İyiyiz şükür çok zor günler geçirdik halada geçiriyoruz yazı ayrı dert kışı ayrı dert konteyner da yaşamanın ama iyiyiz hayattayiz şükürler olsun çok zor oluyor küçücük yer en büyük tesellimiz birinci dereceden kayıp yaşamamış olmamız
oğlan aşırı hareketli hiç durmuyor çok mız mız
en çok o yoruyo ama canları sağolsun
depremde yedikleri soğuk iclerine işledi buz gibi mama yediler o dışarda ki soğuğu ayazı saymıyorum bile o yüzden hemen hemen her ay iki defa bronşite yakalanıyorlar kronikleşti
ama bunlarda geçecek inşallah aklıma geldi burası merak ettim bebeler napıyo nasıllar diye bizimkiler aşırı biberon manyakları nasıl biraktiracam bilmiyorum sizinkiler hala gece mama için kalkıyor mu
benim oğlan yaşını doldurunca emmeyi bıraktı biberon mamasını da günde 1 e düşürdüm gece uyumadan önce veriyorum sadece mecbur kalırsam gün içinde veriyorum. gece uyanırsa ya su veriyorum ya da hiç bişey vermeden sallayıp geri uykuya döndürüyorum alıştı çok şükür uyku arasında mama istemiyor bazı geceler sabaha kadar uyuyor bazı geceler uyanıyor uzun süre uğraşıyorum tekrar uyusun diye tam olarak rutine binmiş değil gece uykusu böyle böyle düzelecek diye avutuyorum kendimi çok zorladığı zamanlar
2 yaşı dokdursunlar denicem bakalım
sizinkiler de kendiliğinden bırakır bence uyku ağır basacaktır bir zaman sonra
