Bebeğimin Adı: Egemen
doğum Haftası: 34+2
doğum Tarihi/Saati: 13 Mayıs 2013 - 11:55
doğum Kilosu: 2.450 kg
Boyu: 48 cm
doğum Şekli: Normal doğum
Öncelikle doğum yapan arkadaşları kutluyorum... Allah analı babalı büyütsün bebişlerimizi... doğumu bekleyen arkadaşlara ise kolay doğum diliyorum... ve doğum hikayemi sizlerle paylaşmak istiyorum...
11 Mayıs cumartesi günü sabah anneler günü dolayısıyla kayınvalideme gidecektik... hazırlıklarımızı yaptık... ben evden çıkmadan lavaboya gittim... Hafif bir kanama olmuştu... ancak benim her zaman olduğu için ve çok az olduğu için önemsemedim... ancak gece boyu yine her zamanki gibi ağrılarım vardı... ben yine önemsemedim.. evden çıkmıştık... eşime durumu söyledim. istersen hastaneye gidelim dedi. bende gerek yok gidelim dedim bir saatlik yol nasılsa, birşey olursa orada gideriz hastaneye dedim.. sonra da eşime keşke hastane çantamızı alsaydık dedim ya orada doğurursam dedim... eşim döneyim istersen dedi yok dedim gidelim boşver... doğurursam oradan alırsınız artık dedim gülerek... neyse kayınvalidemlere gittik.. orada ağrılarım devam ediyor, lavaboya gidip kontrol ettim devamı gelmemişti...kayınvalidem hastaneye gidin bakalım dedi.. benim hep erken doğum riskim olduğu için ilaçlarımı içerim şimdi geçer dedim.. ilaçlarımı içtim ve ağrılarım hafifledi.. akşama eşimin teyzesi bizi davet etmişti.. onlara gittik... gayet güzel bir akşam geçirdik... sonra eve geldik.. saat gece yarısı olmuştu... gece yeniden ilaçlarımı içtim ve yattım... sonra eşim öksürmeye başladı eşime neyin var iyimisin dedim... hastamı oldun yoksa dedim.. o yok iyiyim dediği anda benden bir şeyler akmaya başladı... önce kanama geliyor sandım... eşime kalk birşeyler oluyor dedim... ayağa kalkmamla suyumun boşalması arttı... suyumun geldiğini anladım eşime suyum geliyor anneni kaldır dedim eşim telaşla hemen annesini çağırdı... hemen beni özel bir hastaneye götürdüler... özel hastane haftan küçük burada bebek yoğun bakımı yok dedi ve bizi tek bebek yoğun bakım ünitesi olan devlete bağlı kadın doğum hastanesine yönlendirdiler... ben bu arada kendi gittiğim özel hastaneyi aradım... durumu söyledim... oraya gitmek istediğimi söyledim ancak bizim özel hastaneyi dahi bırakın yaşadığımız şehirde bebek yoğun bakım yokmuş... böyle durumlarda ya konyaya yada kayseriye sevk ediyorlarmış... ben tabiki şoklarda... hiç böyle söylenmemişti bana daha önce... oysaki erken doğum riskim vardı hep...bebeğin eşi öndeydi çünkü... neyse mecburen kadın doğum hastanesine gittik... hemen ultrasonla baktı doktor... ben bebeğin eşinin önde olduğunu durumumu anlattım ama doktor hayır dedi eşi yukarda dedi normal doğum dedi.. ben yine şoklarda... ama kendimi normal doğuma hiç hazırlamamıştım ben... nasıl olacaktı... sonra çatı muayenesi yaptı doktor beni sonra doğumhaneye aldılar... bu arada eşim arkadaşını aramış... bizim eve gitmiş... gecenin bir vakti görevliyi uyandırmış ve bizim eve girip hazır olan hastane çantamızı alıp hastaneye getirmiş... doğum hanede benden başka kimse yoktu... önce normal serum takıldı, kan alındı nst bağlandı vs.. sonra ben beklemeye başladım... çok heyecanlıydım... normal doğum nasıl olacaktı.. ben sürekli dualar ediyordum... bu arada bizimkilerden hiç haber alamıyordum... dışarıda bekliyorlardı ama ben onları göremiyordum... onlarda beni tabiki... ben öyle beklerken başka doğum yapacak kadınlar sırasıyla gelmeye başladılar... 8-10 civarı yatak vardı... hepsi doldu... sonra sancı çekenleri gördüm... çok zorlandıkları belliydi... sürekli ebeler belli aralıklarla gelip çatı muayenesi yapıyorlardı... en çok ondan nefret ettim... odadaki kadınlar sırasıyla sancı çekip doğurup gidiyorlardı...yerine ise başka doğum zamanı gelmiş kadınlar geliyorlardı...doktor geldiğinde sürekli ilaç kullandığımı, iğne vurulduğumu söyledim beni sezeryana alın dedim normal doğum yapamam dedim ama yasak olduğunu normal doğum yapabileceğimi söyledi kabul etmedi... sabah oldu doktor değişti... bu sefer o doktora söyledim sezeryan yapın dedim hayır olmaz dedi o doktorda... sana suni sancı vereceğiz dedi ondan sonra doğum olacak dedi... sabah bana suni sancı takıldı... yavaş yavaş sancılar başladı sonra arttı... allahım ne berbat birşeymiş bu sancı... dayanamıyorum ama bir an önce olsun bitsin istiyorum doğumun ama olmuyor gece 2.30'a kadar sancı çektim, gelip gidiyorlar 4 cm açılma var diyorlar... 