- 1 Ağustos 2015
- 203
- 380
- 43
-
- Konu Sahibi anneYILDIZ
- #441
Edasu seninkiler büyük aslında, hissetmeyi geçtim artık anlıyorlardır seni, bir yorum yapmıyorlar mı? Şiddet yok aldatılsa yok içki yok doğru ama duygusal Şiddete ne demeli????
Edasu seninkiler büyük aslında, hissetmeyi geçtim artık anlıyorlardır seni, bir yorum yapmıyorlar mı? Şiddet yok aldatılsa yok içki yok doğru ama duygusal Şiddete ne demeli????Ah! Ah! Seninle derdimiz aynı.Kendimi o kadar mutsuz hissediyorum ki.Onunla o kadar mutsuzum ki.Daha evvel de uzun uzun yazmıştım.Dediğin gibi yuvayı yıkmak çok zor.Çocuklar babalarıyla mutluyken benim için imkansız bir şey bu.Onların gözünden yaş akıtarak,düzenlerini bozarak ben mutlu olamam ki.Aşağı tükürsen sakal,yukarı tükürsen bıyık misali.Gençliğim,ömrüm böyle geçti gitti işte.Toplumda genellikle şöyle bir yargı var:İçki,kumar,dayak,kadın yoksa boşanılmaz.Benim kendi annemde aynı fikirde.Kimse bilmez ki sevgisiz,ilgisiz kalan insan her gün ölüyor.Sevginin ve ilginin kesinlikle iyileştirme gücü vardır.Bunca sene ne sevgi gördüm ne ilgi.Bedenim yaşadı ama ruhum her gün öldü benim.
Kimine göre dert, kimine göre arayıp da bulamadığı şükür sebebi
Ama özünde içimi paramparça eden, 2 yıldır hergün yeniden dağlayan bir hüzün kaynağı
5.Yılı çoğu çiftin balayı hayali bir şehirde doldurulan, meyvesi 2 Yaşında sağlıklı ve akıllı bıdık bir evlat olan, kadınla erkeğin bir türlü mutlu olamadığı bir evlilik.
Balayı en gözde otellerden birinde kös kös oturarak geçirilen, 9 ay içinde karar verilmiş, özünde iyi iş hayatında başarılı insanın başarısızlık abidesi bir evlilik.
Çok severek evlendim ben. Bu iş olmaz diyen herkesi karşıma aldım. Onun bakışı, sesinin tonu, ellerinin kokusu, çocuk sevgisi, kendine güveninden başım dönerek evlendim. O beni ikna etmek için hiçbirşey yapmak zorunda kalmadı, ben zaten onun bir bakışıyla uçuş uçuş ona doğru mıknatıs gibi çekiliyordum.
Söz nişan düğün dönemlerinde hiçbirşeyi problem etmedim. Sonuçta sevdiğim adamla kavuşuyorduk. Gelinlik denemeye onun dediği yere gitmedim diye darılıp bir daha hiçbir provamı içime sindirmediği, hatta ödemesini bile sormayıp peşinatı bana ödettiği halde umurumda değildi. Olurdu böyle Şeyler düğün üstü. Bunlar da acı tatlı anılar olurdu.
Meğer tek uçuşan benmişim. Tek gözü kapalı seven, sevgi için sebep aramayan, olduğu gibi bütünüyle seven. Onu kaşıgözü, endamı, yakışıklılığı için sevmedim, bunun yaşlılığı vardı. hastalık ve kaza vererek hepsini elimizden almak Allah'ın takdiriydi. Evi arabası var diye sevmedim, zaten benim de vardı. Tüm sebeplerden bağımsız sadece sevdim. sadece seven insan sevdiği üzülünce nasıl yüzünü güldürmek için çabalar, sevdiği hastayken nasıl gözüne uyku girmez, sevdiği başarısız olmuşsa kendi başarısından nasıl vazgeçmeye hazırdır iyi bilirim. Onda bunların zerresi olmadı.
Deseler ki böbreğini ver, o an verirdim. Gözümün kolumun birini isteseler, hiç düşünmez verirdim.
Halbuki ben her hastalığımda yalnızdım. Her üzüntümü kendi kendimi teselliyle aştım.
Işyerinde sıkıntı yaşasam nasılsa eve gidince unuturum diyebileceğim bir güler yüz, ilgi, alaka sohbet hiç olmadı. O kendi arkadaşlarına ve ailesine bile ilgi gösterme arayıp sormaz ki. Bana nasıl yapsın?
