- 17 Ocak 2020
- 27.521
- 39.726
Anneniz
AnnenizÜçüncü bebem doğdu doğdukları günden hep kendim bakdim hiç yardım eden olmadı bana hep yalnız hep evde.
Yani aslinda bakiyorum bebegime, benimkisi psikolojik bir durum oldu. Yalnizim diye takinti yaptim resmen. Temizlik icin bir yardimci geliyor artik daha cok gelecek birini de ariyorum ama bulamaidk henuz.İki cocuk annesi olarak tek cocuk bakmak aslinda okadar kolayki tecrübesizlikten zorlaniyorsun ama 11 aylik artik biseylerin oturmus olmasi lazim. Hicbir aksam yemegine gitmemis olmanizda cok garip neden gitmiyorsunuz durmuyor demeyin kimsenin cocugu durmuyor benim iki erkek ikiside zor cocuklar inatla hicbiseyden geri kalmiyorum geziyorum oyle boyle alisti cocuklar simdi evde durmak istemiyorlar. Onun disinda maddi olarak rahatsaniz yardimci alin haftada 3 gun gelsin cocuk alisinca birakin disari cikin kendinize vakit ayirin spora falan gidin bi sekilde yola girer
Allah size de kolaylik versin. Ugrasa ugrasa gunduz uykularimiz uzadi ama yaninda durmam gerekiyor. Donguyu atlatamayip kucagimda dolasabiliyor tekrar uyuyor vs. Aglatmadan uyku egitimi husranla sonuclandi, aglatarak da olsun pek istemiyorumben de kızıma tek bakıyorum. eylül 2020 doğumlu. annem doğumdan sonra 45 gün kadar kaldı ve döndü. arada gelip gitmeler dışında bakma fırsatları olmadı yani. eşim asker üstelik bazen günlerce haftalarca gelmediği olur.
zamanla daha da rayına oturuyor her şey. diş dönemleri azaldıkça etrafı tanıyıp oyunlara sardıkça, yeni şeyler keşfettikçe daha çok uyum sağlıyorsunuz bebeğinize. şu an sizi en çok yıpratan şeye odaklanın bence uykuya. uyku eğitimi almayı düşünmez misiniz?
aksamlari uyuyacagi icin evdeyiz uykularimiz col hassas. Elbette arada disari ciktik bebegim esim ve ben ama anne baba olarak hic gitmedik. Beynim resmen guvenecegin kimse yoka sartlandigindan basbasa aksam cikma ornegini vermistim:)Bende tek baktım halen bakıyorum daha bu yil okula vereceğim inşAllah, işten ayrılıp çocuk bakınca insan zor alışıyor,alışma süreci var,yalnız ve bunalmış hissetmen çok normal.Esine cok iş düşüyor, ne kadar çalışırsa çalışsın çocuk 11 aylık olmuş neden hiç yemeğe çıkmadınız, 4 aylık bebekle bodrum turuna gittim,özel günleri hep disarda gecirdik,yilbasinda çocuk kabul eden dolu bilindik restaurant var gittik vs. kısaca çocukla da yemeğe çıkın,gezin,denize,havuza gidin..yavaş yavaş herşey düzene girer. Is hayatına geri dönünce daha bir rahatlarsınız,3 yaş sonrası çocuk daha rahat oluyor bence...
surekli disarlardayiz. Bebegim sayesinde sosyallesiyorum, o insanlara laf atinca sohbet ettigimiz oluyor.Eve tıkılıp kalmayın öyle daha çok bunalırsınız. Atın çocuk arabasına gezin dilediğiniz gibi..
