Gunlerden beri acmak istedigim konuyu acmissiniz. Resmen ayni. Esimin annesiyle 2 yildir konusmuyorum. Daha dogrusu o benimle konusmuyor, bir bahane buldu bagirdi cagirdi, hakaretler etti ve küstü. Ardindan esime demis ki, "benden ozur dilerse barisirim" tabii ozur dilemedim ama iki yilin sonunda esim kendisiyle konusurken, telefonu alip, kusluk, huzursuzluk olmasin, sen benim buyugumsun, gel boyle devam etmeyelim dedim. Yine bir ton hakaret sayip tersledi. Yani gelsin ozur dilesin derken bile samimiyetsizmis.
Kendi ailesinden ve etrafindaki herkesle de kus. Kendi oz annesiyle kardesleriyle kacar sene konusmamis ben artik bilmiyorum. Durduk yere aklina bir sey gelir ve telefonlari acmamaya baslar. Aciklama yapma geregi bile duymaz. Surekli kusmekle tehdit eder, bagirir cagirir, kavgacidir.
Esime gelince, esim de kendisiyle bir bucuk sene kus kaldi. Kadin asla barismak istemedi, bir noktadan sonra esim, "ölse kalsa üzülürüm" diye gidip elini öptü, baristi. Ama mesafesini koydu, senede iki kere ya gorur ya gormez, ayda bir telefonla arar vs. Daha fazlasini beklemeye de hakkim olamaz diye dusunuyorum. kaldi ki esim, annesine "karima bagiramazsin!" Diye bagirip, tepkisini gosteren, sesini de yulseltebilen, kapiyi carpip cikabilen biri. Ama kadin duvar gibi. Ne yapsan etki etmiyor. Kussen uzulmuyor. Bagirsan zoruna gitmiyor. Galiba psikolojisi bozuk. Hepimiz bu sekilde dusunuyoruz, tabii asla doktora gitmeyi de kabul etmiyor.
Esim dunya iyisi bir insandir. Bana ve aileme karsi ilgili saygili efendi biridir. Bu durumlarin onu ne kadar uzdugunu gorebiliyorum. Sizin zona niz gibi, ben de ilk buyuk olay yasadigimda kurdesen doktum.
Simdi ayni sizin gibi cocuk dusunuyorum ve bu insanin yapabilecekleri ben de ne huzur birakiyor ne heves. Cocugun isminden tutun da, e buraya getirin e kadar ne baskilar yapabilecegini, minicik cocukla yolculuk yapalm diye bizi nasil zorlayabilecegini cok iyi tahmin edebiliyorum. Tabii ki istediklerinin hicbirini yapmak zorunda degiliz, ama o baskıdan ve isrardan vazgecen biri degil. Elli kere yuz kere bizi cileden cikarana kadar baski yapar. Ben zaten hicbir sekilde gorusmeyi dusunmuyorum ama yeni baba olacak esimin, annesine torun gosterme istegi olabilecegini de anliyorum. Bunun evimizde gerginlik ve huzursuzluga sebep olabilecegini de ongorebiliyorum. Dedigim gibi esim her yolu denedigi icin de, "tepkini koy" ya da küs, ya da bagir, ya da beni savun diyebilecegim bir durumda kalmiyor, zaten hepsini yapti yapiyor ama karsidaki bir duvardan farksiz.
esinle sorunun yoksa , esin hepsinin farkindaysa seni ezdirmeyen tipse sorun yok.. ama torunu olursa gelip görme hakki var tipki senin ailen gibi. Esinin anesi istedigi kadar kötü olsun elinde mi bebegi göstermemek elbette elinde ama kimsenin seviyesine inmeye gerek yok baya da zaman gecmis belki durulmustur artik.. hayirlisi