Günaydın kızlar. Herkese mutlu haftalar. Sorunsuz geçireceğimiz bir hafta olur inşallah.
Bir şey sınmak istiyorum çocuklarınıza kardeşi olacağını, abi/abla olacaklarını nasıl söylediniz? Bir de kardaşlar arasında kıskançlık olmaması için neler yapılabilir?
Ben en başında söyledim ama çevremde herkes çok acele etmişsin bu kadar erken söylenmez diyor.
Merhaba. Uzun yazmışım biraz ama uzun konuyu ancak bu kadar özetleyebildim
Biri 3.5 biri 5.5 çocuklarımın, yanlış hatırlamıyorsam 4.5 5 ay civarında söyledim. Öncelikle hemen abla abi yükleri yüklemeye gerek yok, büyüdün vs söylemler daha da yoracaktır. Basitçe bir bebek kardeşleri olacağını, gerekli büyüklüğe gelince yanımıza geleceğini anlattım anlayacakları şekilde.Onların bebeğin abisi olacaklarıni söyledim.Erken söylemenin iki sıkıntısı var, birincisi malum, bebekle ilgili bir sorun olma durumu. Ikincisi de çocukların zaman algısı bizim gibi olmadığından sabirsizlanabiliyorlar.
Önemli noktalar şunlar ki; öncelikle sordukları sorulara anlayacakları şekilde mutlaka cevap verin.Bebek nasıl oldu gibi sorular yaşa göre degisir zaten. Mesela küçük oğlumun bebeğin tam olarak nerede olduğuyla ilgili kaygıları oldu, bebeğin büyüyüp beni yutacağından korktu birkaç gün. Ona annelerin karninda rahim denen özel bir bölüm olduğunu bebegin orada büyüdüğünü anlattım ve kabaca elimle gosterdim bu kadar olunca oradan cikacak dedim. Buyuk oğlumun oluşumuyla ilgili soruları vardı, anneyle babadan özel iki hücre gelip annenin karnındaki özel bir bölümde birleşiyor dedim ona da. Hücrelerin oraya nasıl girdiğini sormadı mesela
Böylece durumu normallestirmis olduk ve kaygılarını giderdik.
Ikincisi, gelince oyun oynayacaksınız, çok seveceksin gibi söylemlerde bulunmayın bunun yerine başlarda küçük olacak konuşamayacak ağlayacak gibi daha gerçekçi şekilde anlatın. Tabi kötümser tablolara da gerek yok ama en azindan yaşına göre doğru beklentileri olur.
Ama en önemlisi etraftaki söylemleri kontrol etmeye çalışın. Mesela büyükler o küçük anlamaz diye büyük olana seni seviyoruz onu sevmiyoruz gibi şeyler soyleyebiliyorlar(ya da tersini). Sevme sevmeme muhabbettine kesinlikle girmeyin, sorduğu zaman seni de kardeşini de çok seviyorum diyebilirsiniz. Veya çocuğunuzun duyacağı şekilde kıskanıyor vs gibi soylemlere izin vermeyin. Onun yanında sevmeyeyim kıskanmasın gibi bir çabaya da girmeyin, bu sefer annelerin cocuklarindan bazılarını sevip bazılarını sevmeyebilecegi mesajini vermis olursunuz.
Uzun oldu ama yani işin özü şu, siz ne kadar normallestirirseniz o kadar kolay olur. Sadece ilk anda kıskanacağını ve kıskanmanın da normal insan duygusu olduğunu önce siz kabul edin. Bazi çocuklar daha hızlı uyum sağlarken bazı cocuklarda alışma süreci daha uzun sürebiliyor.
Umarim sureci kolay şekilde atlatırız hepimiz