Ben de benimseyecegim rol konusunda ayni sekilde dusunuyorum. Esim basta bunu kabul etmek istemedi, ona annelik yapmami bekledi. Ama simdi isler oylr bir hal aldi ki saglikli iletisim kuramiyoruz. Benimle surekli inatlasiyor ve vakit gecirmek istemiyor.Bu cocugun annesi yokmu ?
Şayet varsa siz o kiza anne degil abla bir arkadas gibi yaklasmalisiniz . Birlikte iyi vakitt gecerek aktiviteler bulun .
İçim acıdı okurken.burda bazı kadınlar hani diyo ya çocuklarım için katlanıyorum yuvasız kalmasınlar anne babayla büyüsünler.bazen onlara çok hak veriyorum.çünkü insan evladı için herşeyi yapar.Yaşamayan asla bilemiyor. Henüz 5 yaşındayken anne babamın ayrılmasıyla herşeyin berbat olduğu ikisinide farklı insanlarla paylaşacağım döneme girmiştim. Lütfen yazdıklarımı sadece yaşayan birinin ağzından dinleyin diye anlatıyorum beni yanlış anlamayın. Asla niyetim kimseyi incitmek değil.
Gelelim asıl meseleye. 8 yaşımdayken babam evlendi annemi uzun yıllar görmedim o minik kız kadar şanslı değildim. Belki de bunun verdiği bi bağla babama aşırı düşkündüm oda bana. 8 yaşındaydım ama saçımı tarayamazdım banyomu yapamazdım. Evladınız doğduğunda ne dediğimi daha iyi anlayacaksınız. O yaşlar bi çocuk için yetişkinlik yaşı değil...
Herneyse babam evlendi ve bana hayat zindan oldu. Şuan aynı tepkileri asla vermezdim ama o zaman bunu idrak edemedim. Gelen kadın sanki babamı elimden almıştı. Onunlada ilgilenmesi gerekti ve artık benimle değil bir başkası ile uyuyordu.... Zaten sorunları olan bi çocukken babamı kaybettiğimi düşünüp çok ama çok hırçınlaştım. Zaten annemde yoktu babamda gidiyordu ellerimden. Oda beni bırakırsa kimsem yoktu. Bu da beni gelen hanımefendiye düşman yaptı. Onu dilemedim hiç ciddiye almadım.
Burada onun hatası beni kendine rakip bellemesiydi. Hadi ben küçüktüm ama bu tavırlarımı anlamak yardımcı olmak yerine kavga yarattı aģladı zırladı afedersiniz. Sonuç evlilikleri yürüyemedi. Pişman miyım binlerce kez. Ama hiçbiri gerçek bir yetişkinin yapamayacağı şeyler. Ve ben daha birey değil çocuktum.
Sizde lütfen aynı seyi yapmayın ben çok dayak çok hakaret yedim. Babam 3 kez evlendi o eşinden. Yaşım 12 ydi. Kadın beni dövdü kovdu aç bekletti ama asla babama yine üzülmesin diye söylemedim. Artık mutlu olsun istedim.
Umarım anlamışsınızdır demek istediğimi. Uzun oldu kusura bakmayın.
Sözün kısası. O daha cocuk onu çok iyi anlıyorum. O yaşta bi kız çocuğuna üvey anneyi kabullenmeyi beklemeyin ama ona güzel yaklaşmaktan pes etmeyin. Inanın ilerde bunlsrın mükafatını alacaksınız.
Burada en büyük sorun eşiniz gibi geliyor. Ama değil.. az kaldı inşallah sizde evladınızı kucağınıza alınca daha iyi anlayacaksınız eşinizi. Zaten sürwkli yanında değil.
Kusura bakmayın sıktıysam sizi. Hakkınızı helal edin ve beni yanlış anlamayın....
