günaydın canım
evet yazamıyorum hiç meltem
ama hep takipteyim
bazen cevap vermeyi çok istediğim şeyler okuyorum ama bi bakmışım ki yine pert bi şekilde akşam olmuş
bizim saatlerimiz o kadar düzenli değil maalesef tüm uykularında ve eğer kendi kendine oyuna dalmışsa o anlarda hooop ev işine
ortalığı toparla, temizle, bulaşıklar yıkandı yerleştir, akşama doğru yemek... bazen çamaşır ser, topla, ütü yap derken işlerim hiç bitmiyo
dün annemleri iftara davet etmiştik Allahım ne gündü çok yorucu geçti akşam da geç uyuduk selimin düzeni de çok karıştı buaralar sabahtan beri kaç kere uyandı ama tekrar uyudu da girip yazmak istedim
burayı da özlüyorum ama buaralar bizim kızlar da çok girmiyo
yada arka bahçede toplanıyonuz çaktırmadan
(anladın sen onu)
bi de bayramdan sonra düğünümüz olcak abimin... alışveriş falan beni bekliyo daha...
valla hayat bebekle başlıyormuş bi ben mi böyle zorlanıyorum bilemiyorum
6,5 yıllık evliyken oldu bizim paşa
çok rahata alışmışız daha doğrusu rahata çoook alışmışız
ben hep hemen çocuk yapmam gezcem tozcam evliliğin tadını çıkarcam önce, sonra peşpeşe yaparım büyürler beraber diyordum.. ama şimdi gözüm çok korkuyo, onu tek bırakmak ta istemiyorum hiç! bilemiyorum hayırlısı olsun
zor işler
aaaa kendi derdime daldım bak unutuyodum geçmiş olsun meltem çok canı yanmamış belliki, seni duyunca nazlanmıştır
Allah beterinden korusun, kendini suçlama oluyo maalesef
çoğu bebeğin başına gelen bi durum