Yeni evliler, sizinde ilk seneniz böyle mi geçti …? :(

Soruna istinaden ,hayır. İlk sene çok iyidi hatta şuanda aynı seviyede çok şükür. Dügün öncesi telaşlar herkeste aynı biz eşimle kimseye müdahale ettirmedik söylenen söylendiyse bilmiyorum ikimizinde umrunda değil😄 Hayır demeyi biliyoruz kimse bu derece ısrarcı olamaz bu yüzden, siz hayir demiyosunuz planimiz var demiyosunuz hatta planı geç canim istemiyo vs diyemiyosunuz. En önemlisi eşinizle birlik olamiyosunuz, ben bazen esim yorgun yaticak vs diye sallıyorum mesela yada eşim manolyanın bilmem nesi dolayisiyla uygun degiliz der geçer keyfimize bakariz. Eşiniz sizin duygu durumunuzu umursamıyor ki sizde pasif kalıyosunuz bu durumda yapcak bir sey yok bari keyif almaya bakin
 
Merhabalar kızlar,

Ben 10 aylık evliyim, eşimle aşk evliliği yaptık düğün senesi çok yıprandım. Gerek aileleri idare etmek, gerek eşime destek olmak, gerek organizasyon işleri beni çok yordu.
Düğün sonrası hayatımı çok sevdim kendi evimi düzenimi vs. Fakat, bugün 10 ay oldu ve çok yıprandığımı hissediyorum.
Eşim iyi bir insan fakat beni bu sene çok zorladı (çok borcu var, çoğu olayları umursamıyor sorumluluklar benim sırtımda, çoğu kez beni üzecek şeyler yaptı …)
Aynı zamanda aileler sürekli bizi arıyor bizi görmek istiyor. Ben çalışıyorum ve hafta sonları hiç doğru düzgün eşimle vakit geçiremiyorum. Misafir, ziyaret derken ilk senem böyle geçti…
Kaynanam iyi bir insan ama sürekli ailesinden birisi geldiğinde bizi ister yanında, biz onlara 1:30 saat uzaklıkta oturuyoruz hafta içi zor oluyor. Kendi annemde çok kontrolcü beni çok rahat bırakmıyor.
Eşimle aramız iyi ama ilk aylar çok kavga ettik ben sürekli ağlıyorum ama yorgunluktan ve tükenmişlikten. Ailemin baskısıyla büyüdüm evin en büyük kızıyım aynı zamanda öğretmenim ve çok yoruldum… 😢
Kendime bile zaman ayıramıyorum bakımıma, günde sadece akşam uyumayı bekliyorum. Eşimle ev alma telaşına girdik ve neyim var neyim yok tüm birikimimi verdim. Eşim hiç bir şey veremedi verecem dedi olmadı… ben mental olarak bittim. Hiç bir şeye yetişemiyorum… en son doğum günümdü yine ailemle geçirdik annelerimiz süpriz yapmışlar bende kocama çok kırıldım benim için hiç bi efor sarf etmemiş. Benim bitik olduğumu görüyor ama sürekli beni kalabalıklara götürüyor.
Yardım edin kızlar ne yapmalıyım …?
Ayyy yine çulsuz ve kadın sırtından geçinen erkek.😡😡 sinir krizi geçireceğim artık.herşeyi bizim yaptığımız yetmiyor bir de ailelerini üstümüze salıyorlar.evlenmeyin kız.astarı yüzünü karşılamıyor valla.inek gibi önüne gelene maddi manevi sağıla sağıla pörsüdük iyice.sevgili kalacaksanız kalın.yok sıcak yuva olacakmış, yok çoluk çocuk olacakmış pembe pembe hayallere ulaşacağım diye başınıza gelmeyen kalmıyor.yeter artık.tablo buysa evlenmeyiverin ya.bırakın ellerine kadın eli değmesin, ilişkisizlikten delirsin çulsuz sünepeler.katkısı olmamasını geç, kocanın eskiden kalan borcunu ödeyeceğim hee.yuhh artık.nasıl tozutmuyorsunuz pes doğrusu.öldünüz mü erkeksizlikten.çok kızdım.ne insanlar ya.bir de bu çıkarcı, işine gelmeyeni anlamayan, sizin psikolojinize gram değer vermeyen, bu ilişkiye gram faydası olmamaış adamı swvdiğinizi iddia ediyorsunuz sanırım.nasıl soğumuyorsunuz akıl almıyor.adamın umrunda değilsiniz ne maddi ne manevi.sırf evli olacağım diye de beni düşmanım kadar düşünmeyen adamla evlenemem.kıskanç falan değilim.
 
