- 23 Ağustos 2012
- 49.990
- 1
- 232.155
- 798
- Konu Sahibi gumushalhal
-
- #601
Biz londrada degiliz. O nedenle biraz
Aile ici siddet konusunda bu kadar rahat olmalari beni de sasirtti. Ama.sosyal hizmetler temelde çocuklar acisindam düşünüyor. Benim durumum icin de destek gruplarina yonlendirdiler.
Soylediklerinizde haklısınız. Yani sosyal hizmetlerin siddetin boyutunu kucumsedigi dogru. Ayrica istersem bu durumu cok daha farkli bir yolla da halledebilirim evet. hukuki yollara basvursigumda elimde delil olabilecek pek cok sey var.Valla bu saçmalığı kabul etmek zorunda değilsiniz.
Ben şiddeti kabul etmiyorum, mahkemeye başvurup boşanıcam diceksiniz sosyal hizmetlere bu kadar.
Sosyal hizmetlerin ilgilendiği tipler işsiz güçsüz alt tabakadan tipler, uyuşturucu bağımlısı kadınlar ve çocukları, hayat kadınları ve dayak atan satıcıları
...şiddete alışkınlar tabi.
Değer mi bir adam için çocuğunuzu ve kendinizi bu duruma düşürmeye??? Okumuş etmiş insansınız, dayak yedim demeye hiç utanmadınız mı? Bu nasıl koca sevdası sizden de, gururunuzdan da, evladınızdan da değerli??!?
Ben Anlıyorum sizi yuva yıkmak kolay iş ama bunun sonrası da var diyorsunuzSoylediklerinizde haklısınız. Yani sosyal hizmetlerin siddetin boyutunu kucumsedigi dogru. Ayrica istersem bu durumu cok daha farkli bir yolla da halledebilirim evet. hukuki yollara basvursigumda elimde delil olabilecek pek cok sey var.
Siddet gormus olmak gururumu cok incitiyor. Bu zamana kadar hic kimse bana el kaldirmayi birakin bagirmis degildi. Babam cok sakin bir insandir. Eğitimli bir cevreden geliyorum. Yönetici pozisyonlarinda calistim. Evlenmeden once siddet kirmizi çizgim derdim. Simdi neden kabulleniyorum.. koca sevdasi degil ama bir yuvayi lurtarma umudu. Geriye döndüğümde ugrasmadim dememek. Esim hastaysa tedavi olmasini beklemek ve gerekirse destek olmak. Bunlar beni bahsettiginiz sekilde davranmaktan alıkoyuyor.
Çocuk konusu cidden evlenmeden önce hiç canınızı sıkmamış mıydı?
Nasıl baş ederim demediniz mi?
Eşime evlilik öncesi sorduğum sorularda çocuğun varsa saklı gizli bir yerde söyle sonradan çıkarsa boşarım seni diye havadan atıp tutmuşluğum bile vardır.
Eğitimlisiniz,illa ki görüp geçirmiş birisinizdir,bunları öngörmeniz gerekiyordu.
Kilit nokta babası.
Çocuğun davranışlarının normal olmadığını anlaması ve gerekli tedaviyi yaptırması gerekiyor.
Ayrıca okul çağında çocuk,orada ne zaman açılıyor bilmiyorum ama yakında başlayacak en azından.
Okula giderken de mi sizde kalacak?
Soylediklerinizde haklısınız. Yani sosyal hizmetlerin siddetin boyutunu kucumsedigi dogru. Ayrica istersem bu durumu cok daha farkli bir yolla da halledebilirim evet. hukuki yollara basvursigumda elimde delil olabilecek pek cok sey var.
Siddet gormus olmak gururumu cok incitiyor. Bu zamana kadar hic kimse bana el kaldirmayi birakin bagirmis degildi. Babam cok sakin bir insandir. Eğitimli bir cevreden geliyorum. Yönetici pozisyonlarinda calistim. Evlenmeden once siddet kirmizi çizgim derdim. Simdi neden kabulleniyorum.. koca sevdasi degil ama bir yuvayi lurtarma umudu. Geriye döndüğümde ugrasmadim dememek. Esim hastaysa tedavi olmasini beklemek ve gerekirse destek olmak. Bunlar beni bahsettiginiz sekilde davranmaktan alıkoyuyor.
