Cahilmidir nedir?! Çok anlayışsızmış! Egzersiz yok, o açacakmış, o ne hayvani düşünce. Tamam öyle olsa iyi olurdu, sende öyle olsun isterdin. Ama olamıyor. Çıkış kapısı yok! Senin de işin zormuş be canım!
Cahilmidir nedir?! Çok anlayışsızmış! Egzersiz yok, o açacakmış, o ne hayvani düşünce. Tamam öyle olsa iyi olurdu, sende öyle olsun isterdin. Ama olamıyor. Çıkış kapısı yok! Senin de işin zormuş be canım!Herkesin derdi farklı,ben eşimin ikinci eşiyim diğer eşinden iki çocuğu var.aramizdada cok yaş farki var 15..severek evlendim..fakat cocuklari maddiyatdi aradaki yaş farki vs hepsi birde ustune vajim eklendi daha bir yil olmadan boşanmak istiyorum.eşim sert ve tripli biri doktor yokk egzersiz yok orayi o açacakmişşş...ben herşeyini kabullenerek evlendim..ama bana bir gram anlayış yokkk...iyice pisikolojim bozuldu artik eski eşiyle nasil yapti nasil yapiyolardi bunlari dusunmeye başladim..neyseki surekli evde değil evde oldugu zamanlardada bazen deniyoruz tabi olmuyo bagirip cagirip kalkiyo..artik cok uzak bana bu iş boyle gitmez diyip duruyo..egzersizede izin vermiyo ki bende yapamiyorum deniyorum korkup birakiyorumAllah herkesi kurtarsin bu hastaliktan bakiyorumda yapsamda yapmasamda bu adamdan bana hayir yok gibi başinda herşeyi cok farkli vaat etmişti tabi bende olacaklari goze aldim ama gercekten aradaki yaş farki çocuk varsa bide karşi tarafta bir degil on defa dusunun arkadaslar uzun oldu rahatladim hakkinizi helal edin
Yaş farkıyla da çok ilgisi yok bence , toy ergenler gibi ben açacamda ben açacam! keşke yaşı kadar olgun da olsaymış!Ah be canim ne dertlenmissin kiyamaminsan sevdigi zaman hicbirseyi dusunemiyor tek dusunce evlenelim pembe panjurlu evmiz olsun aksamlarj isten gelsin mumlu sofralar hazirliyim sonra beraber gezelim falan filan boyle seyler dusunuluyo tabi hepsi hayal olmuyo yani. Yas farkiniz cokmus keske cok iyi dusunseydin
Fazlasiyla cahilmiş canm malesef gorundugu gibi değilmiş cok farkliydi evlenmeden once hersey..ne zaman neye kizicak onu bile kestiremiyorum artik.kendi evde oldugu zaman cocuklarida geliyo hic deneyemiyoruz artik cocuklarinda saygisi kalmadi bana evin ici huzursuz..biz sana demiştik dicekler diye kimseyede bişe anlatamiyorum.yaş farki, düşunce gezme eğlenme vs bunlara bile mesele oluyomuş.onu yapsam belki değiscekmi diyorum ama yok içinde yok adamin kibarlik hoşgoru farkli kutuplardayiz..kalamiyorumda gidemiyorumda.ilk gece oyle hizli davrandiki başi girdi sadece benim kanamam oldu cok ondan sonrasi yok duvar olmuyo ama yapicam inat ettim bi sekilde..kiziniz o işi yapamadi demesini istemiyorum onun ve ailesininCahilmidir nedir?! Çok anlayışsızmış! Egzersiz yok, o açacakmış, o ne hayvani düşünce. Tamam öyle olsa iyi olurdu, sende öyle olsun isterdin. Ama olamıyor. Çıkış kapısı yok! Senin de işin zormuş be canım!
Tebrikler canım çok güzel anlatmışsın. Azim mutlaka başarı getirir. Omuzundaki yük kalktı artık. Rabbim daha büyük dertlerden korusun. Mutluluk hep sizinle olsun artık. Gerçekten egzersizle bu iş kesinlikle çözülüyo. Sadece egzersizleri bırakmadan devam etmek lazım. Allah hepimizin yardımcısı olsun.Sevgili arkadaşlar öncelikle hepinize sevgi dolu bir merhaba,
Vajinismusu sizin o cesaret verici mesajlarınızla az önce yendim. Yaşadığım duygular tarif edilemez, bunun için buradaki tüm güzel kadınlara kocaman bir teşekkür ediyorum.
Kısaca kendimden bahsedeyim. Okumuş, işinde gücünde her konuda oldukça cesaretli biriyim ve eşimle severek 23 yaşında evlendim. Gayet çocuk gelin modunda evlendiğim için :) tabii işlerin bu noktaya varacağını asla tahmin etmemiştim. Eşimle daha öncesinden de yaklaşık bir senelik bir birlikteliğimiz vardı ve ona aşıktım; ki hala öyleyim ve bu süreçte hiç elimi bırakmadığı ve bana bu sayfayı siz güzel insanları bulduğu için de ayrıca minnettarım.
Gel gelelim evliliğimize. 4 senedir evliyiz, iyi kötü birbirimizi cinsel açıdan tatmin ediyorduk ancak ben de sizler gibi iş o noktaya geldiğinde kasılıp kalıyordum. Aslında çok fazla yenmek istiyordum ancak bu hiçbir zaman bir sorun olduğunu kabullenene kadar gerçekleşmedi. Dile kolay, böyle böyle 4 senemiz kayboldu. Ayrıca talihsiz bir jinekoloji muayenesi geçirdim ve tahminimce vajinismus bu noktada tavan yaptı. Tamamen bilinçsiz iki doktor bacaklarımı ayırıp muayene etmek istediler. Muayene odasından ağlayarak kaçtım ve cinsel hayatımı biraz daha erteledim. Hep başka şeylerle meşgul ettim kendimi.
