- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
2013 Haziran Anneleri Doğum Hikayeleri...
- Konu Sahibi arzu_mu
- Başlangıç Tarihi
- 10 Kasım 2008
- 506
- 3
tebrikler canım allah analı babalı sağlıkla büyütmek nasip etsin inşallah kısa sürede toparlanırsın
bende spinal düşünüyorum doğumdan sonra çok acı oluyomu canım ??
- 9 Mart 2012
- 1.034
- 22
genel anesteziyide yaşamış biri olarak ondan kat kat iyi geçti diyebilirim canım...rahmin toparlanması için doğumdan sonra sancı serumu veriyorlar sanırım ama zaten uyuşuk olduğun için hiç bişey hissetmiyorsun..gayet gülümseyerek bebeğini emzirebiliyorsun..6-7 saat kadar sonra uyuşma geçiyor zaten sonrada ağrı kesicilerle minimuma indiriyorlar tüm ağrıları..zor olan kısmı sadece ayağa ilk ayağa kalkma bölümü..Allahım sanada kolaylıkla atlatabilmeyi nasip etsin canım bak bize 5 gün oldu..çok ayakta kalmadıkça işlerimi yapabiliyorum artık..Bebeğini sende sağlıcakla kucağına alırsın inşallah canım
- 10 Kasım 2008
- 506
- 3
genel anesteziyide yaşamış biri olarak ondan kat kat iyi geçti diyebilirim canım...rahmin toparlanması için doğumdan sonra sancı serumu veriyorlar sanırım ama zaten uyuşuk olduğun için hiç bişey hissetmiyorsun..gayet gülümseyerek bebeğini emzirebiliyorsun..6-7 saat kadar sonra uyuşma geçiyor zaten sonrada ağrı kesicilerle minimuma indiriyorlar tüm ağrıları..zor olan kısmı sadece ayağa ilk ayağa kalkma bölümü..Allahım sanada kolaylıkla atlatabilmeyi nasip etsin canım bak bize 5 gün oldu..çok ayakta kalmadıkça işlerimi yapabiliyorum artık..Bebeğini sende sağlıcakla kucağına alırsın inşallah canım
sağol canım verdiğin bilgiler için ...inşallah bende çabuk atlatırım
- 24 Eylül 2012
- 1.647
- 66
Bebeğimin Adı: Yiğit Ali
Doğum Haftası: 38+0
Doğum Tarihi/Saati: 22 Mayıs 2013 - 00:40
Doğum Kilosu: 2.880 kg
Boyu: 49 cm
Doğum Şekli: Genel Anestezi ile Sezeryan
Benim minik oğlum biraz aceleci çıktı annesi gibi. Doğumumuz 24 mayıs 2013 saaat 09:00 olrak belirlenmişi. Daha doğrusu doktorum 27 mayısı istiyordu ama benim son 1 hafta ağrılarım başlayınca beklemeyecek bu çocuk diye 24 mayıs diye anlaştık. Tabi benim yaramaz oğlumun sürekli içerde tepinmesinden dolayı kordonunu boynuna dolaması da sezeryan tarihini 3 gün erken alma kararımızda etkili oldu.
Doğuma 10 gün kala gittiğm kontrolde farketti doktorum kordonunun boynunda olduğunu. O andan itibaren benim için stresli dönem başladı. Doktorum 2 günde bir nst ye almaya ve bebeğin kalp atışlarıyla suyumu sık sık takip etmeye başladı. İlk iki kontrolde her şey yolundaydı. Doğumdan iki gün önce yani 20 mayısta gittiğim kontrolde kasılmalarım çıktı yine ve 2 kasılma anında bebeğin kalp atışında azalma olduğunu gördü doktorum. Kasılmaların kuvvetli olduğu zamanlarda kordon kendini belli etmeye başladı dedi.
Ertesi gün öğlende tekrar kontole çağırdı. O gece ağlaya ağlaya Rabbime dua ettim. ''Bu strese dayanamıcam, ne olur Allah'ım yarın bitsin bu iş, artık alayım bebeğimi kucağıma ne olur diye'' yalvardım. Ağlarken ağlarken uyumuşum. Sabah kalktım ve ilk işim karnımı sevmek oldu. Oğlumdan tekmeyi yiyince, şükrederek kalktım yataktan ve bir şiddetli kasılma. Olduğum yerde kaldım. Kısa bir süre sonra geçti.
Kahvaltı hazırlarken bir daha. Ardında 15 dk sonra bir daha bir daha derken ciddi ciddi canımı acıtmaya başladı. Eşimi aradım, erken gel kontrolde erken gidelim diye. Derdim sancılarım esnasında bebeğimin kordonunun sıkışması ve kalp atışının düşmesiydi. Çıldıracaktım eşim gelene kadar.
