- 5 Ekim 2020
- 13.205
- 35.170
- 36
Evet değiştirdik. Biraz pahalı ama profesyonel birini buldum şu an. Benden daha bilgili tecrübeli bana yol gösterebilecek biri oldu.umarım böyle gider
Sorunluydu sanırım senin bakıcı
Yanlış mı hatirliyorum.
Bu oyun ablalarini nerden bulabilir ki insanBebiş daha yürümüyordur yada yeni başlamıştır. Koyun pusete gezrbildiğiniz kadar gezin. Yürümeyi öğrenip pusete binmeyi istemeyince asıl o zaman hiçbirşeye yetişilmiyor. kreşe gidince gğndüz rahatsınoz da ama çalışmaya başlarsanız gündüz iş, akşam çocuk haftasonu çocuk. rahat bir akşam yemeği daha yılşarca hayal.
kreşten ziyade oyun ablası tavsiye ederim. alışırsa ve siz güvenirseniz her haftasonu 2,3 saat. siz de çıkarsınız eşinizle.
Bu oyun ablalarini nerden bulabilir ki insan
Netteki ilanlar bana çok tedirginlik veriyor
İki üç saatliğine gelen biri çocuğuma neler yapmaz diyorum
Biyere bı kuruma bağlı da değil hani
Sapik mi eve birini alıp benim evimde alem mi yapacak nolacak
Kamera var diyelim okey ama ne biliyim ya kacirsa meselaolsun kamera var aşamasını geçmiş oluyoruz bu durumda
Deme öyle arkadaşım.Komşuların pişirdiği yemeği nasıl yiyorsunuz hijyenik koşullar
O an burnu kaşınır kasır elini yıkamaz
Lavaboya düşen domatesi bilmem neyi alır öylece koyar tekrar kesme tahtasına ?
Aman Allahım ya yiyebiliyor musunuz gerçekten, ben bana geleni dairede yaşadığım zamanlar kediye köpeğe veriyodum yemem.
Belki de şartlara göre taş olsa yeniliyordur evet haklısınDeme öyle arkadaşım.
Allahım muhtaç etmesin inşallah.
İnsan zorda kalınca bir tabak çorba şerbet gibi geliyor.
Yeniyor tabii yenmez mi?Belki de şartlara göre taş olsa yeniliyordur evet haklısın
O açıdan haklısınız, diğer türlü karışan çok oluyor.Bilmiyorum da bence bebeğe sadece ana babanın bakması daha iyi.
Hiç kimsenin lafını çekmeden, yorum dinlemeden, eleştiri almadan daha kolay olur diye düşünüyorum.
Allahım tüm yavrulara sağlık ve mutluluk versin inşallah.
başınız sağolsun, nur içinde yatsın anneniz. Siz de çok zorluklar atlatmışsınız. Allah bir güç veriyor yapıyoruz işte. Ben de başa çıktım aslında da bazen moral olarak desteğe ihtiyacım oluyor.Ben doğum dahil her şeyde yalnızdım. Annem öldüğü için ve yanımızda olacak kimsemiz olmadığı için hastaneye eşimle gittik doğurdum ertesi gün çıktık eve geldik ve hep yalnızdık. Kızım 1 yaşında iken kreşe verip işe dönecektim ki pandemi patladı. Evde hep ikimizdik. Bi kere eşim ben çocuk bir virüs kaptık ishal kusma salgını.. o gün mesela zorla hastaneye gittik çocuğa serumlar takılıyo ben bi yanda çok hastayım, bi tarafta eşim berbat halde.
Şimdi dönüp bakınca ne zorluklar yaşamışız. Kızım 3.5 yaşında biz daha bi akşam çocuğu birine bırakalım da bi yemeğe sinemaya gidelim diyemedik çünkü bırakacak kimse yok. Geçen ay babam hastaneye yattı ben kızımla babasını bırakıp kaç gün refakate kaldım. İşte olmayınca olmuyor.
