- Konu Sahibi gelenbahar
- #41
Evin değeri, yazlığın değeri nedir,yani vereceği ev toplam malin yarisina denk geliyor mu
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Bu çok önemli gerçekten, her şeyin yarısını almak için çekişmeli uğraşmaktansa, ev yarısına geliyorsa al evini otur paşa paşa.Evin değeri, yazlığın değeri nedir,yani vereceği ev toplam malin yarisina denk geliyor mu
Evi ve arabayı size versin alanı ona kalsın çocukların da sağlık eğitim kurs giderlerini babaları karşılayacak şeklinde bir protokol hazırlatın tabiki çocuklar için aylık belirli miktar nafakada vermeli, sonrası ne hali varsa görsün.Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
O konuda söyle avukatla hareket edin çekişmeli olursa ne kadar sonucunda alırsınız hesaplayın. Ona yakın olursa tutar anlaşınAslında tam tersi, kavga etmek istiyorum. Tırnaklarımı ruhuna geçirip acıtmak, kanatmak istiyorum. Tek sıkıntım şu anda böyle hissediyorum. Bu süreci yaşayan tüm arkadaşlarım anlaş diyor. Zamanla yorulursun, daha azına razı olmak zorunda kalırsın diyorlar.
Bende onu soracaktımEvin değeri, yazlığın değeri nedir,yani vereceği ev toplam malin yarisina denk geliyor mu
Hayır yaAslında tam tersi, kavga etmek istiyorum. Tırnaklarımı ruhuna geçirip acıtmak, kanatmak istiyorum. Tek sıkıntım şu anda böyle hissediyorum. Bu süreci yaşayan tüm arkadaşlarım anlaş diyor. Zamanla yorulursun, daha azına razı olmak zorunda kalırsın diyorlar.
ben olsam 10 yıl da olsa çekişmelide süründürürdüm onu, yaptıkları yanına kar mı kalacak?Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Eşinizin ve kayınvalidenizin size çektirdiklerinden daha yıpratıcı olamaz, o sizden 3 kuruş paraya ayrılmayı sonra da çok matah biriymiş gibi başka kadınlarla gününü gün etmeyi planlıyor, sizden uzak olsun ne yaparsa yapsın ama 20 yılın bedelini ödesin önce, hiç acımayın uzun da sürse yıpratıcı da olsa hakkınızı söke söke alın.Avukatım herşeyin yarısı ve düğünde takılan altınlar dedi. Ama adam (eşim demeye dilim varmıyor) yanaşmıyor. Elimdeki kanıtlarden biri de banka hesap dökümü zaten. Avukatım elimizin güçlü olduğunu söyledi ama "süreç uzun ve yıpratıcı. Düşün karar ver" dedi.
Kesinlikle haklarını al,sakın bırakma.Sonra çok pişman olursun. Her yönüyle sömürmüş seni,haydi sana güle güle olur mu?Bunu yapmayın kendinize,en azından çocuklarınız için yapmayın.Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Maddi sıkıntım yok diyorsunuz bu durumda bu terbiyesiz vicdansız adamdan tüm hakkınızı alarak boşanın.Avukatınızda bunu diyormuş.Zaten tersini derse hemen bırakın onu.Anlaşmak isterse de -tüm malı versin öyle boşanın,benim hakkımı ne sen ne annen ödeyemez.Tüm maaşım aynı gün hesabındaydı.Her yaz annendeydik.Ben iki çocukla annene hizmet ettim sen gezdin.Bu nedenle daha borcun var bana dersiniz.Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Bir anda durup dururken neden boşanmak istedi ki
Miras malı ortak mal sayılmaz. Bölüşselerdi de konu sahibi yararlanamayacaktıNiye tum mallarin yarisi değil de sadece oturdugunuz ev, onu anlamadım?
Anasindan kalan mali bolusememe sebebi de salakca bir sekilde size gececegini dusunmeleri olabilir, ayrica nasil bolusemiyorlar, coktan veraset ilami cikartip halletmislerdir, siz bilmiyorsunuzdur.
Baska biri mi var hayatinda?
Şimdi ablacım yaşın daha genç ve çocuğun olmasaydı derdim ki hiç uğraşma bir an önce bundan kurtul ki hayatına bakasın. ( Yani yeni biri ile evlenip çocuk sahibi olacaksın yılların gitmesin diye)Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Bu çocuğu olmayan yeni evli olup ayrılmak isteyenler için geçerli. Sizin için değil. 10 yıl da mahkeme sürerse sürsün.Ne cehenneme giderse gitsin.tüm arkadaşlarım anlaş diyor. Zamanla yorulursun, daha azına razı olmak zorunda kalırsın diyorlar.
Aynı fikirdeyimAma hiç malı bile olmasa ben olsam senelerce, gitsin gelsin, uğraşsin dursun canı sıkılsın birisini bulsa bile evlenemesin diye çekişmeliden devam ederdim.