Üvey anne olmak

Sinem989 .!.:

Ne güzel yol gösteriyorsunuz
Bırakın göndersin
Kadın normal değil
O çocukların ikiside tehlikede

Genişletmek için tıkla...

PERSONA NON GRATA_ .!.:

Bu yol göstermektense değil. Konu sahibinin anlattıklarından yola çıkarsak eşinin kızı yüzünden çok sıkıntı yaşamış. Çocuğu istemediği için bu şekilde davranıyor.

Genişletmek için tıkla...

Sinem989 .!.:

Sizde inandınız mı?
Ona burda bin kişi sorun kocanda dedi ama kendisi inanmamak için herşeyi yaptı.Küçücük çocuğu suçladı kocişine gene kıyamadı.Hala nato mermer nato kafa.Aylar oldu kız ortalıkta yok.Karı koca kavga ediyorlar ama hala babasının evine bile gelemeyen çocuk suçlu.
Halka açık platformda bu yapılan küçücük bir kız çocuğunu tehdit etmektir.Suçtur.Sağlıklı bir düşünce yapısı değildir,savunulacak bir tarafı da yoktur.

Genişletmek için tıkla...

gumushalhal .!.:

Ayrica eger esim.bana zarar verirse ben de kiza zarar verecegim, bana bagirirsa ben de kizina bagiracagim, beni evden kovarsa ben de kizi kovacagim, beni yerde suruklerse aynisini yapacagim, yazdim. Ama eger bana bunlarin hicbirini yapmayacaginin garantisini verirse ben de iyi davranacagim.

Genişletmek için tıkla...

Sinem989 .!.:

Sizde inandınız mı?
Ona burda bin kişi sorun kocanda dedi ama kendisi inanmamak için herşeyi yaptı.Küçücük çocuğu suçladı kocişine gene kıyamadı.Hala nato mermer nato kafa.Aylar oldu kız ortalıkta yok.Karı koca kavga ediyorlar ama hala babasının evine bile gelemeyen çocuk suçlu.
Halka açık platformda bu yapılan küçücük bir kız çocuğunu tehdit etmektir.Suçtur.Sağlıklı bir düşünce yapısı değildir,savunulacak bir tarafı da yoktur.

Genişletmek için tıkla...

Kedilipatili .!.:

Oovv sizi hiç ama hiç iyi görmedim, boşansanız? Daha kestirme değil mi,daha kolay, daha huzurlu?
İnanın şu forma her girdiğimde neredeyse hep aklıma geliyorsunuz, sizin için gerçekten endişe ediyorum. Sizin eşinizle olup olmamanız,boşanmanız bana ne katabilir? Nolur kendinizi düşünün biraz

Genişletmek için tıkla...

gumushalhal .!.:

Sosyal hizmetlerin de mudahalesiyle eaim kizini cuma aksamindan cumartesi aksama kadar baska bir yerde goruyor. Yani kizi bu eve gelmiyor. Annesi benimle hicbir sekilde gorusmemesi sartini koymus. Bu durumdan hiç şikayetçi degilim. Kardesiyle bagi olaun diye su an 3.5 aylik olan oglumu esim birkac saat aliyor. Yaklasik iki aydir bu sekilde devam ediyorduk. Hicbir sorun yasamadik. Hersey mukemmel gidiyordu ta ki gecen haftaya kadar. Bir aksam esim bebegimizin bizim yatagimizda degil de besiginde uyumasi gerektigini soyleyerek bebegi aglatarak besige koydu. Ben kensi yontemim oldugunu ve ertesi gun baslayabilecegimizi, o gece yorgun oldugumu falan soyledim. Her neyse konu cok ufakti ama buyuk bir tartismaya donuatu. Yine bagirdi, odaya kapatti, zorla telefonu aldi, evden gitmemi söyledi falan. Ertesi gun sosyal hizmetlerden geleceklerdi. Ben gelen kisiye hiçbir şekilde kizini istemedigimi, cunku onun yuzunden esimin en ufak sorunda bile siddete basvursugunu soyledim. Küplere bindi tabi. Sosyal hizmetler beni aileici şiddet gruplarina yönlendirdi. O da terapiye gitti. Terapiden sonra cok iyiydi. Seansta agladigini, evliligimizi bu sekilde hayal etmediğini falan soyledi.
2 ay boyunca cok iyiydi gercekten. Yani kavga etmedigimiz zamanlarda.. yemek yapar, camasirlari makineye atar, asar, toplar, bulasik makinesini yerlestirip toplar, evi duzenler, gezdirir, tatile götürür, ne istersem alir, iltifatlar eder vs. Ama öfkelendiği zaman bunlarin hepsinin sifira indiğini soyledim.

