- 1 Mart 2007
- 6.030
- 12.351
- 37
sadece 4 4lük gelin olma telaşı değilen mükemmel tabir 4*4 lük gelin olma telaşı
ve başta yapılan en büyük hata
Ferho bazı kadınlar cidden seviliyor. Mesela ben seviliyorum. Kadınlar sevmek için yaratıldıysa neden şairlerin geneline yakını erkek? Baya baya sevilen varlıklarız işte. Sana seveni denk gelse bile anlayacak bir yüreğin olmadığı için böyle konuşman çok normal.Negatif değil gerçekçiyim inan ki.erkeklerin çok büyük bir çoğunluğu çıkarcı ve kötüdür. Kadınlar bunu dengelemek için aşırı romantik ve iyimser yaratılmış.yoksa kimse evlenemezdi.ama ben o kişilerden değilim maalesef.kimse kimseyi sevmez. Kendinizi kandırmayın.ilişkilerin yüzde 98'i çıkar üzerine kuruludur.samimi ve karşılıksız sevgi denk gelmesi resmen mucizedir.beynim çalışmayı reddetmiyor maalesef.ben de çok sevdim bazı erkekleri ama onlar da çıkarcı ve kötüydü.sevmene engel olmuyor yani.kadınlar sevmek için yaratılmış.ama gerçekleri de hiçbir zaman inkar etmedim.bana da hayatın gerçeklerinden bir haber, küçük kız çocukları gibi gerçekten sevildiğini sanan kadınlardan gına geldi.
Hep düşünmüşümdür, o fakülteyi bitirseydim ben de mi böyle biri olurdum diye. Bu okulda size ne yapıyorlar gözünüzü seveyim, maaş kartı verenler mi dersin, ilk yıldan bütün altınını salkımını eve gömenler mi dersin, yazları kaynanada konserve kampına tıkılanlar mı dersin offf neden Allah'ım.Merhabalar kızlar,
Ben 10 aylık evliyim, eşimle aşk evliliği yaptık düğün senesi çok yıprandım. Gerek aileleri idare etmek, gerek eşime destek olmak, gerek organizasyon işleri beni çok yordu.
Düğün sonrası hayatımı çok sevdim kendi evimi düzenimi vs. Fakat, bugün 10 ay oldu ve çok yıprandığımı hissediyorum.
Eşim iyi bir insan fakat beni bu sene çok zorladı (çok borcu var, çoğu olayları umursamıyor sorumluluklar benim sırtımda, çoğu kez beni üzecek şeyler yaptı …)
Aynı zamanda aileler sürekli bizi arıyor bizi görmek istiyor. Ben çalışıyorum ve hafta sonları hiç doğru düzgün eşimle vakit geçiremiyorum. Misafir, ziyaret derken ilk senem böyle geçti…
Kaynanam iyi bir insan ama sürekli ailesinden birisi geldiğinde bizi ister yanında, biz onlara 1:30 saat uzaklıkta oturuyoruz hafta içi zor oluyor. Kendi annemde çok kontrolcü beni çok rahat bırakmıyor.
Eşimle aramız iyi ama ilk aylar çok kavga ettik ben sürekli ağlıyorum ama yorgunluktan ve tükenmişlikten. Ailemin baskısıyla büyüdüm evin en büyük kızıyım aynı zamanda öğretmenim ve çok yoruldum…
Kendime bile zaman ayıramıyorum bakımıma, günde sadece akşam uyumayı bekliyorum. Eşimle ev alma telaşına girdik ve neyim var neyim yok tüm birikimimi verdim. Eşim hiç bir şey veremedi verecem dedi olmadı… ben mental olarak bittim. Hiç bir şeye yetişemiyorum… en son doğum günümdü yine ailemle geçirdik annelerimiz süpriz yapmışlar bende kocama çok kırıldım benim için hiç bi efor sarf etmemiş. Benim bitik olduğumu görüyor ama sürekli beni kalabalıklara götürüyor.
Yardım edin kızlar ne yapmalıyım …?