Ben de merak ettimmSon durum ne, çok merak ediyorum
En son gorumcesinin evine gitmisti. Dogumu yaklasmisti. Sonra bir gelisme oldu mu? Okuyamadim da.
Ama o daha kucuk rakip gormesi normal benceMerhaba,
Su an gece yarısı. Gurbetteyim. Derdimi paylasacak kimsem olmadıgı icin buraya yazıyorum.
1 sene once evlendim. 8 yasında bir uvey kızım var. Haftanın yarısında bizde. Eşim baska milletten ve ben 9 aylık hamileyim. Turkiyede iyi bir egitim aldım, ekonomik bagımsızlıgım vardı. Cok genis bir arkadas cevrem, evim, arabam ve nispeten mutlu bir hayatım vardı. Ama hayatı paylasacak, omur boyu elele olacagım, birlikte mutlu cocuklar yetistirecegim biriyle evlenmek istedim. Kader beni bu evlilige surukledi. Ben de herseyi akısına bırakarak bu yola girdim. ASlında tum istatistikler bizim aleyhimize. Esimin ikinci, benim ilk evliligim. Yabancı bir ulke, iki farklı kultur, hayat tarzım tamamen degisti. Ama bizim icin bunların hicbiri sorun olmadı. Tek meselemiz esimin kendi kızıyla olan iliskisi ve beni hala karısı olarak kabul edememesi.
Sorunlar ilk geldigimde kızının bizim yatagımızda yatmak istemesiyle basladı. Esimin bu sorunu ben gelmeden cok once cozmesi gerekirken benim gelisime bırakmıs olması iki buyuk meseleyi ortaya cıkardı. Kızına benim konumumu asla anlatamıyordu. Yani ben bu evin hanımı olarak gelmistim ve bu evde kalıcıydım. Ama esim kızını uzecek hicbirseyi dogrudan ona anlatamıyordu ve hala da oyle. İkincisi ben geldikten sonra yataklar ayrıldıgı icin uvey kızım beni direkt rakip ve babasını elinden alacak biri olarak gormeye basladı. Toplamda 6 aydır beraber yasıyoruz. Basta cok iyimserdim. Kendi evladım gibi severim diye dusunmustum. Ama isler hic benim dusundugum gibi gitmedi malesef.
Simdi haftanın yarısında o geldiginde hep bir tartısma ya da kavga cıkıyor. Ben giderek icime kapanıyorum ama konusmak istemedigimde esim daha da deliye donuyor ve sonradan pisman olacagı seyler yapıyor. Dort kez beni itmek, kolumdan tutup cekmek, dısarı suruklemek gibi siddete varan seyler yaptı. Normalde cok fedakar ve sevgi dolu biri. Beni degerli hissettiriyor. Yalnız oldugumuzda cok mutluyuz. Ama kızı geldiginde hepimiz o kadar gergin oluyoruz ki mutlaka bir tartısma cıkıyor.
Ben cocukla iletisim kurmaya calistikca o benden uzaklastı. Arada dil sorunu da var. Ben İngilizce konussam bile ana dilimdeki gibi rahat degilim. Hele bir cocukla iletisim kurması daha da zor oluyor. Cogu bosanmıs ailenin cocugu gibi uvey kızımın da ciddi problemleri var. Her istedigi yapılmıs, her soyledigi alınmıs, hic hayır denilmemis. Ve ne annesi ne de babası ona sorumluluk vermemis, surekli eglendirmeye ve en iyi ebeveyn olmaya calısmıslar. Mesela su an 8 yasında olmasına ragmen elini yıkamayı bilmiyor, kendisi banyo yapamıyor, saclarını taramıyor, yere doktugu seyi toplamayı ya da silmeyi bilmiyor. Hem ona simdiye kadar boyle gorevler verilmedigi icin giderek baskalarına bagımlı hale gelmis hem de bu nedenlerle motor becerileri gelismemis. Ben bu konularda en ufak birsey soyledigimde elbette sorun cıkıyor. Sımdılık sadece el yıkama alıskanlıgı kazanması icin tesvik ediyorum. Ev temizligi ve duzenini dogrudan etkilemeyen kisisel alıskanlıklarına karısmama kararı aldım.