Cocuk beni sevmese bile ben onunla medeni bir sekilde iliskimi devam ettiririm. Zaten artik ona annelik yapma ya da samimi olma gibi bir beklentim kalmadı malesef. Olayları akisina birakiyorum. Eger zamanla birbirimizi daha iyi anlar ve sicak bir iliski kurabilirsek cok mutlu olurum. Olmazsa da birbirimizi kirmadan, dusmanlik yapmadan yasayip gidebilmemiz gerek. Ama.bircok arkadaşın soyledigi gibj esimin tavri cok daha incitici. Daha bu sabah tekrar soz vermesini istedim. Ama hatasini kabul etmis gibi degildi. Benim de onunla iletisim kurmayarak duygusal siddet uyguladigimi soyledi yine. Sonra da sana vurmayacagim dedi. Siddetten anladigi sey vurmak. Bana direkt vurmadi. Ama bilegimi tuttu, zorla sürükledi, sandalyeye itti, ustume masa itti, disari cikmamam icin elimden cantami, telefonumu zorla aldi vs. Bunlarin hicbirini siddet olarak kabul etmiyor. Dun hersey daha iyi gibiydi. Ama bu sabah uyandigimda beraber yaslanamayacagimizi dusunmeye basladim. Bana bir daha bunlari yapmayacagina dair garanti vermesini istedim. O ise bosanirsak cocugumuzu gormesini engellemeyecegime dair soz istedi. Yani hala beni ve bu evliligi benimsemis gibi gorunmuyor.Çok zor.
Hem de çok.
O çocuk buyuse bile hala size kin besleyecek belki de..
Allah yardim etsin ama bu secimi siz yapmissiniz.
Tek basiniza.
Simdi de cozum sizin elinizde.
Bizde degil.
Esim ingilterede dogup buyumus ama aslen pakistanli. Evet malesef bizim turk erkeklerine cok benziyorlar. Ben avrupa kulturunu daha fazla benimsemis olacagini umit ediyordum fakat hem genler hem de icinde yetistigi aile gelenekleri yuzunden pek fazla olumlu degiaim olmamis.Sonuna kadar okuyamadim sadece merak ettim esiniz nereli ? Tamamen bizim turk okuzlerine has ozelliklerde bir avrupali olamaz diye dusunuyorum
Ayrica cocuk yetistirme tarzlari da yine bizim buldumcuk turk ebeveynlerine has
Hani avrupada degilsiniz sanirim nerdesiniz ?
Keske hamile kalmak icin bekleseymissiniz yani bu kadar sorun varken yeni bebek daha da zorlastiracak
Cahil cesareti gostermisim malesef. Ya da asiri iyimserlik..Bu adamin cocugu oldugunu bile bile nasil evleniyorsunuz hep sormak istemisimdir.
Yani o cocuk hep hayatiniza dahil olcacak siz istesenizde istemesenizde
Ben sabirli biri degilimde cok sefkat cok sabir cok gamsiz falan olmak gerekiyor sanirim.
Hayir kendimi boyle sizlerin yerine koyuyorum ben yapamam.Cahil cesareti gostermisim malesef. Ya da asiri iyimserlik..
Kimseye cocuklu biriyle evlenmeyi tavsiye etmiyorum. Ozellikle daha once evlenmemis biriai icin hem evlilik hem de cocuk bir anda hic kolay degil. Zaten istatistiklere gore de boyle evliliklerin yaridan fazlasi bosanmayla sonuclaniyor. Bqna bunlari soyleyen akli basinda kimseler oldu, dinlemedim malesef. Benim yazdiklarimi okuyan benzer durumda birileri varsa sahsi kanaatim yok yakinken donmesi. Uzun yillardir tanisiyor ve cocukla iliskisini biliyorsa belki dusunulebilir. Aksi takdirde risk almaya hic gerek yok.Evet insan bazen kendi öz çocuğuna bile sabır gosteremezken bir de üvey anne konumunda. Yani kendi çocuğuna söylediğin yaptığında normal olacak onlarca şey üvey anne olarak yapınca yanliş olur. Zor iş allah kolaylık versin
Cocuklari sevmek ve uvey anne olmak o kadar farkli ki..velhasıl çocukları seviyorum yaaa onlar melek melek
iyiki varlar cocugun olunca anlarsın diyecegm kızma ne olur seni kırmak degil niyetim vallahi