Cok zor gunler atlatmissiniz, gelmis gecmis olsun. Temizlik icin yardim aliyorum, evi salmis durumdayim. Benimki sosyallesememekten kaynakli sanirim. Arada arkadaslarla gorusmek cok iyi geliyor gercekten ama buyuk sehir surekli olmasi zor oluyor. Aslinda en buyuk arkadasim bebegim artik. Ya aslinda ben baya iyi goturuyordum da bize temizlige gelen abla iyi goturuyorsun da herkese seni anlatiyorum, su sunu tuttu bu bunu tuttu diye anlattikca icten ice ben napiyorum kafasina girfim sanirim. Zaten de hassas olunca.Bir dokun bin ah işit şeklinde uzunca bir yorum olacak ama bence teselli olur.
Anneye yerleşmek, hemşire tutmak vs çok uç örnekler bence.
Onları düşünüp kendinizi dibe çekmeyin.
10 aylık bebeğim var. Herkesin görene kadar abartıyorsun dediği ama gerçekten aşırı hareketli bir bebek. O sebeple kısa dönem tecrübelerimi aktarabilirim.
Annelerimiz, diğer büyükler anlatıyorlar işte hem çocuğa baktık hem şu işleri yapardık hem kayınvalidenin işine koşar hem soba yakar vs.. şükredin halinize modunda cümleler. Siz de duymuşsunuzdur.
Kendime gelince çok zor bir gebelik süreci geçirdim. Kendi evimden midem bulandı 6 ay boyunca ekmek dahil hiç bir şey yiyemedim sadece serum, sonrasında da basit karbonhidrat arada bi domates, et yedim. Annemde kayınvalidemde kaldım ara ara başka türlü olmadı.
8.ayda aniden preklempsi başladı hazırlıksızca doğuma alındım. Haliyle sezaryen oldu. Bir kaç gün annem-kayınvalidem dönüşümlü kaldılar. Sonrasında gerek yok dedim. Doğum sonrasında bile tansiyonum 20lerde dolaşıyordu ilaçlara rağmen. 1 hafta görümcem bizimle kaldı o da gündüzleri evden çalışıyordu iletişimi yoktu yani. Gelen giden yemek getirdi ama genel bir çocuk bakımına yardım istemedim. Çünkü biz doğurduk biz bakacağız. Çalışma hayatına başlayınca da şartlara göre belki bir sene bakarlar sonrası kreş dedim hep.
Bitti mi bitmedi. Aniden şiddetli ağrılarım oldu. Kaç kez acile gittim, dahiliyeye gittim bulamadılar. Bir gün ağrıdan bilincimi dahi kaybettim. En son hatırladığım eşime çok ağrım var ne olur yetiş bebek var koş dedim eşim işten çıkıp gelmiş. Orada safra kesesi ağrısınn olduğunu buldular. Ameliyat günü gelene kadar o ağrılara ve açlıkla boğuştum yeri geldi gece üçte bebeği eşime bıraktım acile gittim. Kızım bir anda yoğun bakıma alındı bunca şeyin ardından. 9 gün hiç kimseyi almadılar kızım ve ben kaldık. Sonra ameliyat oldum sezaryenden 3 ay geçmişken karnım delik deşik. Bir gün hastane, 1 gün annem, 1 gün kayınvalidem kaldı yine gittiler. Kendi sağlık sorunları oldu onların da. Eşim de işe gidiyor tabi mecbur. Ve çok yoğun bir dönemi idi.
O dikişlerimle emzirdim, kucağıma aldım gaz çıkardım, gezdirdim.
İlk 4-5 ay çok zor idi anlayacağınız. Sonra yavaş yavaş azaldı. Tepkileri arttı, hava ısındı, gezdirdim. Şimdi de aşırı hareketli bi bebek ama tek başımıza bakmak bu kadar imkansız değil. Ev uçar, halı kirlenir, bulaşık birikir, vaktinde yemek yiyemeyiz vs... Yapacak hiç bir şey yok.
Hala gece uykusu çok düzensiz. Sürekli beslenmek istiyor. Diş sorunları, ara ara gelen hastalıklar vs... Uykusuz kalıyoruz yoruluyoruz yapacak hiç bir şey yok.
Annemlerde kayınvalidemler de çok yakın.