Sizin neden bitik oldugunuzu anlayamadım. Daha yeni evlisiniz. Öğretmensiniz. Annenize bir sınır çizin hayatınıza müdahale etmesine izin vermeyin. Kaynanaya her hafta gitmeyin. Eşinle de iş bölümü yap. Sıkıntıyı gerçekten göremiyorum. On yıllık evliyim en rahat zamanlarım çocuktan önceki ilk yıldı. İş güç az, yaşam daha kolay nisbeten. Şimdiden böyle tukendiyseniz ilerde çocuk olursa toparlamaniz çok zor olur.Merhabalar kızlar,
Ben 10 aylık evliyim, eşimle aşk evliliği yaptık düğün senesi çok yıprandım. Gerek aileleri idare etmek, gerek eşime destek olmak, gerek organizasyon işleri beni çok yordu.
Düğün sonrası hayatımı çok sevdim kendi evimi düzenimi vs. Fakat, bugün 10 ay oldu ve çok yıprandığımı hissediyorum.
Eşim iyi bir insan fakat beni bu sene çok zorladı (çok borcu var, çoğu olayları umursamıyor sorumluluklar benim sırtımda, çoğu kez beni üzecek şeyler yaptı …)
Aynı zamanda aileler sürekli bizi arıyor bizi görmek istiyor. Ben çalışıyorum ve hafta sonları hiç doğru düzgün eşimle vakit geçiremiyorum. Misafir, ziyaret derken ilk senem böyle geçti…
Kaynanam iyi bir insan ama sürekli ailesinden birisi geldiğinde bizi ister yanında, biz onlara 1:30 saat uzaklıkta oturuyoruz hafta içi zor oluyor. Kendi annemde çok kontrolcü beni çok rahat bırakmıyor.
Eşimle aramız iyi ama ilk aylar çok kavga ettik ben sürekli ağlıyorum ama yorgunluktan ve tükenmişlikten. Ailemin baskısıyla büyüdüm evin en büyük kızıyım aynı zamanda öğretmenim ve çok yoruldum…
Kendime bile zaman ayıramıyorum bakımıma, günde sadece akşam uyumayı bekliyorum. Eşimle ev alma telaşına girdik ve neyim var neyim yok tüm birikimimi verdim. Eşim hiç bir şey veremedi verecem dedi olmadı… ben mental olarak bittim. Hiç bir şeye yetişemiyorum… en son doğum günümdü yine ailemle geçirdik annelerimiz süpriz yapmışlar bende kocama çok kırıldım benim için hiç bi efor sarf etmemiş. Benim bitik olduğumu görüyor ama sürekli beni kalabalıklara götürüyor.
Yardım edin kızlar ne yapmalıyım …?
Boun eğitim fak mezunuyum yemin ederim benim bölüm arkadaşlarımdan da var bu tarz tipler.. üzerine sosyolojik araştırmalar yapılası, tezler yazılası bir konuHep düşünmüşümdür, o fakülteyi bitirseydim ben de mi böyle biri olurdum diye. Bu okulda size ne yapıyorlar gözünüzü seveyim, maaş kartı verenler mi dersin, ilk yıldan bütün altınını salkımını eve gömenler mi dersin, yazları kaynanada konserve kampına tıkılanlar mı dersin offf neden Allah'ım.
O şairlerin partnerlerini dinle bir de.bu nasıl şair oldu aklım almıuor, normalde odunun teki diyeceğine eminim.Ferho bazı kadınlar cidden seviliyor. Mesela ben seviliyorum. Kadınlar sevmek için yaratıldıysa neden şairlerin geneline yakını erkek? Baya baya sevilen varlıklarız işte. Sana seveni denk gelse bile anlayacak bir yüreğin olmadığı için böyle konuşman çok normal.
Her sevgilisine aynı romantiklikte şiir yazan şairler...O şairlerin partnerlerini dinle bir de.bu nasıl şair oldu aklım almıuor, normalde odunun teki diyeceğine eminim.