Yıllarımı verdim. Çekişmeli mi anlaşmalı mı?

Evin değeri, yazlığın değeri nedir,yani vereceği ev toplam malin yarisina denk geliyor mu
Bu çok önemli gerçekten, her şeyin yarısını almak için çekişmeli uğraşmaktansa, ev yarısına geliyorsa al evini otur paşa paşa.
Ama hiç malı bile olmasa ben olsam senelerce, gitsin gelsin, uğraşsin dursun canı sıkılsın birisini bulsa bile evlenemesin diye çekişmeliden devam ederdim.
Teyzem de iki çocukla aldatıldı, babasının evine geldi hiç bir şey alamadan. Malları kendi üstüne bile yapmamış eniştem sonradan çıktı kokusu ortaya. eniştem boşanmak istedi teyzem kabul etmedi senelerdir sürünüyor. Eve evliyken aldattığı kadını getirdi, imam nikahlı senelerce yaşadılar ama herkes teyzemi takdir ederken eniştemi aşağıladı, eniştemin kendi ailesi bile.
 
Bir heves uğruna yıkılan yuva. Allah hesabını sorar o adama. Ayrıca 20 yıllık evliliğinden ayrılanla aklı olan evlenmez. Sadece bol bol adamın parasını kullanırlar. Adamın yaşıda olduğu için başka bir şeyi genç kadına yetmez.
Tabii bu yaptığı parada sizinde emeğiniz büyük o nedenle söke söke alın hakkınızı derim.
 
Evinizi alın kurtulun.Senelerce dava sürecek.Boşanma davası,boşanma kesinleştikten sonra mal paylaşımı davası.Ki muhtemelen malları başkasına devredecek her türlü mal kaçırdığı anlaşılacak ama bu seferde mahkemenin mallar için biçtiği payı size seneeeeler boyu gıdım gıdım ödeyecek.En az bi 7-8 senenizi alır bu davalar.Evliliğin hakları koruduğunu bile düşünmüyorum artık.Mal kaçıranın yanına mallar kâr kalıyor.Davada kim kötüyse o kazanıyor.Aslında herşeyin yarısı hakkınız ama adalet sistemimiz çok farklı.8 sene kafa yoracağınıza alın evinizi oturun.Keşke zina yapsaydı da tüm mal mülk size kalsaydı.
 
Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Evi ve arabayı size versin alanı ona kalsın çocukların da sağlık eğitim kurs giderlerini babaları karşılayacak şeklinde bir protokol hazırlatın tabiki çocuklar için aylık belirli miktar nafakada vermeli, sonrası ne hali varsa görsün.
 
Aslında tam tersi, kavga etmek istiyorum. Tırnaklarımı ruhuna geçirip acıtmak, kanatmak istiyorum. Tek sıkıntım şu anda böyle hissediyorum. Bu süreci yaşayan tüm arkadaşlarım anlaş diyor. Zamanla yorulursun, daha azına razı olmak zorunda kalırsın diyorlar.
O konuda söyle avukatla hareket edin çekişmeli olursa ne kadar sonucunda alırsınız hesaplayın. Ona yakın olursa tutar anlaşın
 
Aslında tam tersi, kavga etmek istiyorum. Tırnaklarımı ruhuna geçirip acıtmak, kanatmak istiyorum. Tek sıkıntım şu anda böyle hissediyorum. Bu süreci yaşayan tüm arkadaşlarım anlaş diyor. Zamanla yorulursun, daha azına razı olmak zorunda kalırsın diyorlar.
Hayır ya
Zaten evlilik boyunca size eziyet etmiş
Asla anlaşmayin asla
Taş mi taşiyacaksiniz sırtınızda?
10 yıl sürecek hali yok
Biri pes edecekse o etsin
Ne demek yıllarca Çalışıp edindiklerinizi ona vermek ustelik gençliğinizi en güzel yıllarınızı da vermişken
Kesinlikle anlaşmayin yani şu var o pes edip yanaşsin şartları siz belirleyin
Avukat da bir tuhaf valla ben şuphelendim karşı tarafla anlaşan avukat falan oluyormuş size anlaşın mi dedi avukat ne münasebet işinizi yapın siz deseydiniz
Ben olsam bu avukat ile yola çıkmam gerçekten iyi düşünün
 