Çok çok yorulunca gidiyorum evet bu büyük bir nimet. Ama öyle haftanın her günü falan değil. Kırk yılda bir. Ama elimizdeki imkanlara göre beklentilerimiz olmalı.
Mesela imkanlarınız doğrultusunda temizlik vs için yardım alabilirsiniz.
Görüştüğünüz komşu, arkadaş varsa psikolojik olarak sizi çok rahatlatır.
Size ve tüm annelere özellikle yalnız büyütmek zorunda kalanlara kolaylık diliyorum.
Amin insallah cok Tesekkurler. Uykularimiz duzene girerse biraz daha iyi olacak bekliyoruz o gunleri.Ben de tek bakıyorum ve bakacağım. Annem sadece doğumda bir hafta kalıp gitti. Zaten olması gereken de buydu çünkü şartlarım ortada olduğu ve değişmeyeceği için kendime güvenerek yaptım. Siz de bakarsınız ama bebeğinizin uygulaması vs sizi çok yormuş. O bi düzene girsin çok daha rahat edersiniz. Benimkinin şükür bana bi zorluğu yok şu an için. Güle güle büyütün siz de ❤
ben de okurken kendimi gordum, anlasilmak ne guzel sey.Ahhh ahh okurken kendimi gördüm . Öyle zor öyle zor bir süreç kii. Yalnızlıktan depresyona giriyorsun zaten bir de lohusa depresyon u var bir de bebek durmuyor ağlıyor. Hiçbir şey hayal ettiğin gibi olmadı. Kucağında bebeğin dans edecektin ev ebebek kokusu olacaktı fonda Şevval sam nar tanem şarkısı sen eşin işten gelince duş almışsın saçlarıni taramışsın mis gibi kokuyosun. Sonuç bebek sussun diye zıplayan saç baş dağınık bir kadın fonda ağlama sesi koku olarak ta mayhoş b.k kokusu. Başkalarıyla kıyaslama hayatım bitti düşüncesi. Bunalma, beni anlamıyorsunuz iç kavgaları. Aradan 11 ay geçmiş aklına geliyor hakkaten niye yürüyüşe gitmedik yemek yemeye gitmedik o an niye aklıma gelmedi diyosun çünkü geçen 11 ayı unutmaya başlamışsın yorgunluktan uykusuzluktan gitmediğini değil de aklına gelmediği için gitmediğini zannediyorsun. Geçiyor bacım geçiyor. Yolun sonunda ışık var. Yolun sonunda bebeğinin resimlerine bakıp ayyy benim böyle tatlı bir şeyim varmış niye şikayet ediyomusum keşke daha çok tadını cikarsaydim diyosun. Ağlamaktan helak olan ben şimdi oğlumun resimlerine bakarak yaaa ne kadar tatliymisss canım bebek çekti diyorum
pek cocuklu ya da yasit komsumuz yok bi torunu olan var iste, arada gorustuk iyi geldi gercekten. Biraz buyuyunce oyun gruplarina gidelim belki sosyallesiriz diyorum ben de. Tesekkurler yorumunuz icin.Ben de sizin gibiyim, tek fark komşularımla aramın iyi olması. Çocuğu komşuya bırakıp bir yere gitmekten bahsetmiyorum ama haftada 3-4 kez görüşüyoruz, hiç değilse bir iki sohbet ediyoruz, onların çocukları oynarken bizim kız onları izliyor, iki agu bugu yapacak insan olunca ben de bir çay içebiliyorum mesela.
Tabi yazarken kisa yazmaya calistim. Surekli yuruyusteyiz bebegimle, arada ailecek ya da arkadaslarimla da yemege gidiyoruz. Kisa bi tatile de gittik ailem de geldi destek olmak icin. Esim de gec saatlere kadar gelmediginden daha cok sosyallik gerekiyor sanirim bizim icin yani birebir temas.Bircok anne yanlız bakıyor.
11 aylık olmuş bebeğiniz neredeyse yaşına girecek ama sizin bir kere bile yemeğe gitmemiş olmanız cok tuhaf.
