Ben konuya maddi açıdan karamsar bakmadım. Türkiyede gençsen ve aileden zengin değilsen mesleğin ne olursa olsun maddi anlamda kafanın rahatlaması yıllar alır. Bu zamanda maaşlı çalışan iki insan (kamu özel hiç fark etmez) zaten hemen evler, arabalar sahibi olamaz. Herkesin muhakkak maddi kaygıları var. Ben avukatım, eşim mühendis ama istanbulda ikamet ettiğimiz için ev almak şu anda hayal mesela. Yani Türkiyede zengin değilsen maddi kaygı yaşamayacağın, her şeye yetebileceğin, eksiksiz bir hayat beklentisi seni kısıtlar. Hiçbir aksiyon alamazsın bunu bekleyerek. 40 yaşında falan belki.. O nedenle kendinize yetebildiğiniz, iyi kötü evi çekip çevirebildiğiniz, belli çerçevede bir sosyal hayat yaşayabileceğiniz noktada evlilik düşünebilirsiniz. Sonrasında da beraber gelişir, olanaklarınızı iyileştirirsiniz. Herkes gibi. Tabi sizin işinizin de belirli olması gerekiyor bunun için. Çocuk meselesini de şimdiden düşünmeye gerek yok bence. Evlilik için başka çocuk için başka standartlar gerekiyor çünkü. Bekleyip doğru zamanda tercih edilebilir.
Ben açıkçası erkek arkadaşınızın hiç aile desteği olmadığı için nispeten sorumluluk sahibi, çalışkan ve hayatın farkında bir birey olduğunu düşünüyorum. Çok romantik bir düşünce gibi gelebilir ama tek başına bu yaşına kendini getirebilmiş, ayakları yere basan bir erkek, babası zengin bir erkekten daha yeğdir bana göre. Babalığı da kocalığı da güven verir.
Diğer açıdan yorumlara katılıyorum. Maddiyattan ziyade manen ve fikren bir evliliğe hazır olmanız gerekir. 8 ay kısa bir süre, görüşmeleriniz de kısıtlı olduğu için birbirinizi tanımanız zaman alabilir. Koşullar ne olursa olsun evlilik ağır ilerleyip kırk kere düşünerek alınması gereken bir karar.
