Yardım etmek istiyorum, ama kullanılmaktan da korkuyorum..

ipektuncer .!.:

Canım, dün ben 280 tl'ye o takımı aldım. "Allahım senin rızan için bir yetimi sevindiriyorum" dedim alırken.
Şirket bize yarım altın dağıtacakmış, hiç böyle bir haber yoktu ortada, ben havale yaptım, yarım saat geçmedi, haberi geldi.
Çok tuhaf oldum, cebimden bişey çıkmamış oldu..
Bu arada fiyatı düşük, ama takım çok güzel, hem markası hem modeli güzel. Biraz da Elif'in şansına denk geldi. Yoksa takımlar 500 Tl den başlıyor, 5000 Tl'ye de takım gördüm. Bu arada kendime de aldım bir takım, 1000 TL. Ben kendime 1000 TL'lik bir takım alabiliyorum, bu imkanı bana verenin kim olduğu belli. Ali amcamdan emanet yetimime de 280 TL'lik takımı çok görmedim neyseki. Ama iş bulacağım Elif'e, çalıştıracağım onu düğüne kadar.Azmettim.

Genişletmek için tıkla...

Allah razı olsun:) Yüreğini güzel tutunca Rabbim ne kapılar açıyor. Umarım Elif konusunda da başarılı olursun, inşallah aklını başına toplayıp başarılı olur

canım tam yorum yapacakken,hiç bi yorumu okumadığım halde son alıntıdan gördümki yardıma karar vermişsin...
ki çok da iyi yapmışsın...
insanların hayat görüşü farklı olabilir,kimisi çalışmayı uygun görürken,kimisi çalışmak istemez(tembellikten değil,görüş farkından)...
ha tabi bu durumda Elifin çalışması hem ailesi için hem kendi için en akıllıca olanıydı o ayrı...
ama sen şu noktada Zeynep ablanın senin için yaptığı iyi şeyleri düşünerek davran....
güzellikleri görmek her zaman insana kazandırır...
ve tebrik ederim seni bu kadar düşünceli olduğun için...
hiç yoktan ALLAH RIZASI için bile bu yardımı yapman çok güzel...

ipektuncer .!.:

Dün aldım yemek takımını canım.. Bana buradan yazan, kafa yoran herkese olsun sevabı inşallah.
Kargoyla evlerine gidecek bu hafta..
Başta Allah rızası için, sonra Elif'in babasının hatırı için.
Elif çalışmadığı için çok hatalı, ama bu hatasını evlilkte burnu sürtülerek anlayacak ve sonunda çalışmak zorunda kalacak, başka yolu yok ki.
Ya da annesi çalışmaya devam edip, her ay düzenli olarak yardımda bulunacak Elif'e, bunu kendine yedirebilirse ne ala.
Elif boşanıp annesinin yanına dönünce keşke o kurslara gitmeseydi, beyni yıkandı. Çünkü ilk döndüğünde iş aradı harıl harıl, sen çalışma anne ben çalışayım artık dediğini söylemişti Zeynep abla. O kurslarda "kadının çalışması günahtır" diye beynini yediler çocuğun birazda.
Zeynep ablanın çalıştığı o evle de bağlantısı kesilecek bu ay, 500 liraya kalacaklar aylık. Hadi yazın neyse, ama kışın çok zor olacak.

Genişletmek için tıkla...

ipek eniyisini yapmışsın yemek takımını almakla şayet almasaydın için rahat etmeyecekti.sonuçta evinin bir ihtiyacını almışsın .onlarda hayatın kolay olmadığını geçim derdine düştükleri zaman anlarlar hatta çalışmak zorunda kalırlar .senin vicdanın rahat olsun arkadaşım sen elinden geleni yapmışsın bundan sonrasını onlar düşünsünler.

canim bencede imkanin oldugu surece ki varmis yardim et derim ne demis atalarimiz balik bilmezse halik bilir yaptigin iyilikler hayatta birsekilde sana donecektir

şu mantıkla bak olaya,onlara balık tutmayı öğretmektense,balık veriyosun direkt...böyle yardımlar yapıldığı için belki böyle rahatlar.özellikle erkek kardeş okuyosa ve elif evlenecekse,böyle sorumluluğu taşımak zorundalar.hadi yardım yardım bi yere kadar,yardım kesilince ilk zamanlar beklerler sonra idrak ederler çalışıp kazanmak zorunda olduklarını,öyle alışkanlık kazanırlar.

