- 9 Temmuz 2015
- 10.397
- 21.023
- 398
- 34
- Konu Sahibi gumushalhal
-
- #181
Eşine söyle; eğer böyle devam ederse doğacak çocuğu ondan nefret edecek.
O konuda size Katılıyorum bence de asıl sorun zaten eşi kız değil. Eşi Anladığım kadarıyla insancıl biri de değil Üstte bir yerlerde konu Şahin'i kendisine şiddet uyguladığını yazmıştı. Bu zaten kızdan bağımsız olarak Başlı başına bir sorun hamile bir kadına şiddet uygulamak ne demek ? Ama Anladığım kadarıyla kız da eşin sorunlu olan yapısına sorun katıyor.Konu sahibi bence çocuğu sorun etmiyor,
Çocuğun yanında eş kişisi 180derece dönüyor diye problem ediyor...
Çocuk yokken herşey şahane, gelince sayılmıyor problemi bu
Sizde biliyorsunuz ki,
Bir yanına kızını diğer yanına eşini alabilir,
Ama bırak yanyana yürümeyi birde geride bırakılıyor...
Ayrı bir grup gibi...
Bu herkesi rahatsız eder ki konu sahibi belki doğurmak üzere...
Aynı fikirdeyim. O üvey kız çokkkk tehlikeli. Bebeği sakın onunla yalnız bırakmayın. Sonra omo onloyoşlo olmon lozommm o doho çocokkkk diyenlerin hiçbirisi olmaz yanında.Sizin üvey cocuk benımkının yegenı. Allah oncelıkle sabır versın. Yürek yemıs gibi evlenmıssın hıc dusunmemıssınız 2-3yas degılkı sıze adapte olsun ıkıncı anne olarak bılsın cocuk haklı. Siz onun yerını alan rakıbısınız babasının kalbı yatagı ılgısı parası evı hersey ıkıye bolunmus durumda onun gozunde ve bır yabancıyla neden paylassın kı bunları. Ben soylemıyorum bu onun ıc sesı. Sımdı yarıya bolunmus olan hersey bıdaha yarıya boluncek cunku kardes gelıyo. Travma ustune travma yasar. Dıkkat edın o saldırganlık sıze ve bebegınıze zarar vermesın baba kız sıddet egılımı var bellı. Bı ınsan hem fedakar hem sıddet egılımlı olamaz. Ne demek sokaga fırlatmalar falan? Sabırlıymısınız ben olsam beynıne gecırırdım ne bulduysam. Sız alın karsınıza konusun. Cocuk babası yokken sızınle aynı evde kalıyomu? Kalıyosa hemen gızlı bı kamera yerlestırın bence cocuguda sakın bı dılle konusturun. Bunu yapamıyosanız bebegınızle asla yalnız bırakmayın. Boyle adamlara restı cekmeden akılları baslarına gelmıyor kendımden bılıyorum canım
vicdan azabi boyle yapmis adami zor kiz buyudukce babasindan uzaklasir ama zor gecer hayat bir sey diyemiyorumMerhaba,
Su an gece yarısı. Gurbetteyim. Derdimi paylasacak kimsem olmadıgı icin buraya yazıyorum.
1 sene once evlendim. 8 yasında bir uvey kızım var. Haftanın yarısında bizde. Eşim baska milletten ve ben 9 aylık hamileyim. Turkiyede iyi bir egitim aldım, ekonomik bagımsızlıgım vardı. Cok genis bir arkadas cevrem, evim, arabam ve nispeten mutlu bir hayatım vardı. Ama hayatı paylasacak, omur boyu elele olacagım, birlikte mutlu cocuklar yetistirecegim biriyle evlenmek istedim. Kader beni bu evlilige surukledi. Ben de herseyi akısına bırakarak bu yola girdim. ASlında tum istatistikler bizim aleyhimize. Esimin ikinci, benim ilk evliligim. Yabancı bir ulke, iki farklı kultur, hayat tarzım tamamen degisti. Ama bizim icin bunların hicbiri sorun olmadı. Tek meselemiz esimin kendi kızıyla olan iliskisi ve beni hala karısı olarak kabul edememesi.
Sorunlar ilk geldigimde kızının bizim yatagımızda yatmak istemesiyle basladı. Esimin bu sorunu ben gelmeden cok once cozmesi gerekirken benim gelisime bırakmıs olması iki buyuk meseleyi ortaya cıkardı. Kızına benim konumumu asla anlatamıyordu. Yani ben bu evin hanımı olarak gelmistim ve bu evde kalıcıydım. Ama esim kızını uzecek hicbirseyi dogrudan ona anlatamıyordu ve hala da oyle. İkincisi ben geldikten sonra yataklar ayrıldıgı icin uvey kızım beni direkt rakip ve babasını elinden alacak biri olarak gormeye basladı. Toplamda 6 aydır beraber yasıyoruz. Basta cok iyimserdim. Kendi evladım gibi severim diye dusunmustum. Ama isler hic benim dusundugum gibi gitmedi malesef.
