evet teyzesi bizim kız lüpür lüpürgelişimci canım kızının ılk resımlerıne baktım sonra kolejlı coraplarıyla olanlara baktımda yavrun ne kadar buyumus kısa zamanda.
canım, çok teşekkür ederim. ama dediğin gibi doğum konusunda ben galiba kendim kaşındım. zıplaya zıplaya gelince bebek tabiki yerinde duramaz. ama ilginç olanı, bebek son ana kadar zaten inmemiş. dağlara gitmeseydik belki kızım bir hafta sonra gelirdi ama böylede güzel oldu. hemde süzrpriz oldu. sadece tek aksilik kızım doğduktan sonra mobilyamız gelmiş oldu, o yüzden eşyalarını ancak yerleştirebiliyorum. doğum konusunda ise hep epedrual normal istiyordum ama epedrual daha verilmeden doğdu için canım çok yanmıştı. bazen keşke sezaryan olsaymış diyip duruyorum. ama olsun, herşey geçti bitti. bir bu dikişlerle kanama hemencik geçse baya rahatlayacağım.
canım, gayet normal, bu sıcaklarda sadece lohusalar değil normal insanlar bile dayanamıyorum. bende de işte aynısı oldu.
sagol canım. aslında onları eşim koydu. ben henüz bir tane fotoğrafını bile yüklemedim. zaman olunca hem topiğe hemde face de koyarım.
canım, hiç takma kafana. benim kıza kafa büyük olacak denildi ama gayet normal kafalı çıktı:) hele kilo ve boy hiç uymadı. bide benim hamilelik boyunca bebeğim hep 2 hafta öndeydi ama doğum yaptığım gün ege hastanesi tam 2 hafta geride hesapladılar. yani herkes farklı ölçüyor. o yüzden sen dert etme.
benimde azıcık çatladı ama lansinoh bende tüm çatlakları hemencik götürüyor. demek ki kişiden kişiye değişiyormuş..
canım, çok çok tebrik ediyorum. allah analı babalı büyütsün. fakat dediğin gibi ölçüler gerçektende hatalı oluyor. bende de hiç uymadı.
maşallah bebişine. umarım böyle sorunsuz devam ederseniz...
bu arada, kızlar, doğum yapan herkesi tebrik ediyorum. doğuracak olanlara ise allah yardımcınız olsun, inşal kolay ve sorunsuz bir şekilde bebeklerinize kavuşursanız...
ben şimdilik kızımın yanına kaçıyorum...
kızımızı az evvel emzirdim, şimdi hikayemizi rahatça yazabilirim:)
tüm olaylar pazar günü (14.08.2011) başladı. doğuma daha epey var düşüncesiyle eşime pikniğe gidelim diye tutturdum. annem, ben ve eşim o gün karagöle gittik. bilmeyenler için, karagöl dağlarda bulunuyor, yolu 1 saat kadardır ve çok virajlı. doktorum doğuma daha var diye ve bebek henüz inmedi diye ben bu şartları hiçe saydım. neyseki, şansım varmış orada doğurmadım. yoksa bizim Deniz kızımız doğuştan dağıcı olacaktıdönüş yolunda ben bazı sancılar hissetmeye başladım ama düzensiz oldukları için yalancı sancılar diyip geçtim. eve vardığımızda sancılar yavaş yavaş artmaya başladı. fakat eşim internetten 10 dakikada3 defa oluncaya kadar yalancı sancılar sayıldığını okuyarak beni rahatlatmıştı. akşam 11 gibi bu sancıların dahada sıklaşmısı beni epeyce heyecanlandırdı. annemle eşim ne olur ne olmaz piknikten gelen eşyaları hızlaca ortadan kaldırmaya çalışırken, ben ne olur ne olmaz banyomu yapıp temizlenmeye çalışıyordum. arada bide sizden sancılarla ilgili sorup duruyordum önceki gün yıkatmadan gelen halıları sererken üst komşumuzun banyosundan akkıttığını fark ettik. (yani benim daha suyum gelmemişken üst komşumuzun banyosunun suyu çoktan gelmişti ). bunlarla hepsiyle uğraşırken benim sancılarım kendi kendine dinmeye başladı. heyecanı üsütünden atlatıp herkes yatmaya gitti ama nafile çünkü bir saat