Bu sene bunun artık çözülmesi gereken bir sorun olduğuna kendimi inandırdım ve tekrar özel bir hastanede jinekolojik muayeneye gittim. Doktora yaşadığım travmatik muayeneden bahsettim, tekrar deneyelim dedi. Yine başaramadım. Doktor çok tatlı bir hanımdı ve bana bir iki seans psikiyatriden destek almamı önerdi. Tabii artık teslim oldum. Hemen bir hafta sonrasına randevu aldım ve gittim. Doktoruma cinsel birlikteliğimin normal gittiğini, yalnızca jinekolojik muayeneden korktuğumu söyledim. Evet doktoruma yalan söyledim, bunu itiraf etmeye anlamsız bir şekilde utandım. Doktorum gayet ılımlıydı. Kadınların üç adet deliğinin olduğunu ve vajinanın bunlardan en hissizi olduğunu belirtti. Bana spekulum verdi ve ev ödevi olarak bu milim milim vajinama yerleştirmem gerektiğini söyledi. Ne kadar acı hissedersem yazacak ve bir günlük tutacaktım. Doktordan ayrıldım, zaten bildiğim şeyleri ondan da dinlemek bu sorunu yenmeye yemin ettirdi beni; bir seans daha gelmeyeceğim kendi kendime yeneceğim diye söz verdim. Daha sonra eşim bu sayfayı söyledi ve sizlerin yazdığı değerli şeyleri okumaya başladım. Her kelimeye yoruma muhtaçtım, ben de bir gün buraya yendim! yazacaktım. Ve şükürler olsun bugün o gün. Şimdi size egzersizlerimden bahsetmek istiyorum.
Kitap okumayı çok severim, öncelikle bununla ilgili bir kitap okumaya karar verdim ve tamamen tesadüfi olarak Cem Keçe'nin Mühürlü Beden isimli kitabını aldım ve gerçekten birgün acaba kadınlar kulubündekilerle birleşip biz de mi yazsak diye düşündüm :) Bu arada bu kitaptan bahsetmişken okumak isteyen arkadaş olursa bana özelden ev adresini ilk mesaj atan kişiye yalnızca kargosunu ödeyecek şekilde ücretsiz olarak yollayacağım. Ben faydalandım sizlerden birinin de faydalanmasını isterim.
Kitabı okurken bir yandan da vajinamı ayna karşısında incelemeye başladım. Ben de size oranın kapalı bir duvar olduğunu gördüğüme yemin edebilirim. Ama ben de yok ki! Dediğim an kahkaha attım ve orada delik açıldı. Eşimle inanamadık, kapalı görünen o duvarda bir delik vardı! Ben de aslında normaldim, yalnızca kendimi fazlasıyla kasıyordum. Gevşek bıraktığınızda aslında o delik oradaydı. İlk egzersizim bu oldu. Daha sonrasında oraya bir şey sokma fikrini kafama oturtmaya çalıştım. Forumda mum falan yazanlar vardı, dudaklarım uçukluyordu okurken. Asla yapamam diyordum. Öncelikle kulak çubuğu ile başladım. Streçledim. Bebe yağı kullanarak acısız ağrısız girdi gitti. Hissetmedim bile. Daha sonrasında Tampon satın almayı düşündüm. Hem küçük hem de en büyük boydan satın aldım. Küçük boy ile çalıştım. Hafif ıkındığımda delik büyüyordu ve nefes alıp verirken kontrol edilebilir bir hale geliyordu. Bu noktada kegel egzersizini* unutmamanız gerektiğini önemle vurgularım. Hafif ıkındıktan sonra küçük tampon da kayboldu gitti. Büyük boy tamponu bir sonraki güne erteledim. Aynı şekilde o da acısız ve ağrısız gitti bitti. Gel gelelim mum egzersizlerine. Eşim evde yokken bir cesaret gidip yine hem küçük hem büyük boy mum aldım. Güzelce peçete ve streçle sardım. Küçük mumu alırken bile biraz zorlandım açıkcası; tamponlar çok daha kolaydı. Ama pes etmedim. Gitmediği yerde bıraktım, sonra denerim dedim. Sonra tekrar denedim, zor da olsa oldu. Artık buraya bir şeylerin rahatlıkla girdiği fikri beynimdeki korkunun önüne geçmeye başladı ve artık büyük boy muma geçtim. Zaten beni korkutan şey boyu değil kalınlığıydı. Bu yüzden büyük muma birkaç kat peçete sarıp kalınlaştırdım yaklaşık 2,5 cm çapı oldu. Evet bu da olmuştu, artık eşimle denemeye hazır gibiydim ama yine bir yerlerde cesaretim eksikti. İmdadıma emla krem yetişti. Büyük mum egzersizinden sonra emla sürdüm ve eşimle denedik ve ne yazık ki çok başarılı geçmedi. Ama hiçbir zaman umutsuzluğa kapılmadım. Egzersizleri bile başarmak benim için büyük bir olaydı.
Ve büyük gün bugün... Bugün işten geldim ve yemek yapmak yerine egzersiz yapmaya karar verdim. Regl olmam çok yakın ve vajinanın daha gevşek olabileceğini düşündüm. Forumda yazılanları okuduktan sonra büyük mum aparatımı aldım ve yalnızca bebe yağı kullanarak çok rahat yaptım. Gerçekten daha rahattım. Daha sonra duşa girdim, vücudumu gevşettim. Yine de o son cesareti almak için emlayı sürdüm. Artık zihnimde hazırdım, vücudumda hazır olmalı diye inandım ve eşimi çağırdım. Önce kendi parmağımı soktum ve sonra çıkarıp penisi yerleştirdim. Eşim ittiğinde hissetmedim bile acı ağrı sızı kafamızdaki o duvar kızlık zarı yanma... hepsi birden yok olmuştu. Aslında onlar hiç var olmamıştı, beynimizde kurguladığımız kendimize yaptığımız işkenceydi. O an mutluluktan ağladım, eşim de öyle. Birbirimize sarılıp uzandık. İlk defa ruhen hissettiğimiz o bütünlük bedende de can bulmuştu.
Arkadaşlar, ben sizlerin sayesinde başardım, burada günlerce sizi sessizce okudum takip ettim. Gerçekten korkular yalnızca zihinde. Onları yok etmek bizim elimizde. Kadının gücünden kurtulabilecek hiçbir şey yok! Vajinismus 21. yüzyılda bizlerin kendimize taktığı bekaret kemeridir! Bunu çıkarıp atın arkadaşlar. Ben hepinizden çaresizdim, fazlasıyla korkuyordum. Daha kendi vücudumu tanımıyordum bile! Ben başardıysam hepiniz başarırsınız. Zaten bu sayfadaki iki melek M monalazo ve H hanya her zaman tecrübeleri ile yanınızdalar. Vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ediyorum. Umarım size bir faydası olur. Hepiniz dualarımdasınız! En kısa zamanda kurtulmanız dileklerimle.
