Canım çok sıkkın, eşimle malum gebelik boyunca hiç birlikte olmadık, sonrasındada lohusalık ve sonrasında neredeyse 1 ay geçti bana hiç yanaşmadı. son zamanlarda karı kocadan ziyade aynı evi paylaşan ortak paydası çocuk olan insanlar gibi hissediyordum. Başka hiç birşey konuşmamıştım ve sonunda bu akşam ipler koptu tartıştık. Beni anne olarak görüyormuş o yüzden bana yanaşmıyormuş, mememi gördüğü için emzirdiğim için tek anneymişim ben meğerse. O kadar kötü hissettim ki zaten emzirme işinden pek hazmetmiyordum ve adapte oluyordum ki bunu dıyınca o kadar soğudım ki emzirmekten size anlatamam.
Evden gitmesini istedim çünkü hiç benimle kesinlikle konuşmadı, sadece saçmaladığımı söyledi, o sustukça daha çok sinirlendi ve daha kötü şeyler söylemeden, olay çıkarmadan git dedim gitti..
2 saat dışarıda takıldı heralde bilmiyorum az önce kapıyı çaldı ve istemediğimi söyledim geri yolladım.
Çok çok çok üzüldüm, psikolojik olarak zaten zorlanıyordum, kendimi kötü hissediyordum kilodan ve kendime tam bakamadığımdan ama şimdi kadınlığımı bile hissetmiyorum. Aksine beni iyi hissettirmesi gerekirdi, daha çok bağlanmamı sağlamalıydı ama yapmadı.
Hamilelik sonrası bunları yaşamaktan çok korkuyordum ve resmen başıma geldi.
Ayrılmayı bile düşünüyorum.
Size yazıyorum çünkü eğer eşiniz denge kurmayı bilen bir insan değil ise kesinlikle yanında emzirmeyin...