içinde sancılarım daha bir azmıştı. hemencik görümcemi aradım (kendisi doktor) ve onun telaşlı sesiyle hemencik yanınıza geliyorum demesiyle çok yakın bir süreç içinde doğuracağımı anlamış oldum. saat 4:30da tam evden çıkarken suyum gelmiş oldu. ama daha evvel zamanda nişanımda geldi. o telaşla doğum valizimi evraklarımı kapıp hastaneye gittik. bildiğiniz üzere ben özel gazi hastanede doğumu yapmaya planlıyordum ama o günden sonra o hastanenin önünden bile geçmeyi istemem. zaten son iki haftadır size bu hastaneyi seçtiğim için hayal kırıklığımı anlatmıştım. gerçektende bu hastaneyle çok kötü deneyimler yaşamış oldum. hastaneye vardığımızda bize direk beni alamayacaklarını haber verdiler çünkü gece ve hafta sonları çocuk doktorları olmuyormuş ve doğumu nöbetçi doktor yaptırıyormuş. nöbetçi doktor hakkında bana önceden söylenmişti ama çocuk doktorların belli zamanlarda olmadıklarından bana hiç bahsetmediler. üstelik bebeğimde çarpıntı var olduğunu söyleyerek ve kısa boylu olduğum için ancak sezeryanla doğuracağımı bilgi verdiler. üstelik ilk defa o sırada çatı muayenesi gören ben nöbetçi hemşire tarafından güzelce bide azarlandım. muayene yaptırıldığında kendimi kastığım için kadının bana söylemediği laf kalmadı. tabi bunları hepsini duyarak ben başka hastaneye sevk edileceğime dahil bir belge imzaladım. ilk olarak aklıma üniversitem geldi ve direk ege üniversitesine yönlendik. orada beni direk nstye aldılar ve bebeğin kalbinde hiçbir çarpıntı olmadığını söylediler. ardından ultrasyonlar ve çatı muayeneler yapıldı. suyum hepsi gelmemişti, açılmam ise sadece 1 parmakmış. yani daha kızımızla kavuşmamıza eppeyce saatimiz vardı. belli süre sonra bana suni sancı verildi. sancılarım artmasına rağmen açılmam uzun bir süredir 1 cmydi. esnek olmama rağmen, doktorlar küçük bir ihtimal sezeryan olabilirim diye bana hem yemeği hemde suyu yasakladılar. yani iyiki piknikte bari et yemiş oldum zaten açlığıda pek hissetmemiştim, ancak boğazım çok kurumuştu. ilk başta yatağın ucunda oturarak masum masum doğumu beklerken ilerdeki saatlerde sancıdan sancıya yarı baygın vaziyette uzanıyordum. doktorlar ne olursa olsun ilk başta sadece normal doğumu düşünüyorlardı. tabi epedrual olacağımıda anlaşmıştık. ancak açılmam çok az olduğundan epedruali direk veremiyorlardı. pazartesi günün akşam 5 saatlerinde benim ailemi (babam izmire daha sabah 7de ancak rusyadan gelebilmişti) ve eşimin ailesini boşu boşuna beklememelerini söyleyip evlerine göndermişler. dışarda tek eşim kalmıştı. doktorlar benim ancak salı sabahı doğuracağımı inanıyorlardı, o yüzden epedruali gece saatlerinde ancak takılacağını söylediler. tabi bunlar konuşurken benim sancılar çok arttı ve ben artık sezaryan olmak için yalvarıyordum çünkü o acıyı artık dayanılacak gibi değildi. fakat ne sezaryan nede epedruala karar verildi. sonra 18lerde ben galiba doğuruyorum demeye başladım. beni o sırada açılma için kontrole alan doktor bir anda heyecanlayıp sakın ikınma diyerek makas vs. istedi. daha üstlerine değiştirme fırsatı bulmayan doktor ikinci ikınmayla kızımı eline almış oldu. açık gözlerle doğan kızım toplam 2500 kilo ve 48 cm boyundaydı. halbuki son ultrasyonda 2850 olarak gözüküyordu. yan odaya kontrol için götürülen kızım sesli ağlayışıyla hem odayı hemde benim kalbimi doldurmuş oldu.
