Glncym bizdede aynı durum ekmek kızarmış patates kaşar peyniri gibi yumuşak katıları öğürmeden rahat çiğniyor . Çorbayıda yakın zamana kadar blenderdan geçirdim şimdi yavaş yavaş şehriye , pirinçli yayla veya blenderdan geçirilmiş çorbaya ekmek katarak yediriyorum çiğniyor alıştı gibi doyana kadar öğürmüyor :)) çorbada çiğnemesini öğrensin sonra havuçlu etli verecem inşallah
Vavecan saolasın valla bende ilk ve tek benim oğlanda gördüm
Bituful oğluşunu hayal ettim de çok tatlı ya kuzucuk maşallah bizimkide çoraplarını tek tek çıkarıyoyo ikisinide eline alıyo öyle dolanıyo eskaza biri düşecek olsun elinden arıyo buluyo alıyor tekrar, aynı şekilde yelek vs ilgisi var dolu çamaşır sepetini görünce çıldırıyor :)
Saron Allah yardımcın olsun çalışan anaların vakti kısıtlı olunca ve işin içine çocuk hasreti vicdan azabı ve madem ben bu işi yaparken çocuğumdan evimden oluyorum evde herşeye yeteyim veya kocadan da laf işitmiyim ( anlayışsız olanlar için ) çabası girince daha zorlanılıyordur . Üstelik o yol çilesi hele köprü trafiği aman allahım ben öğrenciyken aynı senin gibiydim yolda 3-4 saatim geçerdi düşün kanı kaynayan zamanda okuldan 2 saat yolla eve gelince yemeği yer kendimi yatağa atardım gözüm tavana dikili uzanıp anca dinlenirdim .
İş konusuna gelince insanı en iyi anlayan bilen yine kendisidir . Hakkında en doğru kararı sen verebilirsin . Şu anda bizim diyeceğimiz şeyleri sen zaten milyon kere düşünüp taşınmışsındır Hakkında hayırlısı olur inşallah
Repucum sorma ya tam ayrı düşmüşüz şimdi, yakın zamanda görüşürüz inşallah :44:
Hoşbulduk Estarabim, bu ara çok ihmal ettim burayı
Vavecim aldın bari paket bittikten sonra bakaydın yevEn iyisi Bim'de star krak mı ne bi mısır cipsi var ondan al. Ya da mısır patlat. Onda da menşeinin Türkiye yazmasına dikkat et. Arjantin veya Çin olmasın. Gerçi TRde de artık mısırlar GDO'lu diyorlar. Öff çok sıkıcıyım tamam sustumm
Saroncum yalnız olmadığını bilmek biraz hafifletmiştir belki sıkıntını. Ben de sabah çok erken çıkmıyorum, 9-10 ama akşam 18.30-19.00 gibi evde oluyorum ve çok da vakit geçiremiyorum oğluşumla. İş-ev mesafem 1 saat civarı. Neyse ki haftanın dört günü çalışıyorum. Bana da ayda iki gün temizlikçi geliyor. Yemeklerimi çok pratik bir şey olmayacaksa akşamdan yapıyorum. Dondurucuya köfte attım bir sürü, sıkışırsam onlardan çıkarıveriyorum hemen. Çocuk için de kıyma aldım kavurup dondurucuya attım, çorbalarına filan katıyorum bazen. Ama dondurucu olayını daha da ilerletmeye karar verdim. Madem böyle bir imkan var, sonuna kadar kullanmak lazımTadı taze gibi olmasa da hiç olmamasından iyidir yani. Halılarımın üstüne örtü serdim, o saatten sonra süpürge açamam, en azından kaldırıp iki dakikada silkelerim diye. Çamaşırları akşam kaşla göz arası atıyorum makineye. Uyuyakalırsam eşim sağolsun çıkarıp asıyor İşe giderken giyeceklerimi toptan ütülemiyorum, her gün bir sonraki gününkileri ütülüyorum, böyle pantolon gömlek vb dağlarıyla uğraşmaktan daha kolay geliyor. Öbür şeylerin ütüsünü zaten çok özenli yapmıyorum, olduğu kadar.
Bu arada bir şeyi keşfettim ve bana çok vakit kazandırdı. İş yapmak için uygun zamanı kollamak yanlışmış. Diyelim bizimki iki dk oyuncağına daldı, hemen banyoya koşup çamaşır atıyorum. Veya mutfakta yapacağım bir şeye koşuyorum. Artık bir çok işimi kaşla göz arasında hallediyorum. Uygun zamanı beklersem hem o zaman bir türlü gelmiyor, hem de hiçbir şey yapamıyorum diye bunalıma giriyorum.
