Ben normalde zaten hani böyle yemek vesaire düşündüğüm arkadaşlarımı Eve davet etmek yerine dışarıyı tercih ediyorum çnkü yine aynı masrafa geliyor üstüne üstelik yorgunluk cabasıbenim ailem kalabalık
biz bayram sofralarına filan rutin 50 kişi oturuyoruz
fakat o köy düzeni, evler müsait olduğu için salonlar kocaman yer sofraları, ocak başında ayrı bahçelerde ayrı sofralar oluyor..o şekilde. bizde ayrı mutfak var zaten evin mutfağı ayrı, ocaklı/saclı ekmek yapmalık, un depolu mutfak ayrı.
bizde de Allah'ın her günü ama her günü hamur açılır sacda pişirilir, o evlerde standarttır.
ben yemek yapmayı o evlerde, ortalama 20 kişiye yaparak öğrendim. aile evimizde de 10 kişiden aşağı sofra pek olmadı. 2-3 kişilik yemek yapmaya 25 yaşından sonra alıştım. (o yüzden evlerde 80 kişilik filan tabak çanak standart vardır bizde, ben tek yaşıyorum ben bile onlarca kişi ağırlayabilirim)
Ama 2+1, hadi 3+1 apartman dairesinde 50 kişiyi neden ağırlayalım anlamıyorum yani ne gerek var evde o kadar misafir ağırlıyorsam, çalışan kadınım, arkadaşımla dostumla akrabamla muhabbet bile edemem ki. birileri gelecek bana yardım edecek. ohooo. merasim resmen. mevlütte filan olur o ancak.
bir de konu sahibi
bebeğin var 5 aylık
bu bebe 1-2 aya ek gıdaya başlayacak
1 yaşında siz ne yiyorsanız onu yiyecek
ne vereceksiniz bu çocuğa ileride?
boşverin 50 kişi ağırlamayı ama çorba, sebze yemeği bunları bence öğrenmeye çalışın
illa misafir gelecekse az gruplar halinde gelsin
hazır yufkayla börek
bir de salata olayına ağırlık verin bakliyatları haşlayıp (meksika fasülyesi, börülce vs) turşulu otlu yapın mesela. beyaz etleri de marine edip salataya katın ana malzemesinde kuskus, erişte, arpa şehriye, makarna birini kullanın . birini pancarlı, birini roka-ceviz-peynirli yapın mesela. birinde rus salatası yapın gibi gibi .bunları yapamayacak bir şey yok.
şu alengirli kadeh türü cam sunumluklardan alırsanız onlara da porsiyonluk tatlı yaparsınız.
siz evde her gün bir tarif deneseniz birkaç haftaya misafir menüsü rahat rahat çıkar. o kadar da atla deve değil.
30-40 kişiyi evin hangi masasındaHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Çok güzel çok güzel evlilik kurumunun içine edildi sizin gibiler yüzünden.
Yapmıyorum kocam yapıyor yemekleri
Benim misafirim gaayeett bulduğunu yer, isterseniz gelin bi gün :)
Ben de bi eyre misafirliğe gidiyorsam beklentim sadece sade kahve oluyor valla. Yaparsa içer muhabbet eder dönerim.
İşkembemi doldurmaya girmiyorum bebekli ya da gün boyu işte olan kadına.
Bu sorumluluk altına girmek istemiyordum hala zor geliyor ama evlendim ve çok mutluyum şükür.
Çünkü evliliğim kek börek kısır ve misafir üzerine kurulu değil :)
Ay ben de hep onların tarifini yaparım. Elif ya da yasemin atalar adını görünce güvenle girişiyorum tarifeyemek konusuna gelince nefis yemek tarifleri uygulamasını indirin. (Özellikle editör olan Elif Atalar ve Yasemin Atalar tariflerini tercih edin
birebir tutuyor)
O Evlilik aktinde misafir ağırlama ve yemek yapmayı bilmeyenlerin o akti imzalayamayacağına dair madde nerde peki?Çok güzel çok güzel evlilik kurumunun içine edildi sizin gibiler yüzünden.
İşkembeyi çok iyi biliyorsun maaşallah işkembeden sallamışsın.
Amaç kek börekse ne 15 yaşında kızlar var sizi cebine sokar sokar çıkarır.
Evlilik bi akittir.
Kutsalda bir kurumdur.
Dünyanın enerjisi döndü aç oku biraz araştır. Dişil eril enerji yer değiştirdi.
Dünya hersey üzerine kurulu az biraz araştırın, size ben anlatayım neler yazmisim iyi oku…
Konu sahibi motive ediyor kendini yemek yapamam olmuyor diye, öyle bi dunya yok yapa yapa ne insanlar usta oluyor.