Doktoruma gittik, nst ye bağladım ama kasılmaalar gerçekten canımı acıtmaya başlamıştı ve ben her sancıdan yerimden hopluyordum. Şiddetleri 40-50 lerdeydi ama ben çok ciddi anlamda hissediyordum ve kıvranıyordum.
Doktorum kasılmalarımın 6-8 dk arayla geldiğini, çok düzenli olduğunu söyledi. Bebeğin kalp atışları bu sefer iyiydi. Cumaya kadar sabret ne olur dedi ve beni çatala aldı. Alttan muayene edip açıklık var mı diye bakacaktı ama rahim ağzım hafif sola dönük olduğundan dolayı açıklık olup olmadığını anlayamadı.
Beni eve gönderdi ve sabah tekrar gel dedi. Telefonum açık sancıların sıkaşırsa hemen ara dedi. saat 7 gibi eve geldim. Sancılarım eşliğinde biraz bir şeyler yedim. Çok açtım ama sancılarım artık o kadar canımı acıtmaya başlamıştı ki yiyemedim fazla. Elime kağıt kalemi aldım ve sancılar not etmeye başladım. 5 dk ya sonra 4 dk ya düştü.
En son giren sancıda bir şeylerin geldiğini hissettim ve zar zor yürüyerek tuvalate gittim. Nişanım gelmişti. İç çamaşırımda kan pembe renkli kan vardı epey. Arkasından biraz daha geldi. Doktorumu aradım hastaneye git ben gelene kadar nstye bağlayıp bebeği takip etsinler dedi. Çantalarımızı da yanımıza alıp çıktık. Nst ye bağladım sancılarım coşmuştu. Doktorum geldi. Hemen işlemlere başlansın sezeryana alıyorum dedi. Ama ben 7 buçukta yemek yediğim için en az 6 saat açlık gerekiyordu. Tutabildiğimiz kadar tutucaz dedi doktorum. Eğer bebeğin kalp atışlarında bozulma olursa mecbur alıcaz dedi.
5 saat gemişti ki doktorumun ortadan kaybolduğunu farkettim. Daha 1 saatimiz vardı ben yeter diye bağırıyordum.
O sırada hemşire geldi ve sizi doğum alıyoruz dedi. Daha 5 saat olmuştu, sanırım doktorum bir şeylerin ters gittiğini anlamıştı ama bana belli etmedi. 6 saati beklemeden beni ameliyta aldılar. Doktorum başımı sevdi. Sakın korkma, uyandığında bebeğini ben vericem kucağına dedi. Bir süre beni sakinleştridikten sonra narkozumu verdiler ve gözümü açtığımda titriyordum. Acım yoktu ağrım yoktu ama ameliyathane çok soğuktu. Doktorum geldi bşaıma sevdi yine. Ağrın var mı dedi, çok az diyebildim. Ama çok üşüyorum dedim. Sıcak odaya alın hemen dedi. Ondan sonrası bende yok. Sanırım yine uyutuldum ya da uyudum bilmiyorum.
Beni ameliyata götürdüklerinde saat 00:30 du. Bebeğim 00:40 da çıkmış. Ben 02:20 de.
Ben ertesi gün doktorumdan öğreniyorum ki bebeğim kakasını yapmış. Onu çıkarıp bir süre oksijen vermişler. Kakalı su benim karnıma boşalmış ve doktorum 3 kez içimi yıkamış. Sıkı ateş ve idrar takibi istemiş. Sabah ki idrarımda biraz sıkıntı varmış ama sonrakiler düzgün çıkmış.
Bütün bu olumsuzluklara rağmen, gerçekten çok az ağrılı bir ameliyat sonrası geçirdim. Öncesinde o kadar sancı çekmeseydim çok iyi olacaktı ama olsun. Doktorum ameliyat esnasında 3 cm açılmam olduğunu farketmiş bu arada.
Sonuç olarak; Rabbim benim duamı geri çevirmedi. Ağlaya ağlaya ''24 mayısı beklerken ölürüm ben ne olur doğurayım artık'' diye ettiğim duaya ertesi gün cevap verdi Rabbim. Benim o gün sancım tutmasaydı, ertesi gün sabah kadar bebeğim o kakalı sudan zehirlenecekti belki de. Onun için Allah'ıma binlerce kez şükrediyorum, bebeğime her bakışımda.
Doğum Haftası: 38+0
Doğum Tarihi/Saati: 22 Mayıs 2013 - 00:40
Doğum Kilosu: 2.880 kg
Boyu: 49 cm
Doğum Şekli: Genel Anestezi ile Sezeryan
Benim minik oğlum biraz aceleci çıktı annesi gibi. Doğumumuz 24 mayıs 2013 saaat 09:00 olrak belirlenmişi. Daha doğrusu doktorum 27 mayısı istiyordu ama benim son 1 hafta ağrılarım başlayınca beklemeyecek bu çocuk diye 24 mayıs diye anlaştık. Tabi benim yaramaz oğlumun sürekli içerde tepinmesinden dolayı kordonunu boynuna dolaması da sezeryan tarihini 3 gün erken alma kararımızda etkili oldu.