ben babamdan iyi harçlık alırdım zamanında,aslında çalışma imkanım ya da onların yükünü azaltma imkanım varken,hazır paraya konduğum için umrumda olmazdı.ama babamın işyerinde bi ay çalıştım,o paranın nasıl kazanıldığını gördüm,o zamandan beri değiştim.bu yaz kendi harçlığımı çıkarcam,ve bi senedir kardeşlerimi okula ben bırakıp alıyorum böylece servis parası vermiyolar,alışveriş yapılcağı zaman en uygun yerleri ben seçiyorum,fatura olaylarına dikkat ediyorum boşa elektrik su vb. gitmesin diye.onlara çok büyük katkı sağlamasam da en azından "para nasıl kazanılır,emek ne demek,tasarruf ne demek" bunları biliyorum.

sakın yardım etme,kendileri ayağa kalkmayı öğrensin,yoksa onlara çok büyük kötülük yaparsın

Ben hep bir iyilik yapacağım zaman birine kul bilmesin Allah bilsin derim o yüzden madem içinizden geçiyor ve durumunuz var yapın.Böyle kendinizi yiyeceğinize içiniz huzurlu olur en azından.Herkes bir gün yaptığına utanır siz kalbinizi ferah tutun.

derinss .!.:

İpek ben okumadan yazmışım almışsın çoktan hediyeni.
Hayırlı olsun ne diyeyim.
Bazı insanlara koltuk çıktıkça daha çok fakirleşirler yükseleceklerine..
Senin evine gelmeye tenezzül etmeyen Zeynep Abla işsiz de kalır.
Hayatın bir dengesi var.
İpek arkadaşım olsan her gün kavga ederdik he..
Çok tatlısın ama fazla tatlısın..
Haketmeyene de

Genişletmek için tıkla...

Dün aklımdan geçtin biliyor musun, gelmedi, konuma yorum yapmadı, ne zamandır ortada değil, yarın bir bakınayım nerelerde acaba falan dedim içimden..:44:
Ben biliyordum bu şekilde yaklaşacağını, doğrusu da bu zaten, haklısın..
Ama sanırım rahmetli babalarından kaynaklanan bir yakınlığım var bu çocuklara, Zeynep ablanın eşi hem hastalığı döneminde anneme hem vefatından sonra bana çok kol kanat gerdi. Aslında Elif şu an hiç bişeyi hak etmiyor, farkındayım.
Dün eşimle konuşurken "Çocuklara Zeynep abla baksa hiç gözüm arkada kalmazdı, ama hergün kalkıp o yolu gelmez, eminim" dedim. Yol dediğim en fazla yarım saat toplu taşımayla, arabayla da 15 dakika. Eşim de "ben her sabah alıp, akşam bıraksam nasıl olur?" dedi. Hay Allahım, tamam çocukları için katlanacak bunu yaparsa, o nedenle teklif ediyor biliyorum da. Eşim böyle bir teklifle gelince, Zeynep ablanın tembelliği bir kez daha çarptı gözüme. Neticede o çalışırsa benim hatırım için değil, çocukları için çalışacak. Elif'in kirasını verecek belki, oğlunun okul harçlığını..

alramur .!.:

ipek eniyisini yapmışsın yemek takımını almakla şayet almasaydın için rahat etmeyecekti.sonuçta evinin bir ihtiyacını almışsın .onlarda hayatın kolay olmadığını geçim derdine düştükleri zaman anlarlar hatta çalışmak zorunda kalırlar .senin vicdanın rahat olsun arkadaşım sen elinden geleni yapmışsın bundan sonrasını onlar düşünsünler.

Genişletmek için tıkla...

Zaten yemek takımını alırken de düşündüm bunu biliyor musun. "Neyse ki görecek gerçek hayatı, bu takımı aldım diye tüm sıkıntıları bitmeyecek" dedim.
Ben gerçekten kin tutamıyorum. Oysa Zeynep ablaya çok çok kırgındım ben. Çok fedakar ve verici bir anne, ama bence "iyi evlat yetiştiren anne" değil..