Yazını bir nefeste okudum. O kadar güzel, akıcı ifade etmişsin ki. Çok da duygulandım. Biraz faydamız dokunmuşsa ne mutlu bize. Senin gibi kimbilir niceleri var. Ben de bu sitedeki arkadaşların yönlendirmesiyle egzersizlerimde ilerleme kaydedebilmiştim. Güzel bir evliliğin de var. allah nazarlardan saklasın, herkes bu kadar şanslı olmuyor. Artık evliliğiniz daha da güzel olacak inşallah. Sizin adınıza çok çok sevindim. Çok mutlu olun inşallah.Sevgili arkadaşlar öncelikle hepinize sevgi dolu bir merhaba,
Vajinismusu sizin o cesaret verici mesajlarınızla az önce yendim. Yaşadığım duygular tarif edilemez, bunun için buradaki tüm güzel kadınlara kocaman bir teşekkür ediyorum.
Kısaca kendimden bahsedeyim. Okumuş, işinde gücünde her konuda oldukça cesaretli biriyim ve eşimle severek 23 yaşında evlendim. Gayet çocuk gelin modunda evlendiğim için :) tabii işlerin bu noktaya varacağını asla tahmin etmemiştim. Eşimle daha öncesinden de yaklaşık bir senelik bir birlikteliğimiz vardı ve ona aşıktım; ki hala öyleyim ve bu süreçte hiç elimi bırakmadığı ve bana bu sayfayı siz güzel insanları bulduğu için de ayrıca minnettarım.
Gel gelelim evliliğimize. 4 senedir evliyiz, iyi kötü birbirimizi cinsel açıdan tatmin ediyorduk ancak ben de sizler gibi iş o noktaya geldiğinde kasılıp kalıyordum. Aslında çok fazla yenmek istiyordum ancak bu hiçbir zaman bir sorun olduğunu kabullenene kadar gerçekleşmedi. Dile kolay, böyle böyle 4 senemiz kayboldu. Ayrıca talihsiz bir jinekoloji muayenesi geçirdim ve tahminimce vajinismus bu noktada tavan yaptı. Tamamen bilinçsiz iki doktor bacaklarımı ayırıp muayene etmek istediler. Muayene odasından ağlayarak kaçtım ve cinsel hayatımı biraz daha erteledim. Hep başka şeylerle meşgul ettim kendimi.
Bu sene bunun artık çözülmesi gereken bir sorun olduğuna kendimi inandırdım ve tekrar özel bir hastanede jinekolojik muayeneye gittim. Doktora yaşadığım travmatik muayeneden bahsettim, tekrar deneyelim dedi. Yine başaramadım. Doktor çok tatlı bir hanımdı ve bana bir iki seans psikiyatriden destek almamı önerdi. Tabii artık teslim oldum. Hemen bir hafta sonrasına randevu aldım ve gittim. Doktoruma cinsel birlikteliğimin normal gittiğini, yalnızca jinekolojik muayeneden korktuğumu söyledim. Evet doktoruma yalan söyledim, bunu itiraf etmeye anlamsız bir şekilde utandım. Doktorum gayet ılımlıydı. Kadınların üç adet deliğinin olduğunu ve vajinanın bunlardan en hissizi olduğunu belirtti. Bana spekulum verdi ve ev ödevi olarak bu milim milim vajinama yerleştirmem gerektiğini söyledi. Ne kadar acı hissedersem yazacak ve bir günlük tutacaktım. Doktordan ayrıldım, zaten bildiğim şeyleri ondan da dinlemek bu sorunu yenmeye yemin ettirdi beni; bir seans daha gelmeyeceğim kendi kendime yeneceğim diye söz verdim. Daha sonra eşim bu sayfayı söyledi ve sizlerin yazdığı değerli şeyleri okumaya başladım. Her kelimeye yoruma muhtaçtım, ben de bir gün buraya yendim! yazacaktım. Ve şükürler olsun bugün o gün. Şimdi size egzersizlerimden bahsetmek istiyorum.
Kitap okumayı çok severim, öncelikle bununla ilgili bir kitap okumaya karar verdim ve tamamen tesadüfi olarak Cem Keçe'nin Mühürlü Beden isimli kitabını aldım ve gerçekten birgün acaba kadınlar kulubündekilerle birleşip biz de mi yazsak diye düşündüm :) Bu arada bu kitaptan bahsetmişken okumak isteyen arkadaş olursa bana özelden ev adresini ilk mesaj atan kişiye yalnızca kargosunu ödeyecek şekilde ücretsiz olarak yollayacağım. Ben faydalandım sizlerden birinin de faydalanmasını isterim.
Kitabı okurken bir yandan da vajinamı ayna karşısında incelemeye başladım. Ben de size oranın kapalı bir duvar olduğunu gördüğüme yemin edebilirim. Ama ben de yok ki! Dediğim an kahkaha attım ve orada delik açıldı. Eşimle inanamadık, kapalı görünen o duvarda bir delik vardı! Ben de aslında normaldim, yalnızca kendimi fazlasıyla kasıyordum. Gevşek bıraktığınızda aslında o delik oradaydı. İlk egzersizim bu oldu. Daha sonrasında oraya bir şey sokma fikrini kafama oturtmaya çalıştım. Forumda mum falan yazanlar vardı, dudaklarım uçukluyordu okurken. Asla yapamam diyordum. Öncelikle kulak çubuğu ile başladım. Streçledim. Bebe yağı kullanarak acısız ağrısız girdi gitti. Hissetmedim bile. Daha sonrasında Tampon satın almayı düşündüm. Hem küçük hem de en büyük boydan satın aldım. Küçük boy ile çalıştım. Hafif ıkındığımda delik büyüyordu ve nefes alıp verirken kontrol edilebilir bir hale geliyordu. Bu noktada kegel egzersizini* unutmamanız gerektiğini önemle vurgularım. Hafif ıkındıktan sonra küçük tampon da kayboldu gitti. Büyük boy tamponu bir sonraki güne erteledim. Aynı şekilde o da acısız ve ağrısız gitti bitti. Gel gelelim mum egzersizlerine. Eşim evde yokken bir cesaret gidip yine hem küçük hem büyük boy mum aldım. Güzelce peçete ve streçle sardım. Küçük mumu alırken bile biraz zorlandım açıkcası; tamponlar çok daha kolaydı. Ama pes etmedim. Gitmediği yerde bıraktım, sonra denerim dedim. Sonra tekrar denedim, zor da olsa oldu. Artık buraya bir şeylerin rahatlıkla girdiği fikri beynimdeki korkunun önüne geçmeye başladı ve artık büyük boy muma geçtim. Zaten beni korkutan şey boyu değil kalınlığıydı. Bu yüzden büyük muma birkaç kat peçete sarıp kalınlaştırdım yaklaşık 2,5 cm çapı oldu. Evet bu da olmuştu, artık eşimle denemeye hazır gibiydim ama yine bir yerlerde cesaretim eksikti. İmdadıma emla krem yetişti. Büyük mum egzersizinden sonra emla sürdüm ve eşimle denedik ve ne yazık ki çok başarılı geçmedi. Ama hiçbir zaman umutsuzluğa kapılmadım. Egzersizleri bile başarmak benim için büyük bir olaydı.