Bir email hazirladim. Sosyal hizmetlere gonderip gondermemekte kararsızım. Ozetle sunlari yazdim. Esim kizi yuzunden bana şiddet uyguluyor bu nedenle onu evde istemiyorum. Hepimizin guvenligi icin, hem kizi hem de oglumuz icin. Ayrica eger esim.bana zarar verirse ben de kiza zarar verecegim, bana bagirirsa ben de kizina bagiracagim, beni evden kovarsa ben de kizi kovacagim, beni yerde suruklerse aynisini yapacagim, yazdim. Ama eger bana bunlarin hicbirini yapmayacaginin garantisini verirse ben de iyi davranacagim.
Simdi gonderip gondermemekte kararsizim.

Genişletmek için tıkla...

gumushalhal .!.:

Sosyal hizmetlerin de mudahalesiyle eaim kizini cuma aksamindan cumartesi aksama kadar baska bir yerde goruyor. Yani kizi bu eve gelmiyor. Annesi benimle hicbir sekilde gorusmemesi sartini koymus. Bu durumdan hiç şikayetçi degilim. Kardesiyle bagi olaun diye su an 3.5 aylik olan oglumu esim birkac saat aliyor. Yaklasik iki aydir bu sekilde devam ediyorduk. Hicbir sorun yasamadik. Hersey mukemmel gidiyordu ta ki gecen haftaya kadar. Bir aksam esim bebegimizin bizim yatagimizda degil de besiginde uyumasi gerektigini soyleyerek bebegi aglatarak besige koydu. Ben kensi yontemim oldugunu ve ertesi gun baslayabilecegimizi, o gece yorgun oldugumu falan soyledim. Her neyse konu cok ufakti ama buyuk bir tartismaya donuatu. Yine bagirdi, odaya kapatti, zorla telefonu aldi, evden gitmemi söyledi falan. Ertesi gun sosyal hizmetlerden geleceklerdi. Ben gelen kisiye hiçbir şekilde kizini istemedigimi, cunku onun yuzunden esimin en ufak sorunda bile siddete basvursugunu soyledim. Küplere bindi tabi. Sosyal hizmetler beni aileici şiddet gruplarina yönlendirdi. O da terapiye gitti. Terapiden sonra cok iyiydi. Seansta agladigini, evliligimizi bu sekilde hayal etmediğini falan soyledi.
2 ay boyunca cok iyiydi gercekten. Yani kavga etmedigimiz zamanlarda.. yemek yapar, camasirlari makineye atar, asar, toplar, bulasik makinesini yerlestirip toplar, evi duzenler, gezdirir, tatile götürür, ne istersem alir, iltifatlar eder vs. Ama öfkelendiği zaman bunlarin hepsinin sifira indiğini soyledim.

Bir email hazirladim. Sosyal hizmetlere gonderip gondermemekte kararsızım. Ozetle sunlari yazdim. Esim kizi kiyuzunden bana şiddet uyguluyor bu nedenle onu evde istemiyorum. Hepimizin guvenligi icin, hem kizi hem de oglumuz icin. Ayrica eger esim.bana zarar verirse ben de kiza zarar verecegim, bana bagirirsa ben de kizina bagiracagim, beni evden kovarsa ben de kizi kovacagim, beni yerde suruklerse aynisini yapacagim, yazdim. Ama eger bana bunlarin hicbirini yapmayacaginin garantisini verirse ben de iyi davranacagim.
Simdi gonderip gondermemekte kararsizim.

Genişletmek için tıkla...

Freyza__ .!.:

2017 konusuymuş bu...

