Kızlar bugün parka gittik eve 15 dk yürüme mesafesinde, dönüşte tektim ağlamaya başladı hadi dedim idare ederim bi de elbise giymiştim yolda da oturacak yer yoktu emziremeyecektim. Allahımmmm felaketti, ağlaya ağlaya içi çıktı artık kucağıma aldım bi elimle bebeği tutup diğer elimle arabayı sürdüm o arada hala ağlıyor tabi. Yoldan geçenler acıyarak bana baktılar
bi ara dedim bebek arabasını bırakayım bari daha fazla süremicem ama çalınır diye de devam ettim öyle
1 kilo ter attım ya o 15 dk bana 15 saat gibi geldi. Bir daha da emziremeyeceğim yere gitmem
ınga ınga diye inletti mahalleyi minnak kızım. Eve geldik emiştik sonra hiçbi şey olmamış gibi gülüyor