Merhaba kızlar. Öncelikle bu konuyu klasik eş ailesi problemi gibi algılamanızı istemiyorum. Yeni evli sayılırım 1 yılı geçtik çocuğum yok. Eşimin ailesi de gayet iyi insanlar. Herkes olması gerektiği yerde duruyor. Mesafe problemimiz olmadı hiç. Kv ile bazı küçük problemler oldu ama hepsini konuşarak hallettik. Görümcem hele gerçekten etli sütlüye bulaşmaz tam aranan kan yani. Ben de gerektiği kadar saygımı sevgimi gösteriyorum. Yalnız problem eşim. Eşim ailesine o kadar düşkün ki utanmasa her akşam annesine gidip oturur benim ailemin adını bile anmaz. Annesi bi yere yürüyerek gidecek diye ödü kopar işini gücünü bırakır götürür annesini kadın istemese bile. Hele kız kardeşi ve yeğeni için canını verir. Düşünün sorun çıkarmasam yeğenine bi ton para verip tablet alacaktı. Zaten kız kardeşinin elindeki telefonu da o almış. Dayısı ve ailesine o kadar düşkün ki bazen rüyalarında onlara bişey olduğunu görüp ağlayarak uyandığı oluyor. Dayıları yurtdışında yaşıyor bu arada. Onlar buraya geldiği zaman her gün onlarla olmak istiyor onların yanında kalmak istiyor o derece. Yalnız şöyle bi problem var. Ailesi asla eşime düşkün değil. Saygı göstermezler plan yapsalar dahil etmezler sonradan eşim öğrenince ayıp olmasın diye siz de gelin derler bana karşı bi saygısızlıkları yok ama diyelim ki eşim bi konuda fikrini söyledi heh konuştu yine vs derler espri yapsa ayyy gülemedik espri miydi bu derler en basiti eşimin yanında ciddi konuları bile konuşmazlar şimdi kesin x sinirlenir hiç çekemeyiz onu derler. Yurtdışından dayıları gelince görümcemlerle gezerler tozarlar bize asla haber vermezler ki benim için hiç problem değil ama eşim bu duruma triplense bile akşamına onların yanına gitmek için can atar.
Benim ailem de sınırlarına dikkat eden insanlardır. Düşünün bize gelmek için bile eşimi ayrı beni ayrı ararlar müsait misiniz diye. Bir konu olduğunda sen artık yalnız değilsin eşinle karar vermelisin derler eşimi onore etmeye çalışırlar. Ama eşim her defasında bak annen bana şunu demeye çalıştı bence baban bana şunu demek istedi diye başımı yer ortada hiç bişey yokken.
En basiti geçenlerde eşimin doğum günüydü. Ben de ailesiyle olmaktan hoşlandığını bildiğim için ikimizin ailelerini de bize davet edip hep birlikte kutlayalım istedim. Kendi annemler biz uyarız gelirken pasta da alırız sen alma dediler. Eşimin ailesi daha önceden plan yapmışlar ertesi akşam kutlasak olmaz mı dediler. Görümcemle kv birlikte kvmin arkadaşına geleceğiz demişler istersen sen de gel bile dediler. Ben de nasıl geleyim adamı doğum gününde yalnız mı bırakayım dedim. Aaa doğru o zaman sen bi dahakine gelirsin dediler. Ben de çok üzüldüm eşim onlara yeri geliyo benden çok değer veriyo onlar konusunda tartışınca beni bile kırıyor ama onlar doğum gününe bile gelmiyorlar ertelemeye çalışıyorlar. İşten gelince eşime planımdan ve annesinin konışmalarından bahsettim. Bu hemen parladı annesini aradı siz beni sevmiyosunuz bana değer vermiyosunuz vs diye. Kv ve görümcem hala eşimi söz verdik diye ikna etmeye çalışıyorlar. Kv siz baş başa kutlayın biz sonra kutlarız dedik demiş. Eşim telefondayken bana bağırıyor annem sana böyle böyle demiş neden bana söylemiyorsun diye. Ben de sinirlendim. Sen ailenle olmayı seviyorsun diye ben plan yaptım sen annenin lafıyla bana mı bağırıyorsun dedim kv duydu ama tepki bile vermedi. Telefonu kapayınca da sen kutlama falan haketmiyorsun. Senin ailen de sana değer veren insanlar olsa doğum gününü ertelemeye çalışmazlar sen hala neler yapıyorsun sana kutlama yapmak isteyen bi tek bendim beni de kaybettin otur kendi kendine kutla şimdi dedim. Eşim bu sefer annesini arayıp azarladı beni ne hale getirdiniz diye. Neyse sonra benden özür diledi her şey normale döndü derken adam demez mi annemi de çok üzdüm arayıp bi özür dileyeyim diye. Çıldıracaktım resmen belli etmedim ama dilesen ne olacak sanki çok mu kıymetini biliyorlar he deyip geçerler dedim yine kavga etmeyelim deyip konuyu kapadı.