Doğuma 10 gün kala gittiğm kontrolde farketti doktorum kordonunun boynunda olduğunu. O andan itibaren benim için stresli dönem başladı. Doktorum 2 günde bir nst ye almaya ve bebeğin kalp atışlarıyla suyumu sık sık takip etmeye başladı. İlk iki kontrolde her şey yolundaydı. Doğumdan iki gün önce yani 20 mayısta gittiğim kontrolde kasılmalarım çıktı yine ve 2 kasılma anında bebeğin kalp atışında azalma olduğunu gördü doktorum. Kasılmaların kuvvetli olduğu zamanlarda kordon kendini belli etmeye başladı dedi.
Ertesi gün öğlende tekrar kontole çağırdı. O gece ağlaya ağlaya Rabbime dua ettim. ''Bu strese dayanamıcam, ne olur Allah'ım yarın bitsin bu iş, artık alayım bebeğimi kucağıma ne olur diye'' yalvardım. Ağlarken ağlarken uyumuşum. Sabah kalktım ve ilk işim karnımı sevmek oldu. Oğlumdan tekmeyi yiyince, şükrederek kalktım yataktan ve bir şiddetli kasılma. Olduğum yerde kaldım. Kısa bir süre sonra geçti.
Kahvaltı hazırlarken bir daha. Ardında 15 dk sonra bir daha bir daha derken ciddi ciddi canımı acıtmaya başladı. Eşimi aradım, erken gel kontrolde erken gidelim diye. Derdim sancılarım esnasında bebeğimin kordonunun sıkışması ve kalp atışının düşmesiydi. Çıldıracaktım eşim gelene kadar.
Doktoruma gittik, nst ye bağladım ama kasılmaalar gerçekten canımı acıtmaya başlamıştı ve ben her sancıdan yerimden hopluyordum. Şiddetleri 40-50 lerdeydi ama ben çok ciddi anlamda hissediyordum ve kıvranıyordum.
Doktorum kasılmalarımın 6-8 dk arayla geldiğini, çok düzenli olduğunu söyledi. Bebeğin kalp atışları bu sefer iyiydi. Cumaya kadar sabret ne olur dedi ve beni çatala aldı. Alttan muayene edip açıklık var mı diye bakacaktı ama rahim ağzım hafif sola dönük olduğundan dolayı açıklık olup olmadığını anlayamadı.
Beni eve gönderdi ve sabah tekrar gel dedi. Telefonum açık sancıların sıkaşırsa hemen ara dedi. saat 7 gibi eve geldim. Sancılarım eşliğinde biraz bir şeyler yedim. Çok açtım ama sancılarım artık o kadar canımı acıtmaya başlamıştı ki yiyemedim fazla. Elime kağıt kalemi aldım ve sancılar not etmeye başladım. 5 dk ya sonra 4 dk ya düştü.
En son giren sancıda bir şeylerin geldiğini hissettim ve zar zor yürüyerek tuvalate gittim. Nişanım gelmişti. İç çamaşırımda kan pembe renkli kan vardı epey. Arkasından biraz daha geldi. Doktorumu aradım hastaneye git ben gelene kadar nstye bağlayıp bebeği takip etsinler dedi. Çantalarımızı da yanımıza alıp çıktık. Nst ye bağladım sancılarım coşmuştu. Doktorum geldi. Hemen işlemlere başlansın sezeryana alıyorum dedi. Ama ben 7 buçukta yemek yediğim için en az 6 saat açlık gerekiyordu. Tutabildiğimiz kadar tutucaz dedi doktorum. Eğer bebeğin kalp atışlarında bozulma olursa mecbur alıcaz dedi.
5 saat gemişti ki doktorumun ortadan kaybolduğunu farkettim. Daha 1 saatimiz vardı ben yeter diye bağırıyordum.
O sırada hemşire geldi ve sizi doğum alıyoruz dedi. Daha 5 saat olmuştu, sanırım doktorum bir şeylerin ters gittiğini anlamıştı ama bana belli etmedi. 6 saati beklemeden beni ameliyta aldılar. Doktorum başımı sevdi. Sakın korkma, uyandığında bebeğini ben vericem kucağına dedi. Bir süre beni sakinleştridikten sonra narkozumu verdiler ve gözümü açtığımda titriyordum. Acım yoktu ağrım yoktu ama ameliyathane çok soğuktu. Doktorum geldi bşaıma sevdi yine. Ağrın var mı dedi, çok az diyebildim. Ama çok üşüyorum dedim. Sıcak odaya alın hemen dedi. Ondan sonrası bende yok. Sanırım yine uyutuldum ya da uyudum bilmiyorum. Beni ameliyata götürdüklerinde saat 00:30 du. Bebeğim 00:40 da çıkmış. Ben 02:20 de.
