Ahh destegin icin tesekkur ederim

Yani bazen insan da takdir edilmek desteklenmek istiyor gercekten.. Hele ki konu evlatsa.. bizde cocugun pozitif gelisimi kendindendir annenin etkisi yoktur, olumsuz durumlar ise kesinlikle anneden kaynaklidir inanisi var malesef, o nedenle uzaktan bir destek cumlesi bile cok iyi geliyor.
Doktorun yaklasimi ve nereden cesaret aldigiyla ilgili yorumlarinda cok haklisin. Benim de hatam var, fazla anlam yukluyorum sanirim.
Doktorumu degistirmeyi cok dusundum, ama bu saatten snra saglikli bir karar mi bilemedim zira iki yillik butun gelisim surecini o takip etti.
Yavrun iki yasinda ve kreste! Bu benim icin o kadar uzak ama zaman zaman da imrendigim bir durum ki.. kizim bana bagli ama ben daha cok bagimliyim. Korkularim cok agir basiyor. O hazir degil, ben hic diilim ama zamanimiz var. Hele bir bezden de kirtulalim da :)
Psikologa gitmeyi dusunuyorum bu arada kizimla. Kendi basina oyun kurmayi desteklemek icin dogru yaklasimlari duymaya ohtiyacim var mesela, ve bu benim bagimli hallerimi nasil torpulemem gerekiyor gibi gibi seyler icin..
Mama ile ilgili durum bizde de ayni. Henuz hic sut icmedi. Peynir yemiyor, yogurt cok guzel yerdi ama bi suredir istemiyor ve bazi karisimlarin icine ekliyorum puding gibi bisiy olurlyor o yogurt ve peynir ve hatta yumurta.
Bir ara tam ucirumdaydim sanki cocugu yemeye zorlama konusunda ama artik istemiyorum ya da doydum dedigi anda sadece emin olmak icin teyit almak icin soruyorum ve hayirsa hayir, birakiyorum o an. O da ben de yemedigi zaman nasilsa mama var konforunda da olabiliriz gobime geliyor :)
Su aralar mamayi cok cok cok az koyuyorum ve biraz sulu yapiyorum. Zamanla sevimsiz gelir ve kendiliginden birakir belki diye.
Emzikte hoc zorlanmadim kendi kendine birakmisti 1.5 yasina gelmeden once. Umarim bu da oyle olur..
Tekrar tesekkur ediyorum
Japonya’ya sevgiler..