İnanın çok zor ya
annemler izine geldi bir ay önce hiç yanlarından ayrılmak istemedim onlar giderken o kadar ağladım üzüldüm ki
evimi, odamı, kardeşlerimi, arkadaşlarımı, ordaki yaşantımı çok özlüyorum
bazen boşanmayı bile düşünüyorum galiba yapamayacağım diyorum. Bu kadar zorlanırken üzerine böyle olaylar da tuz biber oluyor. Bazen o kadar bunalıyorum ki çekip gitmek istiyorum ama ailemin de beni bu saatten sonra kabulleneceğini hiç düşünmüyorum ki eşimi de çok severler toz kondurmazlar bana rahatlık batıyor gibi görüyorlar ne kadar acı çektiğimi bilseler
umarım geçer alışırım canım..