Ben ertesi gün doktorumdan öğreniyorum ki bebeğim kakasını yapmış. Onu çıkarıp bir süre oksijen vermişler. Kakalı su benim karnıma boşalmış ve doktorum 3 kez içimi yıkamış. Sıkı ateş ve idrar takibi istemiş. Sabah ki idrarımda biraz sıkıntı varmış ama sonrakiler düzgün çıkmış.
Bütün bu olumsuzluklara rağmen, gerçekten çok az ağrılı bir ameliyat sonrası geçirdim. Öncesinde o kadar sancı çekmeseydim çok iyi olacaktı ama olsun. Doktorum ameliyat esnasında 3 cm açılmam olduğunu farketmiş bu arada.
Sonuç olarak; Rabbim benim duamı geri çevirmedi. Ağlaya ağlaya ''24 mayısı beklerken ölürüm ben ne olur doğurayım artık'' diye ettiğim duaya ertesi gün cevap verdi Rabbim. Benim o gün sancım tutmasaydı, ertesi gün sabah kadar bebeğim o kakalı sudan zehirlenecekti belki de. Onun için Allah'ıma binlerce kez şükrediyorum, bebeğime her bakışımda.
Son düzenleme:
Bebeğimin Adı: Yiğit Ali
Doğum Haftası: 38+0
Doğum Tarihi/Saati: 22 Mayıs 2013 - 00:40
Doğum Kilosu: 2.880 kg
Boyu: 49 cm
Doğum Şekli: Genel Anestezi ile Sezeryan
Benim minik oğlum biraz aceleci çıktı annesi gibi. Doğumumuz 24 mayıs 2013 saaat 09:00 olrak belirlenmişi. Daha doğrusu doktorum 27 mayısı istiyordu ama benim son 1 hafta ağrılarım başlayınca beklemeyecek bu çocuk diye 24 mayıs diye anlaştık. Tabi benim yaramaz oğlumun sürekli içerde tepinmesinden dolayı kordonunu boynuna dolaması da sezeryan tarihini 3 gün erken alma kararımızda etkili oldu.
Doğuma 10 gün kala gittiğm kontrolde farketti doktorum kordonunun boynunda olduğunu. O andan itibaren benim için stresli dönem başladı. Doktorum 2 günde bir nst ye almaya ve bebeğin kalp atışlarıyla suyumu sık sık takip etmeye başladı. İlk iki kontrolde her şey yolundaydı. Doğumdan iki gün önce yani 20 mayısta gittiğim kontrolde kasılmalarım çıktı yine ve 2 kasılma anında bebeğin kalp atışında azalma olduğunu gördü doktorum. Kasılmaların kuvvetli olduğu zamanlarda kordon kendini belli etmeye başladı dedi.
Ertesi gün öğlende tekrar kontole çağırdı. O gece ağlaya ağlaya Rabbime dua ettim. ''Bu strese dayanamıcam, ne olur Allah'ım yarın bitsin bu iş, artık alayım bebeğimi kucağıma ne olur diye'' yalvardım. Ağlarken ağlarken uyumuşum. Sabah kalktım ve ilk işim karnımı sevmek oldu. Oğlumdan tekmeyi yiyince, şükrederek kalktım yataktan ve bir şiddetli kasılma. Olduğum yerde kaldım. Kısa bir süre sonra geçti.
Kahvaltı hazırlarken bir daha. Ardında 15 dk sonra bir daha bir daha derken ciddi ciddi canımı acıtmaya başladı. Eşimi aradım, erken gel kontrolde erken gidelim diye. Derdim sancılarım esnasında bebeğimin kordonunun sıkışması ve kalp atışının düşmesiydi. Çıldıracaktım eşim gelene kadar.
Doktoruma gittik, nst ye bağladım ama kasılmaalar gerçekten canımı acıtmaya başlamıştı ve ben her sancıdan yerimden hopluyordum. Şiddetleri 40-50 lerdeydi ama ben çok ciddi anlamda hissediyordum ve kıvranıyordum.
Doktorum kasılmalarımın 6-8 dk arayla geldiğini, çok düzenli olduğunu söyledi. Bebeğin kalp atışları bu sefer iyiydi. Cumaya kadar sabret ne olur dedi ve beni çatala aldı. Alttan muayene edip açıklık var mı diye bakacaktı ama rahim ağzım hafif sola dönük olduğundan dolayı açıklık olup olmadığını anlayamadı.