Ve büyük gün bugün... Bugün işten geldim ve yemek yapmak yerine egzersiz yapmaya karar verdim. Regl olmam çok yakın ve vajinanın daha gevşek olabileceğini düşündüm. Forumda yazılanları okuduktan sonra büyük mum aparatımı aldım ve yalnızca bebe yağı kullanarak çok rahat yaptım. Gerçekten daha rahattım. Daha sonra duşa girdim, vücudumu gevşettim. Yine de o son cesareti almak için emlayı sürdüm. Artık zihnimde hazırdım, vücudumda hazır olmalı diye inandım ve eşimi çağırdım. Önce kendi parmağımı soktum ve sonra çıkarıp penisi yerleştirdim. Eşim ittiğinde hissetmedim bile acı ağrı sızı kafamızdaki o duvar kızlık zarı yanma... hepsi birden yok olmuştu. Aslında onlar hiç var olmamıştı, beynimizde kurguladığımız kendimize yaptığımız işkenceydi. O an mutluluktan ağladım, eşim de öyle. Birbirimize sarılıp uzandık. İlk defa ruhen hissettiğimiz o bütünlük bedende de can bulmuştu.
Arkadaşlar, ben sizlerin sayesinde başardım, burada günlerce sizi sessizce okudum takip ettim. Gerçekten korkular yalnızca zihinde. Onları yok etmek bizim elimizde. Kadının gücünden kurtulabilecek hiçbir şey yok! Vajinismus 21. yüzyılda bizlerin kendimize taktığı bekaret kemeridir! Bunu çıkarıp atın arkadaşlar. Ben hepinizden çaresizdim, fazlasıyla korkuyordum. Daha kendi vücudumu tanımıyordum bile! Ben başardıysam hepiniz başarırsınız. Zaten bu sayfadaki iki melek M monalazo ve H hanya her zaman tecrübeleri ile yanınızdalar. Vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ediyorum. Umarım size bir faydası olur. Hepiniz dualarımdasınız! En kısa zamanda kurtulmanız dileklerimle.
Sevgili arkadaşlar öncelikle hepinize sevgi dolu bir merhaba,
Vajinismusu sizin o cesaret verici mesajlarınızla az önce yendim. Yaşadığım duygular tarif edilemez, bunun için buradaki tüm güzel kadınlara kocaman bir teşekkür ediyorum.
Kısaca kendimden bahsedeyim. Okumuş, işinde gücünde her konuda oldukça cesaretli biriyim ve eşimle severek 23 yaşında evlendim. Gayet çocuk gelin modunda evlendiğim için :) tabii işlerin bu noktaya varacağını asla tahmin etmemiştim. Eşimle daha öncesinden de yaklaşık bir senelik bir birlikteliğimiz vardı ve ona aşıktım; ki hala öyleyim ve bu süreçte hiç elimi bırakmadığı ve bana bu sayfayı siz güzel insanları bulduğu için de ayrıca minnettarım.
Gel gelelim evliliğimize. 4 senedir evliyiz, iyi kötü birbirimizi cinsel açıdan tatmin ediyorduk ancak ben de sizler gibi iş o noktaya geldiğinde kasılıp kalıyordum. Aslında çok fazla yenmek istiyordum ancak bu hiçbir zaman bir sorun olduğunu kabullenene kadar gerçekleşmedi. Dile kolay, böyle böyle 4 senemiz kayboldu. Ayrıca talihsiz bir jinekoloji muayenesi geçirdim ve tahminimce vajinismus bu noktada tavan yaptı. Tamamen bilinçsiz iki doktor bacaklarımı ayırıp muayene etmek istediler. Muayene odasından ağlayarak kaçtım ve cinsel hayatımı biraz daha erteledim. Hep başka şeylerle meşgul ettim kendimi.
Bu sene bunun artık çözülmesi gereken bir sorun olduğuna kendimi inandırdım ve tekrar özel bir hastanede jinekolojik muayeneye gittim. Doktora yaşadığım travmatik muayeneden bahsettim, tekrar deneyelim dedi. Yine başaramadım. Doktor çok tatlı bir hanımdı ve bana bir iki seans psikiyatriden destek almamı önerdi. Tabii artık teslim oldum. Hemen bir hafta sonrasına randevu aldım ve gittim. Doktoruma cinsel birlikteliğimin normal gittiğini, yalnızca jinekolojik muayeneden korktuğumu söyledim. Evet doktoruma yalan söyledim, bunu itiraf etmeye anlamsız bir şekilde utandım. Doktorum gayet ılımlıydı. Kadınların üç adet deliğinin olduğunu ve vajinanın bunlardan en hissizi olduğunu belirtti. Bana spekulum verdi ve ev ödevi olarak bu milim milim vajinama yerleştirmem gerektiğini söyledi. Ne kadar acı hissedersem yazacak ve bir günlük tutacaktım. Doktordan ayrıldım, zaten bildiğim şeyleri ondan da dinlemek bu sorunu yenmeye yemin ettirdi beni; bir seans daha gelmeyeceğim kendi kendime yeneceğim diye söz verdim. Daha sonra eşim bu sayfayı söyledi ve sizlerin yazdığı değerli şeyleri okumaya başladım. Her kelimeye yoruma muhtaçtım, ben de bir gün buraya yendim! yazacaktım. Ve şükürler olsun bugün o gün. Şimdi size egzersizlerimden bahsetmek istiyorum.
Kitap okumayı çok severim, öncelikle bununla ilgili bir kitap okumaya karar verdim ve tamamen tesadüfi olarak Cem Keçe'nin Mühürlü Beden isimli kitabını aldım ve gerçekten birgün acaba kadınlar kulubündekilerle birleşip biz de mi yazsak diye düşündüm :) Bu arada bu kitaptan bahsetmişken okumak isteyen arkadaş olursa bana özelden ev adresini ilk mesaj atan kişiye yalnızca kargosunu ödeyecek şekilde ücretsiz olarak yollayacağım. Ben faydalandım sizlerden birinin de faydalanmasını isterim.
