Merhabalar kızlar,
Ben 10 aylık evliyim, eşimle aşk evliliği yaptık düğün senesi çok yıprandım. Gerek aileleri idare etmek, gerek eşime destek olmak, gerek organizasyon işleri beni çok yordu.
Düğün sonrası hayatımı çok sevdim kendi evimi düzenimi vs. Fakat, bugün 10 ay oldu ve çok yıprandığımı hissediyorum.
Eşim iyi bir insan fakat beni bu sene çok zorladı (çok borcu var, çoğu olayları umursamıyor sorumluluklar benim sırtımda, çoğu kez beni üzecek şeyler yaptı …)
Aynı zamanda aileler sürekli bizi arıyor bizi görmek istiyor. Ben çalışıyorum ve hafta sonları hiç doğru düzgün eşimle vakit geçiremiyorum. Misafir, ziyaret derken ilk senem böyle geçti…
Kaynanam iyi bir insan ama sürekli ailesinden birisi geldiğinde bizi ister yanında, biz onlara 1:30 saat uzaklıkta oturuyoruz hafta içi zor oluyor. Kendi annemde çok kontrolcü beni çok rahat bırakmıyor.
Eşimle aramız iyi ama ilk aylar çok kavga ettik ben sürekli ağlıyorum ama yorgunluktan ve tükenmişlikten. Ailemin baskısıyla büyüdüm evin en büyük kızıyım aynı zamanda öğretmenim ve çok yoruldum…
Kendime bile zaman ayıramıyorum bakımıma, günde sadece akşam uyumayı bekliyorum. Eşimle ev alma telaşına girdik ve neyim var neyim yok tüm birikimimi verdim. Eşim hiç bir şey veremedi verecem dedi olmadı… ben mental olarak bittim. Hiç bir şeye yetişemiyorum… en son doğum günümdü yine ailemle geçirdik annelerimiz süpriz yapmışlar bende kocama çok kırıldım benim için hiç bi efor sarf etmemiş. Benim bitik olduğumu görüyor ama sürekli beni kalabalıklara götürüyor.
Yardım edin kızlar ne yapmalıyım …?
Ben 10 aylık evliyim, eşimle aşk evliliği yaptık düğün senesi çok yıprandım. Gerek aileleri idare etmek, gerek eşime destek olmak, gerek organizasyon işleri beni çok yordu.
Düğün sonrası hayatımı çok sevdim kendi evimi düzenimi vs. Fakat, bugün 10 ay oldu ve çok yıprandığımı hissediyorum.
Eşim iyi bir insan fakat beni bu sene çok zorladı (çok borcu var, çoğu olayları umursamıyor sorumluluklar benim sırtımda, çoğu kez beni üzecek şeyler yaptı …)
Aynı zamanda aileler sürekli bizi arıyor bizi görmek istiyor. Ben çalışıyorum ve hafta sonları hiç doğru düzgün eşimle vakit geçiremiyorum. Misafir, ziyaret derken ilk senem böyle geçti…
Kaynanam iyi bir insan ama sürekli ailesinden birisi geldiğinde bizi ister yanında, biz onlara 1:30 saat uzaklıkta oturuyoruz hafta içi zor oluyor. Kendi annemde çok kontrolcü beni çok rahat bırakmıyor.
Eşimle aramız iyi ama ilk aylar çok kavga ettik ben sürekli ağlıyorum ama yorgunluktan ve tükenmişlikten. Ailemin baskısıyla büyüdüm evin en büyük kızıyım aynı zamanda öğretmenim ve çok yoruldum…
Kendime bile zaman ayıramıyorum bakımıma, günde sadece akşam uyumayı bekliyorum. Eşimle ev alma telaşına girdik ve neyim var neyim yok tüm birikimimi verdim. Eşim hiç bir şey veremedi verecem dedi olmadı… ben mental olarak bittim. Hiç bir şeye yetişemiyorum… en son doğum günümdü yine ailemle geçirdik annelerimiz süpriz yapmışlar bende kocama çok kırıldım benim için hiç bi efor sarf etmemiş. Benim bitik olduğumu görüyor ama sürekli beni kalabalıklara götürüyor.
Yardım edin kızlar ne yapmalıyım …?