Ayrıca doğum yapınca annelerin gelip yerleşmesi saçma değil mi ?
Oğlumun kırkı çıkmadan 5 saat uzaklıktaki arkadaşımın düğününe gittim. 6 aylıktı denize götürdüğümüzde. O kadar da huysuz bir çocuktu ki anlatamam .
Siz neden bu kadar evde kapalı kalıyorsunuz?
Alın çocuğunuzu parka götürün , bir avm gezin, yemek yiyip bir kahve için.
Yok mu hiç arkadaşınız falan onlarla takılın.
2. Cocukta daha iyi olurum diyordum ben de tuhTecrubesizmisim diyorsun ya heh iste hala oylesin ve inan kac cocugun olursa olsun her cocuk farkli oluyor..biri daha sakin biri daha huysuz.. birinin yemesi zor birinin uykusu.. kisaca 2. Cocuk bile yapsan aaa ben bu isi biliyorum diyemiyorsun her durumda…
Ilk bebegimde bende ona gore hareket ederdim cogu zaman, gezmemiz uyumamiz yemek yememiz vs. Tabiiki
O uyumadan uyuyamiyorsun vs. Ama neden kac aydir bir kez yemege gidemediniz
Mesela? Hic degilse bebeginle sen gidebilirsin yemegede gidersin kafeyede.. artik senle beraber yer icer.. bana esinle ilgili skntilarin var gibi geldi oyle mi? Yoksa 1 yas kucuk degil kesinlikle..
Hic sevmesemde ben hepsiyle birlikte markete gidiyorum..yani kolay mi? Hayir ama imkansiz degil..en ufak olana kac kez markette mamasini verdim. Ilk bebemde olsa inan alisverisimi ertelerdim ama simdi oyle degilim.. ne var duzeni bozulsa nolur, sutunu yarim saat gec icse ne olur? Tedbirli olmayi ogrendim birde.. o cok fark ediyor
Ha o acidan2. Cocukta daha iyi olurum diyordum ben de tuhgittik aslinda yemege de ben basbasa imkanimiz hic olmadi, neden cunku ailem uzak diye takmisim
Kim büyütmüş siziAnnem bakmiyohiç bana bakmamış küçükken
Amin insallah hepimizeÜzülme lütfen. Yalnız sen değilsin bu şekilde olan. Benim de doğumda annemle eşim vardı tek. Annem 2 ay kaldı gitti. Şimdi oğlum 3 yaşına girecek ve annemin 2 ay kalmasının dışında her şeyini bek tek basima yaptım. Benim de eşim sabah 9 akşam 11 arası calisiyor . Bizim de durum aynı:) çocuk bakmak kolay gibi görünüyor ama belli bir yaşa kadar mecburen kendini bir süre çocuğa göre ayarlıyorsun. Cevredekilerle kıyas yapma. Onlar her akşam cocuklarla yemekte ama nasıl yemekte? Bazıları var çocukları her yere saldirsa da umursamıyor. Ben şahsen oğlum çok hareketli olduğu ve bir yere gittimizde başımıza gelecekleri bildiğim için kendim tercih etmiyorum. Ara sıra gidiyoruz bir yerlere tabi ama eve döndüğümüzde dinlenmek yerine daha da yorulmuş oluyoruz:)))))))) Ara sıra eşimle evde akşam biseyler hazırlıyoruz zaman geçirelim diye . O gün çocuğun uyumayacagi tutuyor, bizimle oturuyoryani analık zor Allah kolaylık, güç versin
Arkadaşına çocuk bırakan kadının konusu geldi aklıma:)
Bende arada beni idare edecek bir komşu arkadaş istiyorum. Akrabalarim yakın olsa zorla yardım isterim. İki gündür rahatsızim yakın olsaydım deyip duruyorum. Yinede tek çocuk olduğu için daha kolay emin olun çıkın gezin eşiniz yoksa çocuğunuzla gezin. Park oyun alanlarına gidin sosyalleşir sıkılmazsiniz diye düşünüyorum
