-
- Konu Sahibi gelenbahar
- #61
Avukatınız aracılığıyla karşı teklif yapın. Tam tamına yarısı olmasada malların mesela %40-45ini talep edin. Ev araba benim olsun gibi ya da ev arsa bende olsun gibi. Biraz düşünüp evt diyecektir kanaatimce
Avukatınız aracılığıyla karşı teklif yapın. Tam tamına yarısı olmasada malların mesela %40-45ini talep edin. Ev araba benim olsun gibi ya da ev arsa bende olsun gibi. Biraz düşünüp evt diyecektir kanaatimceBen de anlamadım. Başkası var desem, sanmıyorum. Bir tartışma, kavga, vs üstüne de değil. Öylesine, çay içerken önüme kağıdı uzatıp, "boşanalım" dedi. Çok mutsuzmuş. Herkes hayata bir kez gelirmiş. O mutsuz olmak değil, ömrünün geri kalanını yaşamak istiyormuş. "Ben istemiyor muyum hayatımı yaşamayı peki?" dedim. "Birlikte yaşamamıza engel ne?" dedim. O harika bir koca olduğu için yaşatmış bana hayatı şimdiye kadar. Şimdi sıra ondaymış. Zırvaladı biraz.
Ev dışında herşey iki eve yakın bir şeye denk geliyor yani neredeyse üçte ikisini o alıyor anlaşırsak.Evin değeri, yazlığın değeri nedir,yani vereceği ev toplam malin yarisina denk geliyor mu
Arkadaşlarımın da dediği bu aslında. Senelerce sürecek ve en sonunda alabildiğini de avukatla paylaşacaksın diyorlar. Bu sırada da yaşantın kısıtlanacak. Mesela haftasonu iş yerindekiler eşleriyle, kız/erkek arkadaşlarıyla eğlenceye gidecekler ama ben gidemeyeceğim. Hoş adam varken zaten gidemezdim ama boşanma sürecinde de ne olur ne olmaz diyerek kendimi kollamam gerekecek.Evinizi alın kurtulun.Senelerce dava sürecek.Boşanma davası,boşanma kesinleştikten sonra mal paylaşımı davası.Ki muhtemelen malları başkasına devredecek her türlü mal kaçırdığı anlaşılacak ama bu seferde mahkemenin mallar için biçtiği payı size seneeeeler boyu gıdım gıdım ödeyecek.En az bi 7-8 senenizi alır bu davalar.Evliliğin hakları koruduğunu bile düşünmüyorum artık.Mal kaçıranın yanına mallar kâr kalıyor.Davada kim kötüyse o kazanıyor.Aslında herşeyin yarısı hakkınız ama adalet sistemimiz çok farklı.8 sene kafa yoracağınıza alın evinizi oturun.Keşke zina yapsaydı da tüm mal mülk size kalsaydı.
Peki sırf o da çeksin diye hayatınızdan vazgeçmeye değer mi?Arkadaşlarımın da dediği bu aslında. Senelerce sürecek ve en sonunda alabildiğini de avukatla paylaşacaksın diyorlar. Bu sırada da yaşantın kısıtlanacak. Mesela haftasonu iş yerindekiler eşleriyle, kız/erkek arkadaşlarıyla eğlenceye gidecekler ama ben gidemeyeceğim. Hoş adam varken zaten gidemezdim ama boşanma sürecinde de ne olur ne olmaz diyerek kendimi kollamam gerekecek.
Ama onun da kollaması gerekecek bu süreç devam ettikçe
BiliyorumMiras malı ortak mal sayılmaz. Bölüşselerdi de konu sahibi yararlanamayacaktı
Söke söke al bacım. Her şeyin yarısı edecek tutarı almadan sakın bırakma. Evden de çıkma, aile konutu şerhi koydur, çocuklarla birlikte kalacağınızı belirt. İttirsin gitsin. Boşanmak istiyorsa hayatında başkası vardır, onunla birlikte olmak istiyorsa paşa paşa versin gerekeni. Pisliğe bak. İftirayı atan ispatlamakla yükümlüdür, hiç umursama, ama dişli bir avukat bul ve avukatın parasını da kesinlikle peşin vermeMerhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Asla tenezzül etme evi veriyorsa al çekil derim sana da yazık günah at gitsin üstünden pisliğiMerhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Kelimesi kelimesine aynen bu şekilde ayrılık sebebi sunan bir akraba müsveddesinin (koca) 10 yıllık metresi ve ondan 6 yaşında çocuğu olduğu ortaya çıktı.Çok mutsuzmuş. Herkes hayata bir kez gelirmiş. O mutsuz olmak değil, ömrünün geri kalanını yaşamak istiyormuş. "Ben istemiyor muyum hayatımı yaşamayı peki?" dedim. "Birlikte yaşamamıza engel ne?" dedim. O harika bir koca olduğu için yaşatmış bana hayatı şimdiye kadar. Şimdi sıra ondaymış. Zırvaladı biraz.
Tabiki uğraşın. Tabi anne gitti bakıcak birine ihtiyaç kalmadı. Borç yok para pul çok. Mallarınıza tedbir koydurum savaşa devam edin. Zaten yıllarca çekmişsiniz yazık değilmi size.Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Asla geri adım atma. Bir an önce bitsin diyerek anlaşmalı bosanirsan çok pişman olursun . Genç bir kıza yedirecek senin paraları akıllı ol emeğini harcatma kimseyeMerhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Annesinin mirasdan en az 5-6 ev alacak. Açgözlülük yapıyor ya da az teklif edip çok istememin önünü kapatmaya çalışıyor.Annesinden de bir şeyler kalır.
Adam yıllarca sıkmış sıkmış suyunuzu çıkartmış. Ne varsa yarısı sizin hakkınız zaten. Aslında daha fazlası da. Bırakmayın ona alın.Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.