Biz sağlıklı olalım da napalım her zorluk geçer. İnsan çok bunalıyor haklısın ama yine kısmi de olsa aile desteğin varmış. Ben şimdi düşünüyorum 1 günlük bebekle eve geldim, emzirme, yıkama, tırnak kesme bile. Her şey bana bakıyor. Nasıl yapmışım bilmiyorum. Ya doğumum zor geçseydi yataktan kalkamasaydım çocuğa kim bakacaktı.
Yine de gurur duyuyorum ben bu işi başardığım için.
Biraz pimpirik anne olunca böyle oluyor sanırım. Evde baş edemeyip bir süreliğine gelmişler annesine de ben o kadar özeniyorum ki böyle kalabalık bebek bakılmasına ondan dert ettim kendime. Biz de ailemin yanına gittik 2 sefer, o kadar kötü değil durumumuz da, bakış açısı meselesi işte.Bence siz depresyona girmissiniz ve mantikli dusunemiyorsunuz. Dünyanın en tembel insani olabilirim. Ev isi vs her sey asiri zor gelir hicbiseye vakit bulamam normalde , bebekten once de. Ailemden uzak bir sehirdeyim. 3 aylik bebegim var. Annem sadece 1 hafta kaldi, sezaryen oldugum halde. Biraz daha kalsa bebek açısından rahatlar miydim bilmiyorum, ama evde esimle basbasa kalmamak da beni ayrica yipratiyor acikcasi, gitsin de istiyordum bir yandan yani. O gunden beri bebegime kendi kendime bakiyorum. Gerekirse evi b.k goturuyo, bir ise elimi vurmuyorum, ara sira esimle yapiyoruz falan ama bi sekilde halloluyor. Bebegim de masallah , gaz kolik kabızlık allah ne verdiyse butun problemlerle ugrastiriyo bizi sagolsun. Ama ona ragmen dogumdan beri nereleri gezmedim, neler yapmadim ki. Evi ve baska tum isleri ikinci plana attim, once kendime, sonra da cocuguma odaklandim. Evet once kendime. Cunku once ben iyi olmaliyim. Her firsatta ciktim, gezdim, kisitlanmamaya sartlandirdim kendimi. 2 kere sehir disi seyahatimiz oldu, iki kez memlekete gittik, her gun yuruyus yaptik, haftada 2-3 kez denize gidiyoruz. 3 ayda oldu bunlar. Yani bu kadar birilerine muhtac hissetmeyin kendinizi, nasil ayaga kalkabilirsiniz ki boyle?? Ayrica cocugu oldu diye anasına yerlesen, anasini kendi evine yerlestiren tipler hep midemi bulandirmistir. Sonra gelip kocamla cocuktan sonra evlilgiimiz bitti falan diye konu aciyorlar burda. Ya sabir ya. Kocayla evliligi bir yana, cocuk oldu diye kendi hayatini bitiriyor kadinlar. Sonra vay efendim neden boyle oldu
Çok haklısınız, ben ne yaşıyorum yahu psikolojisi oluştu bende de. Eşim daha çok destek olsa böyle hissetmeyebilirdim. Kendimi aile gibi hissetmek istiyorum. Anne baba çocuk ama baba sürekli işle meşgul olunca anne ve çocuğuz. Eşim 5-10 dk oynasa bile bazen oh be diyorum. Bakıcıyı nasıl buldunuz bu arada? Ben de çevremde soruşturuyorum henüz bulamadık. Bir de maaşlar ne kadar sorması ayıp?:)Kendimi gördüm bu yazıda ya ben de iş bilmezlikten tecrübesizlikten çok zorluk çektim.
Eşim de ben de çalışıyoruz iyi para kazanıyoruz. Kirası ucuz diye küçük evde oturuyorduk. Çocuğun odası olmasın canım ne gerek var el kadar bebe dedik ilk hatam. İkincisi aileler uzak yanımda kimseyi istemedim gelseler de becerikli değillerdi. Bu ikinci.