Genişletmek için tıkla...

muzurtilki .!.:

Hayır, konu sahibi konusuna bugün tekrar yazmış, konu devam ediyor

Genişletmek için tıkla...

gumushalhal .!.:

Merhaba,
Su an gece yarısı. Gurbetteyim. Derdimi paylasacak kimsem olmadıgı icin buraya yazıyorum.
1 sene once evlendim. 8 yasında bir uvey kızım var. Haftanın yarısında bizde. Eşim baska milletten ve ben 9 aylık hamileyim. Turkiyede iyi bir egitim aldım, ekonomik bagımsızlıgım vardı. Cok genis bir arkadas cevrem, evim, arabam ve nispeten mutlu bir hayatım vardı. Ama hayatı paylasacak, omur boyu elele olacagım, birlikte mutlu cocuklar yetistirecegim biriyle evlenmek istedim. Kader beni bu evlilige surukledi. Ben de herseyi akısına bırakarak bu yola girdim. ASlında tum istatistikler bizim aleyhimize. Esimin ikinci, benim ilk evliligim. Yabancı bir ulke, iki farklı kultur, hayat tarzım tamamen degisti. Ama bizim icin bunların hicbiri sorun olmadı. Tek meselemiz esimin kendi kızıyla olan iliskisi ve beni hala karısı olarak kabul edememesi.
Sorunlar ilk geldigimde kızının bizim yatagımızda yatmak istemesiyle basladı. Esimin bu sorunu ben gelmeden cok once cozmesi gerekirken benim gelisime bırakmıs olması iki buyuk meseleyi ortaya cıkardı. Kızına benim konumumu asla anlatamıyordu. Yani ben bu evin hanımı olarak gelmistim ve bu evde kalıcıydım. Ama esim kızını uzecek hicbirseyi dogrudan ona anlatamıyordu ve hala da oyle. İkincisi ben geldikten sonra yataklar ayrıldıgı icin uvey kızım beni direkt rakip ve babasını elinden alacak biri olarak gormeye basladı. Toplamda 6 aydır beraber yasıyoruz. Basta cok iyimserdim. Kendi evladım gibi severim diye dusunmustum. Ama isler hic benim dusundugum gibi gitmedi malesef.
Simdi haftanın yarısında o geldiginde hep bir tartısma ya da kavga cıkıyor. Ben giderek icime kapanıyorum ama konusmak istemedigimde esim daha da deliye donuyor ve sonradan pisman olacagı seyler yapıyor. Dort kez beni itmek, kolumdan tutup cekmek, dısarı suruklemek gibi siddete varan seyler yaptı. Normalde cok fedakar ve sevgi dolu biri. Beni degerli hissettiriyor. Yalnız oldugumuzda cok mutluyuz. Ama kızı geldiginde hepimiz o kadar gergin oluyoruz ki mutlaka bir tartısma cıkıyor.
Ben cocukla iletisim kurmaya calistikca o benden uzaklastı. Arada dil sorunu da var. Ben İngilizce konussam bile ana dilimdeki gibi rahat degilim. Hele bir cocukla iletisim kurması daha da zor oluyor. Cogu bosanmıs ailenin cocugu gibi uvey kızımın da ciddi problemleri var. Her istedigi yapılmıs, her soyledigi alınmıs, hic hayır denilmemis. Ve ne annesi ne de babası ona sorumluluk vermemis, surekli eglendirmeye ve en iyi ebeveyn olmaya calısmıslar. Mesela su an 8 yasında olmasına ragmen elini yıkamayı bilmiyor, kendisi banyo yapamıyor, saclarını taramıyor, yere doktugu seyi toplamayı ya da silmeyi bilmiyor. Hem ona simdiye kadar boyle gorevler verilmedigi icin giderek baskalarına bagımlı hale gelmis hem de bu nedenlerle motor becerileri gelismemis. Ben bu konularda en ufak birsey soyledigimde elbette sorun cıkıyor. Sımdılık sadece el yıkama alıskanlıgı kazanması icin tesvik ediyorum. Ev temizligi ve duzenini dogrudan etkilemeyen kisisel alıskanlıklarına karısmama kararı aldım.
Aslında sorunumu dusundukce daha derinlerde oldugunu ve cocuktan ziyade esimden kaynaklandıgını anlıyorum. Ben gelemeden onceki 3 yıl haftanın yarısında beraberlermis. Ve giderek birbirlerine bagımlı hale gelmisler. Baba-kız iliskisinden ziyade iki arkadas gibi olmuslar. Su an uvey kızım 5 dakika bile babasından ayrılamıyor. Esim yan komsuya gittiginde kızı aglayıp bagırıyor. ESim de ona bir cocuk gibi degil yetiskin gibi davranıyor. Mesela markette ne alacagımıza, mobiilyaları nereye koyacagımza, tatilde nereye gidecegimize kızının karar vermesi esim icin normal. Kızı varken 5 dakika bile sohbet edemiyoruz, cunku surekli mudahale edip araya giriyor ve esim asla sozumuzu kesme demiyor. Beni duymuyor ve kızıyla konusmaya baslıyor. Ya da birlikte yururken ikisi elele tutup gidiyorlar, ben arkalarından yetismeye calısıyorum.
1 aydan az bir sure sonra bir oglumuz olacak. Esim dogacak cocugumuzun herseyi daha iyi hale getirecegini dusunuyor. Ama benim cok ciddi suphelerim var. Cocugumun babasız buyumesini istemiyorum. Ama giderek daha da mutsuz oldugum ve cozume dair umut gormedigim bir evliligi de surdurmek dogru gelmiyor.
Biraz dagınık oldu ve anlatacak daha cok sey var. Ama aklı selim sahibi arkadaslardan tavsiye/teselli bekliyorum.
Selamlar.

