- 19 Ağustos 2008
- 17.901
- 54.063
-
- Konu Sahibi perdono pero no olvido
- #181
Hanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Bu işleri yapmayanlarin çok değerli insanlar olduğunu duşunuyorsunuz yani.
Demek ki ne kadar az misafir agirlayip, ne kadar az yemek yaparsak o kadar değerli taş oluyoruz.
Ben olsam o kadar misafiri bir seferden topluca çağırmazdım, ha ille de çagiracaksaniz çorba, lahmacun, salata , turşu ve yoğurtlu havuç mezesi yapar içeceklerle de destekler o şekilde ağırlardım ...Hanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Yalniz değilsin.Hanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Ben de bekarken çalışıyordum. Mutfağa girip hiç yemek yapmazdım. Bi kaç kere yapmışımdır sadece. Onlarda da hem mecburiyetten hem de illaki bir şeyleri eksikti tam tutturamıyordum. Evlendikten sonra yavaş yavaş yapa yapa birçok şeyi öğrendim. Artık internetten yeni tarifler bakıp yapıyorum. Sadece tek yapamadığım hamur açmakHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Evlendigim ilk zamanlardaki ben resmen beni anlatmissiniz bende inanmazdim kendime ama suan herkes benden tarif istitor tabi bnde ikj sene sonra filan bu kivama geldim. Haaa gelin gorunki yemek yapmayi sevmem ama en azindan misafirim gelecegim hatfaya dese o haftam zehir geciordu napcm ne etcm olckmi olmuckmi fobim olmuştu kurtuldum nefis yemek tarifleri vr programini indirin en cok favori olan tarifleri deneyin yuzde 98 i mukemmel oluyor bn ordb ogrendm ve hala daha ordan hemek yaparmHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Herşey internette var artık..on senelik evliyim hala bazı şeyleri internetten bakıp yapıyorum. Hazır da aldığım oluyor .bebekli halimle kimseyle uğraşamam doğrusu... sizde ugrasamazsiniz olduğu kadarHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Nasılsınız?50 kişiyi evimde görsem travma geçiririm. zaten dikey pozisyonda dursalar bile zor sığarlar sanırım. pide yaptırın bence siz.