slm..
kaç zamandır giremedim,zaten pek de kimsecikler uğramaış.
misafirim vardı vs..hazırlık,temizlik,çoluk çocuk,bide hamilelik derken hiç giremedim.
umut dün kendini koltuğun tepesinden arkasına yere boşluğa kendini bıraktı,duvarla koltuk arasına sıkıştı,bi çığlıkla içeri gittimki bizimki arada sıkışmış,korkmuş,ağlıyor.
(
allahtan önemli bişey olmadı.korkması kar kaldı ona ama inşallah birdaha çıkmaz..
dün bi kaç kez yanımda yapmak istemişti.yaslandığımız yeri varya koltuğun oraya at gibi oturma çalışmaları yapıp,ayağını arkaya geçirmeye çalışmıştı yanımda.ve yokluğumdan fırsat bilip en sonunda kendini arkaya bıraktı.
ordan onu çıkarıp çekmek hem ona hem bana eziyet.karnımdakine bişey olacak diye korkuyorum.umutu kaldır kondur bütüngün böyle.
sabah mutfak balkonuma çok güzel sabah güneşi geliyor,kapalı balkonum.umutu çıkardım yere bi minder attım belki oturur diye önüne mandal sepetini ve mandalları verdim,,mandalları da onun heryerine taktım bi güzel bkalım neyapacak diye:))saçına bile.
delirdi resmen,çıkaramadıklarını ağzıyla çıkarmaya çalışıyor,çıkaramayınca bağrış çağrış,hali çok komikti.
önce hoşuna gitti,sonradan sıkıldı herzamanki gibi.ama yinede mandallarla bayağı bi oynadı.:))
ama kırıp da ortalarındaki o vidalarını yutar diye korkmadım değil.dikkati elden bırakmamak lazım.sağ solları hiç belli olmuyor bu yaramazların.
birde apartmanın giriş kapısını açmayı keşfetti umut.açıp o hızla merdivenlere doğru kaçıyor.önce açıp arkasına bakıyor geliyormuyum diye,sonra dışarı tam gaz vıınnn..:))
allahtan evin kapısını açamıyor.
bizden haberler böyle kızlar.haftaya cuma cumartesi kontrole gidicem öbür bebiş için.belki cinsiyeti belli olur.aman sağlıklı sıhatli olsunda..
ama yapacak birşey yok, alışacağız.