Son düzenleme:
Misafir kabul etmeyin ailelere her hafta sonu gitmeyin. Eşinize yorgun olduğunuzu hafta sonlarında beraber bi şeyler yapmak istediğinizi söyleyin. Konusun eşinizle vakit geçirmek istediğinizi söyleyin burda kim ne derse desin sizin eşinizle konuşup çözmeniz gereken mesele
 
Sanki biraz fazla naziksiniz. Abartı geldi yorgunluğunuz. Çocuk olunca ne yapacaksınız? Hayattan keyif almak yerine 70 yaşında gibi dert yanıyorsunuz.
Kadın maddi manevi bitmiş.gözünün önündeki eşi anlamamazlıktan geliyor.yani daha 1 senelik bile olmayan eşinin ne düşündüğü, hissettiği zerre umrunda değil.bekarlıktan kalma borcunu ödetiyor, ev aldırıyor... hayata bakış açınızı bence bir daha gözden geçirin.bu kadar iyimserlik de fazla.işte sizin gibi poliyanna kadınlarımız sayesinde bu devran dönüyor zaten.bu herifler bu gidişle daha çookk güler arkamızdan.
 
Merhabalar kızlar,

Ben 10 aylık evliyim, eşimle aşk evliliği yaptık düğün senesi çok yıprandım. Gerek aileleri idare etmek, gerek eşime destek olmak, gerek organizasyon işleri beni çok yordu.
Düğün sonrası hayatımı çok sevdim kendi evimi düzenimi vs. Fakat, bugün 10 ay oldu ve çok yıprandığımı hissediyorum.
Eşim iyi bir insan fakat beni bu sene çok zorladı (çok borcu var, çoğu olayları umursamıyor sorumluluklar benim sırtımda, çoğu kez beni üzecek şeyler yaptı …)
Aynı zamanda aileler sürekli bizi arıyor bizi görmek istiyor. Ben çalışıyorum ve hafta sonları hiç doğru düzgün eşimle vakit geçiremiyorum. Misafir, ziyaret derken ilk senem böyle geçti…
Kaynanam iyi bir insan ama sürekli ailesinden birisi geldiğinde bizi ister yanında, biz onlara 1:30 saat uzaklıkta oturuyoruz hafta içi zor oluyor. Kendi annemde çok kontrolcü beni çok rahat bırakmıyor.
Eşimle aramız iyi ama ilk aylar çok kavga ettik ben sürekli ağlıyorum ama yorgunluktan ve tükenmişlikten. Ailemin baskısıyla büyüdüm evin en büyük kızıyım aynı zamanda öğretmenim ve çok yoruldum… 😢
Kendime bile zaman ayıramıyorum bakımıma, günde sadece akşam uyumayı bekliyorum. Eşimle ev alma telaşına girdik ve neyim var neyim yok tüm birikimimi verdim. Eşim hiç bir şey veremedi verecem dedi olmadı… ben mental olarak bittim. Hiç bir şeye yetişemiyorum… en son doğum günümdü yine ailemle geçirdik annelerimiz süpriz yapmışlar bende kocama çok kırıldım benim için hiç bi efor sarf etmemiş. Benim bitik olduğumu görüyor ama sürekli beni kalabalıklara götürüyor.
Yardım edin kızlar ne yapmalıyım …?
Madem yoruldunuz ilk seneden ev alma derdine kendinizi neden sokuyorsunuz. Yıpratmayın kendinizi..
 