Üçüncüsü de bakıcıyı bırak eve temizlikçi bile almadım ben evdeyim çalışmıyorum masraf yapmayayım dedim. Allah beni bildiği gibi yapsın gerçekten.
Kendimi o kadar imkanın içinde imkansız çaresiz bıraktığım için o zor günlerimi kolaylaştırmak yerine daha da zorlaştırdığım için kendime çok kızıyorum.
Benim eşim de uzun saatler bazen de seyahatli çalışıyor o duyguyu çok iyi bilirim.
Şimdi çalışmaya başladım. Bakıcı parasına açıyordum çok pahalı diye kreşe verecektim çocuğumu. Ucuz bakıcılar yetersiz pahalılara gönlüm el vermedi. Valla geçen gün isyan ettim. Gerekirse maaşımı vericem eve iyi bir bakıcı/yardımcı alacağım dedim. Buldum da. Aylardır bakıcı bulamayan ben gördüm ki kesenin ağzını açınca bulunuyormuş
sürekli geziyoruz sabah akşam durmadıkçaBebiş daha yürümüyordur yada yeni başlamıştır. Koyun pusete gezrbildiğiniz kadar gezin. Yürümeyi öğrenip pusete binmeyi istemeyince asıl o zaman hiçbirşeye yetişilmiyor. kreşe gidince gğndüz rahatsınoz da ama çalışmaya başlarsanız gündüz iş, akşam çocuk haftasonu çocuk. rahat bir akşam yemeği daha yılşarca hayal.
kreşten ziyade oyun ablası tavsiye ederim. alışırsa ve siz güvenirseniz her haftasonu 2,3 saat. siz de çıkarsınız eşinizle.
Belki de ondan. Annem gittiğinde epey ağlamıştımbence anneniz yanınızda fazla uzun kalmış o yüzden bocalıyorsunuz , ilk etapda ne kadar çok bebekle baş başa kalırsanız o kadar çabuk adapte oluyorsunuz yanınızda yardıma birileri gelince alışma süreci uzuyor
benim yanımda hiç kimse yoktu ilk 3 gün eşim vardı kızım neredeyse 7 yaşında sayılır
üstelik ağır+ ameliyatlı bir doğumdu tek başıma baktım 2 kere de ev taşıdım tek başıma .
3 ay yanında annesi kalan arkadaşım annesi giderken ağladı nasıl bakıcam ben nasıl yapıcam diye ... alt değiştirirken bile bocalıyordu çünkü hep annesi yardım etti herşeyine
eşiniz size yardımcı olmalı anneniz değil . ikiniz birlikte büyütmelisiniz ev işleri de ortakdır . eşinize sorumluluk vermelisiniz
eşimde geç geliyor bu babalık yapmasına engel değil eve gelir yemeğini yer biraz bebekle oyalanır siz duşa girer dinlenirsiniz haftasonları da komple eşiniz ilgilenir
eşiniz kuruyan çamaşırları toplayıp ütü yapabilir bulaşıkları yerine yerleştirebilir bunları siz olmasanızda yapacaktı ? size güvenmesin herşeyi üstünüze almayın
bence anneniz yanınızda fazla uzun kalmış o yüzden bocalıyorsunuz , ilk etapda ne kadar çok bebekle baş başa kalırsanız o kadar çabuk adapte oluyorsunuz yanınızda yardıma birileri gelince alışma süreci uzuyor
benim yanımda hiç kimse yoktu ilk 3 gün eşim vardı kızım neredeyse 7 yaşında sayılır
üstelik ağır+ ameliyatlı bir doğumdu tek başıma baktım 2 kere de ev taşıdım tek başıma .