Yakınına taşındığımda kızıma bakamsını teklif ettim. "İnan çok istiyorum, ama haftanın 5 günü kaldıramam. Hem artık ben dinleneyim, Elif çalışsın istiyorum" dedi. Bu lafına rağmen, bana sırt çevirmesine rağmen, Elif'e iş buldum. İlkokuldan çok yakın bir arkadaşımın babasının kendi şirketi var, aslında eleman ihtiyaçları olamdığı halde acıyarak işe aldılar bu kızı, asgari ücretin de üstünde bir maaşla, hem de masa başı bir iş.

Eğitim yok, tecrübe yok, pc kullanımı-yabancı dil, hiç bişey yok. Ve işe başlamadan önce konuştum onunla. "bak Elif, senin vasıflarından çok daha fazlasına sahip olanlar fabrikada işçi olarak çalışmak için başvuru yapıyorlar. günde 12 saat ayakta çalışıyorlar, pazar günü de çalışıyorlar, bedenen yoruluyorlar. Sen masa başı iş buldun, çok şanslısın, sigortan da yapılıyor, bunların değerini bil" dedim. Ve o ilkokul arkadaşım, Burcu, gerçekten Elif'e çok sahip çıktı. İşe başladı, 2 hafta sonra kandil oldu, Burcu Elif'e elbise aldı mesela. Burcu'da çok merhametlidir, hatta saftır benim gibi..

İlk maaşını aldı, o maaşı neredeyse komple kıyafete yatırmış. Zeynep abla da diyorki "haklı ama ne yapsın, dolapta kıyafeti mi vardı işe giderken giyecek".. İyi de 2 kıyafet bu ay al, 2 tane de bir dahaki ay alırsın. Bu ne rahatlık..

Daha 2 ayı doldurmadan kendi kafasına göre (ne bana ne Burcu'ya haber vermeden) işi bıraktı Elif hanım..
Benim haberim bile olmadı, işi bıraktıktan 1 ay sonra Zeynep ablayı aradım. Elif çıktı telefona, ben işi bıraktım dedi..
İşi bırakıyor, üstüne 1 ay geçiyor, haberim yok..
Hemen Burcu'yu aradım, özür dilemek için.. Açmadı Burcu.. Sinirlenmiş, haklı.. Sanıyor ki, benim haberim var olan bitenden. Ve 1 aydır kulağımın üstüne yatıyorum..
İş yerlerimiz yakın, kalktım gittim bir öğlen yüzsüzce.. Özür diledim, inan yeni haberim oldu dedim. Babasının yanına da gittim, ondan da özür diledim.
Ama o gün bugün ne o beni aradı, ne benim onu aramaya yüzüm tuttu.

Zeynep ablanın tüm bu olanlara açıklaması şu: "ne yapsın, çok çekti, dayanmaya çalıştı, ama oradaki amiri çok üstüne gitmiş"..
"Yok muydu bunun çözümü, Burcu mutlaka ilgilenirdi haberi olsaydı" dedim. Hak vermedi bana.
1-2 ay arayıp, sormadı. Sonra aradı "nolursun Elif'e iş bul"..
"Zeynep abla, kırılma ama, sen kolay mı sanıyorsun iş bulmayı bu zamanda, bu vasıflarla? Masa başı işe dayanamadı, fabrikada işçi olarak iş bulayım, ister miymiş sor" dedim. Sanki benim tüm arkadaşlarımın babasının fabrikası var..

derinss okuduysan iyice kızdın di mi bana şimdi..

xxDerinxx .!.:

İçin rahat etmeyecekse yardım et tabiki...
Ama kızın çalışmama nedeni bana açıkçası saçma geldi...
Hoca istemiyor diye çalışmamak da ne demek?
Bana kalırsa işine öyle geliyor...
Bak meselao yemek takımını ev hediyesi olarak alabilirsin...
Yardım olarak değil de hediye olarak, için rahat eder hem...

Genişletmek için tıkla...

Hocaların beyin yıkaması bir yere kadar, benim neden beynimi yıkayamıyor kimse?
Ve ben Elif'e iş bulduğumda Elif henüz o hocalarla tanışmamıştı, ama huyu suyu gene aynıydı. Aşağıda anlattım, oku bak göreceksin. 1 ay çalıştı, bıraktı mis gibi işi.
Yemek takımını aldım, ama düğününde bir çeyrekten fazlasını yapmam. Dediğin gibi aldığım alacağım son şeydi, ondan bir çaba gayret görmediğim müddetçe.