Kitabı okurken bir yandan da vajinamı ayna karşısında incelemeye başladım. Ben de size oranın kapalı bir duvar olduğunu gördüğüme yemin edebilirim. Ama ben de yok ki! Dediğim an kahkaha attım ve orada delik açıldı. Eşimle inanamadık, kapalı görünen o duvarda bir delik vardı! Ben de aslında normaldim, yalnızca kendimi fazlasıyla kasıyordum. Gevşek bıraktığınızda aslında o delik oradaydı. İlk egzersizim bu oldu. Daha sonrasında oraya bir şey sokma fikrini kafama oturtmaya çalıştım. Forumda mum falan yazanlar vardı, dudaklarım uçukluyordu okurken. Asla yapamam diyordum. Öncelikle kulak çubuğu ile başladım. Streçledim. Bebe yağı kullanarak acısız ağrısız girdi gitti. Hissetmedim bile. Daha sonrasında Tampon satın almayı düşündüm. Hem küçük hem de en büyük boydan satın aldım. Küçük boy ile çalıştım. Hafif ıkındığımda delik büyüyordu ve nefes alıp verirken kontrol edilebilir bir hale geliyordu. Bu noktada kegel egzersizini* unutmamanız gerektiğini önemle vurgularım. Hafif ıkındıktan sonra küçük tampon da kayboldu gitti. Büyük boy tamponu bir sonraki güne erteledim. Aynı şekilde o da acısız ve ağrısız gitti bitti. Gel gelelim mum egzersizlerine. Eşim evde yokken bir cesaret gidip yine hem küçük hem büyük boy mum aldım. Güzelce peçete ve streçle sardım. Küçük mumu alırken bile biraz zorlandım açıkcası; tamponlar çok daha kolaydı. Ama pes etmedim. Gitmediği yerde bıraktım, sonra denerim dedim. Sonra tekrar denedim, zor da olsa oldu. Artık buraya bir şeylerin rahatlıkla girdiği fikri beynimdeki korkunun önüne geçmeye başladı ve artık büyük boy muma geçtim. Zaten beni korkutan şey boyu değil kalınlığıydı. Bu yüzden büyük muma birkaç kat peçete sarıp kalınlaştırdım yaklaşık 2,5 cm çapı oldu. Evet bu da olmuştu, artık eşimle denemeye hazır gibiydim ama yine bir yerlerde cesaretim eksikti. İmdadıma emla krem yetişti. Büyük mum egzersizinden sonra emla sürdüm ve eşimle denedik ve ne yazık ki çok başarılı geçmedi. Ama hiçbir zaman umutsuzluğa kapılmadım. Egzersizleri bile başarmak benim için büyük bir olaydı.
Ve büyük gün bugün... Bugün işten geldim ve yemek yapmak yerine egzersiz yapmaya karar verdim. Regl olmam çok yakın ve vajinanın daha gevşek olabileceğini düşündüm. Forumda yazılanları okuduktan sonra büyük mum aparatımı aldım ve yalnızca bebe yağı kullanarak çok rahat yaptım. Gerçekten daha rahattım. Daha sonra duşa girdim, vücudumu gevşettim. Yine de o son cesareti almak için emlayı sürdüm. Artık zihnimde hazırdım, vücudumda hazır olmalı diye inandım ve eşimi çağırdım. Önce kendi parmağımı soktum ve sonra çıkarıp penisi yerleştirdim. Eşim ittiğinde hissetmedim bile acı ağrı sızı kafamızdaki o duvar kızlık zarı yanma... hepsi birden yok olmuştu. Aslında onlar hiç var olmamıştı, beynimizde kurguladığımız kendimize yaptığımız işkenceydi. O an mutluluktan ağladım, eşim de öyle. Birbirimize sarılıp uzandık. İlk defa ruhen hissettiğimiz o bütünlük bedende de can bulmuştu.
Arkadaşlar, ben sizlerin sayesinde başardım, burada günlerce sizi sessizce okudum takip ettim. Gerçekten korkular yalnızca zihinde. Onları yok etmek bizim elimizde. Kadının gücünden kurtulabilecek hiçbir şey yok! Vajinismus 21. yüzyılda bizlerin kendimize taktığı bekaret kemeridir! Bunu çıkarıp atın arkadaşlar. Ben hepinizden çaresizdim, fazlasıyla korkuyordum. Daha kendi vücudumu tanımıyordum bile! Ben başardıysam hepiniz başarırsınız. Zaten bu sayfadaki iki melek M monalazo ve H hanya her zaman tecrübeleri ile yanınızdalar. Vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ediyorum. Umarım size bir faydası olur. Hepiniz dualarımdasınız! En kısa zamanda kurtulmanız dileklerimle.
Tebrikler canım,şuan bana umut oldun 4 yıl sonra yenmekle..ben hiç yenemicekmiş gibi hissederken..Sevgili arkadaşlar öncelikle hepinize sevgi dolu bir merhaba,
Vajinismusu sizin o cesaret verici mesajlarınızla az önce yendim. Yaşadığım duygular tarif edilemez, bunun için buradaki tüm güzel kadınlara kocaman bir teşekkür ediyorum.
Kısaca kendimden bahsedeyim. Okumuş, işinde gücünde her konuda oldukça cesaretli biriyim ve eşimle severek 23 yaşında evlendim. Gayet çocuk gelin modunda evlendiğim için :) tabii işlerin bu noktaya varacağını asla tahmin etmemiştim. Eşimle daha öncesinden de yaklaşık bir senelik bir birlikteliğimiz vardı ve ona aşıktım; ki hala öyleyim ve bu süreçte hiç elimi bırakmadığı ve bana bu sayfayı siz güzel insanları bulduğu için de ayrıca minnettarım.
Gel gelelim evliliğimize. 4 senedir evliyiz, iyi kötü birbirimizi cinsel açıdan tatmin ediyorduk ancak ben de sizler gibi iş o noktaya geldiğinde kasılıp kalıyordum. Aslında çok fazla yenmek istiyordum ancak bu hiçbir zaman bir sorun olduğunu kabullenene kadar gerçekleşmedi. Dile kolay, böyle böyle 4 senemiz kayboldu. Ayrıca talihsiz bir jinekoloji muayenesi geçirdim ve tahminimce vajinismus bu noktada tavan yaptı. Tamamen bilinçsiz iki doktor bacaklarımı ayırıp muayene etmek istediler. Muayene odasından ağlayarak kaçtım ve cinsel hayatımı biraz daha erteledim. Hep başka şeylerle meşgul ettim kendimi.