şimdi ise tam 1 haftadır ailemizin minnacık bireyine alışmaya çalışıyoruz. acıkırken herşeyi yalamaya çalışan, altına yaptığında ise "ben bir şey yapmadım" diye masum masum bakan kızım hayatımın yıldızı oldu. O benim artık minik Deniz yıldızım.
bugün de topuk kanı için aile hekimimizede gitmiş olduk. doğumdan itibaren 280 gram alan kızım emzirme konusunda yada sarılık konusunda bizi şimdilik derde sokmadı. umarım ilerleyen zamanlarda da o sorunlanlarla karşılaşmayacağız.
kuzum her an uyanabilir...size bi bakıp çıkayım istedim teyzoşlar...keyifler nasıl???
dün, annem, kız kucağındayken şarkı söylerken bizimki koptu gitti...ağlama felan kesildi bi anda...bugün 2 uyutmada da bu yöntemi kullandım...süper oldu ya...işe yaradı...sesimi beğendi kerata herhalde eheueh....repartuarımı geliştireyim bare hahaha:)
d vitaminini ne zaman veriyorsunuz kızlar?sabah?akşam? kafanıza göre???
bugün ilk kez yalnız kaldım kızımlaa...şu an için herşey yolunda ..maşalllah dieyim tütütütt...kaçtım ben şimdi...geçmişi de artık okuyamıyorum yaa...göz gezdirebiliyorum anca çabuk çabuk..eeee vaktimiz kızımıza ait çoğunlukla eheuehe...öptükkkkkkkkkkkkkk
Tamamen kafama göre canım. Saat önemli değildir bence en azından doktor herhangi bir şey demedi.kuzum her an uyanabilir...size bi bakıp çıkayım istedim teyzoşlar...keyifler nasıl???
dün, annem, kız kucağındayken şarkı söylerken bizimki koptu gitti...ağlama felan kesildi bi anda...bugün 2 uyutmada da bu yöntemi kullandım...süper oldu ya...işe yaradı...sesimi beğendi kerata herhalde eheueh....repartuarımı geliştireyim bare hahaha:)
d vitaminini ne zaman veriyorsunuz kızlar?sabah?akşam? kafanıza göre???
bugün ilk kez yalnız kaldım kızımlaa...şu an için herşey yolunda ..maşalllah dieyim tütütütt...kaçtım ben şimdi...geçmişi de artık okuyamıyorum yaa...göz gezdirebiliyorum anca çabuk çabuk..eeee vaktimiz kızımıza ait çoğunlukla eheuehe...öptükkkkkkkkkkkkkk
Aaaa ben niye görmedimgelişimci canım kızının ılk resımlerıne baktım sonra kolejlı coraplarıyla olanlara baktımda yavrun ne kadar buyumus kısa zamanda.
selam kizlar. disciden geldik kanal tedavisi baslandi disimde. allahtan super bi doktor bulduk. canim yanacak diye baya korktum. bide allahtan sutu etkilemiomus bu uyusturma igneleri ve birde kullanacagim antibiyotik. valla bende dogum sorasi az cekmedim agri sizi.