Genişletmek için tıkla...

muzurtilki .!.:

okuyabildiğim kadar okudum, konu sahibini ben bile dövmek istedim, şiddete dibine kadar karşıyım ama şu an acaba konu sahibi mi adamı delirtti diye düşünmekten anlamıyorum kendimi

konu sahibi bence psikolojik destek almalısın

8 yaşındaki kıza çok üzüldüm, gerçekten

konu sahibinin kızı anlatışı: yere döktüklerini silmiyor, kendi yıkanmıyor vs vs (ki 8 yaş için bunlar çooook normal)
çocuk yokken eşini anlatışı: çamaşır, yıkar, bulaşık yıkar, çamaşır asar, her istediğimi alır
bu cümlelerden bile sağlıklı bir düşünce yapısı olmadığı ortada

Allah evlatlarımızı bizlerden ayırmasın, analı babalı büyütsün inşallah

Genişletmek için tıkla...

gumushalhal .!.:

Sosyal hizmetlerin de mudahalesiyle eaim kizini cuma aksamindan cumartesi aksama kadar baska bir yerde goruyor. Yani kizi bu eve gelmiyor. Annesi benimle hicbir sekilde gorusmemesi sartini koymus. Bu durumdan hiç şikayetçi degilim. Kardesiyle bagi olaun diye su an 3.5 aylik olan oglumu esim birkac saat aliyor. Yaklasik iki aydir bu sekilde devam ediyorduk. Hicbir sorun yasamadik. Hersey mukemmel gidiyordu ta ki gecen haftaya kadar. Bir aksam esim bebegimizin bizim yatagimizda degil de besiginde uyumasi gerektigini soyleyerek bebegi aglatarak besige koydu. Ben kensi yontemim oldugunu ve ertesi gun baslayabilecegimizi, o gece yorgun oldugumu falan soyledim. Her neyse konu cok ufakti ama buyuk bir tartismaya donuatu. Yine bagirdi, odaya kapatti, zorla telefonu aldi, evden gitmemi söyledi falan. Ertesi gun sosyal hizmetlerden geleceklerdi. Ben gelen kisiye hiçbir şekilde kizini istemedigimi, cunku onun yuzunden esimin en ufak sorunda bile siddete basvursugunu soyledim. Küplere bindi tabi. Sosyal hizmetler beni aileici şiddet gruplarina yönlendirdi. O da terapiye gitti. Terapiden sonra cok iyiydi. Seansta agladigini, evliligimizi bu sekilde hayal etmediğini falan soyledi.
2 ay boyunca cok iyiydi gercekten. Yani kavga etmedigimiz zamanlarda.. yemek yapar, camasirlari makineye atar, asar, toplar, bulasik makinesini yerlestirip toplar, evi duzenler, gezdirir, tatile götürür, ne istersem alir, iltifatlar eder vs. Ama öfkelendiği zaman bunlarin hepsinin sifira indiğini soyledim.

