- 31 Ekim 2016
- 4.962
- 11.544
- 35
-
- Konu Sahibi Ikra meyra
- #103.581
Ah kuzum ben krese versem de servisle yollayamam ki. Daha çocuğu arabada kucağıma almadım servisle nasıl yollarım.Aynen valla çok inatlar ben de hiç tersleşmiyorum yoksa hep kaybeden oluyorum pedagoglar da öyle diyor zaten. Bence başka yerlerle de görüş yarım gün için her yerin fiyatı aynı değil bana da tam gün 1000 yarım 800 dediler tam yarısı olmuyor. Oyun grubu için de hep düzenli başka biri götürmeli onu ayarlamanız lazım bence kendini düşün Ediz sürekli Bebek ve senin yanında olmamalı inan çok zor olur yeterince büyüdüler gönder derim rahat et o da oyalansın bebeğe sarmasın
çok sağ olasın. İşte böyle bir şey yaşayınca insan "Aman herkesin kardeşi oluyor doğunca alisir" diyemiyor. Hep yaralardan....Çok üzüldüm, Allah sabırlar versin.. en zoru işte kayıp maalesef, gerisi tırı vırı ..
Hahahah kesinlikle. Bizimkinin haberi yokken su konuşma geçti aramızdaAh yavrum çok duygusalmış Edi
Muhtemelen daha kolay olur, Deniz pipinin varlığını hala sorguluyor, bazen kız olsaydı, bunu verelim kız gelsin demiyor da değil :)
Aslında ben de 2 ya da 3 yarım gün düşünüyorum ama yok yani garip durumlar giriyor işin içine. Bazı oyun evleri var. Kreş gibi ama değil. Günde 4 saat alıyorlar ve belirli grup yapıyorlar haftada 2 ya da 3 gün geliyor o gruptaki tüm çocuklar. Yani onlar muhabbeti kurdu bizimki az gittiği için bocaladi derdi olmuyor.Henüz Doğum yapmadın, kreş için net karar verme bana kalırsa.. evde olup ilgilenemediğin zaman daha çok acıtıyor. Ayrıca oyun grupları 12-24 aylıklar için.. biz gittik, daha büyük olduğu için aktiviteler de hafif geliyordu.
Ben 3 yarım gün düşünüyorum, tabi bir altyapımız var bizim, hamileyken gitmiştik. Bir de bebek en azından 3 aylık olmadan da zaten gönderme çünkü okuldan da hastalık geliyor bu defa.
Ahhhh çocuklar o kadar alıştı ki bize... Evet erken belki ama geçecek bu günler. Ben de yaşatacağım aynilarini. Annem de yaşadı zamanında. Arada 8 10 yaş olmayınca bir şey değişmiyor ha 3 ha 5 o yüzden düşünme çok takılma ben artık kendimi suclamiyioum. Arada beş yaş olmasını da benim bünyem kaldirmazdi eminim.Oof of kötü ve zor bir gün geçirdik, çok küçükler haklısın, sanırım biraz daha ara vermeliydik ufaklıklar için, belki biraz daha anlatabilir ve anlaşabilirdik
Çok zorluyor, sonuna kadar... çaresiz hissediyorum çok defa. Sonra anne neden mutsuzsun diyor, içim eziliyor iyice.. sesim yükseldi çok , ufaklığın karnı ağrıyor iki gündür ve susturamıyorum haliyle, onu rahatlatana kadar Deniz de çığlık çığlığa ağlıyor , delirecek gibi oluyorum
Bugün son olsun lütfen, ben bakamıyorum artık diye bağırıyordum en son, o da ağlayarak bacaklarımı öpüyordu, küçük sakinleşince toparladık, uyuduk oynadık konuştuk ama kendime bile zor itiraf edeceğim bir gün yaşadım, şimşek çaktı beynimde resmen ama sonra çok üzüldümbizim halt yememiz çocukların günahı ne o sadece alıştırdığım düzenini istiyor.
Bir patlama da ben yaşadım bugün. Bagirmadim ama kızdım. Eşim geldi aldı. Ona da kızdım. Gittiler oyun oynadılar. Sonra Edi geldi. Annem canım annem neden üzgünsün dedi.Oof of kötü ve zor bir gün geçirdik, çok küçükler haklısın, sanırım biraz daha ara vermeliydik ufaklıklar için, belki biraz daha anlatabilir ve anlaşabilirdik
Çok zorluyor, sonuna kadar... çaresiz hissediyorum çok defa. Sonra anne neden mutsuzsun diyor, içim eziliyor iyice.. sesim yükseldi çok , ufaklığın karnı ağrıyor iki gündür ve susturamıyorum haliyle, onu rahatlatana kadar Deniz de çığlık çığlığa ağlıyor , delirecek gibi oluyorum
Bugün son olsun lütfen, ben bakamıyorum artık diye bağırıyordum en son, o da ağlayarak bacaklarımı öpüyordu, küçük sakinleşince toparladık, uyuduk oynadık konuştuk ama kendime bile zor itiraf edeceğim bir gün yaşadım, şimşek çaktı beynimde resmen ama sonra çok üzüldümbizim halt yememiz çocukların günahı ne o sadece alıştırdığım düzenini istiyor.
