slm kızlar. doğuma gidiyorken yazmış dua istemiştim. herkese teşekkür ederim. bebişimiz geldi , evimize de geldik şükür. hemen hikayemi anlatayım :)
ben çarşamba akşamı 6.30 da 10 dk aralıklarla adet sancısı benzeri bir sancı hissetmeye başladım. sancının ağrısı zaman geçtikçe çoğaldı. ama zamanı aynıydı.
yemek çay meyve hürrem derken 12 ye kadar zaman geçirip oyalandım. sonra bi duş alıp kuran okudum hazırlandım ve hastaneye gittim. size gidiyorum diye yazdığımda sancı sıklığı 10 dk nın altına düşmüştü. gittim ve 4 cm açılman var diyerek beni doğum için hazırladılar. bebeğin büyük olduğunu ve normal doğumun riskli olacağını söylediler. ama ben normal doğumu tercih ettiğimi söyledim ve beklemeye başladık ( hayatımın hatası ) zaman geçtikçe ağrılar şiddetlendi. belden kasığa doğru vurmaya başladı. nst de 139 u buldu sancı şiddeti. ama 5 saat geçmesine rağmen 1 cm açılmış ve 5 cm açılma ile devam ediyordum.epidural normal olsun dedim. yapamayacaklarını çünkü yapsalar bile açılmam olmadığından işe yaramayacağını söylediler. zaten doğumun son yarım saatinde epiduralide kesiyorlarmış. baktım ki olacak gibi değil. sancıdan kuduruyorum fakat açılmam olmuyor. bi ara sancının şiddetinden kustum. bebeğin başı büyük, doğum kanalına giremiyor.boğulabilir, kafası omuzu takılabilir dediler. tmm sezeryanı kabul ediyorum dedim. doktor gelip beni ameliyathaneye götürene kadar geçen sürede herkese yalvarıyordum beni bayıltın yoksa ağrı kesici yapın diyerek.
önce bana spinal anestezi yaptılar. fakat suyun gelmesi an meselesiydi ve bebek çok zorda kalmıştı. hemen başladılar. uyuşmadığımı söyledim anlamadılar. ilk iki kesiği hissettim. ben uyuşmadım dizlerimi bile hissediyorum, kesiyorsunuz canım yanıyor diye bağırdım.şaşkınlıkla birbirlerine baktılar sonrasını hatırlamıyorum çünkü hemen bayıltmışlar genel anestezi olmuşum.
uyandığımda ağlıyordum. dediğim ilk laf 'affet allahım. bu kadarcık acıya dayanamadım, cehenneminden sana sığınıyorum yakma beni.' yanımdaki görevli ağlama çok güzel bir bebeğin oldu. onu görünce her şeyi unutacaksın dedi. gerçektende öyle oldu. tosunumu yanıma verdiklerinde herşeyi unuttum. 60 cm boyunda, 3800 gr ağırlığında,tam bir tosuncuk. ebeler gelip fotosunu çekmeye başladılar. herkes bebeğini konuşuyor çok sevimli diyorlardı. bu akşam üstü taburcu olduk. ağrılarım azaldı. ilk ik gün spinal umuz ve kaburga ağrısı yaptı. genel anestezi ayıldıktan sonra kusmama sebep oldu. aşırı bir baş ağrısı yaptı. dikiş ağrısından 1 günüm gitti. oturup kalkamadım kıpraşamadım yerimden. ama olsun değerdi.geçirdiğim kötü saatleri unuttum bile yine olsa yine yaparım her şeye değer:)
forumdaki arkadaşları bilgilendirmek amaçlı ayrıntılı yazdım herşeyi. umarım faydası olur.
arkadaşlar korkmayın. korkunun ecele faydası yok. benim gibi gereksiz direnmeyin direnmenin de yok .