Bu sene bunun artık çözülmesi gereken bir sorun olduğuna kendimi inandırdım ve tekrar özel bir hastanede jinekolojik muayeneye gittim. Doktora yaşadığım travmatik muayeneden bahsettim, tekrar deneyelim dedi. Yine başaramadım. Doktor çok tatlı bir hanımdı ve bana bir iki seans psikiyatriden destek almamı önerdi. Tabii artık teslim oldum. Hemen bir hafta sonrasına randevu aldım ve gittim. Doktoruma cinsel birlikteliğimin normal gittiğini, yalnızca jinekolojik muayeneden korktuğumu söyledim. Evet doktoruma yalan söyledim, bunu itiraf etmeye anlamsız bir şekilde utandım. Doktorum gayet ılımlıydı. Kadınların üç adet deliğinin olduğunu ve vajinanın bunlardan en hissizi olduğunu belirtti. Bana spekulum verdi ve ev ödevi olarak bu milim milim vajinama yerleştirmem gerektiğini söyledi. Ne kadar acı hissedersem yazacak ve bir günlük tutacaktım. Doktordan ayrıldım, zaten bildiğim şeyleri ondan da dinlemek bu sorunu yenmeye yemin ettirdi beni; bir seans daha gelmeyeceğim kendi kendime yeneceğim diye söz verdim. Daha sonra eşim bu sayfayı söyledi ve sizlerin yazdığı değerli şeyleri okumaya başladım. Her kelimeye yoruma muhtaçtım, ben de bir gün buraya yendim! yazacaktım. Ve şükürler olsun bugün o gün. Şimdi size egzersizlerimden bahsetmek istiyorum.
Kitap okumayı çok severim, öncelikle bununla ilgili bir kitap okumaya karar verdim ve tamamen tesadüfi olarak Cem Keçe'nin Mühürlü Beden isimli kitabını aldım ve gerçekten birgün acaba kadınlar kulubündekilerle birleşip biz de mi yazsak diye düşündüm :) Bu arada bu kitaptan bahsetmişken okumak isteyen arkadaş olursa bana özelden ev adresini ilk mesaj atan kişiye yalnızca kargosunu ödeyecek şekilde ücretsiz olarak yollayacağım. Ben faydalandım sizlerden birinin de faydalanmasını isterim.
Kitabı okurken bir yandan da vajinamı ayna karşısında incelemeye başladım. Ben de size oranın kapalı bir duvar olduğunu gördüğüme yemin edebilirim. Ama ben de yok ki! Dediğim an kahkaha attım ve orada delik açıldı. Eşimle inanamadık, kapalı görünen o duvarda bir delik vardı! Ben de aslında normaldim, yalnızca kendimi fazlasıyla kasıyordum. Gevşek bıraktığınızda aslında o delik oradaydı. İlk egzersizim bu oldu. Daha sonrasında oraya bir şey sokma fikrini kafama oturtmaya çalıştım. Forumda mum falan yazanlar vardı, dudaklarım uçukluyordu okurken. Asla yapamam diyordum. Öncelikle kulak çubuğu ile başladım. Streçledim. Bebe yağı kullanarak acısız ağrısız girdi gitti. Hissetmedim bile. Daha sonrasında Tampon satın almayı düşündüm. Hem küçük hem de en büyük boydan satın aldım. Küçük boy ile çalıştım. Hafif ıkındığımda delik büyüyordu ve nefes alıp verirken kontrol edilebilir bir hale geliyordu. Bu noktada kegel egzersizini* unutmamanız gerektiğini önemle vurgularım. Hafif ıkındıktan sonra küçük tampon da kayboldu gitti. Büyük boy tamponu bir sonraki güne erteledim. Aynı şekilde o da acısız ve ağrısız gitti bitti. Gel gelelim mum egzersizlerine. Eşim evde yokken bir cesaret gidip yine hem küçük hem büyük boy mum aldım. Güzelce peçete ve streçle sardım. Küçük mumu alırken bile biraz zorlandım açıkcası; tamponlar çok daha kolaydı. Ama pes etmedim. Gitmediği yerde bıraktım, sonra denerim dedim. Sonra tekrar denedim, zor da olsa oldu. Artık buraya bir şeylerin rahatlıkla girdiği fikri beynimdeki korkunun önüne geçmeye başladı ve artık büyük boy muma geçtim. Zaten beni korkutan şey boyu değil kalınlığıydı. Bu yüzden büyük muma birkaç kat peçete sarıp kalınlaştırdım yaklaşık 2,5 cm çapı oldu. Evet bu da olmuştu, artık eşimle denemeye hazır gibiydim ama yine bir yerlerde cesaretim eksikti. İmdadıma emla krem yetişti. Büyük mum egzersizinden sonra emla sürdüm ve eşimle denedik ve ne yazık ki çok başarılı geçmedi. Ama hiçbir zaman umutsuzluğa kapılmadım. Egzersizleri bile başarmak benim için büyük bir olaydı.
Ve büyük gün bugün... Bugün işten geldim ve yemek yapmak yerine egzersiz yapmaya karar verdim. Regl olmam çok yakın ve vajinanın daha gevşek olabileceğini düşündüm. Forumda yazılanları okuduktan sonra büyük mum aparatımı aldım ve yalnızca bebe yağı kullanarak çok rahat yaptım. Gerçekten daha rahattım. Daha sonra duşa girdim, vücudumu gevşettim. Yine de o son cesareti almak için emlayı sürdüm. Artık zihnimde hazırdım, vücudumda hazır olmalı diye inandım ve eşimi çağırdım. Önce kendi parmağımı soktum ve sonra çıkarıp penisi yerleştirdim. Eşim ittiğinde hissetmedim bile acı ağrı sızı kafamızdaki o duvar kızlık zarı yanma... hepsi birden yok olmuştu. Aslında onlar hiç var olmamıştı, beynimizde kurguladığımız kendimize yaptığımız işkenceydi. O an mutluluktan ağladım, eşim de öyle. Birbirimize sarılıp uzandık. İlk defa ruhen hissettiğimiz o bütünlük bedende de can bulmuştu.