Özellikle yemek konusunda aynı durumdayızBir patlama da ben yaşadım bugün. Bagirmadim ama kızdım. Eşim geldi aldı. Ona da kızdım. Gittiler oyun oynadılar. Sonra Edi geldi. Annem canım annem neden üzgünsün dedi.
Uyku ve yemek konusu beni çok zorluyor artık. Uykuya bir şekilde tahammül etsem de yemek yordu beni. Sözde büyük oranda kendi yiyen bir çocuktu. Her şey verdiğim tüm emek yerle bir oldu. Kendi çocuğumu taniyamiyorum bazen. İki gün önce annemdeydim tuvalete girdim anneme vurmuş. İnanamıyorum asla yapmayacağı şeydi... annem uyarınca da ağlama krizi.
Kendimi o kadar yorgun hissediyorum ki... Bu yorgunlukla doguma hazır miyim acaba???
çok sağ olasın. İşte böyle bir şey yaşayınca insan "Aman herkesin kardeşi oluyor doğunca alisir" diyemiyor. Hep yaralardan....
Hahahah kesinlikle. Bizimkinin haberi yokken su konuşma geçti aramızda
oğlum kardeşin olsaydı adininne koyardin
Mete
Aaa Mete mi? Peki ya kız olsaydı?
Anneeee kızdan kardeş olmaz. Kardeş erkek olur.
Ahh bizimkinin duygusallığı çok yoruyor beni bazen. Hata mı yaptım diyorum. Biraz salsaydim çocuğu hep saran seven ilgilenen anne olunca mi böyle oldu ki... Salsaydim çayıra... Bir iki şaplak bağırma vs daha mı iyi olurdu ki
Ufaklığı bırakamıyorum, heryere hep beraber.. süt sağma işine hiç başlamadım, mama da vermedim süt yetince ve haliyle o da Deniz gibi tam bir memekolik..
havuza giriyoruz onlar kenarda bekliyor, bahçeye çıkıyoruz yine öyle.. acil durumda meme hep yanıbaşında çünkü avunmuyor. Denizle vakit geçiriyorum ama yetmiyor.. ha gayret ha sabır, birlikte oynamalarına az kaldı :)
Ahh kuzum onlar o kadar uzak ki... Bizim eve şehir içinde 40 kmrint Ankara'da muzipo kids yada gym vs gibi bişey varsa sever o zaman oğluma adaş mı olacak minik?
Ooo kesinlikle çok yanlış. Ben 8. haftamda falan başladım. Çünkü süreç oturunca oda ayırdık. Ve 20 hafta sürdü. Tuvalet alışkanlığı kazanma ve oda ayırma toplamda. Çok yoruldum çok zor oldu ama zamanlama olarak doğru oldu. Çünkü başladıktan yaklaşık 11 12 hafta sonra kardeşi olacağını öğrendi. Yıpranmadi. Ha tabii bunu öğrenmek bile geri dönüşlere sebep oldu ama çok şükür.Özellikle yemek konusunda aynı durumdayız
Hamileliğimin 32. Haftasında tuvalet eğitimi vermeye başladım. Öyle zor bir süreçti ki defalarca ağlama krizine girdim ama öyle böyle değil. Bebek doğmadan halledelim demiştim ama çok yanlış bir zaman seçmişim. Çok pişman oldum. Hamilelikte daha hassas oluyor insan.
Ben sert ama sefkatliyim :)) sınırlarım kesindir. Esnemez. O yüzden hötler oluyor. Ama önce epey konuşarak halletmeye çalışıyorum :) e buyuyorlar. Hayat onlara hep güler yüz çıkarmayacak ki...Herşey kararında güzel..
2 yaştan sonra arada tatlı acı karışık hötler de lazım, kantarın topuzunu kaçırıyorlar arada..
Ya sen yolu yariladin ben ne yapacağımUfaklığı bırakamıyorum, heryere hep beraber.. süt sağma işine hiç başlamadım, mama da vermedim süt yetince ve haliyle o da Deniz gibi tam bir memekolik..
havuza giriyoruz onlar kenarda bekliyor, bahçeye çıkıyoruz yine öyle.. acil durumda meme hep yanıbaşında çünkü avunmuyor. Denizle vakit geçiriyorum ama yetmiyor.. ha gayret ha sabır, birlikte oynamalarına az kaldı :)
Yok yok ben de öyleyim yeisn de ben yediririm modundayim. Ama yemek masada yenir. Peşinden koşma yok. Ama talepler bitmiyor ve yemiyor. Ben de yedirsem kendin ye de desem yok yemiyir. Bir iki denedim. Bir sonraki öğün yer diye ama eğer inatlastiysa bir sonraki öğün de hiç yemiyor. Hatta gün boyu... Bizi.kinin paketli gıda ile tanışıklığı yok bir iki katkısız koruyucusuz güvenli gıda buldum onlar sadece. Hiçbir şey yemezse onları da vermiyorum ki aaa yemedim bunlar geldi demesin. Gerçi o inatlastigi gün onu da istemiyor. Hurmalı kakaolu fıstıklı barlar var. Onlardan aldım. Çikolata bizim için o.Kızlar ben mi çok genişledim ya da gerçekte öyle mi olunmalı bilmiyorum ama yemek yesin de şekline takılmıyorum, Deniz de fevkalede kaşık çatal kullanır ama kıskançlık başa gelince hep anne sen yedir diyor, yediriyorum. Kaşık elimde gezmiyorum ama yemek yemediyse ıvır zıvır da yemiyor, bir sonraki öğün yiyor illa ki... ya da sütlaç cankurtaran oluyor.