Beni eve gönderdi ve sabah tekrar gel dedi. Telefonum açık sancıların sıkaşırsa hemen ara dedi. saat 7 gibi eve geldim. Sancılarım eşliğinde biraz bir şeyler yedim. Çok açtım ama sancılarım artık o kadar canımı acıtmaya başlamıştı ki yiyemedim fazla. Elime kağıt kalemi aldım ve sancılar not etmeye başladım. 5 dk ya sonra 4 dk ya düştü.
En son giren sancıda bir şeylerin geldiğini hissettim ve zar zor yürüyerek tuvalate gittim. Nişanım gelmişti. İç çamaşırımda kan pembe renkli kan vardı epey. Arkasından biraz daha geldi. Doktorumu aradım hastaneye git ben gelene kadar nstye bağlayıp bebeği takip etsinler dedi. Çantalarımızı da yanımıza alıp çıktık. Nst ye bağladım sancılarım coşmuştu. Doktorum geldi. Hemen işlemlere başlansın sezeryana alıyorum dedi. Ama ben 7 buçukta yemek yediğim için en az 6 saat açlık gerekiyordu. Tutabildiğimiz kadar tutucaz dedi doktorum. Eğer bebeğin kalp atışlarında bozulma olursa mecbur alıcaz dedi.
5 saat gemişti ki doktorumun ortadan kaybolduğunu farkettim. Daha 1 saatimiz vardı ben yeter diye bağırıyordum.
Beni ameliyata götürdüklerinde saat 00:30 du. Bebeğim 00:40 da çıkmış. Ben 02:20 de.
Ben ertesi gün doktorumdan öğreniyorum ki bebeğim kakasını yapmış. Onu çıkarıp bir süre oksijen vermişler. Kakalı su benim karnıma boşalmış ve doktorum 3 kez içimi yıkamış. Sıkı ateş ve idrar takibi istemiş. Sabah ki idrarımda biraz sıkıntı varmış ama sonrakiler düzgün çıkmış.
Bütün bu olumsuzluklara rağmen, gerçekten çok az ağrılı bir ameliyat sonrası geçirdim. Öncesinde o kadar sancı çekmeseydim çok iyi olacaktı ama olsun. Doktorum ameliyat esnasında 3 cm açılmam olduğunu farketmiş bu arada.
Sonuç olarak; Rabbim benim duamı geri çevirmedi. Ağlaya ağlaya ''24 mayısı beklerken ölürüm ben ne olur doğurayım artık'' diye ettiğim duaya ertesi gün cevap verdi Rabbim. Benim o gün sancım tutmasaydı, ertesi gün sabah kadar bebeğim o kakalı sudan zehirlenecekti belki de. Onun için Allah'ıma binlerce kez şükrediyorum, bebeğime her bakışımda.
Tebrik ediyorum ve Allah analı babalı büyütsün inşallah :)
Okurken gözlerim doldu gerçekten Allah'ın onları koruduğuna inanıyorum ben de.. İnşallah bende Salı sabahı bebeğime kavuşmuş olacağım.. Tekrar tebrikler :)
- 16 Haziran 2011
- 3.912
- 7
Çok şükür kavuştun pamuk oğlunaa canım. .
Allah analı babalı buyutsun..
Mutlu sonu gördük çok şükür..rahatın yerinde umarım
- 16 Haziran 2011
- 3.912
- 7
Artık evinizdesiniz demek annesii..
Cok sevindimm canım
Allahım sağlıkla huzurla geçecek nice güzel Yıllar nasip etsin sizleree..
Kendinize iyi bakın
Son düzenleme:
Bebeğimin Adı: Yiğit Ali
Doğum Haftası: 38+0
Doğum Tarihi/Saati: 22 Mayıs 2013 - 00:40
Doğum Kilosu: 2.880 kg
Boyu: 49 cm
Doğum Şekli: Genel Anestezi ile Sezeryan
Benim minik oğlum biraz aceleci çıktı annesi gibi. Doğumumuz 24 mayıs 2013 saaat 09:00 olrak belirlenmişi. Daha doğrusu doktorum 27 mayısı istiyordu ama benim son 1 hafta ağrılarım başlayınca beklemeyecek bu çocuk diye 24 mayıs diye anlaştık. Tabi benim yaramaz oğlumun sürekli içerde tepinmesinden dolayı kordonunu boynuna dolaması da sezeryan tarihini 3 gün erken alma kararımızda etkili oldu.
Doğuma 10 gün kala gittiğm kontrolde farketti doktorum kordonunun boynunda olduğunu. O andan itibaren benim için stresli dönem başladı. Doktorum 2 günde bir nst ye almaya ve bebeğin kalp atışlarıyla suyumu sık sık takip etmeye başladı. İlk iki kontrolde her şey yolundaydı. Doğumdan iki gün önce yani 20 mayısta gittiğim kontrolde kasılmalarım çıktı yine ve 2 kasılma anında bebeğin kalp atışında azalma olduğunu gördü doktorum. Kasılmaların kuvvetli olduğu zamanlarda kordon kendini belli etmeye başladı dedi.
