Mikan Her devlet Hastanesi'nde çocuk gelişimi uzmanı var. Bakalım.ne değişecek ama oyunla vs vir şeyler hallolabilir. Rehber olabilirler ya da onu anlamamızı sağlayabilirler.
Bizim.buyuk oğlanlar da daha çok küçük. Büyümüş gibi görünüyorlar ama daha cooook küçükler. Hiç kıyamıyorum üzülüyorum. Kardeşi öğrendiğimden beri her düzeni değişti.
Bu çocukların bize gösterdiği buzdağının görünen kısmı. O kadar hassas ki... Ben edebiyatciyim. Oğlum dogdugundan beri onunla hep konuştum paylastim yaşadıklarımızı hikayeye çevirip anlattım. Şimdi çok dil gelişimi de iyi ve aynısını artık o bana yapıyor. Bizim bir yavru kaplanimiz var mesela hayali. Annesi ise giden büyükanne ile kalan bir kaplancik. Ben yanlış ve doğruları o kirginliklarini hep yavru kaplan üzerinden iletiyoruz su ara birbirimize.
Mesela dedesi sen benim oğlum olur musun dedi bir gün. Hemen müdahale ettim tabii... Ama bir kaç gün sonra başladık.
Biri başkasının çocuğu olur mu
Ben başkasının mı olacagim
Kardeşim doğunca ben dedemin oğlu mu olacağım
Kardeşim dedemin oğlu olsun ben senin olayım
Sen kardeşimin annesi olma.
Kardeşimi başkasına ver...
Sadece bir cümle ya çocuğun ruhunu o kadar derinden etkiliyor ki...
İnanın onların duygu dünyası çok derin ve neler yaşıyorlar kim bilir. Bazen ben konusturuyorum bazen yavru kaplanın sorunlarını anlatırken onun yönlendirmesini istiyorum bir şekilde gün yüzüne çıkıyor.
Anne bambaşka. Bir saniye gözünün önünden ayrılsam korkuyor. Ki bizim bağlanma sorunumuz yoktu baya baya güvenli baglandik sözde.
Mesela karnımı gördükçe büyümüş olarak, çok korkuyor canım acıdı diye. Karnım büyürken canım yanarmis.. Henüz çok küçükler zihin işliyor ama cevap çözüm bulamıyor.