Geçenlerde Zeynep abla dedi ki "ben hep arkasında durdum çocuklarımın hatalarının, ben durmasam herkese onlaro hor görme hakkı verirdim".. Tamam kocaya gitti, geri döndü, sahip çıktın. Kimseye söz hakkı vermedin, eleştiri hakkı vermedin, orada hak veriyorum da. Mis gibi işi 1 ayda sebepsiz bırakan kıza da arka çıkıyorsan, onu ortaya atmadan savunmayı sen onun adına yapıyorsan ve beni arayıp "bir iş daha bul" diyebiliyorsan, o çocukları hayata hiç hazırlamıyorsun demektir.

ipektuncer .!.:

Zaten yemek takımını alırken de düşündüm bunu biliyor musun. "Neyse ki görecek gerçek hayatı, bu takımı aldım diye tüm sıkıntıları bitmeyecek" dedim.
Ben gerçekten kin tutamıyorum. Oysa Zeynep ablaya çok çok kırgındım ben. Çok fedakar ve verici bir anne, ama bence "iyi evlat yetiştiren anne" değil..

Yakınına taşındığımda kızıma bakamsını teklif ettim. "İnan çok istiyorum, ama haftanın 5 günü kaldıramam. Hem artık ben dinleneyim, Elif çalışsın istiyorum" dedi. Bu lafına rağmen, bana sırt çevirmesine rağmen, Elif'e iş buldum. İlkokuldan çok yakın bir arkadaşımın babasının kendi şirketi var, aslında eleman ihtiyaçları olamdığı halde acıyarak işe aldılar bu kızı, asgari ücretin de üstünde bir maaşla, hem de masa başı bir iş.

Eğitim yok, tecrübe yok, pc kullanımı-yabancı dil, hiç bişey yok. Ve işe başlamadan önce konuştum onunla. "bak Elif, senin vasıflarından çok daha fazlasına sahip olanlar fabrikada işçi olarak çalışmak için başvuru yapıyorlar. günde 12 saat ayakta çalışıyorlar, pazar günü de çalışıyorlar, bedenen yoruluyorlar. Sen masa başı iş buldun, çok şanslısın, sigortan da yapılıyor, bunların değerini bil" dedim. Ve o ilkokul arkadaşım, Burcu, gerçekten Elif'e çok sahip çıktı. İşe başladı, 2 hafta sonra kandil oldu, Burcu Elif'e elbise aldı mesela. Burcu'da çok merhametlidir, hatta saftır benim gibi..

İlk maaşını aldı, o maaşı neredeyse komple kıyafete yatırmış. Zeynep abla da diyorki "haklı ama ne yapsın, dolapta kıyafeti mi vardı işe giderken giyecek".. İyi de 2 kıyafet bu ay al, 2 tane de bir dahaki ay alırsın. Bu ne rahatlık..

Daha 2 ayı doldurmadan kendi kafasına göre (ne bana ne Burcu'ya haber vermeden) işi bıraktı Elif hanım..
Benim haberim bile olmadı, işi bıraktıktan 1 ay sonra Zeynep ablayı aradım. Elif çıktı telefona, ben işi bıraktım dedi..
İşi bırakıyor, üstüne 1 ay geçiyor, haberim yok..
Hemen Burcu'yu aradım, özür dilemek için.. Açmadı Burcu.. Sinirlenmiş, haklı.. Sanıyor ki, benim haberim var olan bitenden. Ve 1 aydır kulağımın üstüne yatıyorum..
İş yerlerimiz yakın, kalktım gittim bir öğlen yüzsüzce.. Özür diledim, inan yeni haberim oldu dedim. Babasının yanına da gittim, ondan da özür diledim.
Ama o gün bugün ne o beni aradı, ne benim onu aramaya yüzüm tuttu.

