- 10 Kasım 2014
- 8.951
- 1
- 15.774
- 388
- 45
- Konu Sahibi vesikaliyarim
-
- #121
Ama insanin once kendini sevmesi gerekiyor , arkadas cok dogru bir nokta atisi yapmis
Bizim turk kadini maalesef kendine deger vermiyor ve karsisindaki erkekten asiri bir ilgi bekliyor , burda bile bununla ilgili acilmis tonla konu var
Kendine deger veren kadin inan bana karsisindaki erkegin ilgisine ac olmuyor ve ilgi dilenmiyor , elbette sevgi ve ilgi bekliyoruz ama toplum genelinde bu beklenti cok abarti , cunku maalesef kadinlar bu ulkede deger gormeden buyuyor , sevgiye ve ilgiye ac ve bunu da erkekten bekliyor
Aman boşver evde kocasının donlarını yıkamaktan fırsat bulup biraz dışarı çıkınca sana acımaya kalkanları,sen onlara acı bence bir kez geldikleri hayatta kaynana dırdırı öküz koca çocuk gürültüsü ekseninde ömür çürüttükleri için gül geç :)
Vucut olarak iyiysen ruslar gibi bakireliğin falan düşünülmüyor bence...Her sey işlerine geldiği gibi...Eğer bekaretr bu kadar onem verselerdi yabancı kadınlarla evlenmezlerdi....Orda kafaya taktıkları aslında karsılastırılma korkusu...beraber oldugu onceki erkek ya sex te cok iyiyse diye...Kadın bi bebi görsün baska bişi bilmesin kaygısı yoksa namusla geçmişi yargılamakla falan ilgisi yok...Ama yabancı kadınlar için bunu düşünmüyorlar...Onların yetilme tarzı rahat ya onla ayrı kulvar sözde
Erkeklerde değil sorun.Biz ilişki denen kavramı,kadın erkek oturtamıyoruz.Ben bunu biraz sekse uzak oluşumuza bağlıyorum.Daha muhazafakar ülkelerde evlenme yaşı bizden düşük,batılı ülkelerde evlenmeseler bile seks zaten doğal,bize gelince hem evlenme yaşı yüksek ( daha da yükseliyor ) hem de toplumda hala sekse karşı bir antipati var.
Mesela direk ''sex sex sex'' diyorlar demişsiniz.Ee zaten der hoşlanan insan,kardeş kardeş oturalım demez ki,bizim toplum yapımız buna izin vermiyor işte sıkıntı burada.Arzulayan insanın bunu göstermesinde yanlış bir şey yok,ama toplum öyle bir kafamıza yazıyor ki sanki bunu diyen adamlar direk arızalı,sapık,halbuki alakasının olmadığı bir ton örnek var.Evet bahsettiğiniz gibi akıllarınca sevişip ayrılacak olanlar da var yok değil,ama gerçekten erkeklerin bu konuda hakkının çok yenildiğini düşünüyorum ben artık.Hoşlanan adam arzular,30'una gelmiş bir adamdan da liseli aşıklar gibi flört etmesini beklemeyin artık.
Yahu nasıl anlıyorsunuz konuyu?
Ben aman sex te neymiş flört edilsin demiyorum ama tanısırtanısmaz konu oraya geliyor ve tarz olarak tam bir abaza yaklaşımları, müthiş bir açlık sexe...Tabiki ilişkide olan 2 insan sexi de yaşar normal eğer istiyorlarsa karşılıklı, sapık mı diyoruz her sex isteyen adam ya da kadına hayır...
Ama bir tavır var sürekli her konuyu sexe getirmek, işte ilk ne zaman kimle beraber oldun diye o klasik soruyu sormak, kadının daha once yasadıgı sexleri anlattırmaya çalışmak, amacın sadece sex oldugu ve kadını sex aracı olarak gören, sex yapınca da kadını direkt sallayan telefonlarını falan zamanla açmamaya başlayan zihniyetlerden bahsettim ben....Normal bir ilişkide sex isteyen adamlara bişey mi demişiz? O kadar geri kafalı değiliz merak etmeyin neyin ne oldugunun bilincindeyiz...Aaa erkek arkadasım sex istedi tü kaka evlenmeden olmaz tarzında bi yaklasım mı gördünüz konumda ya
Kadini bu hallere düşüren gene bir kadin...Yaşadığım ilişkilere, çevreme ve burdaki konulara bakınca sanki erkekler bizleri mutsuz etmeye yemin etmişler gibi geliyor...İstisnalar elbette vardır...