Aslında sorunumu dusundukce daha derinlerde oldugunu ve cocuktan ziyade esimden kaynaklandıgını anlıyorum. Ben gelemeden onceki 3 yıl haftanın yarısında beraberlermis. Ve giderek birbirlerine bagımlı hale gelmisler. Baba-kız iliskisinden ziyade iki arkadas gibi olmuslar. Su an uvey kızım 5 dakika bile babasından ayrılamıyor. Esim yan komsuya gittiginde kızı aglayıp bagırıyor. ESim de ona bir cocuk gibi degil yetiskin gibi davranıyor. Mesela markette ne alacagımıza, mobiilyaları nereye koyacagımza, tatilde nereye gidecegimize kızının karar vermesi esim icin normal. Kızı varken 5 dakika bile sohbet edemiyoruz, cunku surekli mudahale edip araya giriyor ve esim asla sozumuzu kesme demiyor. Beni duymuyor ve kızıyla konusmaya baslıyor. Ya da birlikte yururken ikisi elele tutup gidiyorlar, ben arkalarından yetismeye calısıyorum.
1 aydan az bir sure sonra bir oglumuz olacak. Esim dogacak cocugumuzun herseyi daha iyi hale getirecegini dusunuyor. Ama benim cok ciddi suphelerim var. Cocugumun babasız buyumesini istemiyorum. Ama giderek daha da mutsuz oldugum ve cozume dair umut gormedigim bir evliligi de surdurmek dogru gelmiyor.
Biraz dagınık oldu ve anlatacak daha cok sey var. Ama aklı selim sahibi arkadaslardan tavsiye/teselli bekliyorum.
Selamlar.
En son biz her ne kadar şiddet meyilli halini bu adam bırakmaz desek de konu sahibi ikna olmayı istedi ve oldu da. Adam her defasında canım gülüm sonra hop başa alev topu olarak geri döndü. En son terapiste gidiyordu eşi,kızıyla dışarıda görüşüyorlarmış sadece ama evlilik toparlandı mı, atmosfer ne halde ben merak ettimdoğum yaptıı eşi ile çok iyilerdi sonra yine kavga olmuştu ondan sonra eşi konu sahibinin kurallarını kabul eder gibi yapıp sürekli arıza çıkarıyordu. sonra noldu acaba ben de merak ettim türkiyeye döndü mü?
Sosyal hizmetlerin de mudahalesiyle eaim kizini cuma aksamindan cumartesi aksama kadar baska bir yerde goruyor. Yani kizi bu eve gelmiyor. Annesi benimle hicbir sekilde gorusmemesi sartini koymus. Bu durumdan hiç şikayetçi degilim. Kardesiyle bagi olaun diye su an 3.5 aylik olan oglumu esim birkac saat aliyor. Yaklasik iki aydir bu sekilde devam ediyorduk. Hicbir sorun yasamadik. Hersey mukemmel gidiyordu ta ki gecen haftaya kadar. Bir aksam esim bebegimizin bizim yatagimizda degil de besiginde uyumasi gerektigini soyleyerek bebegi aglatarak besige koydu. Ben kensi yontemim oldugunu ve ertesi gun baslayabilecegimizi, o gece yorgun oldugumu falan soyledim. Her neyse konu cok ufakti ama buyuk bir tartismaya donuatu. Yine bagirdi, odaya kapatti, zorla telefonu aldi, evden gitmemi söyledi falan. Ertesi gun sosyal hizmetlerden geleceklerdi. Ben gelen kisiye hiçbir şekilde kizini istemedigimi, cunku onun yuzunden esimin en ufak sorunda bile siddete basvursugunu soyledim. Küplere bindi