Sorma canım zaten kendi kendime psikanalitik yapıyorum yapayalnızım destekçim kimse yok derin depresyondayım galiba yüzüm gülse de iyiyim desem de içten içe bişeylere üzülüyorum galiba halim vaktim yerinde hiçbir sıkıntım yok şükür böyle bakınca da nankörlük yapıyorum diye düşünüp daha da üzülüyorum sanırım ağır kaldırmamam gerek çocuk kucağımdan inmiyo ev iş konusunda rahatım ama yine de dağınıklık moralimi bozuyor kocam sağolsun en büyük destekçim ama insan aranmak sorulmak da istiyor herkes kendi egosunu tatmin etme peşinde, geçen teyzemi aradım aa bende seni arayacaktım dedi bende nedense hep öyle oluyo herkeste ben önce arıyorum dedim kapatııktan sonra bana bir aydınlanma geldi acaba çok mu insan arıyorum fırsat vermiyor muyum insanlara diye düşündüm bilmiyorum ne istediğimi ne yapmak istediğimi çocuğum sağlıklı iyi şükür ama bana çok yapışık bazen çok bunalıyorum sonra bu anları özlicem biliyorum ağrılarım var uzanmak istiyorum üstüme çıkıyo yemek bile yaparken kırk takla atıyorum sürekli iç hesaplaşmam var krndimle nasıl daha iyi olabilirim diye çok mu kasıyorum nasıl yapayım diyorum entelektüel hiçnişry yapamıyorım bazen konuşurken bile kendimden nefret ediyorum yanlış telaffuz edince yada birilerinin yanına gidince çok duygularımla hareket edip fevri davranıyorum daha önce böyle değildim nerde nasıl davranacağımı kestiremiyorum artık, eşim iyidir ama manipülatif yanı fazladır bazen doğru mu yoksa haklı olmak uğruna mı böyle konuşuyor diyorum onu bile analiz edemiyorum uzar gider benim listem kısaca