yazılanlardan sonra diğer konunuzu da okudum
bence tüm birikimimizi bir anda eve vermek ve eşinizin hiçbir destek vermemiş olması, devamında taksitleri beraber ödeyecek olmanız ancak evin ikinizin olması sizi aşırı germiş. tüm paranızı vermeniz sizi sarsmış ki bence bu normal. insanın kendini güvende hissetme alanı birikimi. kendi evinize vermişsiniz ancak eş hiçbir şey vermemiş üstelik borçlu ve bu evlilikte maddi verici hep siz olmuşsunuz ki uzun süre devamı da gelecek muhtemelen
benim görüşüm sizi bu kadar hırpalayan yoran ve bunalıma sokan bu durum. bu kadar sarsılacaksanız keşke vermeseydiniz tüm paranızı
Bizim bu kadınlardaki illa evli olmalıyım kafası değişmediği sürece daha çok okuruz bu yolunan kadın konularını.biraz asabi yazıyorum farkındayım ama aşırı sinirleniyorum şu maddi açıdan kadınları sömüren erkeklere.dediğin gibi hırs ve stres basıyor ve bir daha da geçmiyor etkisi. Kardeşlerim karşınızdaki erkek üzerine düşenleri yapmıyorsa bu işlere girmeyin artık lütfen.yaa gezip, tozacak kadar görüşün ya da başka adaylara bakın.bu şekilde kendinizi kullandırarak mutlu olamazsınız.demek ki sizin hırsınız, stresiniz onun umrunda değil.sizi kullanan erkek de sizin seviyor OLAMAZ.
Bu dünya nasıl dünyaya dönüstü ? 10 erkekten 9 u maddi sömürü peşinde.korkunç ya.
 
Bir sürü borcu olan adamla bilerek evlendiyseniz, düğün süreci de zorlu geçer sonrası da.
Evleneyim de ne olursa olsun, her şeyi göze alırım, fedakarlık yaparım diye olmadık işlere kalkışmanın sonucu yasadiklariniz.
Yetmiyor bir de ev almaya çalışıyorsunuz bu şartlara saka gibi. Siz daha çok sıkıntı çekersiniz.
 
Merhabalar kızlar,

Ben 10 aylık evliyim, eşimle aşk evliliği yaptık düğün senesi çok yıprandım. Gerek aileleri idare etmek, gerek eşime destek olmak, gerek organizasyon işleri beni çok yordu.
Düğün sonrası hayatımı çok sevdim kendi evimi düzenimi vs. Fakat, bugün 10 ay oldu ve çok yıprandığımı hissediyorum.
Eşim iyi bir insan fakat beni bu sene çok zorladı (çok borcu var, çoğu olayları umursamıyor sorumluluklar benim sırtımda, çoğu kez beni üzecek şeyler yaptı …)
Aynı zamanda aileler sürekli bizi arıyor bizi görmek istiyor. Ben çalışıyorum ve hafta sonları hiç doğru düzgün eşimle vakit geçiremiyorum. Misafir, ziyaret derken ilk senem böyle geçti…
Kaynanam iyi bir insan ama sürekli ailesinden birisi geldiğinde bizi ister yanında, biz onlara 1:30 saat uzaklıkta oturuyoruz hafta içi zor oluyor. Kendi annemde çok kontrolcü beni çok rahat bırakmıyor.
Eşimle aramız iyi ama ilk aylar çok kavga ettik ben sürekli ağlıyorum ama yorgunluktan ve tükenmişlikten. Ailemin baskısıyla büyüdüm evin en büyük kızıyım aynı zamanda öğretmenim ve çok yoruldum… 😢
Kendime bile zaman ayıramıyorum bakımıma, günde sadece akşam uyumayı bekliyorum. Eşimle ev alma telaşına girdik ve neyim var neyim yok tüm birikimimi verdim. Eşim hiç bir şey veremedi verecem dedi olmadı… ben mental olarak bittim. Hiç bir şeye yetişemiyorum… en son doğum günümdü yine ailemle geçirdik annelerimiz süpriz yapmışlar bende kocama çok kırıldım benim için hiç bi efor sarf etmemiş. Benim bitik olduğumu görüyor ama sürekli beni kalabalıklara götürüyor.
Yardım edin kızlar ne yapmalıyım …?
bir tık abartıyorsunuz doğum günü muhabbetini. Diğerlerine yorumum yok.
 