tabi. Sosyal hizmetler beni aileici şiddet gruplarina yönlendirdi. O da terapiye gitti. Terapiden sonra cok iyiydi. Seansta agladigini, evliligimizi bu sekilde hayal etmediğini falan soyledi.En son biz her ne kadar şiddet meyilli halini bu adam bırakmaz desek de konu sahibi ikna olmayı istedi ve oldu da. Adam her defasında canım gülüm sonra hop başa alev topu olarak geri döndü. En son terapiste gidiyordu eşi,kızıyla dışarıda görüşüyorlarmış sadece ama evlilik toparlandı mı, atmosfer ne halde ben merak ettim
Sakin böyle bir şey yapmayın kıza bu dediklerinizi yapacağınızı söylerseniz sizin psikolojisinin çocuk bakmaya uygun olmadığı kanaatine verilirse 3.5 aylık olan bebeginiz sizden alınabilir. Sakın bu maili göndermeyi sakinSosyal hizmetlerin de mudahalesiyle eaim kizini cuma aksamindan cumartesi aksama kadar baska bir yerde goruyor. Yani kizi bu eve gelmiyor. Annesi benimle hicbir sekilde gorusmemesi sartini koymus. Bu durumdan hiç şikayetçi degilim. Kardesiyle bagi olaun diye su an 3.5 aylik olan oglumu esim birkac saat aliyor. Yaklasik iki aydir bu sekilde devam ediyorduk. Hicbir sorun yasamadik. Hersey mukemmel gidiyordu ta ki gecen haftaya kadar. Bir aksam esim bebegimizin bizim yatagimizda degil de besiginde uyumasi gerektigini soyleyerek bebegi aglatarak besige koydu. Ben kensi yontemim oldugunu ve ertesi gun baslayabilecegimizi, o gece yorgun oldugumu falan soyledim. Her neyse konu cok ufakti ama buyuk bir tartismaya donuatu. Yine bagirdi, odaya kapatti, zorla telefonu aldi, evden gitmemi söyledi falan. Ertesi gun sosyal hizmetlerden geleceklerdi. Ben gelen kisiye hiçbir şekilde kizini istemedigimi, cunku onun yuzunden esimin en ufak sorunda bile siddete basvursugunu soyledim. Küplere bindi tabi. Sosyal hizmetler beni aileici şiddet gruplarina yönlendirdi. O da terapiye gitti. Terapiden sonra cok iyiydi. Seansta agladigini, evliligimizi bu sekilde hayal etmediğini falan soyledi.
2 ay boyunca cok iyiydi gercekten. Yani kavga etmedigimiz zamanlarda.. yemek yapar, camasirlari makineye atar, asar, toplar, bulasik makinesini yerlestirip toplar, evi duzenler, gezdirir, tatile götürür, ne istersem alir, iltifatlar eder vs. Ama öfkelendiği zaman bunlarin hepsinin sifira indiğini soyledim.
Bir email hazirladim. Sosyal hizmetlere gonderip gondermemekte kararsızım. Ozetle sunlari yazdim. Esim kizi yuzunden bana şiddet uyguluyor bu nedenle onu evde istemiyorum. Hepimizin guvenligi icin, hem kizi hem de oglumuz icin. Ayrica eger esim.bana zarar verirse ben de kiza zarar verecegim, bana bagirirsa ben de kizina bagiracagim, beni evden kovarsa ben de kizi kovacagim, beni yerde suruklerse aynisini yapacagim, yazdim. Ama eger bana bunlarin hicbirini yapmayacaginin garantisini verirse ben de iyi davranacagim.
Simdi gonderip gondermemekte kararsizim.