Sevse sırasını savıyor ya da görev yerine getiriyor gibi duygusuz yaşayabilir miydi?
Şükür, zenginlik içinde yüzmüyoruz ama evimiz arabamız kiracımız var. Sağlığımız güzel bir işimiz Nur gibi evladımız yakınımızda ailelerimiz var.
Bunların hiçbirine sahip olmayan birsürü evli ve mutlu çift varken, bize yetmeyen ne?
Sevgisizlik.
Eşimin ona olan ilgi ve sevgimden memnun olmaması inkansızdı. Kim hayatındaki her büyük küçük detayı düşünen ve hayatını kolaylaştıran birini istemez ki? Benle bu yüzden evlendiğini düşünüyorum. Ilk zamanlarda aşkla be sevgiyle başım dönmüşken farketmek mümkün değildi. Aynı evde sevdiğimle idim, daha ne isterdim? Herşeyi önüne serdim. Herşeye ben koşturdum ben planladım. Tatil ev alımı araba alımı resmi daire işleri arkadaş buluşmaları aile ziyaretleri onun terfi Kutlamaları onun doğumgünü Kutlamaları Yıldönümü kutlamalarımız.. Ben de birçok kutlanılası şey yaşadım ama hiçbiri kutlanmadı. Sonuncusu da yıldönümümüz oldu, yine hatırlamadığı ve ben kutlayınca hatırladığı. sevgisizlik ve ilgisizlikten artık yoruldum, soldum, neşemi hüzünle takas ettim, kendimi Oğluma adamış bir haldeyim...
Özetle ondan Vazgeçtim.
Peki oğlum, annesi sevgisizlikten karada kalmış balıklar gibi çırpınıyor diye anne babasından ayrı yaşamayı mı hakediyordu?
Ya da genel olarak kendi ailesi de dahil kimseye ilgi sevgi gösteremeyen babasına benzeyeceğine yüzlerin nadiren güldüğü bu evden çıkması mıydı onun için iyi olan?
Bilmiyorum. Onun "iyi ki yapmışsın anne" diyeceği seçeneği sadece onun için bulmaya çalışıyorum...
Belki çoğunuz okuyunca "bu mu yani bu kadının derdi millet neler yaşıyor" diyecek. Ama inanın sevgisizlik en acıtan dertlerden biri bence.
Isterdim ki evimiz arabamız olmasın ya da ben kariyer sahibi değil de evimin hanımı olayım ama kapımızı kapatınca içinde neşe olsun birbirinin gözünün içine bakan 2 insan olsun.
En çok da oğlum için isterdim bunu...
Ilerde kendi eşini babasının annesini sevdiği gibi sevsin diye...
Böyle işte... Ne yapacağını bilmeyen hüzünlü bir Yıldız...
Kitapla düzelecek bir boyutta değil bizim kopukluğumuzEvliliğinizin sadece muhabbeti eksilmiş. Bir danışmana giderek kitap okuyarak eksilen muhabbeti geri getireceğinize inanıyorum. Hakettiğiniz aşkı yaşayın- sema maraşlı muhabbet olsun kitaplarını tavsiye ederim .
Sevginiz bakidir eminim sadece üzeri örtülmüştür biraz daha güçlenip yeniden açığa çıkaracağınıza eminim :) şimdiden muhabbet olsun
Konuyu neredeyse bir yıl önce açmışsınız. Aile, maddi, çevresel durumlarınızı bilmiyorum ama, neden bu kadar mutsuzken evliliğinizi devam ettiriyorsunuz?Gözümde yaş kalmadı artık
Nereden başlayayım, hangisini anlatayım bilemiyorum
Hoş kendim de karıştırıyorum artık neye kızdığımı, üzüldüğümü
Aylar geçiyor
Ne bir adım ileri ne bir adım geri
Asla sevildiğinizi iliklerinize kadar hissetmeden evlenmeyin
Asla siz hastayken canı acımayan ya da üzgünken yüzünüzü güldürmek için şımarmayan biriyle evlenmeyin
Kalbiniz kırıldığında tamir etmek için çabalamayan, ya da çabalanıyorsa bile "beceremiyorum bu işleri ama affet beni" diyemeyen biriyle evlenmeyin
Konuyu açtığımda vazgeçtim demişim ama aslında ımut besleyip durmuşumKonuyu neredeyse bir yıl önce açmışsınız. Aile, maddi, çevresel durumlarınızı bilmiyorum ama, neden bu kadar mutsuzken evliliğinizi devam ettiriyorsunuz?