Benim kız da aşırı hareketliydi. 42 günlük videosu var kalkmaya çalışırken o derece. Ben bir yaşına kadar oturduğumu bilmem. Bugün sitenin bahçesindeyken komşum geldi 10 aylık bebeğiyle. Arabasındaydı, seveyim mi dedim al al dedi. Aldım kucağıma , oturtturdum ,oynadım falan. Sonra o çok enteresan birşey anlatmaya başladı işle ilgili, daldım dinliyorum bende heyecanla. 10 dakika falan geçti , ulan dedim bir dakika bu oturuyor. Yavrum öylece oturuyor. Baktım uyudu mu diye yoo oturuyor etirafa bakıyor kucağımda. Bir yandan anneyi dinliyorum bir yandan dedim hiç kıpırdamayayım bakalım ne olacak. Yarım saat, 10 aylık bebek yarım saat kucağımda oturdu , parkta oynayan çocuklara baktı öylece ben şok10 aylık bebeğim var. Herkesin görene kadar abartıyorsun dediği ama gerçekten aşırı hareketli bir bebek. O sebeple kısa dönem tecrübelerimi aktarabilirim.
Şikayetçi de olabilirsin en doğal hakkinCevap veren herkese Tesekkurler. Bebislerimizin cani sagolsun en onemlisi o. Ben yorulmaktan da sikayetci degilim arada bi hassaslik geliyor iste.
Ya onu hiç sorma. Sağolsun annem ani bebek ölümleri, yok kusar boğulur vs tarzı şeyleri kafama soktuğu için günlerce uyumadigimi. Gece bebek uyurken yatakta oturup izlediğimi biliyorum:) neyse iyi biraz uyuyayım dediğimde çocuk uyaniyordu. Zombi gibi geziyordum...evet, önlem almak iyi bir şey, ama anne kendisi iyi olmadığı zaman bebeğine nasıl iyi bakabilir? O yüzden akışına bırakmak bazen en iyisi oluyor. Allah çocukları güçlü yaratmış. Diğer konuya da gelirsek dışarı çıkma için bahane üretin. Ben öyle yapıyorum hala. Ekmek yok gidip ekmek alayım diye cikiyorum Eve en uzak markete gidiyorum. Çocukta çevreyi görüyor. Bazen parka denk geliyoruz biraz oynuyor. Dondurma aliyorum yiye yiye dolanıyoruz. Ekmek alıp eve dönüyoruz:) iyi geliyor. Hem böyle böyle çocukta dış ortama alışmış oluyor. Bir faaliyet yapmak istediğiniz zama daha kolay uyum sağlıyor o daAmin insallah hepimizecok dusunmek ve pimpirikli anne olmak da daha zor. Mesela saat basi uyanan cocuk 3 saattir neden uyanmadi diye ben uykumu acip basinda bekledim
BabaannemKim büyütmüş sizi
Ben de tek büyüttüm oğlumu.Annem 16 günlükken evine dönmüştü.Oyle yalnızdım ki birsz da kendi hatam aman babasına ağlama sesi gitmesin diye ayrı bir odada bebeğimle vakit geçiriyordum.Babayi kıskanıyordum o film izliyo, yürüyüşe çıkıyor, kahve çay iciyor,istedigi kadar banyoda kalabiliyor ben bunları yapamıyorum diye.Her ay bir sonraki aya umut bağlıyordum bir ay sonra daha kolay olacak diye fakat başkalarından bunu teyit etmeleri için onların bu konudaki düşüncelerini sorduğumda büyüdükçe zorlaşıyor demeleri beni benden alıyordu.Buyudukce zorlasmiyor hayır, kolaylasiyor.Simdi de zorlukları var ama bunlar düzelebilecek şeyler,yeme içme arasının açılması bir kere çok rahatlattı.Kolayliklar dilerim