Eger ben de uvey anne olmasaydim yazdiklarinizi cok acimasiz bulurdum eminjm. Simdi en akillica yontemin sizinkisi olduguna kanaat getiriyorum yavas yavas. Bu sadece sevgiyle, ozveriyle cozulecek bir durum degil. Ancak politik olup bir strateji izleyerek duzelebilir bence de. Burda uvey cocuga kizmamak, bagirmamak, zarar vermemek, haksizlik yapmamak yeterli. Fazlasi cok utopik sanki. Esim ailemi görmeye toplam 5 kez geldi. Cogu evlenmeden onceydi. Hepsinde kizi yanindaydi. Gecenlerde ucumuz beraber gittik. Evlendikten sonraki ilk aile ziyaretimizdi. Annem ve babam uvey kizimi torunlarindan ayirmiyordu. Babam elleriyle yedirdi. Ama onlar da esimin bana karsi ihmalkar, kizina karsi da asiri bagimli tavrini gorunce rahatsiz oldular. Ben artik ucumuz beraber tatile cikmama karari aldim cunku her seferinde beni disarida birakip sanki sadece baba kiz tatil yapiyorlarmis gibi bir tavir takiniyorlar. Esimle ayri gittigimiz tatillerde ise cok egleniyoruz. Hamileyim diye beni sirtinda bile tasidi. Yani soylemek istedigim gercekci olmak lazim. Beni bircom insan uyarmisti neden turkiyeye kizi da sizle geliyor diye. Bense bu sekilde iliskimiz gelisir hayali kurmustum. Halbuki dondugumuzde hereey daha berbat oldu. Orda da beni surukledi, ailem sahit oldu. Benim onlara anlatmadigim tum sorunlar gun yuzune çıktı. Bundan sonra aynen sizin gibi duygusal davranmayip bunu zekice halletmeye calisacagim sanirim.ben üvey anne değilim bunu bir düzeltelim sadece ablayım...
dediğim gibi kendimden olmayan bir çocuğa asla annelik yapmam yapmakta istemem, zaten annesı ıle yasamasa sürekli bizim yanımızda kalacak olsa eşimle evlenemzdim bizim ailemiz 3 kişilik bir aile, o sadece eşimin oğlu benimle bir kan yada aile bağı yok kızımla da eşim nedeniyle kardeşler ama ilerisi için bir beklentim yok abilik yapar eder gibisinden birbirlerine zararları dokunmasın yeterli benim için...
o nedenle hiçbirşeyine karışmam eşimle annesi konuşur hallederler , ben sadece kızım devreye girince yapılan bir eşitsizlik varsa lafımı söyler tepkimi koyar geriye çekilirim o kadar..
ayrıca o çocuğun hayatının bu durumda olmasının sorumlusu ben değilim o nedenle de onun hayatını geleceğiniz düşünecek kişide ben değilim ben sorumluluk alarak bir çocuk dünyaya getirdim tek düşünmem gereken o ve onun geleceği.. adımlarımı ona göre atarım ama eşimin başkasından olan çocuğu benim sorumluluğumda değildir.
Cocugumuz dogdugunda ben de ona yogunlasip kendimi bu sorunlara gommeyecegim insallah. Birinci onceligim oglum sonra esim olacak. Uvey kizimi ise idare edecegim.ben üvey anne değilim bunu bir düzeltelim sadece ablayım...
dediğim gibi kendimden olmayan bir çocuğa asla annelik yapmam yapmakta istemem, zaten annesı ıle yasamasa sürekli bizim yanımızda kalacak olsa eşimle evlenemzdim bizim ailemiz 3 kişilik bir aile, o sadece eşimin oğlu benimle bir kan yada aile bağı yok kızımla da eşim nedeniyle kardeşler ama ilerisi için bir beklentim yok abilik yapar eder gibisinden birbirlerine zararları dokunmasın yeterli benim için...
o nedenle hiçbirşeyine karışmam eşimle annesi konuşur hallederler , ben sadece kızım devreye girince yapılan bir eşitsizlik varsa lafımı söyler tepkimi koyar geriye çekilirim o kadar..
ayrıca o çocuğun hayatının bu durumda olmasının sorumlusu ben değilim o nedenle de onun hayatını geleceğiniz düşünecek kişide ben değilim ben sorumluluk alarak bir çocuk dünyaya getirdim tek düşünmem gereken o ve onun geleceği.. adımlarımı ona göre atarım ama eşimin başkasından olan çocuğu benim sorumluluğumda değildir.