Bir email hazirladim. Sosyal hizmetlere gonderip gondermemekte kararsızım. Ozetle sunlari yazdim. Esim kizi yuzunden bana şiddet uyguluyor bu nedenle onu evde istemiyorum. Hepimizin guvenligi icin, hem kizi hem de oglumuz icin. Ayrica eger esim.bana zarar verirse ben de kiza zarar verecegim, bana bagirirsa ben de kizina bagiracagim, beni evden kovarsa ben de kizi kovacagim, beni yerde suruklerse aynisini yapacagim, yazdim. Ama eger bana bunlarin hicbirini yapmayacaginin garantisini verirse ben de iyi davranacagim.
Simdi gonderip gondermemekte kararsizim.

Genişletmek için tıkla...

gumushalhal .!.:

Sosyal hizmetlerin de mudahalesiyle eaim kizini cuma aksamindan cumartesi aksama kadar baska bir yerde goruyor. Yani kizi bu eve gelmiyor. Annesi benimle hicbir sekilde gorusmemesi sartini koymus. Bu durumdan hiç şikayetçi degilim. Kardesiyle bagi olaun diye su an 3.5 aylik olan oglumu esim birkac saat aliyor. Yaklasik iki aydir bu sekilde devam ediyorduk. Hicbir sorun yasamadik. Hersey mukemmel gidiyordu ta ki gecen haftaya kadar. Bir aksam esim bebegimizin bizim yatagimizda degil de besiginde uyumasi gerektigini soyleyerek bebegi aglatarak besige koydu. Ben kensi yontemim oldugunu ve ertesi gun baslayabilecegimizi, o gece yorgun oldugumu falan soyledim. Her neyse konu cok ufakti ama buyuk bir tartismaya donuatu. Yine bagirdi, odaya kapatti, zorla telefonu aldi, evden gitmemi söyledi falan. Ertesi gun sosyal hizmetlerden geleceklerdi. Ben gelen kisiye hiçbir şekilde kizini istemedigimi, cunku onun yuzunden esimin en ufak sorunda bile siddete basvursugunu soyledim. Küplere bindi tabi. Sosyal hizmetler beni aileici şiddet gruplarina yönlendirdi. O da terapiye gitti. Terapiden sonra cok iyiydi. Seansta agladigini, evliligimizi bu sekilde hayal etmediğini falan soyledi.
2 ay boyunca cok iyiydi gercekten. Yani kavga etmedigimiz zamanlarda.. yemek yapar, camasirlari makineye atar, asar, toplar, bulasik makinesini yerlestirip toplar, evi duzenler, gezdirir, tatile götürür, ne istersem alir, iltifatlar eder vs. Ama öfkelendiği zaman bunlarin hepsinin sifira indiğini soyledim.

Bir email hazirladim. Sosyal hizmetlere gonderip gondermemekte kararsızım. Ozetle sunlari yazdim. Esim kizi yuzunden bana şiddet uyguluyor bu nedenle onu evde istemiyorum. Hepimizin guvenligi icin, hem kizi hem de oglumuz icin. Ayrica eger esim.bana zarar verirse ben de kiza zarar verecegim, bana bagirirsa ben de kizina bagiracagim, beni evden kovarsa ben de kizi kovacagim, beni yerde suruklerse aynisini yapacagim, yazdim. Ama eger bana bunlarin hicbirini yapmayacaginin garantisini verirse ben de iyi davranacagim.
Simdi gonderip gondermemekte kararsizim.

Genişletmek için tıkla...

sadeceumutsuz .!.:

Çok üzüldüm gerçekten Allah yardımcınız olsun. Öz annenin tavrı nedir acaba çocuğu yönlendiriyor olabilir mi. İnşallah oğlunuz Eşiniz i kendine getirir diyecek pek bir şey bulamadım.

Genişletmek için tıkla...