eva bugun cok huysuz degil allahtan. yiyor uyuyor. sukur bi gun. ama babamizdan cok sikayetciyiz bu gunlerde. zaten hevesi biyere kadarmis artik gece kalkmiyodu son gunlerde yardima. keske gene uyusa. simdi sabaha kadar ezel izliyor bide turkce ogrenmeye merak sardi. bu saatlerdede hep uyuyor. gene terazimizi almaya gidemedik. kordon kanimizi odemeye gitmemiz lazim hastaneye onada gidemedik. neymis bugun disciye gitmisiz. herseyi bigune koyup kosturmamizmi lazimmis. disciye gitmenin neresi kosturmaysa. dunde markette uzun kaldik onu bebekle arabada biraktik diye ciktigimizda sinirden aglayacakti nerdeyse. hep evde olsun hep otursun. uyusun kafasina gore takilsin. cok sinirliyim cok. ama meme verirken bile gelir profesor gibi vucudunun sole olmasi lazim bole olmasi lazim diye seni duzeltir. uyuyan cocugu uyandirir gazi cikmasi lazim diye. cok sinirliyim gercekten bugun anlatamam. sabahtan bu saate uyuyor. off
kizlar biz cok isilik gibi bisey olduk. butun yuzumuz boynumuz ondan. doktor su burun spreylerinden vermisti oraya sur diye ama bugun damlattim bakalim isallah gecer.
artik uykusuzluktan bende ne hal ne tansiyon kaldi. sinirlerimde maf oldu. gece her dakka emzirmeye kalk. doymuyor. dun agladim gene. off off. szin bebekler ne kadarda bir yiyor kizlar??
Tamamen kafama göre canım. Saat önemli değildir bence en azından doktor herhangi bir şey demedi.
Aaaa ben niye görmedim
cok tesekkrler cnm.ınsallah bende yavruma kavusurum sezaryan olucam ben aslında benmle aynı haftada olan tum arkdslar doğurdular neredeyse bır ben kaldım banada bekle dıyıp duruyor doktorum beklıcez tabı yapacak bırsey yok:) bıraz sabırsızım ben ya.sızlerınde boyle guzel duygularını okuyunca daha bır sabırsızlanıyor ınsan.ılk bebek olunca ınsan bı baska olyr dımı
canım bazen benimkide öyle yapıyor...ama yer değişikliği farklılık gaz sancısı için iyimiş..kucağına daha alırken belki ondan susuyordur ama şuda olabilir karnı sana değiyorsa ağrısı azalıyordur bırakırken ondanda ağlıyor olabilir yada ..can sıkıntısındandırbende bazen ayıramıyorum karnını içe çekme gazyada kabızlıkta yapıyor...ama her gaz sancısında yapmıyor benimki...ama neyse şurda 2 ay kaldı..3.aydan sonra kendiliğinden gaz sancısı bitiyormuş...
benimde çiçek var saksının ön kısmında..arkasına yazarız..daha yazmadım gerçi..önemli olan kalıcı olması ve verdiğin kişiler doğum gününü hatırlamasıben zaten kağıt bastırdığım için kağıtları yine tülün üstüne zımbalıycam..çıkarıncada saksıda kalcak yazı....yakınlarına vericeksen tülde almaya vaktin yoksa öylede verebilirsin..tül çok fazla işe yaramıyor zaten sadece paket gibi oluyor..evet aynımış zevklerimiz...ben şimdilik bunu öğretmen arkadaşlara ve eşimin arkadaşlarına vermeyi düşünüyorum..diğer akraba eş dosta aynısınımı veririrm daha karar vermedim..benimde akrabalarım memlekette..annem orda mevlüt okutucak ..orda da dağıtırım ama belki buzdolabı süsü dağıtabilirim mevlüttekilere..
canım ayrı bir başlık altında 2011 melekerinin fotoğrafları
bence tamamen can sıkıntısısırt üstü alıyorum çoğunlukla bide hippy gibi ninni denedim bende bazen onunlada susuyo çıngırakta işe yarıyo bazen ilgi istiyo yani
Hee şimdi gördüm... Dediğin gibi Gülse yediği mamaların hakkını vermiş valla:)) Sizin fotoları görünce bizim kız pek bi çelimsiz kaldı
Allah bağışlasın...Allah hepimizinkini nazarlardan saklasın...