Bunları yetiştiren yine erkeklerden çeken kadınlar değil mi? O halde nasıl oluyor da hala yanlış yetiştiriyoruz erkekleri?
Bir anneciliktir gidiyor mesela...Annesi peşini bırakmıyor oğlunun kocası gibi yapıyor, erkek te karısı ve annesini dengeleyemiyor...Olan yine evlendiği kadına oluyor...Burdaki konulara bakınca deliriyorum, günde 10 defa oğlunu arayan mı ararsın, balayına beraber giden mi ararsın, koskoca herife ben oğluma aşığım diyen mi hatta evli oğlunun dudağından öpeni de okuduk burda
Hadi onu da geçtim, annesi olmasa ya da olsa da bu sefer ya yeğene ya da bir akrabaya bağımlılık oluyor...Yeğenine sanki önceki eşinden çocuğu gibi davranıp evleneceği kızın sürekli önüne bu meseleyi sürenlerden tut ta teyzesinr bağımlı olanlara kadar...Ya da bir dayısı veya arkadaşı oluyor, eşinden çok onu sevip onla zaman geçiriyor...Arkadaşı çıkalım dediği anda eşle olan tüm planlar iptal ediliyor...
Bekarlarda da bir yuva kurayım ailem olsun yanımda bana destek olacak, evimi çekip çevirecek bir eşim olsun isteği yok..Sadece tek düşündükleri sex sex sex...Nasıl bir yokluk ve açlıksa artık tanışıp daha baştan amacın evlilik değilse konusmayalım laflarıyla baslayıp sonrasında her lafı sexe getirme...
Bir de sayıları azınsanmayacak kadar çok olan narsistler var...Aman sakın şimdi bana yüklenmeyin narsist değil herkes diye...Tanı konmuslar üzerinden diyelim o zaman...Bunların tahribatı cok büyük oluyor kadın üzerinde yaşayan bilir ben gibi...5 yıllık ilişkim bitti hala acı ve yaralarını silemedim...
Nedir dertleri, bir kadının normalde sayılıp sevilmek ve ilgi gösterilmek, birinci planda olmaktan başka nedir ki isteği...Maddi çıkarları olanları hariç tutarsak...
Bir kadını mutlu etmek çok ta zor değilken nedir dersiniz ki bu kadar mutsuz etmeyi başarabiliyorsunuz? Ve amaç nedir? Daldan dala atlayarak ne bileyim ego tatmini yaparak, şiddet uygulayarak gercek mutluluk oluyor mu?
Bir erkek, bir insan olarak bir kadınla uzun süreli ve düzenli sağlıklı bir ilişki içinde ancak mutlu olabilir...Kadının mutsuz olduğu bir Türk toplumu yarattılar ilişkiler açısından ve mutsuz kadınların olduğu bir toplum başarılı mı olur...
İçimi dökmek istedim belki ne alaka diyeceksiniz belki şikayet edip ban yememi sağlayacaksınız olsun...Ben 5 yıllık narsist bir erkeğin ilişkisinden kendimi kurtarmış biriyim...Kendi seçimimle acılar çektim, hayallerim vardı, ailem olacaktı, eşim olacaktı tabiki olmadı....Ağladığım, acı cektiğim günler güldüklerimden fazlaydı ...Sonra biriyle tanıstım, adam maskesini 1 ay sonra indirdi meğer ne kadar merhametsizmiş...
Çok şey istememiştim oysa, yıllardır her işimi kendim yaptım, yanımda olacak değer verecek bana unuttugum kadın oldugumu tekrar hatırlatacak biri, dokunabileceğim seveceğim biri...Yemekleri yalnız yemeyecektim, ben de onu cok mutlu edecektim, zora düştüğümde güvenebileceğim bir dağım olacaktı...Ama işte istemiyorlar...Tek dert yatıp kalkmak...Bu mudur hayat...Bunları yazarken ağlıyorum...Kimi sevmeye niyetlensem hep hayalkırıklığı...