Simdi haftanın yarısında o geldiginde hep bir tartısma ya da kavga cıkıyor. Ben giderek icime kapanıyorum ama konusmak istemedigimde esim daha da deliye donuyor ve sonradan pisman olacagı seyler yapıyor. Dort kez beni itmek, kolumdan tutup cekmek, dısarı suruklemek gibi siddete varan seyler yaptı. Normalde cok fedakar ve sevgi dolu biri. Beni degerli hissettiriyor. Yalnız oldugumuzda cok mutluyuz. Ama kızı geldiginde hepimiz o kadar gergin oluyoruz ki mutlaka bir tartısma cıkıyor.
Ben cocukla iletisim kurmaya calistikca o benden uzaklastı. Arada dil sorunu da var. Ben İngilizce konussam bile ana dilimdeki gibi rahat degilim. Hele bir cocukla iletisim kurması daha da zor oluyor. Cogu bosanmıs ailenin cocugu gibi uvey kızımın da ciddi problemleri var. Her istedigi yapılmıs, her soyledigi alınmıs, hic hayır denilmemis. Ve ne annesi ne de babası ona sorumluluk vermemis, surekli eglendirmeye ve en iyi ebeveyn olmaya calısmıslar. Mesela su an 8 yasında olmasına ragmen elini yıkamayı bilmiyor, kendisi banyo yapamıyor, saclarını taramıyor, yere doktugu seyi toplamayı ya da silmeyi bilmiyor. Hem ona simdiye kadar boyle gorevler verilmedigi icin giderek baskalarına bagımlı hale gelmis hem de bu nedenlerle motor becerileri gelismemis. Ben bu konularda en ufak birsey soyledigimde elbette sorun cıkıyor. Sımdılık sadece el yıkama alıskanlıgı kazanması icin tesvik ediyorum. Ev temizligi ve duzenini dogrudan etkilemeyen kisisel alıskanlıklarına karısmama kararı aldım.
Aslında sorunumu dusundukce daha derinlerde oldugunu ve cocuktan ziyade esimden kaynaklandıgını anlıyorum. Ben gelemeden onceki 3 yıl haftanın yarısında beraberlermis. Ve giderek birbirlerine bagımlı hale gelmisler. Baba-kız iliskisinden ziyade iki arkadas gibi olmuslar. Su an uvey kızım 5 dakika bile babasından ayrılamıyor. Esim yan komsuya gittiginde kızı aglayıp bagırıyor. ESim de ona bir cocuk gibi degil yetiskin gibi davranıyor. Mesela markette ne alacagımıza, mobiilyaları nereye koyacagımza, tatilde nereye gidecegimize kızının karar vermesi esim icin normal. Kızı varken 5 dakika bile sohbet edemiyoruz, cunku surekli mudahale edip araya giriyor ve esim asla sozumuzu kesme demiyor. Beni duymuyor ve kızıyla konusmaya baslıyor. Ya da birlikte yururken ikisi elele tutup gidiyorlar, ben arkalarından yetismeye calısıyorum.
1 aydan az bir sure sonra bir oglumuz olacak. Esim dogacak cocugumuzun herseyi daha iyi hale getirecegini dusunuyor. Ama benim cok ciddi suphelerim var. Cocugumun babasız buyumesini istemiyorum. Ama giderek daha da mutsuz oldugum ve cozume dair umut gormedigim bir evliligi de surdurmek dogru gelmiyor.
Biraz dagınık oldu ve anlatacak daha cok sey var. Ama aklı selim sahibi arkadaslardan tavsiye/teselli bekliyorum.
Selamlar.
Sorunu benden daha iyi ifade etmişsiniz. Aşağıda güncel bir cevap yazdım.Çocuklu olduğunu bildiğiniz bir insanla evli olmayı seçtiğiniz için anlayış göstermelisiniz elbette mesela ''çocuk'' olarak görerek ve baba sevgisine saygı duyarak. Ancak sizi de haklı buluyorum, adam size şiddet uygulayacak kadar ileri gidiyor ve siz bu evlilik içerisinde ''anlayış'' beklenen tek taraf oluyorsunuz...