Gözümde yaş kalmadı artık
Nereden başlayayım, hangisini anlatayım bilemiyorum
Hoş kendim de karıştırıyorum artık neye kızdığımı, üzüldüğümü
Aylar geçiyor
Ne bir adım ileri ne bir adım geri
Asla sevildiğinizi iliklerinize kadar hissetmeden evlenmeyin
Asla siz hastayken canı acımayan ya da üzgünken yüzünüzü güldürmek için şımarmayan biriyle evlenmeyin
Kalbiniz kırıldığında tamir etmek için çabalamayan, ya da çabalanıyorsa bile "beceremiyorum bu işleri ama affet beni" diyemeyen biriyle evlenmeyin
Gofretto umarım kararının ardından çok Mutlu olursun. çocuğunuz var mı?böyle bir adamla evliydim, üstüne başka sorunlarımızda vardı.
yakın zamanda bitti, şimdi parçalanmış ruhumu tamir etmeye çalışıyorum,
gönül almayı bilmeyene ömür emanet edilmezmiş,
Gofretto umarım kararının ardından çok Mutlu olursun. çocuğunuz var mı?
Tıpkı benim sıkıntım..amin A anneYILDIZ Allah pişman etmesin inşallah bundan sonrası iyi olur,
çocuk yok bu durumlardan ötürü cesaret edemedim çocuk yapmaya
4,5 yıllık evliydik, ama ben hep tek kişiydim, o kadar yalnız kaldım ki,
duygusal şiddet değersizlik hissi, üstüne inatçı, anlayışsız bencil bir eş
bazı insanlar hayatı kolaylaştırır bazıları da yük olur
benim eşim omuzlarımda yük olmuştu, hiç bir şeyden memnun olmayan, günlerce aynı evin içinde küs kalabilen
ufak sorunları bile büyüten hayat enerjini yerle bir eden bir adam işte.
en minik taleplerimi uzun bir süre düşünüp kendi aklına yatarsa yapan biriydi.
bir bayana yapılmayacak kadar kaba davranışlarıyla iyice soğuttu kendisinden.
boşanmada gelgitler ve karar verme süreci, en yıpratıcı kısım.
elinden geleni yapıp olmayacağına anlayınca, bugün ertelesen de yarınını göremeyince
başka çare kalmıyor.
insan hayatının bu kadar kolay son bulduğu bir ülkede, mutsuz bir hayattan vazgeçmek çok basit bir şey
ama biz hala olmayanı oldurmaya çalışıyoruz,
4,5 yılım çöp oldu, şimdi mutlu olabilme ihtimalini hediye ettim kendime.
Henüz çok yeni 1 hafta oldu daha .
kendimi geri çekmek ne demek komple sırt çevirdim ama nafileA anneYILDIZ Eşim de senin gibi biliyor musun, öyle olduğu için nefret ederken aşık oldum ve azalmadı hep arttı. Ama senin eşin senin kıymetini bilememiş,belki kişiliği budur çünkü kimseye sevgi göstermiyor diyorsun. Bence ilgini,onun için yaptıklarını yani kendini biraz geri çek,sensizliğin nasıl bir şey olduğunu görsün. Senin ne kadar üzdüğünün beyninde şimşek gibi çakmasını sağla.
burclarla ilgili misiniz?Eşinizle burçlarınızı merak ettim yıldız ??
Çok gönülden diliyorum inşallah hakkınızda hayırlısı olsun..Kimine göre dert, kimine göre arayıp da bulamadığı şükür sebebi
Ama özünde içimi paramparça eden, 2 yıldır hergün yeniden dağlayan bir hüzün kaynağı
5.Yılı çoğu çiftin balayı hayali bir şehirde doldurulan, meyvesi 2 Yaşında sağlıklı ve akıllı bıdık bir evlat olan, kadınla erkeğin bir türlü mutlu olamadığı bir evlilik.
Balayı en gözde otellerden birinde kös kös oturarak geçirilen, 9 ay içinde karar verilmiş, özünde iyi iş hayatında başarılı insanın başarısızlık abidesi bir evlilik.
Çok severek evlendim ben. Bu iş olmaz diyen herkesi karşıma aldım. Onun bakışı, sesinin tonu, ellerinin kokusu, çocuk sevgisi, kendine güveninden başım dönerek evlendim. O beni ikna etmek için hiçbirşey yapmak zorunda kalmadı, ben zaten onun bir bakışıyla uçuş uçuş ona doğru mıknatıs gibi çekiliyordum.
