Yaa bende mi sorun var diyorum kızlar siz böyle yazınca

ya ben pek böyle hissetmiyorum tüm noksanlara rağmen, çünkü bebekli süreç böyledir bebek böyle bir şeydir diyerek çıktım yola. Bi de sanki hayıflanmak Allahın gücüne gider diye de çekiniyorum sanırım. Son iki haftadır saat başı kalkıyor emziriyorum yanımda kalıyor bazen tetikte uyuyorum uyudumsa da. Hiçbir şey anlamıyorum uyuduğumdan ama onu sağ salim görüyorum gülerken görüyorum geçiyo. Bi de bana kalsa bi sene daha ertelerdim bebek olayını ama çevremde kariyer için keyfi için erteleyip 30+ olup istese de bebeği olamayanlar dolunca, E bir de korunmamamıza rağmen 6 ay olmayınca inceden tırsıp yaptık djjfks bebeklerimiz bize bebekliğini yapıyor ve max 2 sene böyleler. Sonra çocuk olacaklar ergen olacaklar yetişkin olacaklar kopucaklar belki kıymet bilmeye odaklıyım. Hatta şu sıra beni üzebilen tek şey ‘ya onunla istediğim kadar vakit geçirmeden doyamadan zaman çabucak geçerse’ bi saat fazla uyusa özlüyorum kızımı şaka gibi