Yok yok ben de öyleyim yeisn de ben yediririm modundayim. Ama yemek masada yenir. Peşinden koşma yok. Ama talepler bitmiyor ve yemiyor. Ben de yedirsem kendin ye de desem yok yemiyir. Bir iki denedim. Bir sonraki öğün yer diye ama eğer inatlastiysa bir sonraki öğün de hiç yemiyor. Hatta gün boyu... Bizi.kinin paketli gıda ile tanışıklığı yok bir iki katkısız koruyucusuz güvenli gıda buldum onlar sadece. Hiçbir şey yemezse onları da vermiyorum ki aaa yemedim bunlar geldi demesin. Gerçi o inatlastigi gün onu da istemiyor. Hurmalı kakaolu fıstıklı barlar var. Onlardan aldım. Çikolata bizim için o.
Mesela gün boyu inatlasti yemedi ya yemek. Onu gelip istemiyor. Halası bizde bu ara. Galasına gidiyor. " Hala kahve içtim mi? Hala cikolata yerin m?" Sorular gidiyor böyle. Sonra "Cikolata yer misin? Benim cikolatalarimdan yer misin?
Ama asla gelip benden ya da başkasından istemiyor. Belki halası yerse kendisine de sorar ve bir tane verir diye...
Tatlı abur cubur da yok.
Ama yemiyor.
Mesela karadut içiyor bizimki onu istiyor tam oturuyorum ben ayran da iccemmm bu bardağa ayran kıyar mısın? Onu da koydum diyelim bir ondab bir obdan iciyor. Annnee sütüm var mı?
Ben bu konuda çok katiydim. Büyükler de esnetemiyor. Çünkü sıpa alerjik. Süreç iyice hassaslastirdi beni. Benden habersiz hiçbir şey veremezler çünkü ne zaman neyin dokunacagi belli değil. Bir iki verdiler çocuk kabardi. E tabii bizim sinirler de... Epey atlattık ama temkinliyiz. Katkı koruyucu gibi şeyler dokunabiliyor. Alerjik bebekler çocuklar da gerçekten daha bilinçli oluyor. Çok istese de dışarıda ikram edilen şeyi alamiyor. Çünkü ceremesini kendi çekiyor. E bu da koruma sürecini kolaylaştırdı. Dondurma sadece Mado'dan yiyor. Bir de ben evde yapıyorum. Çikolata için Zuber'in fındık kakao ve fıstık kakaolari çok iyi. Artık ben de normal çikolata yemiyorum.Tebrik ettim seni, günde bir taneyi geçmeden tanıştı Deniz çikolata vs ile.. şeker almamaya çalışıyorum ama markete hergün gidiyoruz neredeyse ve bu ara dondurmaya sardık, haftada 5 gün kesin :/
Ben vermesem ne olacak, parkta bahçede birbirlerinden alıyorlar, elinden de alamıyorum artık.
Bizim bir öğün iyi yiyor, gerisi ehh.. bir de çerez ve meyve ile arası iyi.
Valla o halde eğil kalk yapmaktan tuvalette doğuracağım sandım. Aynı dönem oda da ayırdık. Onda hiç sıkıntı yaşamadık ama tuvalet eğitiminde beze geri döndük bir dönem. Doğumdan önce öğrendi ama kardeşinin eve geldiği gün defalarca altına yaptı. Doğum iznine ayrıldığım dönem 32. Hafta olunca öncesinde deneyemedim. Sonrasına bıraksam da bebekle zor olacaktı. İnşallah geri dönüşü olmayan bir kişilik bozukluğuna sebebiyet vermemişimdirOoo kesinlikle çok yanlış. Ben 8. haftamda falan başladım. Çünkü süreç oturunca oda ayırdık. Ve 20 hafta sürdü. Tuvalet alışkanlığı kazanma ve oda ayırma toplamda. Çok yoruldum çok zor oldu ama zamanlama olarak doğru oldu. Çünkü başladıktan yaklaşık 11 12 hafta sonra kardeşi olacağını öğrendi. Yıpranmadi. Ha tabii bunu öğrenmek bile geri dönüşlere sebep oldu ama çok şükür.
Ben şu an bile tuvalete tutmam gerektiğinde çok zorlanıyorum. 32. Ahaftada başlamak offff ki ne offff