Arkadaşlar, ben sizlerin sayesinde başardım, burada günlerce sizi sessizce okudum takip ettim. Gerçekten korkular yalnızca zihinde. Onları yok etmek bizim elimizde. Kadının gücünden kurtulabilecek hiçbir şey yok! Vajinismus 21. yüzyılda bizlerin kendimize taktığı bekaret kemeridir! Bunu çıkarıp atın arkadaşlar. Ben hepinizden çaresizdim, fazlasıyla korkuyordum. Daha kendi vücudumu tanımıyordum bile! Ben başardıysam hepiniz başarırsınız. Zaten bu sayfadaki iki melek M monalazo ve H hanya her zaman tecrübeleri ile yanınızdalar. Vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ediyorum. Umarım size bir faydası olur. Hepiniz dualarımdasınız! En kısa zamanda kurtulmanız dileklerimle.
Sevgili arkadaşlar öncelikle hepinize sevgi dolu bir merhaba,
Vajinismusu sizin o cesaret verici mesajlarınızla az önce yendim. Yaşadığım duygular tarif edilemez, bunun için buradaki tüm güzel kadınlara kocaman bir teşekkür ediyorum.
Kısaca kendimden bahsedeyim. Okumuş, işinde gücünde her konuda oldukça cesaretli biriyim ve eşimle severek 23 yaşında evlendim. Gayet çocuk gelin modunda evlendiğim için :) tabii işlerin bu noktaya varacağını asla tahmin etmemiştim. Eşimle daha öncesinden de yaklaşık bir senelik bir birlikteliğimiz vardı ve ona aşıktım; ki hala öyleyim ve bu süreçte hiç elimi bırakmadığı ve bana bu sayfayı siz güzel insanları bulduğu için de ayrıca minnettarım.
Gel gelelim evliliğimize. 4 senedir evliyiz, iyi kötü birbirimizi cinsel açıdan tatmin ediyorduk ancak ben de sizler gibi iş o noktaya geldiğinde kasılıp kalıyordum. Aslında çok fazla yenmek istiyordum ancak bu hiçbir zaman bir sorun olduğunu kabullenene kadar gerçekleşmedi. Dile kolay, böyle böyle 4 senemiz kayboldu. Ayrıca talihsiz bir jinekoloji muayenesi geçirdim ve tahminimce vajinismus bu noktada tavan yaptı. Tamamen bilinçsiz iki doktor bacaklarımı ayırıp muayene etmek istediler. Muayene odasından ağlayarak kaçtım ve cinsel hayatımı biraz daha erteledim. Hep başka şeylerle meşgul ettim kendimi.
Bu sene bunun artık çözülmesi gereken bir sorun olduğuna kendimi inandırdım ve tekrar özel bir hastanede jinekolojik muayeneye gittim. Doktora yaşadığım travmatik muayeneden bahsettim, tekrar deneyelim dedi. Yine başaramadım. Doktor çok tatlı bir hanımdı ve bana bir iki seans psikiyatriden destek almamı önerdi. Tabii artık teslim oldum. Hemen bir hafta sonrasına randevu aldım ve gittim. Doktoruma cinsel birlikteliğimin normal gittiğini, yalnızca jinekolojik muayeneden korktuğumu söyledim. Evet doktoruma yalan söyledim, bunu itiraf etmeye anlamsız bir şekilde utandım. Doktorum gayet ılımlıydı. Kadınların üç adet deliğinin olduğunu ve vajinanın bunlardan en hissizi olduğunu belirtti. Bana spekulum verdi ve ev ödevi olarak bu milim milim vajinama yerleştirmem gerektiğini söyledi. Ne kadar acı hissedersem yazacak ve bir günlük tutacaktım. Doktordan ayrıldım, zaten bildiğim şeyleri ondan da dinlemek bu sorunu yenmeye yemin ettirdi beni; bir seans daha gelmeyeceğim kendi kendime yeneceğim diye söz verdim. Daha sonra eşim bu sayfayı söyledi ve sizlerin yazdığı değerli şeyleri okumaya başladım. Her kelimeye yoruma muhtaçtım, ben de bir gün buraya yendim! yazacaktım. Ve şükürler olsun bugün o gün. Şimdi size egzersizlerimden bahsetmek istiyorum.
Kitap okumayı çok severim, öncelikle bununla ilgili bir kitap okumaya karar verdim ve tamamen tesadüfi olarak Cem Keçe'nin Mühürlü Beden isimli kitabını aldım ve gerçekten birgün acaba kadınlar kulubündekilerle birleşip biz de mi yazsak diye düşündüm :) Bu arada bu kitaptan bahsetmişken okumak isteyen arkadaş olursa bana özelden ev adresini ilk mesaj atan kişiye yalnızca kargosunu ödeyecek şekilde ücretsiz olarak yollayacağım. Ben faydalandım sizlerden birinin de faydalanmasını isterim.
Kitabı okurken bir yandan da vajinamı ayna karşısında incelemeye başladım. Ben de size oranın kapalı bir duvar olduğunu gördüğüme yemin edebilirim. Ama ben de yok ki! Dediğim an kahkaha attım ve orada delik açıldı. Eşimle inanamadık, kapalı görünen o duvarda bir delik vardı! Ben de aslında normaldim, yalnızca kendimi fazlasıyla kasıyordum. Gevşek bıraktığınızda aslında o delik oradaydı. İlk egzersizim bu oldu. Daha sonrasında oraya bir şey sokma fikrini kafama oturtmaya çalıştım. Forumda mum falan yazanlar vardı, dudaklarım uçukluyordu okurken. Asla yapamam diyordum. Öncelikle kulak çubuğu ile başladım. Streçledim. Bebe yağı kullanarak acısız ağrısız girdi gitti. Hissetmedim bile. Daha sonrasında Tampon satın almayı düşündüm. Hem küçük hem de en büyük boydan satın aldım. Küçük boy ile çalıştım. Hafif ıkındığımda delik büyüyordu ve nefes alıp verirken kontrol edilebilir bir hale geliyordu. Bu noktada kegel egzersizini* unutmamanız gerektiğini önemle vurgularım. Hafif ıkındıktan sonra küçük tampon da kayboldu gitti. Büyük boy tamponu bir sonraki güne erteledim. Aynı şekilde o da acısız ve ağrısız gitti bitti. Gel gelelim mum egzersizlerine. Eşim evde yokken bir cesaret gidip yine hem küçük hem büyük boy mum aldım. Güzelce peçete ve streçle sardım. Küçük mumu alırken bile biraz zorlandım açıkcası; tamponlar çok daha kolaydı. Ama pes etmedim. Gitmediği yerde bıraktım, sonra denerim dedim. Sonra tekrar denedim, zor da olsa oldu. Artık buraya bir şeylerin rahatlıkla girdiği fikri beynimdeki korkunun önüne geçmeye başladı ve artık büyük boy muma geçtim. Zaten beni korkutan şey boyu değil kalınlığıydı. Bu yüzden büyük muma birkaç kat peçete sarıp kalınlaştırdım yaklaşık 2,5 cm çapı oldu. Evet bu da olmuştu, artık eşimle denemeye hazır gibiydim ama yine bir yerlerde cesaretim eksikti. İmdadıma emla krem yetişti. Büyük mum egzersizinden sonra emla sürdüm ve eşimle denedik ve ne yazık ki çok başarılı geçmedi. Ama hiçbir zaman umutsuzluğa kapılmadım. Egzersizleri bile başarmak benim için büyük bir olaydı.