bu şeref yoksunu seni bosamak isteyerek sana büyük iyilik yapmis. asla aza razi olma. eger yaslari büyükse cocuklari da o alsin. seni de biliyor seviyorlar. iliskin bozulmayacaksa bence babaya birak görsün ebesinin örekesini. sen de haftasonlari zaman gecirirsin, tatillere gidersin onlarla. iliskiniz duzelir bile eskisinden de iyi olur bence:)
 
Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
ben olsam 10 yıl da olsa çekişmelide süründürürdüm onu, yaptıkları yanına kar mı kalacak?
malın mülkün yarısı onunsa yarısı da senin hatta daha fazlası senin, hem evde hem işte çalışmışsın.. acıma yetime döner koyar g.tüne..

hakkını al o pislikten, yılların acısını çıkar.
 
Avukatım herşeyin yarısı ve düğünde takılan altınlar dedi. Ama adam (eşim demeye dilim varmıyor) yanaşmıyor. Elimdeki kanıtlarden biri de banka hesap dökümü zaten. Avukatım elimizin güçlü olduğunu söyledi ama "süreç uzun ve yıpratıcı. Düşün karar ver" dedi.
Eşinizin ve kayınvalidenizin size çektirdiklerinden daha yıpratıcı olamaz, o sizden 3 kuruş paraya ayrılmayı sonra da çok matah biriymiş gibi başka kadınlarla gününü gün etmeyi planlıyor, sizden uzak olsun ne yaparsa yapsın ama 20 yılın bedelini ödesin önce, hiç acımayın uzun da sürse yıpratıcı da olsa hakkınızı söke söke alın.
 
Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Kesinlikle haklarını al,sakın bırakma.Sonra çok pişman olursun. Her yönüyle sömürmüş seni,haydi sana güle güle olur mu?Bunu yapmayın kendinize,en azından çocuklarınız için yapmayın.
 
En iyi intikam güzel yaşanan bir ömürdür.
İçinizdeki öfkeyi anlıyorum ancak ona çektirirken bir yandan da siz çekeceksiniz.
Çirkefleşecek, siz yıpranacak. Mahkemelere git-gel, onu yapmış bunu etmiş diye takip etmeler.
Mal, para sizin için önemli olsaydı sonuna kadar direnin derdim. Ama Eğer parasında değilseniz boşanın ve önünüze bakın derim ben. Zaten yıllarınız gitmiş, daha fazlasını heba etmeyin bu beş para etmez insan müsveddesi için.
Ancak anlaşmalıyı kabul etmeden önce biraz daha direnebilirsiniz. İlk anda size anlaşmayı imzalatamayınca, çekişmeli dava dilekçesini de görünce evi vermeye razı olması çekişmeli boşanmayı istemediğini gösteriyor sanki.
Biraz daha bir şeyler almak için zorlayın ama ondan sonra önünüze bakın derim.
Ne hali varsa görsün, siz bundan sonraki hayatınızda mutlu olun. Önemli olan bu.
 
Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Maddi sıkıntım yok diyorsunuz bu durumda bu terbiyesiz vicdansız adamdan tüm hakkınızı alarak boşanın.Avukatınızda bunu diyormuş.Zaten tersini derse hemen bırakın onu.Anlaşmak isterse de -tüm malı versin öyle boşanın,benim hakkımı ne sen ne annen ödeyemez.Tüm maaşım aynı gün hesabındaydı.Her yaz annendeydik.Ben iki çocukla annene hizmet ettim sen gezdin.Bu nedenle daha borcun var bana dersiniz.
Tüm hayatınızı maddi manevi bu adama adamışsınız.Annesi dahil.Her yaz oraya gitmek nedir.İki de çocuk.Maaş aynı gün adamda.Çok üzüldüm doğrusu yaşadıklarınıza.Neden bu kadar ezdirdiniz kendinizi.Ben maaşı eşe yatıranlara çok kızıyorum.Hayat elbette müşterek ama herkesin maaşı kendinde durmalı.Çalış maaşı gönder sonra harçlık iste.
Çok kızdım bu adama.Şimdi adam ayrılıp hayatını yaşayacak.Para gelmiş.Aklı uçmuş gitmiş.Sizin gördüğüm kadarı ile hiç değerinizi bilmemiş.Ben yerinizde olsam ona hayatı istediği gibi yaşama fırsatı vermem.Nasıl mı.Çocukların velayetini ona bırakarak.Bence onu delirtin.Çocuklarla ilişkiniz güzeldir mutlaka.Onlarla konuşun her zaman sizinleyim annenizim.Bu evde her zaman odanız var.Ancak maddi açıdan velayetin babada olması gerekiyor diyebilirsiniz.Adamada çocuklar artık bluğ çağında baba olarak yanında durman lazım velayeti sen al diye yazın.Öyle boşanıp bekar gibi gezeceğini sanmasın.Bunu yapmakla yanlış yaptığınızı düşünmeyin sakın.O çocukları babanızın evinden getirmediniz ikinizin ortak çocuğu üç beş kuruş nafaka verecek baba mı oldu sanacak kendini.
Bu arada evden ayrıldı mı adam.Sakın almayın eve.İnanın çok havalanmış mirası yiyecek yarın size dönmeye kalkacak sakın sakın kabul etmeyin.Hayatınızın bundan sonra kıymetini bilin.Bir erkek annesi kv olarak yazıyorum bunları.
 
Bir anda durup dururken neden boşanmak istedi ki


Valla ablacim cevap belli, bariz baskasi var. Adim gibi eminim, erkekler bir dali tutmadan digerini birakmiyor.

KOnu sahibesi, sen takipe t biraz bu adami metres ettigi tipi bul patlat fotolari. Bana kalirsa orda d akalma, basip rezil et ikisini de, Uyanik o...u cocuguna bak ne demek al bunu imzala git demek serefsiz :sinirli: Disli bir avukat bul her seyi iste ceketiyle gitsin defolursa nereye
 
Niye tum mallarin yarisi değil de sadece oturdugunuz ev, onu anlamadım?

Anasindan kalan mali bolusememe sebebi de salakca bir sekilde size gececegini dusunmeleri olabilir, ayrica nasil bolusemiyorlar, coktan veraset ilami cikartip halletmislerdir, siz bilmiyorsunuzdur.


Baska biri mi var hayatinda?
Miras malı ortak mal sayılmaz. Bölüşselerdi de konu sahibi yararlanamayacaktı
 
Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Şimdi ablacım yaşın daha genç ve çocuğun olmasaydı derdim ki hiç uğraşma bir an önce bundan kurtul ki hayatına bakasın. ( Yani yeni biri ile evlenip çocuk sahibi olacaksın yılların gitmesin diye)
Amma velakin zaten 20 yılın gitmiş. Zaten iki tane de evladın var. Bu saatten sonra senin yapacağın iş çekişmeliye gitmek. Çünkü kaybedeceğin hiç bir şey yok. Tüm emeklerini geri almanı isterim. Nafaka,maddi tüm gelirlerini almanı dilerim. Bari ömrünün kalan kısmında daha rahat yaşarsın. Moralini bozma. Aksine daha da güçlenerek çıkarsın. Kaybedecek hiçbir şeyin yok.
Allah seninle olsun. Dik dur. Acıma.
 
X