Tekrar selamlar kızlaaaar!! Bana yazılan mesajların bir çogunu okudum. Herkese gönülden teşekkür ettim. Kimisine yazdım. Kimisine yazmaya çalıştım. Bir kaç mesajım yarım kaldı. Ve kayboldu

Sezeryandan çıkmak çok ağırmış. Benim acı sancım yüksek ama iyileşme sürem uzunmuş. Bunu anladım. Bugün ikinci günüm ama ben yürürken otururken kalkarken çok zorlanıyorum. Herşey yavaş benim için.
Devin le ilgileniyorum ama ayaktayken alamıyorum onu. Anca oturarak. Zaten kendime güvenemiyorum. Düşersem diye korkuyorum.
Devin korktukça emmek istiyor. Ama karnındayken söylediğim ninnilere hala tepki veriyor. Bazen sakinleyip uyumaya devam ediyor. Yine de bi çoğunuz da olan sıkıntı bende de var. Memelerimi kuruttu sıpa yaaaa!! :)
Bugün duşa girmeme izin verecekmiş hemşireler. Şöyle güzel bir foto cekinirsek göstereceğim. Küçük maymunum hepinizi öper teyzeleri. Yeni doğan arkadaşlarına da bu çirkin hayatta başarılar diler. Çocuk gözünü acamadan önce kordonu sonra pipiyi kestiler. Destur be annecim ne sabirsizmissin sen hakikaren dedi devincik. Ama o benden hızlı iyileşiyor.
Kocaman sevgiler!!