Söz nişan düğün dönemlerinde hiçbirşeyi problem etmedim. Sonuçta sevdiğim adamla kavuşuyorduk. Gelinlik denemeye onun dediği yere gitmedim diye darılıp bir daha hiçbir provamı içime sindirmediği, hatta ödemesini bile sormayıp peşinatı bana ödettiği halde umurumda değildi. Olurdu böyle Şeyler düğün üstü. Bunlar da acı tatlı anılar olurdu.
Meğer tek uçuşan benmişim. Tek gözü kapalı seven, sevgi için sebep aramayan, olduğu gibi bütünüyle seven. Onu kaşıgözü, endamı, yakışıklılığı için sevmedim, bunun yaşlılığı vardı. hastalık ve kaza vererek hepsini elimizden almak Allah'ın takdiriydi. Evi arabası var diye sevmedim, zaten benim de vardı. Tüm sebeplerden bağımsız sadece sevdim. sadece seven insan sevdiği üzülünce nasıl yüzünü güldürmek için çabalar, sevdiği hastayken nasıl gözüne uyku girmez, sevdiği başarısız olmuşsa kendi başarısından nasıl vazgeçmeye hazırdır iyi bilirim. Onda bunların zerresi olmadı.
Deseler ki böbreğini ver, o an verirdim. Gözümün kolumun birini isteseler, hiç düşünmez verirdim.
Halbuki ben her hastalığımda yalnızdım. Her üzüntümü kendi kendimi teselliyle aştım.
Işyerinde sıkıntı yaşasam nasılsa eve gidince unuturum diyebileceğim bir güler yüz, ilgi, alaka sohbet hiç olmadı. O kendi arkadaşlarına ve ailesine bile ilgi gösterme arayıp sormaz ki. Bana nasıl yapsın?
Sevse sırasını savıyor ya da görev yerine getiriyor gibi duygusuz yaşayabilir miydi?
Şükür, zenginlik içinde yüzmüyoruz ama evimiz arabamız kiracımız var. Sağlığımız güzel bir işimiz Nur gibi evladımız yakınımızda ailelerimiz var.
Bunların hiçbirine sahip olmayan birsürü evli ve mutlu çift varken, bize yetmeyen ne?
Sevgisizlik.
Eşimin ona olan ilgi ve sevgimden memnun olmaması inkansızdı. Kim hayatındaki her büyük küçük detayı düşünen ve hayatını kolaylaştıran birini istemez ki? Benle bu yüzden evlendiğini düşünüyorum. Ilk zamanlarda aşkla be sevgiyle başım dönmüşken farketmek mümkün değildi. Aynı evde sevdiğimle idim, daha ne isterdim? Herşeyi önüne serdim. Herşeye ben koşturdum ben planladım. Tatil ev alımı araba alımı resmi daire işleri arkadaş buluşmaları aile ziyaretleri onun terfi Kutlamaları onun doğumgünü Kutlamaları Yıldönümü kutlamalarımız.. Ben de birçok kutlanılası şey yaşadım ama hiçbiri kutlanmadı. Sonuncusu da yıldönümümüz oldu, yine hatırlamadığı ve ben kutlayınca hatırladığı. sevgisizlik ve ilgisizlikten artık yoruldum, soldum, neşemi hüzünle takas ettim, kendimi Oğluma adamış bir haldeyim...
Özetle ondan Vazgeçtim.
Peki oğlum, annesi sevgisizlikten karada kalmış balıklar gibi çırpınıyor diye anne babasından ayrı yaşamayı mı hakediyordu?
Ya da genel olarak kendi ailesi de dahil kimseye ilgi sevgi gösteremeyen babasına benzeyeceğine yüzlerin nadiren güldüğü bu evden çıkması mıydı onun için iyi olan?
Bilmiyorum. Onun "iyi ki yapmışsın anne" diyeceği seçeneği sadece onun için bulmaya çalışıyorum...
Belki çoğunuz okuyunca "bu mu yani bu kadının derdi millet neler yaşıyor" diyecek. Ama inanın sevgisizlik en acıtan dertlerden biri bence.
Isterdim ki evimiz arabamız olmasın ya da ben kariyer sahibi değil de evimin hanımı olayım ama kapımızı kapatınca içinde neşe olsun birbirinin gözünün içine bakan 2 insan olsun.
En çok da oğlum için isterdim bunu...
Ilerde kendi eşini babasının annesini sevdiği gibi sevsin diye...
Böyle işte... Ne yapacağını bilmeyen hüzünlü bir Yıldız...