Siz demiyorsunuz,ama bunu diyen kadınlarımız da çok işte.Ben de ondan bahsettim.Ayrıca ne demişim bakın ''Evet bahsettiğiniz gibi akıllarınca sevişip ayrılacak olanlar da var yok değil,ama gerçekten erkeklerin bu konuda hakkının çok yenildiğini düşünüyorum ben artık '' bence siz anlamıyorsunuz benim neden bahsettiğimi.
Bizler birini sevince yapışıp kaliyoruz. Hatalarini gore gore devam ediyoruz. Celladina asik kurban misalierkeklik de kadınlık da evrensel emin ol amerikan erkeği görmemiş olsam belki tamam derdim Türk'ü öper başına koyarsın o kadar diyorum, ben kadınların ayıklamayı beceremediklerini düşünüyorum bazen düzgün erkekleri. ne bileyim bana hiç denk gelmedi nerdeyse beni üzen, yıpratan, harcayan erkek.. belki de onu yapan taraf ben olduğumdan olabilir gerçi
Aslinda kadinlar kendi degerlerini bilmeliler. Bizler bir erkegi sevince resmen dunyamizi onun uzerine kuruyoruz. Ayni hatalari ben de yaptim. Eski esimlw tanistigimizda ben cok bakimli cok ozguvenli bir is kadiniydim. Bakim sac bas spor vs esim asik olmustu. Birkac ay etrafimda fir dönüyordu. Sonra ben onu sevince degistim. Onun dedikleeini yaptim. Onu giyme bununla gorusme vs vs. Evlendik ve resmen adamin annesi modunda vefakar bir kadin oldum. Kendine asiri bakan kadin gitti ev kuzusu oldu sanki. Hep alttan alan esim uzulmesin diye pervane olan biri oldum. Kendime degil eve harcadim hep. Kendimden vazgectim resmen ve o asik adam gitti bambaska biri oldu.
Bence kadin cok sevince kendinden vazgecince kaybediyor.
Bü ülkede hakkı yenen son varlık erkektir sanırım...Ona gelene dek ohooo
Tabi ki sevmek ve sevilmek çok güzel şeyler ama insanın kendisine temel duygusal bakımı verebiliyor olmasının ilişkileri de daha sağlıklı bir hâle getireceği kanısındayım.Ya öyle demeyin...İnsan her duyguyu kendisi karsılayamaz ki tabiki bir erkekten sevgi beklentisi olacak...
Bence herşeyin sorumlusu anneler... Doğru zamanda doğru sorumluluğu yükleyip büyütemiyorlar oğullarını yani yetiştiremeyeceksen sevgi saygı göstermeyip insan saymayacaksan doğurma bitki mi bu?Bitkiler bile konuşulmayı sevgiyi bekler.Anne...Anne...Anne...Herşey onda biter.Yaşadığım ilişkilere, çevreme ve burdaki konulara bakınca sanki erkekler bizleri mutsuz etmeye yemin etmişler gibi geliyor...İstisnalar elbette vardır...
Bunları yetiştiren yine erkeklerden çeken kadınlar değil mi? O halde nasıl oluyor da hala yanlış yetiştiriyoruz erkekleri?
Bir anneciliktir gidiyor mesela...Annesi peşini bırakmıyor oğlunun kocası gibi yapıyor, erkek te karısı ve annesini dengeleyemiyor...Olan yine evlendiği kadına oluyor...Burdaki konulara bakınca deliriyorum, günde 10 defa oğlunu arayan mı ararsın, balayına beraber giden mi ararsın, koskoca herife ben oğluma aşığım diyen mi hatta evli oğlunun dudağından öpeni de okuduk burda
Hadi onu da geçtim, annesi olmasa ya da olsa da bu sefer ya yeğene ya da bir akrabaya bağımlılık oluyor...Yeğenine sanki önceki eşinden çocuğu gibi davranıp evleneceği kızın sürekli önüne bu meseleyi sürenlerden tut ta teyzesinr bağımlı olanlara kadar...Ya da bir dayısı veya arkadaşı oluyor, eşinden çok onu sevip onla zaman geçiriyor...Arkadaşı çıkalım dediği anda eşle olan tüm planlar iptal ediliyor...
Bekarlarda da bir yuva kurayım ailem olsun yanımda bana destek olacak, evimi çekip çevirecek bir eşim olsun isteği yok..Sadece tek düşündükleri sex sex sex...Nasıl bir yokluk ve açlıksa artık tanışıp daha baştan amacın evlilik değilse konusmayalım laflarıyla baslayıp sonrasında her lafı sexe getirme...