Canım ya tüm gün kızın kolsuz body ile mi duruyo? Üşümüyo mu öyle??
ben hala uzun kollu giydiriyorum. Annem geçirtmedi bir türlü kısa kollulara
demekki sosyalleşmek istiyor
biz hep böyleyiz canım..sadece banyodan sonra uzun kollu giydiriyorum..1-2 saat sonra çıkarıyorum...şimdilerde bazen geceleride uzun kollu giydiriyorum..
demekki sosyalleşmek istiyor
biz hep böyleyiz canım..sadece banyodan sonra uzun kollu giydiriyorum..1-2 saat sonra çıkarıyorum...şimdilerde bazen geceleride uzun kollu giydiriyorum..
bende hep kısa giydiriyodum artık uzun kollu giydiriyorum
gülsenin fotolarını merak ettim ama bulamadım
bizde bugun 4 saat gazla ugrastık yavrum mahvoldu ama tüm bebeklerde oluyor sanırım sap sımpleks aldı eşim şimdi uyuyor meleğim bakalım kalkınca ne olacak gunduz 15-20 dk da bir kalktı :cnm sanmıyorum galıba benden gecıyo yedıklerımede dıkkat edıyorum rüzgar estırmıyorum evde
sekerlı su zingo ve rezene denıyorum bakalım dun gece ıyı gectı ıns ole olur
güzelım park yatak aldık bız ama yatagına koymuyorum acıkcası düz ınce bı yastık yaptım onunla yatırıyorum yatakta benım yanımda oluyo bakmasıda rahat oluyo
ama dedıgın pozısyond emzırıyorum s , aynı dedıgın sekılde yastıkla dızımde sallıyorum
bende gaz cıkarma konusuda eger uyuduysa dokunmuyorum uynaıksa cıkartıyorum bazen yuz üstü uyutuyorum oda ıy gelşıyo
zingo verıyorum gaz ılacı bıde kendı ıctıgım rezedden veıyorum azcık
40 ı cıkınca düzene gırer dıyolar ıns ole olur
canım garmastanın bana cok faydsı oldu akşaları sagıp suruyorum sabah kadar kalıyo en azından gunduz tahribatını gece tamir ediyorum :)ne olur yardım...
göğüs uçlarım fene şekilde yaralar emzirmek işkenceye dönüşüyo resmen
lansinoh nas nalonin kullandım bi faydası yok
göğs kalknaı süt toplamadan başka işe yaramıyo ne yapıcam yaaa
evet bende öyle dusunuyorum zamanla sutumuz coğalıcak sorunlarımız azalıcak ::)Denemelere devam ettikce eminim bir sistematik oturtacaksiniz. Ben de hastanede cok becerememistim hatta sertifika bile verdiler ama ancak evdeki calismlarin sonunda tam anlamiyla basariya ulastik fakat yine de sutum az ama yinede mama ile birlikte garnitur oalrak veriyorum.
COk seyler atlatmisiniz cokkk gecmis olsun. Oglus umarim yakinda yasitlarini da gececek.
canım sen eva gunuz uyurken uyusana biraz annen veya eşine uyum sağlamaya çalışma bence bende gunde bir uykusunda kızıma eşlik ediyorum çok faydası oluyor gerçi bugun uyuyamadık ne kızım nede ben gaz mahvetti biziselam kizlar. disciden geldik kanal tedavisi baslandi disimde. allahtan super bi doktor bulduk. canim yanacak diye baya korktum. bide allahtan sutu etkilemiomus bu uyusturma igneleri ve birde kullanacagim antibiyotik. valla bende dogum sorasi az cekmedim agri sizi.
