- Konu Sahibi kardelen384
- #69.461
Seni okadar iyi anlıyorum ki ben daha başlamadığım halde kafayı yemeye başladım,aklıma geldikçe durup dururken agliyorum çok büyük bir yük vicdanıma,herkes alışıyorsun diyor ama ya o yavrum alışır mı bensizlige anne sıcaklığına diyorum,keşke çalışmadan sigortamız ödense maas alsak.Kızlar psikolojim çok bozuk.ne hamilelik ne lohusalık böyle yapmadı beni.cuma günü çalışmaya başladım.memurum giriş çıkış saatim belli öğle yemeği arasında gidip görüyorum oğlumu emziriyorum uyumazsa öpüp kokluyorum.kayinvaldem bakıyor yani yabancıya da bırakmıyorum ama genede onu bırakıp gidiyor olmanın verdiği suçluluk psikolojisinden kurtulamıyorum.3 gündür giderek artıyor.nasıl geçecek bu yoksa hep mi böyle sürecek
Bir yandanda şu var okula başlayınca zamanının çoğu orada geçecek sonra üniversite ozaman evden ayrılacak evlendikten sonra bu sefer hep evden ayrılacak sonra ben ne olacağım emeklilik yok,hayallerim yarim kalmış,bu saatten sonra iş bulamazsın.
Yani kısaca ne yaparsan yap her türlü üzülüp,kalbin kırılacak.
doğum izni dediğin en az 3 yıl olmalı bence
