Canim cocuguyla ilgili butun babalarin annelere yaptigi klasik davranis ayni seyi bende yasadim ve birgun oturup
Bir kagida bana ne yaptigi yazdim( mektup herzaman daha etlilidir)aynen sole anlattim
Benim iyi bir anne olmadimi hissetiriyosun bana tavrinla sen benim oglumuzu karnimda tasirkenki duygumu korkumu hissettiklerimi
Hayatin boyunca anlayamazsin sukurki aldik kucagimiza el ele verip buyutucez oglumuzu en iyi en egitici sekilde ama
Sen surekli mudale edip sesini yukseltirsen bu cocuk hic iyi bir sekilde yetismez olsunki cok ufak ilerdede ayni sekilde devam edersen onun gozunde
Surekli tartisan anne baba imaji olucak ki buda oglumuzu hircin ve mutsuz bi cocuk yapicak
Oyun hamuru gibi o suanda ne verirsen onu aliyor ne yaparsan seni model alip onu yapicak yardimlarin icin
Allah razi olsun belki acemisiyim belki bu yogunlukta senin kadar ince bazi detaylari dusunemiyom bundan sonra oglumuzun iyiligi icin soylemrk istedigim Seuleri sakince ve kibarca dile getirirsen mutlu bir aile tablosu olur vs.vs.vs
Bu mektuptan sonra cok sey degisti 2 aydir evde ses yuksrlmiyo ve soylemrk istedigi seyi
Bir fikirmis gibi sunuyor"coraplari giydirsekmi gibi onceden niye corap giydirmedin gazlancak gibi
(keske dursa ama hic sanmiyorum