eva bugun cok huysuz degil allahtan. yiyor uyuyor. sukur bi gun. ama babamizdan cok sikayetciyiz bu gunlerde. zaten hevesi biyere kadarmis artik gece kalkmiyodu son gunlerde yardima. keske gene uyusa. simdi sabaha kadar ezel izliyor bide turkce ogrenmeye merak sardi. bu saatlerdede hep uyuyor. gene terazimizi almaya gidemedik. kordon kanimizi odemeye gitmemiz lazim hastaneye onada gidemedik. neymis bugun disciye gitmisiz. herseyi bigune koyup kosturmamizmi lazimmis. disciye gitmenin neresi kosturmaysa. dunde markette uzun kaldik onu bebekle arabada biraktik diye ciktigimizda sinirden aglayacakti nerdeyse. hep evde olsun hep otursun. uyusun kafasina gore takilsin. cok sinirliyim cok. ama meme verirken bile gelir profesor gibi vucudunun sole olmasi lazim bole olmasi lazim diye seni duzeltir. uyuyan cocugu uyandirir gazi cikmasi lazim diye. cok sinirliyim gercekten bugun anlatamam. sabahtan bu saate uyuyor. off
kizlar biz cok isilik gibi bisey olduk. butun yuzumuz boynumuz ondan. doktor su burun spreylerinden vermisti oraya sur diye ama bugun damlattim bakalim isallah gecer.
artik uykusuzluktan bende ne hal ne tansiyon kaldi. sinirlerimde maf oldu. gece her dakka emzirmeye kalk. doymuyor. dun agladim gene. off off. szin bebekler ne kadarda bir yiyor kizlar??
kızımızı az evvel emzirdim, şimdi hikayemizi rahatça yazabilirim:)
tüm olaylar pazar günü (14.08.2011) başladı. doğuma daha epey var düşüncesiyle eşime pikniğe gidelim diye tutturdum. annem, ben ve eşim o gün karagöle gittik. bilmeyenler için, karagöl dağlarda bulunuyor, yolu 1 saat kadardır ve çok virajlı. doktorum doğuma daha var diye ve bebek henüz inmedi diye ben bu şartları hiçe saydım. neyseki, şansım varmış orada doğurmadım. yoksa bizim Deniz kızımız doğuştan dağıcı olacaktıdönüş yolunda ben bazı sancılar hissetmeye başladım ama düzensiz oldukları için yalancı sancılar diyip geçtim. eve vardığımızda sancılar yavaş yavaş artmaya başladı. fakat eşim internetten 10 dakikada3 defa oluncaya kadar yalancı sancılar sayıldığını okuyarak beni rahatlatmıştı. akşam 11 gibi bu sancıların dahada sıklaşmısı beni epeyce heyecanlandırdı. annemle eşim ne olur ne olmaz piknikten gelen eşyaları hızlaca ortadan kaldırmaya çalışırken, ben ne olur ne olmaz banyomu yapıp temizlenmeye çalışıyordum. arada bide sizden sancılarla ilgili sorup duruyordum önceki gün yıkatmadan gelen halıları sererken üst komşumuzun banyosundan akkıttığını fark ettik. (yani benim daha suyum gelmemişken üst komşumuzun banyosunun suyu çoktan gelmişti ). bunlarla hepsiyle uğraşırken benim sancılarım kendi kendine dinmeye başladı. heyecanı üsütünden atlatıp herkes yatmaya gitti ama nafile çünkü bir saat içinde sancılarım daha bir azmıştı. hemencik görümcemi aradım (kendisi doktor) ve onun telaşlı sesiyle hemencik yanınıza geliyorum demesiyle çok yakın bir süreç içinde doğuracağımı anlamış oldum. saat 4:30da tam evden çıkarken suyum gelmiş oldu. ama daha evvel zamanda nişanımda geldi. o telaşla doğum valizimi evraklarımı kapıp hastaneye gittik. bildiğiniz üzere ben özel gazi hastanede doğumu yapmaya planlıyordum ama o günden sonra o hastanenin önünden bile geçmeyi istemem. zaten son iki haftadır size bu hastaneyi seçtiğim için hayal kırıklığımı anlatmıştım. gerçektende