın? İnsan be o insan! Çoğu aileyi anlamıyorum bu sebepten, kiminin yemeye ekmeği yok doğurmuş 4 tane, kimi varlıklı 1 taneye yetemiyor.
Valla onu bunu bilmem, varlıklı veya değil bir adam çocuk yaptıysa standartları elverdiğince o çocuğa en iyisini yapacak. Gerekirse az yiyecek o çocuğa yedirecek o kadar! E yok katlanamam diyorsan da yapma arkadaş yapma!
Ortada onların şekillendirdiği bir hayat var. Kazanıldığı halde gidilemeyen bir üniversite var. Mezun olunca çalıştım çok iyi bir iş değildi vasattı bana göre. Seyahati de bol bir işti. Ama onda bile huzur vermediler. Mesela o gün için x şehrine gidiyorduk ve işyerimi arayıp oraya gidip gitmediğimi kontrol ediyorlardı(Herhalde evden kaçma amaçlı iş gezim olduğunu zannediyorlardı.) İşimi sevmiyordum ve bu saçmalıklarına dayanamadım. Ben bu kadar yapabiliyorum bulduğum iş bu, siz bulun o zaman dedim bıraktım işi de. (Ki babam oğlu gibi sevdiği kuzeni için ne işler ayarladı. Benim için kılını kıpırdatmıyor. Hep sen yapamazsın edemezsin lafları duydum. Pes ettim. Her şeye çok geç kalmış hissediyorum kendimi.Bazen ben de ailemi hayatımın gidişatı yönünden yeterli yönlendirmediklerini düşünüp, onlara kızıyorum.
İstediğim bölümde beni de okutmadılar, istediğim yerde staj yaptırmadılar. Arkadaşlarım çok kaliteli şirketlerde çalışırken ben evde oturuyordum. Ortamları bozukmuş diye ki bu bölümde okumamı onlar istemişti.
Ben evlendikten sonra kendi düzeni kurdum. İstediğim bir işteyim, istediğim gibi gezip tozuyorum. İstediğim ülkeye gidiyorum.
Dil için Kanada'ya gitmek istediğimde babam beni göndermemişti ama kız kardeşim şuan erasmus için hazırlanıyor :))
Çok daha böyle örnekler var hayatımda ama bugüne şükür. Anne babama şükür ki HAYATTALAR.
Asla ama asla zamansız vefatlarını istemem bunun için de çok dua ederim.
Her şey bir gün düzelecek ama inan anne-baban arkandaysa tüm olumsuzluklara rağmen hayatta bundan güzel bir şey yok
Kötü bir mesleğim yok yani belki birçok kişinin hayali ama istediğim yerde okusaydım her şey daha farklı olurdu. Mühendisliği teknik üniversitede okumakla herhangi bir üniversitede okumanın çok farkı var bana göre. Buna sığınmıyorum ama hep içimde ukte kaldı işte... İş olanakları da ona göre şekilleniyor tabi...Evet bu ülkede bu kızdan daha kötü durumda olanlarda var. Ne yani herkes kendinden çok düşüğü düşünüp hiç bişey yapmayıp verilene razı mı oluyor. Şu konuda yorum yapanların çoğu ailesinden az yada çok beklentide olup bir şeyler alan insanlar. Bende dahil. Erkek evlat bir şekilde tolere edilebilir ama bir kızın varsa ve sen elinde olmasına rağmen imkanlarını sunmuyorsan o çocuğu neden dünyaya getiripte psikolojisiyle oynuyorsun.
Yapmayacaktın madem neden sözler verdin. Belki başka bir ile gidip kendince yöntemler bulabilirdi
Sen burda kal şunları şunları yapıcaz diyip sonrada umursanmamak ne acı
Helede bunu yapan anne ve babansa
Ben seni haklı buldum konu sahibi arkadaşım
Seni kınayanlar dört dörtlük evlat olmuş sanki boşversene
Ana tema maddiyat gibi görünsede derdin kesinlikle bu değil
Her birey ailesi tarafından önemsenmek, evlat olduğunu hissetmek ister
Lütufmuş gibi sığındırmaz evine insan evladını
Hayat işte bir yandan doğurmadığı halde herşeyini verenler, diğer yandan kanından canından olanı umursamayanlar
Allah hepimizin yardımcısı olsun
Bence ne okudun bilmiyorum ama farklı bir ilde iş bulmaya çalış
Atan yada bilmiyorum
Yeni bir hayat kur kendine
Son 1,5 senem nasibimde varsa bende gidicem 24 yaşındayım
Bir yaştan sonra tahammül gücün sıfıra iniyor...
