Yaşadığım ilişkilere, çevreme ve burdaki konulara bakınca sanki erkekler bizleri mutsuz etmeye yemin etmişler gibi geliyor...İstisnalar elbette vardır...
Bunları yetiştiren yine erkeklerden çeken kadınlar değil mi? O halde nasıl oluyor da hala yanlış yetiştiriyoruz erkekleri?
Bir anneciliktir gidiyor mesela...Annesi peşini bırakmıyor oğlunun kocası gibi yapıyor, erkek te karısı ve annesini dengeleyemiyor...Olan yine evlendiği kadına oluyor...Burdaki konulara bakınca deliriyorum, günde 10 defa oğlunu arayan mı ararsın, balayına beraber giden mi ararsın, koskoca herife ben oğluma aşığım diyen mi hatta evli oğlunun dudağından öpeni de okuduk burda
Hadi onu da geçtim, annesi olmasa ya da olsa da bu sefer ya yeğene ya da bir akrabaya bağımlılık oluyor...Yeğenine sanki önceki eşinden çocuğu gibi davranıp evleneceği kızın sürekli önüne bu meseleyi sürenlerden tut ta teyzesinr bağımlı olanlara kadar...Ya da bir dayısı veya arkadaşı oluyor, eşinden çok onu sevip onla zaman geçiriyor...Arkadaşı çıkalım dediği anda eşle olan tüm planlar iptal ediliyor...
Bekarlarda da bir yuva kurayım ailem olsun yanımda bana destek olacak, evimi çekip çevirecek bir eşim olsun isteği yok..Sadece tek düşündükleri sex sex sex...Nasıl bir yokluk ve açlıksa artık tanışıp daha baştan amacın evlilik değilse konusmayalım laflarıyla baslayıp sonrasında her lafı sexe getirme...
Bir de sayıları azınsanmayacak kadar çok olan narsistler var...Aman sakın şimdi bana yüklenmeyin narsist değil herkes diye...Tanı konmuslar üzerinden diyelim o zaman...Bunların tahribatı cok büyük oluyor kadın üzerinde yaşayan bilir ben gibi...5 yıllık ilişkim bitti hala acı ve yaralarını silemedim...
Nedir dertleri, bir kadının normalde sayılıp sevilmek ve ilgi gösterilmek, birinci planda olmaktan başka nedir ki isteği...Maddi çıkarları olanları hariç tutarsak...
Bir kadını mutlu etmek çok ta zor değilken nedir dersiniz ki bu kadar mutsuz etmeyi başarabiliyorsunuz? Ve amaç nedir? Daldan dala atlayarak ne bileyim ego tatmini yaparak, şiddet uygulayarak gercek mutluluk oluyor mu?
Bir erkek, bir insan olarak bir kadınla uzun süreli ve düzenli sağlıklı bir ilişki içinde ancak mutlu olabilir...Kadının mutsuz olduğu bir Türk toplumu yarattılar ilişkiler açısından ve mutsuz kadınların olduğu bir toplum başarılı mı olur...
İçimi dökmek istedim belki ne alaka diyeceksiniz belki şikayet edip ban yememi sağlayacaksınız olsun...Ben 5 yıllık narsist bir erkeğin ilişkisinden kendimi kurtarmış biriyim...Kendi seçimimle acılar çektim, hayallerim vardı, ailem olacaktı, eşim olacaktı tabiki olmadı....Ağladığım, acı cektiğim günler güldüklerimden fazlaydı ...Sonra biriyle tanıstım, adam maskesini 1 ay sonra indirdi meğer ne kadar merhametsizmiş...
Çok şey istememiştim oysa, yıllardır her işimi kendim yaptım, yanımda olacak değer verecek bana unuttugum kadın oldugumu tekrar hatırlatacak biri, dokunabileceğim seveceğim biri...Yemekleri yalnız yemeyecektim, ben de onu cok mutlu edecektim, zora düştüğümde güvenebileceğim bir dağım olacaktı...Ama işte istemiyorlar...Tek dert yatıp kalkmak...Bu mudur hayat...Bunları yazarken ağlıyorum...Kimi sevmeye niyetlensem hep hayalkırıklığı...
