Merhaba arkadaşlar,
Çok uzatmadan konuya girmek istiyorum. Abimin benimle yaşıt bir eşi var. 3 senelik evliler , 1.5 yaşında dünya tatlısı bir kızları var. Ailemle birlikte altlı üstlü yaşıyorlar. Abimle babam ticaretle uğraşıyorlar bir de mobilya imalatı yapıyorlar, ben kendimi bildim bileli ,çok küçük yaşlardan beri abim o dükkanda çalışır. Bir süre öncesi MS tanısı aldı ama çalışmaya devam ediyor. Evlendiklerinden beri ailemle yengem arasında sorunlar var, sürekli olarak ona kızları gibi davranmadıklarını söylüyor. En ufak şeyden kavgalar çıkartıp günlerce yukarı ailemin yanına çıkmıyor , çocuğu sevmeye getirmiyor falan. Yeni bir şey alsam önce güle güle kullan diyor ama kendi evine geçtiğinde mutlaka abimle bir kavga çıkartıyor. Birkaç gün sonra bakıyorum aynısından ona da almış abim. Şehirdışında okuyorm iki yıl tek başıma evde kaldım , haliyle harcamalarım fazla oluyordu. Sürekli bunları bahane etti, bana gönderilen para kadar abimin ona para vermesi gerekiyormuş. Yengem ev hanımı, çalışmıyor, okuldan sonra hemen evlendiği için hiç çalışma hayatı olmamış. Evinde huzursuzluk çıkmasın diye her dediğine he diyen bir abim var, imkanları dahilinde ne istiyorsa alıyor. Ama yengemin bana alınan hiçbirşeye tahammülü yok.. Ailem bu duruma üzülseler de hep orta yolu bulmaya çalıştılar.
Sorunuma gelince bir süredir psikolojik sorunlar yaşıyorum, kötü bir dönem geçirdim ve neden bu hale geldiğimi bilmeseler de ailem bu süreç içinde hep yanımdaydı. Cuma günü babam yüzümü biraz güldürmek için bir sürpriz yapmış ve bana bir araba almış. Noterden kendisine vekalet vermemi istedi ve araba benim üzerime alındı. Alırken de bir söz verdim en azından 6 ay kadar arabayı okuduğum şehre getirmeyeceğime dair. Soruna gelince , yengem araba eve gelir gelmez kıyameti kopartmış. Abim kimin için çalışıyormuş, abim çalışıyormuş biz onun parasını yiyormuşuz, bana nasıl araba alabilirlermiş, bana alınıyorsa ona da aynısından alınması gerekiyormuş, bir sürü şey..Evlendikleri ilk yıl abim mobilya atölyesi açtı ve bizim tarafımızdan düğünlerinde takılan altınların bir kısmı bozdurulmuştu bu iş için, zamanla yerine koyacağım demişti abim, birer ikişer de koyuyor. Benim altınlarımın tamamı yerine konmadan nasıl Gamzeye araba alınabilir diyormuş sürekli. Ne dese sakinleştirememiş abim, en sonunda o kadar sinirlenmiş ki 'altınlardan daha fazlasını hesabına yatırayım çık git hayatımdan, tüm istediğin maddiyat, anlaşamıyoruz bir türlü' demiş. Cuma gününden beri abimi eve almıyormuş, yukarıda ailemin yanında kalıyormuş abim de. Abim kızına çok düşkün bir baba, onsuz yaşayamaz üstelik de hasta, ama eşiyle evli kaldığı sürece de huzurlu olamayacak gibi.
Ne yapacağımı şaşırdım, bir dediğimi iki etmeyen bir ailem var, çok üzerime düşüyorlar. Bir yılda toplasan bir ay evde kalıyorum, o zamanları da burnumdan getiriyor,çoğu kez susuyorum, zaten yüzüme birşey demiyor, beni bahane ederek abimle tartışıyor, istediğini aldırıyor. Ailem bana yapılan herşeyi ona da yapmak zorunda mı? Arabaya sevinemedim bile hatta evin huzuru bozuldu benim yüzümden diye içim içimi yiyor.. Yengeme nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Siz ne diyorsunuz? Normal mi yengemin bu davranışları, her koşulda eşit olmak zorunda mıyız?