Zeynep ablanın tüm bu olanlara açıklaması şu: "ne yapsın, çok çekti, dayanmaya çalıştı, ama oradaki amiri çok üstüne gitmiş"..
"Yok muydu bunun çözümü, Burcu mutlaka ilgilenirdi haberi olsaydı" dedim. Hak vermedi bana.
1-2 ay arayıp, sormadı. Sonra aradı "nolursun Elif'e iş bul"..
"Zeynep abla, kırılma ama, sen kolay mı sanıyorsun iş bulmayı bu zamanda, bu vasıflarla? Masa başı işe dayanamadı, fabrikada işçi olarak iş bulayım, ister miymiş sor" dedim. Sanki benim tüm arkadaşlarımın babasının fabrikası var..

derinss okuduysan iyice kızdın di mi bana şimdi..

Genişletmek için tıkla...

Bunlar alışmışlar bence rahata gerçekten ihtiyacı olan kimse ne iş olursaolsun gerekirse( tuvalet temizler evinde elişleri yapar satar) doğru yolunda gider namusundan şerefinden taviz vermeden çalışır. ihtiyacı olan çalışır bugün elli yaşındaki kadınlar bile ev temizliğine gidip rızkını çalışarak emeğiyle çıkartıyor.sen sigortalı masabaşı bir iş bulmuşsun üstelik hiçbir vasfı olmadığı halde çalışmamış .seni de arkadaşına karşı mahçup ediyorlar dediğim gibi sen elinden geleni yapmışsın bu konuyu bence artık kafana takma bırak onlarda görsün geçinmenin nedenli zor olduğunu yani anlayacağın gibi bazen insanlar kolayı seçiyor öyle alışmış oluyorlar.sende gerekeni yapmışsın bırak artık onlarda çalışsınlar .bir kitapta okumuştum Kuşlar bile yavrularını uçmayı öğrensin diye yavrularını yuvadan aşağıya atarlarmış.çünkü yavruların uçucak cesareti olmadığı için.

sen elinden geleni yapmışsın arkadaşım.artık kendi evladının geleceğini hazırla.herkez ayağını yorganına göre uzatsın.yetmiyorsa girsin çalışsın.bizde kadınız evde oturup yok demeyi biliriz ama bunca sıkıntı arasında hem çalışıp hem ev hanımı olabiliyoruz ve en önemlisi ana oluyoruz.
sen iş bul ,annesine iş teklif et bide burun kıvırsınlar boşversene sen.baksınlar başlarının çaresine ne kadar rahat insanlarmış ya anlayamadım.

bence yardım edin ... sonuçta sizden yardım isteyen sizi sömürmeye çalışan sırtlarını size dayamak isteyen insanlar değilse ve bir geçmişiniz varsa ki sizi o 'şeytan' dan bile koruyabildiyse eğer ... gözünüz birşey görmesin 200-300 tl lık hediyeler,güzel bi gülüş sizden birşey götürmez merak etmeyin..

bu devirde anneler bile torunlarına bakmıyorlar benim annem kızıma tapar ama bakma konusu açılınca birden panik atak olduğunu hatırlıyor

ipektuncer .!.:

zaten yemek takımını alırken de düşündüm bunu biliyor musun. "neyse ki görecek gerçek hayatı, bu takımı aldım diye tüm sıkıntıları bitmeyecek" dedim.
Ben gerçekten kin tutamıyorum. Oysa zeynep ablaya çok çok kırgındım ben. çok fedakar ve verici bir anne, ama bence "iyi evlat yetiştiren anne" değil..

Yakınına taşındığımda kızıma bakamsını teklif ettim. "inan çok istiyorum, ama haftanın 5 günü kaldıramam. Hem artık ben dinleneyim, elif çalışsın istiyorum" dedi. Bu lafına rağmen, bana sırt çevirmesine rağmen, elif'e iş buldum. Ilkokuldan çok yakın bir arkadaşımın babasının kendi şirketi var, aslında eleman ihtiyaçları olamdığı halde acıyarak işe aldılar bu kızı, asgari ücretin de üstünde bir maaşla, hem de masa başı bir iş.

Eğitim yok, tecrübe yok, pc kullanımı-yabancı dil, hiç bişey yok. Ve işe başlamadan önce konuştum onunla. "bak elif, senin vasıflarından çok daha fazlasına sahip olanlar fabrikada işçi olarak çalışmak için başvuru yapıyorlar. Günde 12 saat ayakta çalışıyorlar, pazar günü de çalışıyorlar, bedenen yoruluyorlar. Sen masa başı iş buldun, çok şanslısın, sigortan da yapılıyor, bunların değerini bil" dedim. Ve o ilkokul arkadaşım, burcu, gerçekten elif'e çok sahip çıktı. Işe başladı, 2 hafta sonra kandil oldu, burcu elif'e elbise aldı mesela. Burcu'da çok merhametlidir, hatta saftır benim gibi..