Merhabalar kızlar,

Ben 10 aylık evliyim, eşimle aşk evliliği yaptık düğün senesi çok yıprandım. Gerek aileleri idare etmek, gerek eşime destek olmak, gerek organizasyon işleri beni çok yordu.
Düğün sonrası hayatımı çok sevdim kendi evimi düzenimi vs. Fakat, bugün 10 ay oldu ve çok yıprandığımı hissediyorum.
Eşim iyi bir insan fakat beni bu sene çok zorladı (çok borcu var, çoğu olayları umursamıyor sorumluluklar benim sırtımda, çoğu kez beni üzecek şeyler yaptı …)
Aynı zamanda aileler sürekli bizi arıyor bizi görmek istiyor. Ben çalışıyorum ve hafta sonları hiç doğru düzgün eşimle vakit geçiremiyorum. Misafir, ziyaret derken ilk senem böyle geçti…
Kaynanam iyi bir insan ama sürekli ailesinden birisi geldiğinde bizi ister yanında, biz onlara 1:30 saat uzaklıkta oturuyoruz hafta içi zor oluyor. Kendi annemde çok kontrolcü beni çok rahat bırakmıyor.
Eşimle aramız iyi ama ilk aylar çok kavga ettik ben sürekli ağlıyorum ama yorgunluktan ve tükenmişlikten. Ailemin baskısıyla büyüdüm evin en büyük kızıyım aynı zamanda öğretmenim ve çok yoruldum… 😢
Kendime bile zaman ayıramıyorum bakımıma, günde sadece akşam uyumayı bekliyorum. Eşimle ev alma telaşına girdik ve neyim var neyim yok tüm birikimimi verdim. Eşim hiç bir şey veremedi verecem dedi olmadı… ben mental olarak bittim. Hiç bir şeye yetişemiyorum… en son doğum günümdü yine ailemle geçirdik annelerimiz süpriz yapmışlar bende kocama çok kırıldım benim için hiç bi efor sarf etmemiş. Benim bitik olduğumu görüyor ama sürekli beni kalabalıklara götürüyor.
Yardım edin kızlar ne yapmalıyım …?
Sürekli neden ağlıyorsunuz yani kendinize dert arıyorsunuzuz bence,işiniz var aşk evliliği yapmışrisınız aileler anlaşıyor sizi seviyor. Bence bir psikoloğa gidin
 
Bence bas sorun esiniz yeterli kadar erkek rolünü üstlenmemesi ve siz bu rolü üstlenmeniz ve sizin tarafda sizin hayir diyememeniz. Bunlari düzeltmedikce yipranmaya devam edeceksiniz
 
Merhabalar kızlar,

Ben 10 aylık evliyim, eşimle aşk evliliği yaptık düğün senesi çok yıprandım. Gerek aileleri idare etmek, gerek eşime destek olmak, gerek organizasyon işleri beni çok yordu.
Düğün sonrası hayatımı çok sevdim kendi evimi düzenimi vs. Fakat, bugün 10 ay oldu ve çok yıprandığımı hissediyorum.
Eşim iyi bir insan fakat beni bu sene çok zorladı (çok borcu var, çoğu olayları umursamıyor sorumluluklar benim sırtımda, çoğu kez beni üzecek şeyler yaptı …)
Aynı zamanda aileler sürekli bizi arıyor bizi görmek istiyor. Ben çalışıyorum ve hafta sonları hiç doğru düzgün eşimle vakit geçiremiyorum. Misafir, ziyaret derken ilk senem böyle geçti…
Kaynanam iyi bir insan ama sürekli ailesinden birisi geldiğinde bizi ister yanında, biz onlara 1:30 saat uzaklıkta oturuyoruz hafta içi zor oluyor. Kendi annemde çok kontrolcü beni çok rahat bırakmıyor.
Eşimle aramız iyi ama ilk aylar çok kavga ettik ben sürekli ağlıyorum ama yorgunluktan ve tükenmişlikten. Ailemin baskısıyla büyüdüm evin en büyük kızıyım aynı zamanda öğretmenim ve çok yoruldum… 😢
Kendime bile zaman ayıramıyorum bakımıma, günde sadece akşam uyumayı bekliyorum. Eşimle ev alma telaşına girdik ve neyim var neyim yok tüm birikimimi verdim. Eşim hiç bir şey veremedi verecem dedi olmadı… ben mental olarak bittim. Hiç bir şeye yetişemiyorum… en son doğum günümdü yine ailemle geçirdik annelerimiz süpriz yapmışlar bende kocama çok kırıldım benim için hiç bi efor sarf etmemiş. Benim bitik olduğumu görüyor ama sürekli beni kalabalıklara götürüyor.
Yardım edin kızlar ne yapmalıyım …?