Siz gerçekten iyi bir psikolojide değilsiniz. Son paragrafta şok oldum. Siz her şey için çocuğu suçluyorsunuz. İnsan bunları nasıl çocuğa yapmayı düşünür? Siz de annesiniz artık. Sizin çocuğunuz için biri bunları yazsa? Çocuğun annesi haklıymış şart koymakta.Sosyal hizmetlerin de mudahalesiyle eaim kizini cuma aksamindan cumartesi aksama kadar baska bir yerde goruyor. Yani kizi bu eve gelmiyor. Annesi benimle hicbir sekilde gorusmemesi sartini koymus. Bu durumdan hiç şikayetçi degilim. Kardesiyle bagi olaun diye su an 3.5 aylik olan oglumu esim birkac saat aliyor. Yaklasik iki aydir bu sekilde devam ediyorduk. Hicbir sorun yasamadik. Hersey mukemmel gidiyordu ta ki gecen haftaya kadar. Bir aksam esim bebegimizin bizim yatagimizda degil de besiginde uyumasi gerektigini soyleyerek bebegi aglatarak besige koydu. Ben kensi yontemim oldugunu ve ertesi gun baslayabilecegimizi, o gece yorgun oldugumu falan soyledim. Her neyse konu cok ufakti ama buyuk bir tartismaya donuatu. Yine bagirdi, odaya kapatti, zorla telefonu aldi, evden gitmemi söyledi falan. Ertesi gun sosyal hizmetlerden geleceklerdi. Ben gelen kisiye hiçbir şekilde kizini istemedigimi, cunku onun yuzunden esimin en ufak sorunda bile siddete basvursugunu soyledim. Küplere bindi tabi. Sosyal hizmetler beni aileici şiddet gruplarina yönlendirdi. O da terapiye gitti. Terapiden sonra cok iyiydi. Seansta agladigini, evliligimizi bu sekilde hayal etmediğini falan soyledi.
2 ay boyunca cok iyiydi gercekten. Yani kavga etmedigimiz zamanlarda.. yemek yapar, camasirlari makineye atar, asar, toplar, bulasik makinesini yerlestirip toplar, evi duzenler, gezdirir, tatile götürür, ne istersem alir, iltifatlar eder vs. Ama öfkelendiği zaman bunlarin hepsinin sifira indiğini soyledim.
Bir email hazirladim. Sosyal hizmetlere gonderip gondermemekte kararsızım. Ozetle sunlari yazdim. Esim kizi yuzunden bana şiddet uyguluyor bu nedenle onu evde istemiyorum. Hepimizin guvenligi icin, hem kizi hem de oglumuz icin. Ayrica eger esim.bana zarar verirse ben de kiza zarar verecegim, bana bagirirsa ben de kizina bagiracagim, beni evden kovarsa ben de kizi kovacagim, beni yerde suruklerse aynisini yapacagim, yazdim. Ama eger bana bunlarin hicbirini yapmayacaginin garantisini verirse ben de iyi davranacagim.
Simdi gonderip gondermemekte kararsizim.
Yazmasını geçtim düşünmesi bile sağlıklı olmadığını gösteriyor. Kendi bebeği güvende mi?Sakin böyle bir şey yapmayın kıza bu dediklerinizi yapacağınızı söylerseniz sizin psikolojisinin çocuk bakmaya uygun olmadığı kanaatine verilirse 3.5 aylık olan bebeginiz sizden alınabilir. Sakın bu maili göndermeyi sakin
Katılıyorum size konu sahibi aslında bunların hiçbirini yapmaz sadece böyle söylersem göndermeler diye düşünüyor ama yanlış düşünüyor. Önce iyi bir psikoloğa düzenli olarak gidin kendinizi minik yavrusuna verin.Eger eşinizin size iyi gelmediğini düşünüyorsanız evliliğinin cikmazdaysa çift terapisi alım. Çözünen ulasamazsaniz boşaninYazmasını geçtim düşünmesi bile sağlıklı olmadığını gösteriyor. Kendi bebeği güvende mi?
Ne güzel yol gösteriyorsunuzSakin böyle bir şey yapmayın kıza bu dediklerinizi yapacağınızı söylerseniz sizin psikolojisinin çocuk bakmaya uygun olmadığı kanaatine verilirse 3.5 aylık olan bebeginiz sizden alınabilir. Sakın bu maili göndermeyi sakin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?