Sizin de muhakkak hakkınız, ilk evliliğiniz hele ki hamileyken ilgi ve sevgi görmeniz gerekirken fiziksel/psikolojik şiddet ne demeye size dayatılıyor? Asıl sorumluluk eşinizde, evliliğini bitirip,çocuğu varken yeni bir hayat kurmayı göze aldıysa sizi ikinci plana atamaz bu size reva değil ve katlanmak zorunda olduğunuz bir şey değil. Bu konuyu onunla konuşmalısınız, sebep ve ortada dönen problem gayet masumane bir oluşumdan kaynaklansa da realite elden bırakılmamalı. Siz de birilerinin evladısınız yurtdışında belki ailenizden uzakta ne şiddete tamam demek ne de ikinci planda kalmayı kabullenmek zorundasınız burada tek sorumlu eşiniz.
Bu konu üvey annelikten çıktı,tam da belirttiğim gibi bir önce ki yorumumda, bu adam size şiddet uyguluyor arada evlat değil sorun BENCE EVLİLİĞİNİZİ CİDDİ BİR ŞEKİLDE GÖZDEN GEÇİRİN!Yorumlarınız için çok teşekkürler. Dün okuyamadım çünkü eşim telefonu elimden almıştı. Dün evliliğimizin en büyük krizini yaşadık ve şu an eltimde kalıyorum. Dün akşam konuşmak istedi benimle. Ben de kız olmadığı zaman konuşalım ya da onu halasına götür dedim. Halası 3 blok ötede. Kabul etmedi ben de bu şartlar altında konuşmak istemiyorum. Yine bağırmaya başladı. Çatı katındaydık. Aşağıya inmek istediğimi söyledim. Merdivende durup engel oldu ve beni karnımdan itti. Ben de onu ittim. Sonra aşağıya inmeye çalıştıkça beni engelledi. Tshiründen tutup kenara çekmeye çalıştım. Tahirtü yırtıldı. Ama önümden çekilmedi. Tuvalete gitmem gerektiğini söyledim. Altına yap dedi. Enfel olmaya çalışsa da gittim. O da girdi. Kapıyı örtmeyeceğini söyledi. Çünkü benim kendimi birkaç saat tuvalete kilitleyeceğimi söyledi. Ben camı açıp polis diye bağırmaya başladım. Klozetin üzerinden çekip beni yere yatırdı. Ağzımı burnumu kapadı. Nefes alamıyordum. Sonra yüzüme havlu kapattı. Boğulacaktım. Yalvardım bırakması için. Sonra panik atak geçirdim. Ama tuvaletten çıkmama izin vermedi. Yarım saat öylece oturup ağladım. Yatmam gerektiğini söyledim. O ve kızı mutfaktayken yan komşumuz olan eltime geldim. Arkamdan koştu kardeşini itip içeri girdi. Ben kendimi banyoya kilitledim. Biraz konuştuktan sonra gitti. Hala eltimdeyim. Doğuma 5 gün var. Türkiye'ye gidemiyorum. Napacağımı bilmiyorum.
Belki aptallık diyeceksiniz ama kızı olmadığında gerçekten hiç problem yaşamadık. Bunu düşününce belki de başka çözüm vardır diyorum. Çocuğum babasız büyüsün istemiyorum. Ama bu şartlar altında hayatım bile tehlikefe olabilir.Bu konu üvey annelikten çıktı,tam da belirttiğim gibi bir önce ki yorumumda, bu adam size şiddet uyguluyor arada evlat değil sorun BENCE EVLİLİĞİNİZİ CİDDİ BİR ŞEKİLDE GÖZDEN GEÇİRİN!
Bunlar baba kız sorunlu. Boşver. Sen kendini ve çocuğunu düşün. Doğumuna falan da çağırma. Çağır anneni teyzeni kardeşini. Kendini toparla dön Türkiye'ye. O da kızıyla kalsın madem o kadar değerli.Yorumlarınız için çok teşekkürler. Dün okuyamadım çünkü eşim telefonu elimden almıştı. Dün evliliğimizin en büyük krizini yaşadık ve şu an eltimde kalıyorum. Dün akşam konuşmak istedi benimle. Ben de kız olmadığı zaman konuşalım ya da onu halasına götür dedim. Halası 3 blok ötede. Kabul etmedi ben de bu şartlar altında konuşmak istemiyorum. Yine bağırmaya başladı. Çatı katındaydık. Aşağıya inmek istediğimi söyledim. Merdivende durup engel oldu ve beni karnımdan itti. Ben de onu ittim. Sonra aşağıya inmeye çalıştıkça beni engelledi. Tshiründen tutup kenara çekmeye çalıştım. Tahirtü yırtıldı. Ama önümden çekilmedi. Tuvalete gitmem gerektiğini söyledim. Altına yap dedi. Enfel olmaya çalışsa da gittim. O da girdi. Kapıyı örtmeyeceğini söyledi. Çünkü benim kendimi birkaç saat tuvalete kilitleyeceğimi söyledi. Ben camı açıp polis diye bağırmaya başladım. Klozetin üzerinden çekip beni yere yatırdı. Ağzımı burnumu kapadı. Nefes alamıyordum. Sonra yüzüme havlu kapattı. Boğulacaktım. Yalvardım bırakması için. Sonra panik atak geçirdim. Ama tuvaletten çıkmama izin vermedi. Yarım saat öylece oturup ağladım. Yatmam gerektiğini söyledim. O ve kızı mutfaktayken yan komşumuz olan eltime geldim. Arkamdan koştu kardeşini itip içeri girdi. Ben kendimi banyoya kilitledim. Biraz konuştuktan sonra gitti. Hala eltimdeyim. Doğuma 5 gün var. Türkiye'ye gidemiyorum. Napacağımı bilmiyorum.