bu hastaneyle çok kötü deneyimler yaşamış oldum. hastaneye vardığımızda bize direk beni alamayacaklarını haber verdiler çünkü gece ve hafta sonları çocuk doktorları olmuyormuş ve doğumu nöbetçi doktor yaptırıyormuş. nöbetçi doktor hakkında bana önceden söylenmişti ama çocuk doktorların belli zamanlarda olmadıklarından bana hiç bahsetmediler. üstelik bebeğimde çarpıntı var olduğunu söyleyerek ve kısa boylu olduğum için ancak sezeryanla doğuracağımı bilgi verdiler. üstelik ilk defa o sırada çatı muayenesi gören ben nöbetçi hemşire tarafından güzelce bide azarlandım. muayene yaptırıldığında kendimi kastığım için kadının bana söylemediği laf kalmadı. tabi bunları hepsini duyarak ben başka hastaneye sevk edileceğime dahil bir belge imzaladım. ilk olarak aklıma üniversitem geldi ve direk ege üniversitesine yönlendik. orada beni direk nstye aldılar ve bebeğin kalbinde hiçbir çarpıntı olmadığını söylediler. ardından ultrasyonlar ve çatı muayeneler yapıldı. suyum hepsi gelmemişti, açılmam ise sadece 1 parmakmış. yani daha kızımızla kavuşmamıza eppeyce saatimiz vardı. belli süre sonra bana suni sancı verildi. sancılarım artmasına rağmen açılmam uzun bir süredir 1 cmydi. esnek olmama rağmen, doktorlar küçük bir ihtimal sezeryan olabilirim diye bana hem yemeği hemde suyu yasakladılar. yani iyiki piknikte bari et yemiş oldum zaten açlığıda pek hissetmemiştim, ancak boğazım çok kurumuştu. ilk başta yatağın ucunda oturarak masum masum doğumu beklerken ilerdeki saatlerde sancıdan sancıya yarı baygın vaziyette uzanıyordum. doktorlar ne olursa olsun ilk başta sadece normal doğumu düşünüyorlardı. tabi epedrual olacağımıda anlaşmıştık. ancak açılmam çok az olduğundan epedruali direk veremiyorlardı. pazartesi günün akşam 5 saatlerinde benim ailemi (babam izmire daha sabah 7de ancak rusyadan gelebilmişti) ve eşimin ailesini boşu boşuna beklememelerini söyleyip evlerine göndermişler. dışarda tek eşim kalmıştı. doktorlar benim ancak salı sabahı doğuracağımı inanıyorlardı, o yüzden epedruali gece saatlerinde ancak takılacağını söylediler. tabi bunlar konuşurken benim sancılar çok arttı ve ben artık sezaryan olmak için yalvarıyordum çünkü o acıyı artık dayanılacak gibi değildi. fakat ne sezaryan nede epedruala karar verildi. sonra 18lerde ben galiba doğuruyorum demeye başladım. beni o sırada açılma için kontrole alan doktor bir anda heyecanlayıp sakın ikınma diyerek makas vs. istedi. daha üstlerine değiştirme fırsatı bulmayan doktor ikinci ikınmayla kızımı eline almış oldu. açık gözlerle doğan kızım toplam 2500 kilo ve 48 cm boyundaydı. halbuki son ultrasyonda 2850 olarak gözüküyordu. yan odaya kontrol için götürülen kızım sesli ağlayışıyla hem odayı hemde benim kalbimi doldurmuş oldu.
şimdi ise tam 1 haftadır ailemizin minnacık bireyine alışmaya çalışıyoruz. acıkırken herşeyi yalamaya çalışan, altına yaptığında ise "ben bir şey yapmadım" diye masum masum bakan kızım hayatımın yıldızı oldu. O benim artık minik Deniz yıldızım.
bugün de topuk kanı için aile hekimimizede gitmiş olduk. doğumdan itibaren 280 gram alan kızım emzirme konusunda yada sarılık konusunda bizi şimdilik derde sokmadı. umarım ilerleyen zamanlarda da o sorunlanlarla karşılaşmayacağız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?