Kesinlikle haklısınız.İçim acıdı okurken.burda bazı kadınlar hani diyo ya çocuklarım için katlanıyorum yuvasız kalmasınlar anne babayla büyüsünler.bazen onlara çok hak veriyorum.çünkü insan evladı için herşeyi yapar.
bosanabılırız evlenmek kadar dogal bır surec , kımse kendınden olmayan bır cocuga ekstra ılgı alaka gostermek zorunda degıl yanı bene skı es olsam cocuguma esımın yenı esının ekstra ılgı gostermesını beklemezdım tum beklentım babaya yogunlasırdı o nedenle sızınle aynı dusunce yapısına sahıp degılız.. ayrıca benım merhametsız oldugum kanısına kandı ısenız donup bırde etrafınıza bakın neler var neler benım cocuga en ufak bır zararım yok, ona karsı kırıcı bır hareketım hıc olmamıstır sadece ılgı alakanın fazlasını vermem ona da gerek olmadıgını dusunuyorum cunku ben onun annesı degılım uvey anne falan hıc degılım annesı sag Allah ona omur versın evladıyla yasasın ona annelık yapsın bu kadar basıtYazdıklarınız tüylerimi ürpertti. Siz de belki ayrılırsınız ve çocuğunuzun babası başla biriyle evlenir. O kişi de sizin çocuğunuz için böyle düşünse böyle soğuk olsa me hissedersiniz. Kendi çocuğuma yapılmasını istemediğim bir şeyi bir başkasının çocuğuna isteyemem. Allah çocuklarımızı merhametli insanlarla karşılaştırsın
yuzum neden dussun kı benım ıcın gelmıyor zaten babasını ve kardesını gormeye gelıyor, bende evıme gelınce dedıgım gıbı ekstra bır zahmete gırmıyorum yemek zaten pısıyor onune bır tas yemek koyuyorum, yatak hazırlamak beş dakıkalık iş, evıde dagıtan bır cocuk degıl kendı halınde takılır yanı bana bır zahmetı kahrı olmadıktan sonra yuzumun dusmesıne sebep olacak bır durum yok...size bir yere kadar hak verdim ama şu mesajınızdaki bir cümleye de "yazık o çocuğa" demekten başka bir şey diyemedim. Hangi vicdanın ürünü acaba bu sözler? sokakta tanımadığın bir çocuk hastalansa insan ah yazık der. Televizyonda orda burda gördüğümüz kanser hastası vs çocuklara hepimiz üzülüyoruz,başına bir iş gelmiş,öldürülmüş çocuklara da üzülüyoruz. Ama evimizde olan,"ailemizden" saymasak bile evimize gelmiş,soframıza oturmuş bir çocuğa "hastalansa tüh der geçerim" demek ne kadar acımasız bir tutum.
Ben sizin o çocuk evinize geldiğinde mesafeli vs durduğunuza pek inanamadım. Büyük ihtimalle yüzünüz falan düşüyordur mesajınızdan bile belli o soğukluk. eşiniz biliyor mu acaba çocuğu hakkında böyle düşündüğünüzü?
Benim iki tane "üvey" kardeşim var. ki bakın benim babamın eşi annemle ayrılmasına sebep olan kadın ona bile saygı duyarım. çocuklarını kardeşim yerine koyarım ki zaten öyleler. Sizin bu tavrınız çocuğunuzun da abisinden nefret etmesine sebep olabilir. Siz bence o çocuğu yabancı görmek yerine eşinizin hatrına sokaktan geçene davrandığınız gibi davranmayın. Kendi başınıza gelebilecek bir işi,çocuğunuzun aynı duruma düşebileceğini unutmayın. Babasının evinde misafir konumuna düşmeyi istemez kimse.