Ve büyük gün bugün... Bugün işten geldim ve yemek yapmak yerine egzersiz yapmaya karar verdim. Regl olmam çok yakın ve vajinanın daha gevşek olabileceğini düşündüm. Forumda yazılanları okuduktan sonra büyük mum aparatımı aldım ve yalnızca bebe yağı kullanarak çok rahat yaptım. Gerçekten daha rahattım. Daha sonra duşa girdim, vücudumu gevşettim. Yine de o son cesareti almak için emlayı sürdüm. Artık zihnimde hazırdım, vücudumda hazır olmalı diye inandım ve eşimi çağırdım. Önce kendi parmağımı soktum ve sonra çıkarıp penisi yerleştirdim. Eşim ittiğinde hissetmedim bile acı ağrı sızı kafamızdaki o duvar kızlık zarı yanma... hepsi birden yok olmuştu. Aslında onlar hiç var olmamıştı, beynimizde kurguladığımız kendimize yaptığımız işkenceydi. O an mutluluktan ağladım, eşim de öyle. Birbirimize sarılıp uzandık. İlk defa ruhen hissettiğimiz o bütünlük bedende de can bulmuştu.
Arkadaşlar, ben sizlerin sayesinde başardım, burada günlerce sizi sessizce okudum takip ettim. Gerçekten korkular yalnızca zihinde. Onları yok etmek bizim elimizde. Kadının gücünden kurtulabilecek hiçbir şey yok! Vajinismus 21. yüzyılda bizlerin kendimize taktığı bekaret kemeridir! Bunu çıkarıp atın arkadaşlar. Ben hepinizden çaresizdim, fazlasıyla korkuyordum. Daha kendi vücudumu tanımıyordum bile! Ben başardıysam hepiniz başarırsınız. Zaten bu sayfadaki iki melek M monalazo ve H hanya her zaman tecrübeleri ile yanınızdalar. Vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ediyorum. Umarım size bir faydası olur. Hepiniz dualarımdasınız! En kısa zamanda kurtulmanız dileklerimle.
Armağancım, allahım senin de yüzüne kocaman gülücükler nasip eder inşallah.bu çok güzel bir mesaj, sabah sabah moral oldu. Bizlerle paylaşım için teşekkür ederim. Mona, Hanya, Biyua bana hep destek oluyorlar ve adını sayamadığım birkaç kiişi daha var. eşim bana yaklaşsa bir nebze umutlu olurdum ama bana yaklaşmadığı için içim buruk ve kırgın. Dilerim bizlerde buraya yendik mesajı yazar ve umut oluruz
İçinden ne yapmak geliyo. Sen bizden çok tanıyosun eşini. Bu geçen zamanda sana destek oldu mu yoksa hiçbi zaman mı destek olmadı. Eğer sana destek olduysa belki de şimdi senin sırandır. Ama eğer hiç bi zaman destek olmadıysa o zaman hiçbişeyi haketmiyodur.ben mutlu ve güleryüzlü olsam da onun negatif enerjisi beni de mutsuz ediyor, kafam çok karışık,
ben mutlu ve güleryüzlü olsam da onun negatif enerjisi beni de mutsuz ediyor, kafam çok karışık,
Ben de sana teşekkür ederim böyle içten yazıp bize cesaret verdiğin için. Burda gerçekten dert ortağı olduk kimseyi anlatılmaz ki böyle kolay kolay. Ama burda rahatladık nefes aldık birbirimize sırdaş olduk. Kimse kendini yalnız hissetmemeli. Bu derdi çeken çok kişi var ve burda sesszice okuyan herkes. Sizde bize katılın dertleşelim yardımcı olalım. Belki sadece biraz rahatlamaya ihtiyacınız vardır.S Sweetdreams08 M monalazo H hanyankayar güzel kadınlar hepinize ben çok teşekkür ederim. Burada sayenizde hem acıma hem sevincime ortak bulabildim. Ve emin olun ki paylaştığınız her kelimenin benim gibi binlerce sessiz okuyucu üzerinde etkisi var. Birçok kadın için umut oldunuz, gerçekten bu çok büyük bir başarı. Tekrar çok tebrik ve sonsuz teşekkür ederim. Burada yazılan tüm tavsiyelere kulak verdim, sakız rahatlatıyor dediniz hemen çiğnedim :) iyi bir öğrenci gibi ödevlerimi yaptım çok şükür ben başardım. Allah en kısa zamanda tüm vajinismuslu kadınlara da aynı duyguyu yaşamayı nasip etsin. Sevgili nkayar , bence sen de benim gibi son noktadasın. Bir kırılma noktası var onu bekliyorsun ve başardığında vajinismus tarih olmuş olacak. Kesinlikle vazgeçme, benim de her egzersizim süper başarılı değildi. Devam et, çok az kaldığına ben inanıyorum sen de inan ve umarım en kısa zamanda başarırsın! Hepinize iyi geceler, sevgiler
ben mutlu ve güleryüzlü olsam da onun negatif enerjisi beni de mutsuz ediyor, kafam çok karışık,
Ben de sana teşekkür ederim böyle içten yazıp bize cesaret verdiğin için. Burda gerçekten dert ortağı olduk kimseyi anlatılmaz ki böyle kolay kolay. Ama burda rahatladık nefes aldık birbirimize sırdaş olduk. Kimse kendini yalnız hissetmemeli. Bu derdi çeken çok kişi var ve burda sesszice okuyan herkes. Sizde bize katılın dertleşelim yardımcı olalım. Belki sadece biraz rahatlamaya ihtiyacınız vardır.
Evet çok haklısın!İçinden ne yapmak geliyo. Sen bizden çok tanıyosun eşini. Bu geçen zamanda sana destek oldu mu yoksa hiçbi zaman mı destek olmadı. Eğer sana destek olduysa belki de şimdi senin sırandır. Ama eğer hiç bi zaman destek olmadıysa o zaman hiçbişeyi haketmiyodur.