Ertesi gün öğlende tekrar kontole çağırdı. O gece ağlaya ağlaya Rabbime dua ettim. ''Bu strese dayanamıcam, ne olur Allah'ım yarın bitsin bu iş, artık alayım bebeğimi kucağıma ne olur diye'' yalvardım. Ağlarken ağlarken uyumuşum. Sabah kalktım ve ilk işim karnımı sevmek oldu. Oğlumdan tekmeyi yiyince, şükrederek kalktım yataktan ve bir şiddetli kasılma. Olduğum yerde kaldım. Kısa bir süre sonra geçti.
Kahvaltı hazırlarken bir daha. Ardında 15 dk sonra bir daha bir daha derken ciddi ciddi canımı acıtmaya başladı. Eşimi aradım, erken gel kontrolde erken gidelim diye. Derdim sancılarım esnasında bebeğimin kordonunun sıkışması ve kalp atışının düşmesiydi. Çıldıracaktım eşim gelene kadar.
Doktoruma gittik, nst ye bağladım ama kasılmaalar gerçekten canımı acıtmaya başlamıştı ve ben her sancıdan yerimden hopluyordum. Şiddetleri 40-50 lerdeydi ama ben çok ciddi anlamda hissediyordum ve kıvranıyordum.
Doktorum kasılmalarımın 6-8 dk arayla geldiğini, çok düzenli olduğunu söyledi. Bebeğin kalp atışları bu sefer iyiydi. Cumaya kadar sabret ne olur dedi ve beni çatala aldı. Alttan muayene edip açıklık var mı diye bakacaktı ama rahim ağzım hafif sola dönük olduğundan dolayı açıklık olup olmadığını anlayamadı.
Beni eve gönderdi ve sabah tekrar gel dedi. Telefonum açık sancıların sıkaşırsa hemen ara dedi. saat 7 gibi eve geldim. Sancılarım eşliğinde biraz bir şeyler yedim. Çok açtım ama sancılarım artık o kadar canımı acıtmaya başlamıştı ki yiyemedim fazla. Elime kağıt kalemi aldım ve sancılar not etmeye başladım. 5 dk ya sonra 4 dk ya düştü.
En son giren sancıda bir şeylerin geldiğini hissettim ve zar zor yürüyerek tuvalate gittim. Nişanım gelmişti. İç çamaşırımda kan pembe renkli kan vardı epey. Arkasından biraz daha geldi. Doktorumu aradım hastaneye git ben gelene kadar nstye bağlayıp bebeği takip etsinler dedi. Çantalarımızı da yanımıza alıp çıktık. Nst ye bağladım sancılarım coşmuştu. Doktorum geldi. Hemen işlemlere başlansın sezeryana alıyorum dedi. Ama ben 7 buçukta yemek yediğim için en az 6 saat açlık gerekiyordu. Tutabildiğimiz kadar tutucaz dedi doktorum. Eğer bebeğin kalp atışlarında bozulma olursa mecbur alıcaz dedi.
5 saat gemişti ki doktorumun ortadan kaybolduğunu farkettim. Daha 1 saatimiz vardı ben yeter diye bağırıyordum.
Beni ameliyata götürdüklerinde saat 00:30 du. Bebeğim 00:40 da çıkmış. Ben 02:20 de.
Ben ertesi gün doktorumdan öğreniyorum ki bebeğim kakasını yapmış. Onu çıkarıp bir süre oksijen vermişler. Kakalı su benim karnıma boşalmış ve doktorum 3 kez içimi yıkamış. Sıkı ateş ve idrar takibi istemiş. Sabah ki idrarımda biraz sıkıntı varmış ama sonrakiler düzgün çıkmış.
Bütün bu olumsuzluklara rağmen, gerçekten çok az ağrılı bir ameliyat sonrası geçirdim. Öncesinde o kadar sancı çekmeseydim çok iyi olacaktı ama olsun. Doktorum ameliyat esnasında 3 cm açılmam olduğunu farketmiş bu arada.
Sonuç olarak; Rabbim benim duamı geri çevirmedi. Ağlaya ağlaya ''24 mayısı beklerken ölürüm ben ne olur doğurayım artık'' diye ettiğim duaya ertesi gün cevap verdi Rabbim. Benim o gün sancım tutmasaydı, ertesi gün sabah kadar bebeğim o kakalı sudan zehirlenecekti belki de. Onun için Allah'ıma binlerce kez şükrediyorum, bebeğime her bakışımda.
canım allahım bebeğinide senide korumuşş ne güzel sağsalim kavuşmuşsun bebeğine allah bizede nasip etsin inşallah..baya zorlu bi süreç olmuşş ama atlatmışsınn doktorların bu ısrarları bazen beni çok korkutuyo gerçekten...
