Canım belki dis falan çıkarma durumuna gidiyordur . Ozaman da degisiyore huyları.
Maşallah sen çok iyi mücadele ediyorsun.acaba biz nazar mı değdirdik yavruya :))
yok canım Estağfurullah :)
Arada yaptığım hatalar var.
İlk hata, bir gece emmeden uyuyakaldı. Kıyamadım uyanınca emzirdim. 1. hafta bitmek üzereydi. Hoooop başa sardı. Bir defa sabah Uyandık, güneş doğmuş falan deyip emzirdim. Ama emerken ikimiz de uyuyakalmışız. Başa sardı. İki gün önce emerken engel olamadım uyudu.
İşte bunlar arada ödül oldu ona. Bir uyanışta emzirdi. Uyanırsam emzirir dedi ve her seferinde daha çok uyandı hangi uyanmadan emzireceğimi bilmediğinden.
Bir iki gün önce 38 buçuk ateş oldu iki gece. O geceler çok zorladı. 2 saatten çok sürüyordu uykuya dönmesi.
Diş geliyor mu diyorum ama gelen giden görünmüyor.
Şimdi düşünüyorum ve sanırım sorun şu: sallanarak uyumaya alıştı. Emmenin yerini evde dolanmak aldı malum. Bu gece 3 saat uyudu sonra saat başı kalktı. Ama bu kalkışlarda kısa sürede uyudu. Yani uyku geçişlerinde uyanıyor ve kendi kendine uyuyamıyor bana ihtiyaç duyuyor.
Şimdi mesela uyuyor gündüz uykusu. Açıyor gözleri, bana bakıp gülüyor. Elimi üstüne koyunca ya da pış pış yapınca uyuyor.
Asıl büyük hata şu: zamanlamam yanlış bence.
Çünkü 15 .Ay civarı bebek anneyi kaybetme korkusu yaşarmış. Bence bu sıpa emzirmeyince daha çok korktu. Ve bu şapşik yürümeye yeni başlıyor. Yürümeye geçiş aşamasında zaten çocuklar kaba motorun gelişmesiyle daha çok uyanırmış. Gündüz yaşadıklarını rüyasında görür düşmelerini falan görüp rüyada nasıl düştükten sonra anneye gidiyorsa o rüyadan sonra da anneye gitmek istermiş.
İki sorun var bence bizim durumda biri kaybetme korkusu ikincisi sallanmaya alışma.
Bence bunları aşmak emmeyi bırakmaktan daha kolay.
Artık gece bir iki meme istese bile uyuyorlar deyince başını omzuma koyuyor ısrar ve ağlama yok. Ben biraz karambole başladım. Çok inatla devam ettim. Ama arada batalar oldu. Bence asla hiçbir şekilde uyku arasında emmemeli
E tabii ateş falan da tuzu biberi oldu sürecin.