Neyse doğum günü akşamı geldi çattı. Annemler kvler ile anlaşıp birlikte bize geldiler. Annemler pasta almışlar, görümcem ve eşi hediye almışlar, kv ne getirmiş biliyo musunuz
yarım sucuk. Bi yerde yaptırmış çok beğenmiş biz de beğeniriz diye kalanı getirmiş ama sucuğun uçları kurumuş falan yani ay sinirden gülüyorum
misafirler gittikten sonra annenin yaptığı doğru muydu sence dedim. Napsın kadın başka bişey alamamıştır dedi. Kullanılmış sucuğu getirmesine gerek var mıydı peki dedim. Sanki senin annen ne getirdi dedi doğum günü pastanı annem aldı daha ne yapsaydı evdeki yarım kalan peynirini mi getirseydi sucuğun yanına dedim. Doğum günü akşamında bana yaşattıklarına bak Allah seni bildiği gibi yapsın vs vs dedi uzatmamak için bişey demicem sen zaten hakettiğini yaşıyosun benim bişey dememe gerek yok dedim odadan ayrıldım o günden beridir de aramız soğuk açıkçası düzelmemesi de umrumda değil gitsin anasının yarım sucuğunu kemirsin bana bulaşmasın.
Ay özetle anlatmaya çalıştım ama umarım önemli bişey atlamamışımdır. Ben artık eşimin bu halinden çok sıkıldım kızlar. 50 kere konuştum düzelmiyor hemen bağırıp çağırmaya başlıyor. Aynı şekilde ailesi de ona düşkün olsa yemin ediyorum gam yemicem insanların umrunda değil hatta daha çok beni el üstünde tutarlar onlara gidince daha çok benimle muhabbet ederler halledecek bir işleri olunca bana akıl danışırlar eşim konuya dahil olunca hemen konuyu kapatırlar. Benim bu insanlarla derdim yok hatta seviyorum onları ama eşim böyle yapınca çok sinirleniyorum. Beni sevmediğini düşünüyorum. Çocuk istiyor inanın içimden gelmiyor onun önceliği ailesi. Çocuk yaparsam ikimizi birden 2. Plana atacak belli. Hadi ben alıştım ama çocuğuma böyle davranmasına dayanamam hiç olmasın daha iyi. Bana bişeyler söyleyin nolur. Nedir bu davranışların anlamı. Severek evlendik nişanlıyken asla böyle değildi annesinin evinden ayrılınca bi haller oldu adama. Git gide daha da ailesine düşkünleşiyor hissediyorum. Önceden asla bana ailesi için bağırmazdı artık deliler gibi kavga ediyoruz ailesine olan davranışları yüzünden. Eşimin verdiği değerin yarısını eşime verseler belki de gözüm görmeyecek ama adam ne zaman onlarla sohbet etmek istese senin psikolojik sıkıntıların var derler fikirleriyle dalga geçerler evde yaptığı bişeyi anlatsam aaa sen becerebilir misin derler. Böyle lafları ben etsem kıyameti koparır ama ailesi deyince duymamazlıktan gelir. Ben farketttin mi söylediklerini desem kavga eder. Ay bu adam beni sevmiyo mu yaa. Bazen kavga ettiğimizde çık hayatımdan ananın evine dön diyorum onu da kabul etmiyor. O kadar bezdim ki. Ne boşalabiliyor ne orta yolu bulabiliyor psikolojimi bozdu iyice. Ya benden boşansın ikimiz de hayatımıza bakalım istiyorum ya da ailesiyle olan durumuna bi denge getirsin istiyorum. Siz olsanız neler yapardınız