Bebeğimin Adı: Yiğit Ali
Doğum Haftası: 38+0
Doğum Tarihi/Saati: 22 Mayıs 2013 - 00:40
Doğum Kilosu: 2.880 kg
Boyu: 49 cm
Doğum Şekli: Genel Anestezi ile Sezeryan
Benim minik oğlum biraz aceleci çıktı annesi gibi. Doğumumuz 24 mayıs 2013 saaat 09:00 olrak belirlenmişi. Daha doğrusu doktorum 27 mayısı istiyordu ama benim son 1 hafta ağrılarım başlayınca beklemeyecek bu çocuk diye 24 mayıs diye anlaştık. Tabi benim yaramaz oğlumun sürekli içerde tepinmesinden dolayı kordonunu boynuna dolaması da sezeryan tarihini 3 gün erken alma kararımızda etkili oldu.
Doğuma 10 gün kala gittiğm kontrolde farketti doktorum kordonunun boynunda olduğunu. O andan itibaren benim için stresli dönem başladı. Doktorum 2 günde bir nst ye almaya ve bebeğin kalp atışlarıyla suyumu sık sık takip etmeye başladı. İlk iki kontrolde her şey yolundaydı. Doğumdan iki gün önce yani 20 mayısta gittiğim kontrolde kasılmalarım çıktı yine ve 2 kasılma anında bebeğin kalp atışında azalma olduğunu gördü doktorum. Kasılmaların kuvvetli olduğu zamanlarda kordon kendini belli etmeye başladı dedi.
Ertesi gün öğlende tekrar kontole çağırdı. O gece ağlaya ağlaya Rabbime dua ettim. ''Bu strese dayanamıcam, ne olur Allah'ım yarın bitsin bu iş, artık alayım bebeğimi kucağıma ne olur diye'' yalvardım. Ağlarken ağlarken uyumuşum. Sabah kalktım ve ilk işim karnımı sevmek oldu. Oğlumdan tekmeyi yiyince, şükrederek kalktım yataktan ve bir şiddetli kasılma. Olduğum yerde kaldım. Kısa bir süre sonra geçti.
Kahvaltı hazırlarken bir daha. Ardında 15 dk sonra bir daha bir daha derken ciddi ciddi canımı acıtmaya başladı. Eşimi aradım, erken gel kontrolde erken gidelim diye. Derdim sancılarım esnasında bebeğimin kordonunun sıkışması ve kalp atışının düşmesiydi. Çıldıracaktım eşim gelene kadar.
Doktoruma gittik, nst ye bağladım ama kasılmaalar gerçekten canımı acıtmaya başlamıştı ve ben her sancıdan yerimden hopluyordum. Şiddetleri 40-50 lerdeydi ama ben çok ciddi anlamda hissediyordum ve kıvranıyordum.
Doktorum kasılmalarımın 6-8 dk arayla geldiğini, çok düzenli olduğunu söyledi. Bebeğin kalp atışları bu sefer iyiydi. Cumaya kadar sabret ne olur dedi ve beni çatala aldı. Alttan muayene edip açıklık var mı diye bakacaktı ama rahim ağzım hafif sola dönük olduğundan dolayı açıklık olup olmadığını anlayamadı.
Beni eve gönderdi ve sabah tekrar gel dedi. Telefonum açık sancıların sıkaşırsa hemen ara dedi. saat 7 gibi eve geldim. Sancılarım eşliğinde biraz bir şeyler yedim. Çok açtım ama sancılarım artık o kadar canımı acıtmaya başlamıştı ki yiyemedim fazla. Elime kağıt kalemi aldım ve sancılar not etmeye başladım. 5 dk ya sonra 4 dk ya düştü.
En son giren sancıda bir şeylerin geldiğini hissettim ve zar zor yürüyerek tuvalate gittim. Nişanım gelmişti. İç çamaşırımda kan pembe renkli kan vardı epey. Arkasından biraz daha geldi. Doktorumu aradım hastaneye git ben gelene kadar nstye bağlayıp bebeği takip etsinler dedi. Çantalarımızı da yanımıza alıp çıktık. Nst ye bağladım sancılarım coşmuştu. Doktorum geldi. Hemen işlemlere başlansın sezeryana alıyorum dedi. Ama ben 7 buçukta yemek yediğim için en az 6 saat açlık gerekiyordu. Tutabildiğimiz kadar tutucaz dedi doktorum. Eğer bebeğin kalp atışlarında bozulma olursa mecbur alıcaz dedi.
5 saat gemişti ki doktorumun ortadan kaybolduğunu farkettim. Daha 1 saatimiz vardı ben yeter diye bağırıyordum.
Beni ameliyata götürdüklerinde saat 00:30 du. Bebeğim 00:40 da çıkmış. Ben 02:20 de.