Çok akıllı ve mantıklı bir kadınsınız. Takdir ettim sizi.bosanabılırız evlenmek kadar dogal bır surec , kımse kendınden olmayan bır cocuga ekstra ılgı alaka gostermek zorunda degıl yanı bene skı es olsam cocuguma esımın yenı esının ekstra ılgı gostermesını beklemezdım tum beklentım babaya yogunlasırdı o nedenle sızınle aynı dusunce yapısına sahıp degılız.. ayrıca benım merhametsız oldugum kanısına kandı ısenız donup bırde etrafınıza bakın neler var neler benım cocuga en ufak bır zararım yok, ona karsı kırıcı bır hareketım hıc olmamıstır sadece ılgı alakanın fazlasını vermem ona da gerek olmadıgını dusunuyorum cunku ben onun annesı degılım uvey anne falan hıc degılım annesı sag Allah ona omur versın evladıyla yasasın ona annelık yapsın bu kadar basıt
Olmazzz el üstünde tutmanız onu şımartmanız lazım. Neden çünkü onun anası babası boşandı. En mükemmel muameleye layık.yuzum neden dussun kı benım ıcın gelmıyor zaten babasını ve kardesını gormeye gelıyor, bende evıme gelınce dedıgım gıbı ekstra bır zahmete gırmıyorum yemek zaten pısıyor onune bır tas yemek koyuyorum, yatak hazırlamak beş dakıkalık iş, evıde dagıtan bır cocuk degıl kendı halınde takılır yanı bana bır zahmetı kahrı olmadıktan sonra yuzumun dusmesıne sebep olacak bır durum yok...
Cocugumuz dogdugunda ben de ona yogunlasip kendimi bu sorunlara gommeyecegim insallah. Birinci onceligim oglum sonra esim olacak. Uvey kizimi ise idare edecegim.
Dışarıdan bakınca ne kadar basit görünüyor değil mi arkadaşlar.herkes ne güzel ahkam kesiyor.sizlerle ayni durumdayım ayni Duyguları paylaşıyorum tek eksiğimiz var,kendi Çocuğum henüz yok onu da yaparsak çok mutlu olacam.benim de olsun kimse kimseye zarar vermesin evde ,benim için de kafi..!bosanabılırız evlenmek kadar dogal bır surec , kımse kendınden olmayan bır cocuga ekstra ılgı alaka gostermek zorunda degıl yanı bene skı es olsam cocuguma esımın yenı esının ekstra ılgı gostermesını beklemezdım tum beklentım babaya yogunlasırdı o nedenle sızınle aynı dusunce yapısına sahıp degılız.. ayrıca benım merhametsız oldugum kanısına kandı ısenız donup bırde etrafınıza bakın neler var neler benım cocuga en ufak bır zararım yok, ona karsı kırıcı bır hareketım hıc olmamıstır sadece ılgı alakanın fazlasını vermem ona da gerek olmadıgını dusunuyorum cunku ben onun annesı degılım uvey anne falan hıc degılım annesı sag Allah ona omur versın evladıyla yasasın ona annelık yapsın bu kadar basıt
Evet aynı düşünce yapısına sahip değiliz kesinlikle.bosanabılırız evlenmek kadar dogal bır surec , kımse kendınden olmayan bır cocuga ekstra ılgı alaka gostermek zorunda degıl yanı bene skı es olsam cocuguma esımın yenı esının ekstra ılgı gostermesını beklemezdım tum beklentım babaya yogunlasırdı o nedenle sızınle aynı dusunce yapısına sahıp degılız.. ayrıca benım merhametsız oldugum kanısına kandı ısenız donup bırde etrafınıza bakın neler var neler benım cocuga en ufak bır zararım yok, ona karsı kırıcı bır hareketım hıc olmamıstır sadece ılgı alakanın fazlasını vermem ona da gerek olmadıgını dusunuyorum cunku ben onun annesı degılım uvey anne falan hıc degılım annesı sag Allah ona omur versın evladıyla yasasın ona annelık yapsın bu kadar basıt
Ayyyy cidden bu zihniyete sinir oluyorum..hatta ve hatta konu sahibine birisi Demiş ki şimdi sen çocuk doğuruyorsun,ikinci rakip !!Olmazzz el üstünde tutmanız onu şımartmanız lazım. Neden çünkü onun anası babası boşandı. En mükemmel muameleye layık.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?