3 ay yanında annesi kalan arkadaşım annesi giderken ağladı nasıl bakıcam ben nasıl yapıcam diye ... alt değiştirirken bile bocalıyordu çünkü hep annesi yardım etti herşeyine
eşiniz size yardımcı olmalı anneniz değil . ikiniz birlikte büyütmelisiniz ev işleri de ortakdır . eşinize sorumluluk vermelisiniz
eşimde geç geliyor bu babalık yapmasına engel değil eve gelir yemeğini yer biraz bebekle oyalanır siz duşa girer dinlenirsiniz haftasonları da komple eşiniz ilgilenir
eşiniz kuruyan çamaşırları toplayıp ütü yapabilir bulaşıkları yerine yerleştirebilir bunları siz olmasanızda yapacaktı ? size güvenmesin herşeyi üstünüze almayın
O açıdan haklısınız, diğer türlü karışan çok oluyor.
başınız sağolsun, nur içinde yatsın anneniz. Siz de çok zorluklar atlatmışsınız. Allah bir güç veriyor yapıyoruz işte. Ben de başa çıktım aslında da bazen moral olarak desteğe ihtiyacım oluyor.
Biraz pimpirik anne olunca böyle oluyor sanırım. Evde baş edemeyip bir süreliğine gelmişler annesine de ben o kadar özeniyorum ki böyle kalabalık bebek bakılmasına ondan dert ettim kendime. Biz de ailemin yanına gittik 2 sefer, o kadar kötü değil durumumuz da, bakış açısı meselesi işte.
Çok haklısınız, ben ne yaşıyorum yahu psikolojisi oluştu bende de. Eşim daha çok destek olsa böyle hissetmeyebilirdim. Kendimi aile gibi hissetmek istiyorum. Anne baba çocuk ama baba sürekli işle meşgul olunca anne ve çocuğuz. Eşim 5-10 dk oynasa bile bazen oh be diyorum. Bakıcıyı nasıl buldunuz bu arada? Ben de çevremde soruşturuyorum henüz bulamadık. Bir de maaşlar ne kadar sorması ayıp?:)
Ne güzrl olmuş komşularınızla2. Çocuğum 6 aylık henüz yaşadığım şehirde ailelerden kimse yok, doğumdan beri iki çocukla evde bir şekilde üstesinden gelmeye çalışıyorum. Öncelikle yalnız olmadığınızı bu durumu yaşayan binlerce hemcinsinizin olduğunu düşünün, bu bana nedense moral oluyor sdfssfyaşadığınız sitede komşu filan yok mu en azından yalnız olmazsınız çocuğunuz sosyalleşir. Ben baktım yalnız olmayacak öyle yaptım, şimdi komşularım sağolsun hiç yalnız bırakmazlar yemek yapamam birer kap yapar kapıma getirirler, büyüğü bahçeye yolla bizim cocuklarla oynasın sen de biraz kafanı dinle derler, hem bana iyi geliyor ses soluk yalnız olmuyorum hem de oğlumun arkadaş çevresi genişliyor sosyalleşiyor. Eşiniz yoğun çalışıyor olsa da pazar günleri yahut tatil olan bir günü illa ki vardır, o gün çıkın dışarıya değişiklik olur size de çocuğunuza da. Çocukla birlikte aktiviteler yapmak sizi korkutmasın, bu aktiviteleri sık yaptıkça çocuk da siz de bu duruma alışıyorsunuz. Çocuk aslinda hiçbir şeye engel değil, bunu engel gibi gören bizleriz. 1 aydır iki çocukla Türkiye'nin gezmedigim yeri kalmadı, zorlandık bazen krizlere girdik, tatil senin neyine deyip az kızmadım kendime, ama iki gündür evimdeyim ve fırsat buldukça fotoğraflara bakıyorum iyi ki diyorum gitmişiz bazen cesaret etmek gerekiyor. O işin başına geçtikten sonra da geriye mis gibi hatıralar kalıyor
haklısınız. Hem de kaliteli zaman geçirsin bebekle. Bahsettiğiniz siteye bakacağım çok teşekkürler. Bizim de alerji vardı işte bi taraftan katı diyet, bi taraftan uykusuzluk. Birikmşş bi yıpranma oldu aslında iyiyiz şimdi. Sadece ben kalabalık ailelere özeniyorumŞimdi kıyas yapmak mantıklı değil bence. Her bebek
Şu an istanbulda ortalama 7-8 alıyorlar. Bir tık fazla veriyorum. Çünkü çok bunaldım. Ve çok iyi birini buldum kaçırmak istemedim. Ben bir firma aracılığıyla buldum. Ama bakıcıburadayı tavsiye ederim oradan bayağı bir şey çıkıyor hem de firmalara göre daha hesaplı.