Bence sorun kızdan ziyade eşin. Kız sadece onu tetikliyor.Belki aptallık diyeceksiniz ama kızı olmadığında gerçekten hiç problem yaşamadık. Bunu düşününce belki de başka çözüm vardır diyorum. Çocuğum babasız büyüsün istemiyorum. Ama bu şartlar altında hayatım bile tehlikefe olabilir.
Aptallık diyemem ama fazla cesurca derim. Bu saatten sonra güvenebilir misiniz? Çocuğunuz babasız büyümesin istiyorsunuz ama o baba sizi ''karnınızdan'' iterek o çocuğa sizin verdiğiniz kıymeti veriyor mu? Kalıcı zarar gelseydi o bebeğe hayıflanır mıydı sizin kadar?Belki aptallık diyeceksiniz ama kızı olmadığında gerçekten hiç problem yaşamadık. Bunu düşününce belki de başka çözüm vardır diyorum. Çocuğum babasız büyüsün istemiyorum. Ama bu şartlar altında hayatım bile tehlikefe olabilir.
Çocuğunuz babasız yerine annesiz mi büyüsün !Belki aptallık diyeceksiniz ama kızı olmadığında gerçekten hiç problem yaşamadık. Bunu düşününce belki de başka çözüm vardır diyorum. Çocuğum babasız büyüsün istemiyorum. Ama bu şartlar altında hayatım bile tehlikefe olabilir.
Ayrıca; adam ayrımcılık yapsa ne yapacaksınız? Ben şahsen babam ablamı benden daha fazla sevse nefret ederdim ondan. Bırak ikisini de sersefil olsunlar.Aptallık diyemem ama fazla cesurca derim. Bu saatten sonra güvenebilir misiniz? Çocuğunuz babasız büyümesin istiyorsunuz ama o baba sizi ''karnınızdan'' iterek o çocuğa sizin verdiğiniz kıymeti veriyor mu? Kalıcı zarar gelseydi o bebeğe hayıflanır mıydı sizin kadar?
Anladığım kadarıyla o ülkede ikiniz de yabancısınız verin polise sınırdışı bile edilebilir,çok ciddi ceza alabilir. Hadi affettiniz diyelim sizce evladınız ne kadar sağlıklı büyür? Büyüdüğünde ''anne neden bu adamdan ikimizi de kurtarmadın'' dese ne cevap verirsiniz, artık mesele sadece sizin geleceğiniz değil ki, o minik bebeğin geleceğinden çaldığınız günleri hakikaten açıklayabilir misiniz?
Aynen ben iyi bir baba hayal edemedim maalesef, konu sahibi için de hakikaten üzüldüm hamile haliyle kritik bir dönemden geçiyor.''İnsan'' olmak ne büyük meziyetmiş meğer,eşi besbelli sorunlu. Hayır ya insan eşine şiddet uygulayamaz hele hamile eşine ne gibi bir kulpla uygulayabilir?? Eski eşe sormak lazım belki bu yüzden boşadı adamıAyrıca; adam ayrımcılık yapsa ne yapacaksınız? Ben şahsen babam ablamı benden daha fazla sevse nefret ederdim ondan. Bırak ikisini de sersefil olsunlar.
Büyük ihtimalle evet. Çok itici bir adam kesinlikle.Aynen ben iyi bir baba hayal edemedim maalesef, konu sahibi için de hakikaten üzüldüm hamile haliyle kritik bir dönemden geçiyor.''İnsan'' olmak ne büyük meziyetmiş meğer,eşi besbelli sorunlu. Hayır ya insan eşine şiddet uygulayamaz hele hamile eşine ne gibi bir kulpla uygulayabilir?? Eski eşe sormak lazım belki bu yüzden boşadı adamı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?