Ilk maaşını aldı, o maaşı neredeyse komple kıyafete yatırmış. Zeynep abla da diyorki "haklı ama ne yapsın, dolapta kıyafeti mi vardı işe giderken giyecek".. Iyi de 2 kıyafet bu ay al, 2 tane de bir dahaki ay alırsın. Bu ne rahatlık..

Daha 2 ayı doldurmadan kendi kafasına göre (ne bana ne burcu'ya haber vermeden) işi bıraktı elif hanım..
Benim haberim bile olmadı, işi bıraktıktan 1 ay sonra zeynep ablayı aradım. Elif çıktı telefona, ben işi bıraktım dedi..
Işi bırakıyor, üstüne 1 ay geçiyor, haberim yok..
Hemen burcu'yu aradım, özür dilemek için.. Açmadı burcu.. Sinirlenmiş, haklı.. Sanıyor ki, benim haberim var olan bitenden. Ve 1 aydır kulağımın üstüne yatıyorum..
Iş yerlerimiz yakın, kalktım gittim bir öğlen yüzsüzce.. özür diledim, inan yeni haberim oldu dedim. Babasının yanına da gittim, ondan da özür diledim.
Ama o gün bugün ne o beni aradı, ne benim onu aramaya yüzüm tuttu.

Zeynep ablanın tüm bu olanlara açıklaması şu: "ne yapsın, çok çekti, dayanmaya çalıştı, ama oradaki amiri çok üstüne gitmiş"..
"yok muydu bunun çözümü, burcu mutlaka ilgilenirdi haberi olsaydı" dedim. Hak vermedi bana.
1-2 ay arayıp, sormadı. Sonra aradı "nolursun elif'e iş bul"..
"zeynep abla, kırılma ama, sen kolay mı sanıyorsun iş bulmayı bu zamanda, bu vasıflarla? Masa başı işe dayanamadı, fabrikada işçi olarak iş bulayım, ister miymiş sor" dedim. Sanki benim tüm arkadaşlarımın babasının fabrikası var..

Derinss okuduysan iyice kızdın di mi bana şimdi..

Genişletmek için tıkla...

derinsi bilemem de ben okudum ve sinir oldum elife yalnız o kadın iyiliğinden anlayışlılığından bunu yapıyorsa hatanın çoğu onda ve daha çoook çeker benden sölemesi

bence sen yapabileceğinin fazlasını yapmışsın, vefa borcunu kat kat ödemişsin.
nişanlı kızımız düşünmüyorken bunları sen niye düşünüyorsun ki.çeyizi gökten zembille inecek herhalde:)
ya da bırak çalışmasını yasaklayan hocaları tamamlasın çeyizini.
bazı insanlar iyilikten anlamaz
tabii benim fikrim bu.

Gerçekten kendi kardeşiniz gibi koruyup kollamışsınız elifi. çok takdir ettim sizi.
ama onlar aynı minnetle gelmemiş size. Anneleri de pek iyi yetiştirememiş onları.
hediye olarak yemek takımı almışsınız üzerine bir de çeyrek altın alacaksınız. Gerçekten bu bile fazla onlara.
öğrenmeli bazı şeyleri.. Bence 1 adım geri durduğunuzu bir şekilde fark ettirin.
Fark ettirin ki İpek ablasındaki sabrın , merhametin bi yere kadar olduğunu anlasın.

konuyu baştan sona elimden geldiğince okumaya çalıştım.bence çok düşünmene gerek yok ipek...sen herşeyi yapmışsın gördüğüm kadarıyla...sonuçta fazlası, bu tip insanların hazırdan geçinmeleri demek oluyor ki o da sen gibi insanlar sayesinde...çok zor durumu olan insan bir şekilde çalışır burun kıvırmaz..bana o yüzden pek de zor gelmedi durumları açıkçası...naçizane fikrim; içinde eğer çok paylaşma arzusu varsa okuyan başka yetim çocukara yardım edebilirsin..aksi taktirde ben bu tabloda seni kullanılmış iyi insan olarak gördüm...