4 cm'i bir türlü geçmiyor.. doktora sürekli söylüyorum açılma olmaz diyorum acı çektirmeyin bana diyorum nolur diye yalvarıyorum ama nafile kadın inat normal olacak diye tutturmuş gidiyor... ailemle hiç görüşemiyorum... en sonunda canımdan bezdim çıkarın bu suni sancıyı istemiyorum dedi... doktoru çağırdılar... doktor biz sezeryan yapamayız diyor... biraz dişini sık diyor sabaha kadar doğurursun diyor... ben hayır dedim... doktorla tartıştık... ailemle görüşmek istediğimi söylüyorum yasak diyorlar... ne bu yaa dedim.. hapishanedemiyim ben dedim... ailemle görüşüp buradan çıkacağım dedim... istemiyorum dedim... sonra ailemle görüştürdüler... onlara yalvarıyorum ne olur beni buradan çıkarın başka hastaneye gidelim dedim... onlarda kayseri ile falan görüştüler oranında bebek yoğun bakımı doluymuş alamayız dediler... beni ikna etmeye çalıştılar... biraz dayan doğum olsun bebeğimizi alıp gidelim buradan diyorlar... ben ikna olmadım... sabaha kadar taktırmadım suni sancıyı... bu arada bebeğin 48 saat içinde doğması gerekiyormuş.. yoksa bebeğin hayatı riske giriyormuş... sabah başka bir doktor geldi... bu doktor çatı muayenesi yaptı... bak dedi 6 cm açılma var suni sancıyı takalım hemen doğurursun dedi... bebek küçük kolay doğum olur dedi korkma dedi... eşimde bana yalvarıyor... nolur diyor bebeğimizi kucağımıza alalım gidelim diyor... bir kez daha dene bak bu sefer olacak doğum diyor... ben çaresiz kabul ediyorum... ama diyorum doktora açılma olmazsa sezeryana alacaksınız beni... akşama kadar sancı çekemem ben diyorum... yeterince sancı çektim diyorum... doktor zaten açılma olmazsa vakit daralıyor seni ve bebeği riske atamayız o zaman sen istemesende alırız sezeryana diyor... sonra sabah saat 09:10 'da suni sancı tekrar takıldı... yavaş yavaş sancılar başladı yine... saat 10 civarı sancılar arttı... ben kıvranıyorum... diğer doğum yapan kadınlardan kendime tecrübe edindim... bağırmak yerine ıkınmak doğumu kolaylaştırıyor... bende bağırmaktan çok ıkınmaya çalıştım... sürekli ıkınıyorum... sonra bebeğin kafasını hissettim... ebe geldi tekrar çatı muayenesi yaptı tamam dedi doğuma alıyoruz seni... hemen yan odadaki çatala çıktım... ebe sancı geldiğinde bütün gücünle ıkın dedi... sancı sürekli var ama aşırı arttığında ıkındım... ebe bebek çok küçük kendini ittiremiyor dedi ve yardım istedi görevli başka bir bayan geldi ben ıkınırken karnıma dirsekleriyle bastırdı... bir iki daha ıkınmayla bebeğin kafasının çıktığını hissettim... kafası çıktıktan sonra vücudu kayıp geliyor zaten... bir baktım bebeğimin popo tarafını gördüm... bebeğimin sesini duydum... göbek bağı kesilirken gözümü kapattım... sonra bebeği giydirmeye yan tarafa götürdüler... dikişlerim atılırken bebeğimi getirip şöyle bir gösterdiler işte bebeğin dediler... giydirilmişti bebeğim yüzünü gördüm... sonra götürdüler bebeğimi beni de normal odaya çıkardılar... doğum haneden çıkarken herkes oradaydı ve herkes benimle beraber iki gün boyunca perişan olmuşlar... çok korkmuşlar... o gece hastanede tek başıma kaldım... refakatçi yasakmış... bebeğimde yanımda değildi küvöze almışlardı... ertesi gün hastaneden taburcu oldum... öğlen gidip bebeğimi kamera ile ekrandan gösterdiler bize... yüzüstü yatıyordu.. yüzünü göremedim...sonra hazırlığını yap burada kalacaksın bebeğine bakacaksın dediler çok sevindim... eve gittim duş aldım... hazırlığımı yaptım bebeğimin yanına geldim... bebeğim 8 gün küvözde kaldı.. bende onun yanındaydım... üç saatte bir yanına gidip altını temizleyip onu besleyebiliyordum... sütüm üç gün gelmedi biberonla mama verdik... sonra sütüm iyi kötü geldi ancak bu kezde anne sütüne protein katıp verdiğimiz için yine biberona devam ettik... eve çıktıktan sonra bebeğim daha kısa sürede toparlandı... kilo aldı.. ev ortamı daha iyi geldi bebişime... şimdi ise sütüm az... mama takviyesi ile devam ediyorum... biberona alıştığı için emmekte zorlanıyor... çok uğraşıyorum ama bakalım inş. emer... bebeğime kucağıma alınca bütün çektiğim sancıları unuttum arkadaşlar... hepsi geçti... normal doğumun sonrası çok iyi arkadaşlar.. hemen ayağa kalkabildim... 8 gün hastanede bebeğime kendim rahatça baktım... sezeryan olanları gördüm.. çok zorlandılar... Allah bebişlerimize sağlıklı uzun ömürler versin inş... bu arada bebeğimin resminide ekliyorum... maşallah demeyi unutmayın... sevgiler...
Eki Görüntüle 731898