- 3 Şubat 2025
- 335
- 1.003
- 28
- 30
Babam öldüğünde 20 yaşındaydım,çalıştığı yere gittim. Sordum. Var mıydı babamın borcu kimseye dedim. Patronuna sordum,eksik saat çalışması var mıydı dedim. Çünkü maaşı önceden alıp sonra çalışıyordu babam öğretmen olduğu için. Hayır dediler,varsa da helal olsun dediler.
Anneannem öldüğünde memlekete gidip esnafa tek tek sordum. Var mıydı borcu diye. Ufak tefek çıktı ödedim. Bu bir vebaldir sevgili arkadaşım. Sorulur,ödenebile ek bir meblağ ise ödenir. Yoksa da özür dilenir,helallik sorulur,elden gelen yapılır. Üstüne yatılmaz,”amaaaan nası olsa herkesten tırtıklamış gezmiş” denmez. Benim anlatmaya çalıştığım olay budur. Borçlu alacaklı yüzleşmeli. Annenizin babanızın borcu sizin de borcunuzdur. Bu net bir olay. Ama ödemek istemeyen de ödemez silah zoru yok neticede.
Tüm bu yaptıklarınız gerçekten takdir edilesi, bence de yapılmalı. Bunlara kesinlikle katılıyorum.
Siz kendi çocuğunuza borçsuz ve şerefli bir hayat bırakmak için çaba sarf ediyorsunuz, ne güzel. Eminim ki siz çocuğunuzun altınları da ceplemezdiniz.
Yada evli çocuklu evladınızdan borç isteyip durup, yanınızda aylarca kalmasına rağmen elini cebine atmayan diğer çocuğunuzu kayırmazdınız eminim ki.
Bazı insanlar hak ediyor dediğiniz tüm güzellikleri. Bazı insanlar ise konu sahinde ki kv gibi yalancı, fena oluyor. Bu gibi insanlar için kendi aile ekonomimi sarsmam demek istiyorum sadece.
Bu arada tabi ki fikir ayrılıklarımız olabilir, çok normal. Ben sizin bakış açınızı anlıyorum ve aynı şekilde düşünüyorum, tek ayrıldığım nokta karşımdakinin karakterine, yaptıklarına, suistimal ediliyor muyum edilmiyor muyum gibi kıstaslara göre değişir diye düşünüyorum. Ölüm sonrası ayrı bu arada. Kadın millete borç takıp gitmiş diye "banane ya borçlandığı kişiler düşünsün" diyemezdim bende. Belki birisi cebindeki son parayı borç verdi bilemeyiz.