Bir de sayıları azınsanmayacak kadar çok olan narsistler var...Aman sakın şimdi bana yüklenmeyin narsist değil herkes diye...Tanı konmuslar üzerinden diyelim o zaman...Bunların tahribatı cok büyük oluyor kadın üzerinde yaşayan bilir ben gibi...5 yıllık ilişkim bitti hala acı ve yaralarını silemedim...
Nedir dertleri, bir kadının normalde sayılıp sevilmek ve ilgi gösterilmek, birinci planda olmaktan başka nedir ki isteği...Maddi çıkarları olanları hariç tutarsak...
Bir kadını mutlu etmek çok ta zor değilken nedir dersiniz ki bu kadar mutsuz etmeyi başarabiliyorsunuz? Ve amaç nedir? Daldan dala atlayarak ne bileyim ego tatmini yaparak, şiddet uygulayarak gercek mutluluk oluyor mu?
Bir erkek, bir insan olarak bir kadınla uzun süreli ve düzenli sağlıklı bir ilişki içinde ancak mutlu olabilir...Kadının mutsuz olduğu bir Türk toplumu yarattılar ilişkiler açısından ve mutsuz kadınların olduğu bir toplum başarılı mı olur...
İçimi dökmek istedim belki ne alaka diyeceksiniz belki şikayet edip ban yememi sağlayacaksınız olsun...Ben 5 yıllık narsist bir erkeğin ilişkisinden kendimi kurtarmış biriyim...Kendi seçimimle acılar çektim, hayallerim vardı, ailem olacaktı, eşim olacaktı tabiki olmadı....Ağladığım, acı cektiğim günler güldüklerimden fazlaydı ...Sonra biriyle tanıstım, adam maskesini 1 ay sonra indirdi meğer ne kadar merhametsizmiş...
Çok şey istememiştim oysa, yıllardır her işimi kendim yaptım, yanımda olacak değer verecek bana unuttugum kadın oldugumu tekrar hatırlatacak biri, dokunabileceğim seveceğim biri...Yemekleri yalnız yemeyecektim, ben de onu cok mutlu edecektim, zora düştüğümde güvenebileceğim bir dağım olacaktı...Ama işte istemiyorlar...Tek dert yatıp kalkmak...Bu mudur hayat...Bunları yazarken ağlıyorum...Kimi sevmeye niyetlensem hep hayalkırıklığı...
Aslinda kadinlar kendi degerlerini bilmeliler. Bizler bir erkegi sevince resmen dunyamizi onun uzerine kuruyoruz. Ayni hatalari ben de yaptim. Eski esimlw tanistigimizda ben cok bakimli cok ozguvenli bir is kadiniydim. Bakim sac bas spor vs esim asik olmustu. Birkac ay etrafimda fir dönüyordu. Sonra ben onu sevince degistim. Onun dedikleeini yaptim. Onu giyme bununla gorusme vs vs. Evlendik ve resmen adamin annesi modunda vefakar bir kadin oldum. Kendine asiri bakan kadin gitti ev kuzusu oldu sanki. Hep alttan alan esim uzulmesin diye pervane olan biri oldum. Kendime degil eve harcadim hep. Kendimden vazgectim resmen ve o asik adam gitti bambaska biri oldu.
Bence kadin cok sevince kendinden vazgecince kaybediyor.
Yine mi genelleme :) koşarak uzaklaşıyorum
Bir cocugu sadece anne yetistirmiyor ki. O aile icindeki bireylerin birbirine tavri cocuga ornek oluyor. Mesela baba isten gelip kanepede yayiliyor, cocukla iletisim höt zötten ibaret, arada kizilacak bir konu olursa 2 tokat atiyor falan. Anne babaya karsi dilini yutmus gibi, cani sıkılsa gidip arka odada agliyor hicbir sey olmamis gibi hizmete devam..Malesef erkeklerimizide yetiştiren annelerimiz. Çok nadir bir erkek kendini nu kalıptan değiştirebiliyor
Sizin ve çevrenizin durumu buysa ne diyebilirim ki. Coğrafya kaderdir.Türk erkeklerinde anneci olmayanlar cogunluktadır ve kadınını mutlu edenler cogunluktadır derseniz ve ornekleriyle anlatırsanız sizin genellemenizi memnuniyetle okumak isterim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?