Ben de çok yalnızım diye eşime defalarca ağladım işe başlamadan önce. Ama ağlamam bir gün etki ediyordu ertesi gün biraz erken çıkıyor sonra devam aynen. Zaten pandemi falan. Kimse gidip gelmiyor. Bebek kolikti bir de hatırlamak bile istemiyorum.
Katılıyorum, hem annem gelse nereye kadar gelecek yani. Bizim kendi çarkımızı çevirmemiz lazım.Bence sizin tek sıkıntınız eşiniz.
O size destek olsa başka birini aramazsınız.
Sonuçta anne de olsa onun da bir ailesi ve düzeni var. Ben olsam bozulsun istemezdim.
Bebeğinizi güle güle büyütün inşallah.haklısınız. Hem de kaliteli zaman geçirsin bebekle. Bahsettiğiniz siteye bakacağım çok teşekkürler. Bizim de alerji vardı işte bi taraftan katı diyet, bi taraftan uykusuzluk. Birikmşş bi yıpranma oldu aslında iyiyiz şimdi. Sadece ben kalabalık ailelere özeniyorumsizinle de yazışmıştık çok eskiden hatırlamazsınız muhtemelen. Bi doktor beni gluten dahil diyete sokmuştu dayanamamıştım. Mahmut doğruyu önermiştiniz keşke o zaman gitseymişim ona. Katı diyetimizi de gluten hariç yaptık
Katılıyorum, hem annem gelse nereye kadar gelecek yani. Bizim kendi çarkımızı çevirmemiz lazım.
Bizim ufaklık bizi pert ediyordu görseniz, anca yetti o kadar gün50 gün annenizin yanınizda kalması bile uzun geldi bana.
Komşunun annesinin evine yerleşmesi de ekstra bir durum yoksa normal değil.
Örneğiniz onlar olmasın.
Sizin asıl sıkıntınız eşiniz bence. Ondan gerekli desteği göremeyince annem olsa da onunla tamamladım diyorsunuz.
İnşallah çok teşekkürler. Hepimizin bebişleri sağlıkla büyüsün.Bebeğinizi güle güle büyütün inşallah.
İnanın her geçen gün işiniz daha kolaylaşacak.
Amin inşallah.İnşallah çok teşekkürler. Hepimizin bebişleri sağlıkla büyüsün.
haklısınız. Hem de kaliteli zaman geçirsin bebekle. Bahsettiğiniz siteye bakacağım çok teşekkürler. Bizim de alerji vardı işte bi taraftan katı diyet, bi taraftan uykusuzluk. Birikmşş bi yıpranma oldu aslında iyiyiz şimdi. Sadece ben kalabalık ailelere özeniyorumsizinle de yazışmıştık çok eskiden hatırlamazsınız muhtemelen. Bi doktor beni gluten dahil diyete sokmuştu dayanamamıştım. Mahmut doğruyu önermiştiniz keşke o zaman gitseymişim ona. Katı diyetimizi de gluten hariç yaptık
Katılıyorum, hem annem gelse nereye kadar gelecek yani. Bizim kendi çarkımızı çevirmemiz lazım.