Ben ertesi gün doktorumdan öğreniyorum ki bebeğim kakasını yapmış. Onu çıkarıp bir süre oksijen vermişler. Kakalı su benim karnıma boşalmış ve doktorum 3 kez içimi yıkamış. Sıkı ateş ve idrar takibi istemiş. Sabah ki idrarımda biraz sıkıntı varmış ama sonrakiler düzgün çıkmış.
Bütün bu olumsuzluklara rağmen, gerçekten çok az ağrılı bir ameliyat sonrası geçirdim. Öncesinde o kadar sancı çekmeseydim çok iyi olacaktı ama olsun. Doktorum ameliyat esnasında 3 cm açılmam olduğunu farketmiş bu arada.
Sonuç olarak; Rabbim benim duamı geri çevirmedi. Ağlaya ağlaya ''24 mayısı beklerken ölürüm ben ne olur doğurayım artık'' diye ettiğim duaya ertesi gün cevap verdi Rabbim. Benim o gün sancım tutmasaydı, ertesi gün sabah kadar bebeğim o kakalı sudan zehirlenecekti belki de. Onun için Allah'ıma binlerce kez şükrediyorum, bebeğime her bakışımda.
tebrik ediyorum canım.benimde ayın 13 ünde normal doğum ama doktor 3 ünde sezeryanla alalım bebek iri dedi.bende 6 sı demiştim ogüne aldık.senin yazını okuyunca pişman oldum.acaba doktoru dinleyip 3 üne mi ameliyat olsam.çok kararsız kaldım şimdi.
- 24 Eylül 2012
- 1.647
- 66
Doktorun 3 ünde uygun buluyorsa, neden bekleyesin ki. Bence hiç bekleme. 3 gün erken al bebeğini kollarına.
Doktorun 3 ünde uygun buluyorsa, neden bekleyesin ki. Bence hiç bekleme. 3 gün erken al bebeğini kollarına.
ne bileyim,herkes bebek ne kadar çok içerd durursa o kadar iyi olur falan diyor.yoksa bir an önce kavuşmayı çok istiyorum.birde 06.06.2013 güzel bir tarih gibi geldi.hem tam 39+0 hafta olmuş oluyor.olmazsa bu hafta doktorla tekrar bi konuşayım..
- 28 Kasım 2012
- 3.222
- 21
sedaak canim aceleci oglun bizi cok korkutmusu neyseki cok sukur suan evinizdesiniz ve cok iyisiniz :)) rabbim birdaha sizi birbirinizden ayirmasin insallah:)))hayirli ugurlu olsun saglicakla buyusun insallah oglusun..
deryaf. canim ne kadar kolay dogumun olmus masallahh keske herkes senin kadar sakin ve rahat bir dogum gecirebilsee :)))
tebrik ederim seni sakinliginden öturu ayrica tebrik edrim canim bebisinle uzun saglikli ömurler nasip olsun...hayirli ugurlu olsun canim
tokoyay. zorlu bir surec yasamiisin sende canim hem sezeryan olcaksin hemde sancilairn cok fazla oldugu halde neden eve gönderdiki doktorun anlamadim gittii
( neyseki bebisin sag saglim kucagina almisin cok gecmis olsun ve tebrik ederim canim hayirli ugurlu olsun bebisin :)))
deryaf. canim ne kadar kolay dogumun olmus masallahh keske herkes senin kadar sakin ve rahat bir dogum gecirebilsee :)))
tebrik ederim seni sakinliginden öturu ayrica tebrik edrim canim bebisinle uzun saglikli ömurler nasip olsun...hayirli ugurlu olsun canim
tokoyay. zorlu bir surec yasamiisin sende canim hem sezeryan olcaksin hemde sancilairn cok fazla oldugu halde neden eve gönderdiki doktorun anlamadim gittii
( neyseki bebisin sag saglim kucagina almisin cok gecmis olsun ve tebrik ederim canim hayirli ugurlu olsun bebisin :)))Mustafa Kuzey
DT: 19.05
DS: 04.05
37+1 günlük, acil sezeryanla doğdu. Doğum hikayemi de yazıcam bi ara. Allah bekleyenlere sabır versin. Erken oldu diye üzülmüştüm ama süt gelince hiçbir fark olmuyor sakın o noktaya takılmayın. Hatta daha fazla kilo alıyolar. Doğuranların da bebekleri hayırlı uğurlu olsun 8))
DT: 19.05
DS: 04.05
37+1 günlük, acil sezeryanla doğdu. Doğum hikayemi de yazıcam bi ara. Allah bekleyenlere sabır versin. Erken oldu diye üzülmüştüm ama süt gelince hiçbir fark olmuyor sakın o noktaya takılmayın. Hatta daha fazla kilo alıyolar.
Doğuranların da bebekleri hayırlı uğurlu olsun 8))Benzer Konular