Maddi imkanlar 1000 tl disaridan yiyecek söylemekle insanı bitirir.
Bebegi için yapacak, hic kimse icin yapmasa bile bak burayı iyi oku tekrar yazayım, hic kimse için yapmasa bile bebegi icin öğrenecek.
Özgürlük eşitlik bla bla çok yanlış anlaşılıp kurumun içine ettiniz….
Umarım çocuğunuz olunca bakmak size zor gelmez. Sürekli yemekler, tatlılar vs vs ile uğraşacaksın.
Eğer bu işlerde eşinize kalacaksa adama şimdiden bi huni gönderelim.
5 aylık bebekle iş yapmak da ne var diyenler zor çocuk buyutmemistir diyorum . Bebeğim o kadar küçükken asla evime o kadar adamı toplayıp misafir cagirmazdim ben olsam ya yanında yardımcı olacak bunları yaparken anca öyle. Benim küçük oğlum gün içinde en fazla 20 dakika uyuyan onun haricinde asla kendi kendine yatıp oyalanmayan bir cocuktu.Ufak bi not duseyim hanımlar, kektir, kısırdır temel seyleri yapıyorum. Hatta isyerinde bu tarz seyleri hep ben yapardım ve herkes elimin cok lezzetli oldugunu, cok becerikli oldugumu falan soylerdi. Ama evlendikten sonra oyle gelismedi olaylar. Etrafimdaki herkes de cesit cesit ikramlar yapinca, yetenegim varsa da icine kacti
Bebegim kolik miydi bilmiyorum ama ilk 4 ay cok bagirdi kucaktan hic inmedi. Alerji teshisi koydu doktorlar, o da ayri bir konunun basligi. Evet evimi temizledim, esime sofra koyabildim ama fazlasini yapmama asla vaktim yoktu. Şu 1 aydir rahatladi bebegim.
HIzli pratik bilgiler varsa paylasabilirsiniz benimle.
Edit: yorumlari geldikce okuyorum
O Evlilik aktinde misafir ağırlama ve yemek yapmayı bilmeyenlerin o akti imzalayamayacağına dair madde nerde peki?
Huni için adres iletirim, teşekkürler
Kendi teyze ,dayı ve çocuklarını saydığım zaman 50 nin ustunde kişi oluyor. Ama annem bile kendi kardeşlerini hiç ayni anda davet etmedi. Üst üste ne gerek var ki. Gürültüden insan birbirini bile anlamaz. Parça parça cagirmak daha iyi değil mi ?bizim sulale baya kalabalık. En son cekirdek kadroyu saydigimizda 52 kisiydik. Genelde yer sofrasi oluyor. Yatak odasina bile sofra koyuluyor.
Ben 25 kişilik misafirin üstüne çıkmadım onda da tencere yemeği tercih ettim tavuk pilav salata türlü gibi ....ani misafir için de buzluğumda mutlaka yemek vardır içli köfte ,mantı ,sarma , gibi ..tavsiyem pratik yemeklerle başlamanız hazır yufka börekleri,salçalı bulgur pilavı ,sote et gibi , ıslak kek ,revani yada etimek tatlısı gibiMesela kuzenim de gecen sene benle aynı zamanlar evlendi. Ve gecenlerde yemege davet etti herkesi. Yaklaşık 50 kişi. Annesi, gelinleri falan yardım etti ona. Hem kuzenimi takdir ettim hem de kendimi kotu hissettim. Ben kimseyi davet edemiyorum, etsem de 50 kisilik yemek yaparken bana yardim edebilecek kimse yok. Ve o davet verdigi icin muhtemelen akrabalar benden de bir davet bekliyor.
Internetteki tariflere gore yapsam bile ya yakiyorum, ya salcasi az oluyor, ya da sekli birseye benzemiyor. Bu konunun ustune dustukce de daha da beceriksiz olmaya basladim.
Kekim kabarmıyor, kahvem köpürmüyor, tostum bile ince olmuyor.
o bir ütopya. Hem evi temiz, hem cocukla ilgili, hem yemek yapıyorsa ya kariyeri eksikdir o da varsa kendi özel vakti işte sporu, hobisi yoktur.Bende anlayamıyorum bunu, evlenirken bilmiyormuydunuz yemek yapmanız gerektiğini. Ben hamarat kadınlara bayılıyorum,elinden her iş gelen, uçan kaçan kurtulmayan kadınları, hem çalışan hem yemek yapan hem bakımını yapan hem çocuğuna bakan kadınlara bayılıyorum.
Siz benim ilk yaptığım pizzayı bir görseydinizHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Valla kusura bakma dünyada eşi benzeri olmayan nadide bir mücevher değilsiniz.
Yemek de yapacaksınız, evde temizleyeceksiniz, misafirde karşılayacaksınız