Hayır bir de bu kızın saydıklarını ailesi değil de kocası yapsaydı ya da ne bileyim eşinin ailesi yapsaydı 30 sayfa demediklerine bırakmazlardı. Ne yani öz aile olunca ne oluyor ki? Hepsi melek mi yani? Üfff azıcık uyanın gözünüzü açın. Öz olunca bir şey olduğu falan yok, sadece yaptıkları canını daha fazla yakar o kadar.Evet bu ülkede bu kızdan daha kötü durumda olanlarda var. Ne yani herkes kendinden çok düşüğü düşünüp hiç bişey yapmayıp verilene razı mı oluyor. Şu konuda yorum yapanların çoğu ailesinden az yada çok beklentide olup bir şeyler alan insanlar. Bende dahil. Erkek evlat bir şekilde tolere edilebilir ama bir kızın varsa ve sen elinde olmasına rağmen imkanlarını sunmuyorsan o çocuğu neden dünyaya getiripte psikolojisiyle oynuyorsun.
Yapmayacaktın madem neden sözler verdin. Belki başka bir ile gidip kendince yöntemler bulabilirdi
Sen burda kal şunları şunları yapıcaz diyip sonrada umursanmamak ne acı
Helede bunu yapan anne ve babansa
Ben seni haklı buldum konu sahibi arkadaşım
Seni kınayanlar dört dörtlük evlat olmuş sanki boşversene
Ana tema maddiyat gibi görünsede derdin kesinlikle bu değil
Her birey ailesi tarafından önemsenmek, evlat olduğunu hissetmek ister
Lütufmuş gibi sığındırmaz evine insan evladını
Hayat işte bir yandan doğurmadığı halde herşeyini verenler, diğer yandan kanından canından olanı umursamayanlar
Allah hepimizin yardımcısı olsun
Bence ne okudun bilmiyorum ama farklı bir ilde iş bulmaya çalış
Atan yada bilmiyorum
Yeni bir hayat kur kendine
Son 1,5 senem nasibimde varsa bende gidicem 24 yaşındayım
Bir yaştan sonra tahammül gücün sıfıra iniyor...
Zorla yakalarına yapıştım sandılar sanırımInsanlar da bi cins ha! Adam parası varken kiracisinin bile dediklerini yapmış çocuğunun dediğini yapmamış yani ona "değer" vermemiş. Arkadaş burada fakirdik de vermedi diye mi şikayet ediyor?
Kişilik bozukluğunun ailedeki bi bireyden kaynaklandığını düşünüyorum. Tedavi imkanin varsa yaşin çok genç geçen yillara üzülmek yerine önündeki uzun yilllara bak.
Ailesiyle sorun yasamayan kimse tanimiyorum, bunlardan buyuk sorunlari olanlara bakarsak senin dedigine gore hepsinde kisilik bozuklugu olmali. Etrafimizda saglam kafasi olan kimse kalmamis demektir.Bence günümüzde aynı şehirde okumamı istemeleri çok saçmaydı. Kişilik bozukluğu da aile sebepli bir şeydir zaten yani her şey onlara çıkıyor. Bu arada çok kez doktora gittim ama tedavisi zor bir çeşidinden benimkisi. Tedavi olmak istemiyorum.
Zorla yakalarına yapıştım sandılar sanırımInsanlar da bi cins ha! Adam parası varken kiracisinin bile dediklerini yapmış çocuğunun dediğini yapmamış yani ona "değer" vermemiş. Arkadaş burada fakirdik de vermedi diye mi şikayet ediyor?
Kişilik bozukluğunun ailedeki bi bireyden kaynaklandığını düşünüyorum. Tedavi imkanin varsa yaşin çok genç geçen yillara üzülmek yerine önündeki uzun yilllara bak.
Teşekkür ederim akıl verdiğiniz için :) Yok memurluk düşünmüyorum bu bölümü okuyup memur olmam doğru olmaz. Ayrı eve çıkmak güzel de aile desteği olmadan o da zor değil mi? Şuan bir çok şehirde bir kızın kalabileceği yerdeki evler 800-1000 lira en az. Ne bileyim bunun faturaları var. Eve eşya alınacak falan. Tabi kişisel bakım kıyafet vs lazım sonuçta çalışırken ne bileyim eve çıkmak istiyorum ama maaş yetersizliği korkutuyor beni. Anca öğrenci evi gibi bir kaç kişi kalıcaz. Öyle de tanıdığım yok eve çıkabileceğim, yanına gidebileceğim falan. Ben mi abartıyorum acaba?Bu arada söylemeyi unuttum, ne mezunusun bilmiyorum ama memur olmayı düşünmez misin? Bölümünle alakalı ya da normal düz memur? Atanırsan ailenden de uzaklaşmış olursun hem de kendi ayaklarının üzerinde durabilirsin. İşin, maaşın hazır olur. 2000 civarı sanırım maaşları var, tamam ne uzalır ne de kısalırsın ama en azından başlangıç için gayet iyi bence. Var benim öyle arkadaşlarım, yaşadığı şehirden ayrılmak için, ailesinden ayrılmak için memur olup atanmak isteyen.