Soruna cevap evet aynen böyle geçti. 7 aylık evliyim...
 
Ayranınız yok içmeye, tahtı revanla gidiyorsunuz mıçmaya. Kocanızın parasızlığından şikayet edip tüm malı harcayıp boşanma durumunda yarısı kocaya kalacak malı almak ne büyük mantık. Siz bu kafayla evi de onun üstüne yapmışsınızdır. Hem her şeyden bu kadar şikayet edip hem de her şeye hiç ses çıkarmadan boyun eğen nadir insanlardansınız
 
Merhabalar kızlar,

Ben 10 aylık evliyim, eşimle aşk evliliği yaptık düğün senesi çok yıprandım. Gerek aileleri idare etmek, gerek eşime destek olmak, gerek organizasyon işleri beni çok yordu.
Düğün sonrası hayatımı çok sevdim kendi evimi düzenimi vs. Fakat, bugün 10 ay oldu ve çok yıprandığımı hissediyorum.
Eşim iyi bir insan fakat beni bu sene çok zorladı (çok borcu var, çoğu olayları umursamıyor sorumluluklar benim sırtımda, çoğu kez beni üzecek şeyler yaptı …)
Aynı zamanda aileler sürekli bizi arıyor bizi görmek istiyor. Ben çalışıyorum ve hafta sonları hiç doğru düzgün eşimle vakit geçiremiyorum. Misafir, ziyaret derken ilk senem böyle geçti…
Kaynanam iyi bir insan ama sürekli ailesinden birisi geldiğinde bizi ister yanında, biz onlara 1:30 saat uzaklıkta oturuyoruz hafta içi zor oluyor. Kendi annemde çok kontrolcü beni çok rahat bırakmıyor.
Eşimle aramız iyi ama ilk aylar çok kavga ettik ben sürekli ağlıyorum ama yorgunluktan ve tükenmişlikten. Ailemin baskısıyla büyüdüm evin en büyük kızıyım aynı zamanda öğretmenim ve çok yoruldum… 😢
Kendime bile zaman ayıramıyorum bakımıma, günde sadece akşam uyumayı bekliyorum. Eşimle ev alma telaşına girdik ve neyim var neyim yok tüm birikimimi verdim. Eşim hiç bir şey veremedi verecem dedi olmadı… ben mental olarak bittim. Hiç bir şeye yetişemiyorum… en son doğum günümdü yine ailemle geçirdik annelerimiz süpriz yapmışlar bende kocama çok kırıldım benim için hiç bi efor sarf etmemiş. Benim bitik olduğumu görüyor ama sürekli beni kalabalıklara götürüyor.
Yardım edin kızlar ne yapmalıyım …?
İlk 1 yıl herkes için yorucu geçer yeni hayata adapte olma,ailelerle iletişimde ki dengeyi sağlamak zor olur. Anneniz baskın karaktermis etkisinden çıkmanız lazım gerekirse az görüşeceksiniz. Her çağrılan yere gitmek zorunda değilsiniz.
Ev alınırken sizin tüm birikiminizi vermeniz de sizi huzursuz ediyor aslında içiniz rahat değil. Eşinizin bireysel borçları var anladığım kadarıyla yük bende demişsiniz. Evi kendi üzerinize alın. Ve herkese şirin gözükmek zorunda değilsiniz hayır demesini öğrenin.
 
Ayranınız yok içmeye, tahtı revanla gidiyorsunuz mıçmaya. Kocanızın parasızlığından şikayet edip tüm malı harcayıp boşanma durumunda yarısı kocaya kalacak malı almak ne büyük mantık. Siz bu kafayla evi de onun üstüne yapmışsınızdır. Hem her şeyden bu kadar şikayet edip hem de her şeye hiç ses çıkarmadan boyun eğen nadir insanlardansınız
Ben adama bilenip, hırslandım taa buradan haa 😂😂. Nasıl göz yumuyorlar bu olanlara bilmem.hiç evlenmem daha iyi be.
 
Size tek diyebileceğim lütfen bir süre çocuk düsünmeyin çocuk daha da yorucu bir sürec cünkü bu psikolojiye bir de lohusa psikolojisi eklenirse isin icinden cıkamazsıniz
 
X