Bir de arada kaçamaklar yapıyorum, mesela biraz önce öğle arasında arkadaşla alışveriş merkezine yemeğe kaçtık, keyifli keyifli yemek yedik, sonra kitapçıya girdik kitaplara baktık, işe döndük. Böyle bir imkanın yoksa da başka bir şey olabilir, bir bardak kahve eşliğinde kafa dağıtacak bir kitap, gece oturup bir film seyrederken uyuklamak, çok vakit almayacak bir hobi, sevdiğin bir sanatçının cdsini almak vb vb... Sonra kenarda keçelerim var (Vaveciğimin kulakları çınlasın), şişle yünüm var; diyeceksin ki bir şey yaptın mı, hayır tek figür kesmedim ve tek ilmek atmadım ama orada kenarda durduklarını bilmek beni rahatlatıyor. Genç Beyin dergisi var tavsiye ederim, yaklaşık on yıldır filan takip ediyorum, beni rahatlatıyor, bazen çantamdan çıkarmıyorum okumadığım halde, canım sıkılırsa bir yazı okurum diye.
Madem işin çok iyi, taşınma imkanın yok mu? Senin işinin evine yakın olması daha önemli, sonuçta her iş sana bakıyor. Böyle bir imkanın varsa düşünme derim ben.
Burçağım geçmiş olsun, inşallah önemli bir şey değildir. Sonucu yaz merak ederim.
Men dakka dukkaBir boşluk oldu içimde...
kızlarcım. yazacak şeylerim çok idi. unutmadan başliim.
vaveyla neler oluyor? Allah hepimize akıl fikir versin inşallh en çok da çohoşlara:)
ruza bahar gelince ben de öle oluyorum. benimki havalarla ilgili. damlayla kahvaltı maceramız skcı bir şekilde devam ediyo. öutfak savaş alanı gibi. şu anda gidip onu toplamam lazım. ama canım yapmak istemiyo. bi çimen bulup uzanmak saatlerce yatmak isterdim.
çimen demişken bituful sen çocuğu nerelerde öle kırlara bıraktın. bi sölesene. biz haftasonu malta köşküne gittik. beşiktaştaki. çocuk çok sevdi. uyuyakaldı hemen:)
bu arada benimkinin uykusu düzeliyoooo. herkese benden çay kaave. artık saat başı kovalamıyo. ya öle çok uyumuyo ama. 2 3 saat uyuyo yani. hele dün gece çok iyiydi. dün akşam çok hareketli bi oyun oynadık. kovalamaca. ben eşim çocuk hepimiz soluk soluğa kaldık. belkim de ondan uyumuştur bilmem. maşallah diyim de
son olarak daa saron sana yazıyorum. bilmiyorum girip de bi daha bu satırları okur musun ama. seni anladım ve biraz yardımcı olmak istedim.
bence her anne bazen böle kendini yetersiz ulvi gibi hissedebilir. bana çok oluyo. sabah kalktığımda dağınık ev tozlu sehpa görmek zaten düşük olan omuzlarımı daha da düşürüyo. bi de zaten hiçbirimiz süper uylu uyumuyoruz ne zamndır.
ben kendimce şöle taktik buldum. kzıım ayaktayken hiçbi iş yapmıyorum. her şeyi onla beraber yapıyorum. yemek yaparken ona elimde ne varsa tattırırım. en kötü ihtimalle cici bebe çubuk kraker veririrm. ve bildiğim btün çocuk şarkılarını hoplaya zıplaya saçma salak dans ederek yemeği yapıyorum.
o da benle toz alıyor. eline bez geçince başlıyo silmeye:) süpürgeyle yakalamaca falan oynarken iş bitiyo. o uyuyunca kitap okuyup cips yiyiorum. çünkü benim eğlence anlayışım bu. burdan o konuştuğunuz bilmem ne zararlı maddeesine de değineyim. bende bağımlılık yaptı bile yiyiyorum hep:)
çünkü saron zaten çalışıyorum ve eve yorgun geliyorum. ve benim dinlenmem lazım.
bu arada temizlik yaptığım gün yemek yapmam. buna bence bütün ailenin alışması lazım. düşarda da yemek yemek lazım:)
bir deee evde hep sulu yemek olmak zorunda diil. çocuklar daha küçük bi çorbayla idare ediyolar. biz eşimle televizyon karşısında kendimiz sucuk ekmek sosisli sandiviç yemeyi de seviyoruz. tabii kzıım uyyunca. hem de sanki sevgiliymişiz bekarmışız gibi bi serbestlik oluyo:) benden bu kadar çok yazdım gene
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?