Kendim için bişey yapma gücüm kalmadı. İş hayatım yok şuan ki sevmiyorum demiştim. Aşk hayatım öyle keza. Aile zaten... Yani her şey kötü gidiyor bana göre içimden bir şey yapmak gelmiyor. Geç kalmış hissediyorum kendimi.Bu hayati yaşamanin nedeni ailen olabilir ama devam edip etmemek senin elinde.
Her zaman başkalarini suçlamak kolaydir sen ne yaptin kendin için?
Yoo değiller. Bir kere konuşmaya çalışmıştım ben çocukken bile böyle yapmıştınız diye. Babam dalga geçmişti dediğimle. Bir oyuncak yüzünden mi böyle yapıyorsun yani biz bu kadar yetiştirebiliyoruz demişti. Çok daha fazla canım yandığı için ben konuşmuyorum artık bu konuyu. Sadece hiçbir şey yapmıyorsunuz diye sürekli evi terketmelerim var. O zaman arayıp yalvarıyorlar eve dönene kadar sapık gibi. Ama eve geldiğimde her şey yine aynı. Tutulan sözler hiç yerine getirilmedi.Ailenle konuşmayı denedin mi bence yüzleş.belki geçerli sebepleri vardı.herkes hata yapar belki pişmanlar.
O filmi biliyorum ama izlemedim. Açıkçası hastalığı pek keşfetmek istemiyorum. Okuduğumda belirtilerini her şey çok uyuyordu benimle. İyice kendimi orda yazılanlara uydururum diye araştırmayı da bırakmıştım.Benim de küçükken sıkıntılarım oldu.Durumumuz çok iyi değildi ama sizinki kadar.Annem mesela ablamla bana hiç kıyafet almazdı günlerce aynı şeyi giydiğimi bilirim ya da günlerce hatta aylarca beslenmeme sadece peynir ekmek koyduğunu bilirim.Ben ortanca çocuk olduğum için sanki hep bi arada kaynadım gibi hissettim.Sanki annem beni daha az seviyor gibi ben gereksizmişim gibi hissettim.Ablamdan sonra ben erkek olsaymışım başka çocuk yapmazlarmış böyle demişti annem mesela 3 çocuğun fazla olduğundan bahsederken.Benden sonra bi de erkek kardeşim olmuş.
Küçükken annem açık açık ablamla beni kıyaslardı insanlardan onay beklerdi işte ablası daha güzel değil mi diye.Yani bunun gibi bi sürü şey anlatsam 40 sayfa olur.Ama ben annemden nefret etmiyorum bi dönem çok ettim evet.Sonra bunları tamamen cahilliğinden yaptığının farkına vardım.Özünde iyi bi insan olduğunu fark ettim.O da öyle yetişmiş vizyonu o kadar ona da böyle aşılanmış evlat sevgisi yapılacak bir şey yok.
Aile sevgisi, desteği özgüven kazanmada sosyal ilişkilerde vs. çok önemli evet ama ben kendi başıma bunları kazanmaya geliştirmeye çalıştım hep.Bence artık geçmişi sorgulamayı bırakın evde de kötü kızı oynamayı bırakın bence.İçinizden gelmiyorsa tamam yapmayın onlara bişeyler ama kötü de davranmayın bence.İnsanlar bazen en yakınındakileri göremezler nasıl olsa hep elimin altında diye.Onların cahilliğine verin ve bi an önce yolunuzu çizin.
Asla yeniden okumak için yaşlı değilsiniz ben de 22 yaşında başladım üniv.ye.Bence yeniden okumalısınız istediğiniz yerde istediğiniz şehirde part time da çalışabilirsiniz ayrıca.Ömür boyu sevmediğiniz işi yapmaktan iyidir.Ayrıca geç yaşta okumak çok daha iyidir her şeyin daha bi farkında olursunuz.
Çok uzattım ama kısaca evet kötü bi geçmiş hiç geçmeyebilir ama yine de dünyayla barışın derim ben.Bi laf var çok severim:SEN AĞAÇ DEĞİLSİN YERİNDEN MEMNUN DEĞİLSEN HAREKET ET diye.
Bir de son olarak eğer izlemediyseniz 'Girl,interrupted' adlı filmi mutlaka ama mutlaka izleyin.Sizin hastalığınızla ilgili izleyin ve bu hastalık aşılır mı aşılamaz mı bi görün derim ben :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?