- 27 Ağustos 2022
- 4.191
- 7.144
-
- Konu Sahibi perdono pero no olvido
- #1
Sen ben misin kızHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
30-40 kişiye de benm diyen insan zor hazırlar, düğün yemeği gibi bana da çok geliyoe ayar tutturmak zor 10 ar alsan bari ya da 15 en fazla. Yemek ben de yapamıyorum pek de son ara merak sardım yemeğe misafir alanlara soruyorum, saha bugün zümreme sordum yemeğe misafir gelcekmiş. Ne yapıyorsun böyle zamanlar anlatsana bana da gikir olsun dedim. Ana yemeği güveç gmndercem fırına dedi tavuklu, çorba işi kısmen kolay geliyoe bana. Yanına pilav, turlu, hoşaf, salata… falan dedi işte. Tatlıyı o da hazır alıyormuşHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Davet beklesinler arkandan da konuşsunlar niye takıyorsun ki. 50 kisi bir insana gidilir mi cemaat mi bunlarMesela kuzenim de gecen sene benle aynı zamanlar evlendi. Ve gecenlerde yemege davet etti herkesi. Yaklaşık 50 kişi. Annesi, gelinleri falan yardım etti ona. Hem kuzenimi takdir ettim hem de kendimi kotu hissettim. Ben kimseyi davet edemiyorum, etsem de 50 kisilik yemek yaparken bana yardim edebilecek kimse yok. Ve o davet verdigi icin muhtemelen akrabalar benden de bir davet bekliyor.
Internetteki tariflere gore yapsam bile ya yakiyorum, ya salcasi az oluyor, ya da sekli birseye benzemiyor. Bu konunun ustune dustukce de daha da beceriksiz olmaya basladim.
50 kişiye yemeği geçtim, o insanları oturtacak 50 sandalye, 50 servis tabağı çatal bıçak kase vb şey var mı yahu evde?Mesela kuzenim de gecen sene benle aynı zamanlar evlendi. Ve gecenlerde yemege davet etti herkesi. Yaklaşık 50 kişi. Annesi, gelinleri falan yardım etti ona. Hem kuzenimi takdir ettim hem de kendimi kotu hissettim. Ben kimseyi davet edemiyorum, etsem de 50 kisilik yemek yaparken bana yardim edebilecek kimse yok. Ve o davet verdigi icin muhtemelen akrabalar benden de bir davet bekliyor.
Internetteki tariflere gore yapsam bile ya yakiyorum, ya salcasi az oluyor, ya da sekli birseye benzemiyor. Bu konunun ustune dustukce de daha da beceriksiz olmaya basladim.
Kekim kabarmıyor, kahvem köpürmüyor, tostum bile ince olmuyor.
Aha aynı durum, veriyorlar gazı ama çağıran çağırdığında da dışarıdan hazır dışında ikram eden yok.Benim el lezzetim çok iyidir hem hamur işleri hem yemek anlamında dört dörtlük yaparım ama buna rağmen 5 aylık bir bebekle 50 kisiyi ağırlayacak kadar yemek yapamam yazık size o kadar kisi ağırlanır mi hem bosverin alıştırmayın kimseyi ben iyi yapiyorumda noluyo canı sıkılan güzel ikramlar görmek isteyen ya bi dipsiz kuyuya gidelim de kendimizi agirlatalim derdindeler bu aralar bende bu durumdan şikayetçiyim gidelim yiyelim içelim çeşit çeşit her yediklerinde de binbir övgü işte sen işi bırak yemek işine gir falan diye ikide gaz veriyorlar bi kere de biz çağıralım bu insanları diyen yok bosverin öğrenseniz bile kendi ailenize yapın dışarıdaki akraba varsın bilmesin yemek yapabildiginizi
Mesela kuzenim de gecen sene benle aynı zamanlar evlendi. Ve gecenlerde yemege davet etti herkesi. Yaklaşık 50 kişi. Annesi, gelinleri falan yardım etti ona. Hem kuzenimi takdir ettim hem de kendimi kotu hissettim. Ben kimseyi davet edemiyorum, etsem de 50 kisilik yemek yaparken bana yardim edebilecek kimse yok. Ve o davet verdigi icin muhtemelen akrabalar benden de bir davet bekliyor.
Internetteki tariflere gore yapsam bile ya yakiyorum, ya salcasi az oluyor, ya da sekli birseye benzemiyor. Bu konunun ustune dustukce de daha da beceriksiz olmaya basladim.
Kekim kabarmıyor, kahvem köpürmüyor, tostum bile ince olmuyor.
50 kişiye yemeği geçtim, o insanları oturtacak 50 sandalye, 50 servis tabağı çatal bıçak kase vb şey var mı yahu evde?
Ordu mu bu?
Maksimum 10 12, yakın aile ise çoluk çocuk 16 ya kadar yeri var misafirin.
Yapmayın lütfen bunu kendinize, grup grup çağırın.
Yazık günahtır restoran tutun daha iyi.