Merhaba kızlar. Öncelikle bu konuyu klasik eş ailesi problemi gibi algılamanızı istemiyorum. Yeni evli sayılırım 1 yılı geçtik çocuğum yok. Eşimin ailesi de gayet iyi insanlar. Herkes olması gerektiği yerde duruyor. Mesafe problemimiz olmadı hiç. Kv ile bazı küçük problemler oldu ama hepsini konuşarak hallettik. Görümcem hele gerçekten etli sütlüye bulaşmaz tam aranan kan yani. Ben de gerektiği kadar saygımı sevgimi gösteriyorum. Yalnız problem eşim. Eşim ailesine o kadar düşkün ki utanmasa her akşam annesine gidip oturur benim ailemin adını bile anmaz. Annesi bi yere yürüyerek gidecek diye ödü kopar işini gücünü bırakır götürür annesini kadın istemese bile. Hele kız kardeşi ve yeğeni için canını verir. Düşünün sorun çıkarmasam yeğenine bi ton para verip tablet alacaktı. Zaten kız kardeşinin elindeki telefonu da o almış. Dayısı ve ailesine o kadar düşkün ki bazen rüyalarında onlara bişey olduğunu görüp ağlayarak uyandığı oluyor. Dayıları yurtdışında yaşıyor bu arada. Onlar buraya geldiği zaman her gün onlarla olmak istiyor onların yanında kalmak istiyor o derece. Yalnız şöyle bi problem var. Ailesi asla eşime düşkün değil. Saygı göstermezler plan yapsalar dahil etmezler sonradan eşim öğrenince ayıp olmasın diye siz de gelin derler bana karşı bi saygısızlıkları yok ama diyelim ki eşim bi konuda fikrini söyledi heh konuştu yine vs derler espri yapsa ayyy gülemedik espri miydi bu derler en basiti eşimin yanında ciddi konuları bile konuşmazlar şimdi kesin x sinirlenir hiç çekemeyiz onu derler. Yurtdışından dayıları gelince görümcemlerle gezerler tozarlar bize asla haber vermezler ki benim için hiç problem değil ama eşim bu duruma triplense bile akşamına onların yanına gitmek için can atar.
Benim ailem de sınırlarına dikkat eden insanlardır. Düşünün bize gelmek için bile eşimi ayrı beni ayrı ararlar müsait misiniz diye. Bir konu olduğunda sen artık yalnız değilsin eşinle karar vermelisin derler eşimi onore etmeye çalışırlar. Ama eşim her defasında bak annen bana şunu demeye çalıştı bence baban bana şunu demek istedi diye başımı yer ortada hiç bişey yokken.
En basiti geçenlerde eşimin doğum günüydü. Ben de ailesiyle olmaktan hoşlandığını bildiğim için ikimizin ailelerini de bize davet edip hep birlikte kutlayalım istedim. Kendi annemler biz uyarız gelirken pasta da alırız sen alma dediler. Eşimin ailesi daha önceden plan yapmışlar ertesi akşam kutlasak olmaz mı dediler. Görümcemle kv birlikte kvmin arkadaşına geleceğiz demişler istersen sen de gel bile dediler. Ben de nasıl geleyim adamı doğum gününde yalnız mı bırakayım dedim. Aaa doğru o zaman sen bi dahakine gelirsin dediler. Ben de çok üzüldüm eşim onlara yeri geliyo benden çok değer veriyo onlar konusunda tartışınca beni bile kırıyor ama onlar doğum gününe bile gelmiyorlar ertelemeye çalışıyorlar. İşten gelince eşime planımdan ve annesinin konışmalarından bahsettim. Bu hemen parladı annesini aradı siz beni sevmiyosunuz bana değer vermiyosunuz vs diye. Kv ve görümcem hala eşimi söz verdik diye ikna etmeye çalışıyorlar. Kv siz baş başa kutlayın biz sonra kutlarız dedik demiş. Eşim telefondayken bana bağırıyor annem sana böyle böyle demiş neden bana söylemiyorsun diye. Ben de sinirlendim. Sen ailenle olmayı seviyorsun diye ben plan yaptım sen annenin lafıyla bana mı bağırıyorsun dedim kv duydu ama tepki bile vermedi. Telefonu kapayınca da sen kutlama falan haketmiyorsun. Senin ailen de sana değer veren insanlar olsa doğum gününü ertelemeye çalışmazlar sen hala neler yapıyorsun sana kutlama yapmak isteyen bi tek bendim beni de kaybettin otur kendi kendine kutla şimdi dedim. Eşim bu sefer annesini arayıp azarladı beni ne hale getirdiniz diye. Neyse sonra benden özür diledi her şey normale döndü derken adam demez mi annemi de çok üzdüm arayıp bi özür dileyeyim diye. Çıldıracaktım resmen belli etmedim ama dilesen ne olacak sanki çok mu kıymetini biliyorlar he deyip geçerler dedim yine kavga etmeyelim deyip konuyu kapadı.
Neyse doğum günü akşamı geldi çattı. Annemler kvler ile anlaşıp birlikte bize geldiler. Annemler pasta almışlar, görümcem ve eşi hediye almışlar, kv ne getirmiş biliyo musunuzyarım sucuk. Bi yerde yaptırmış çok beğenmiş biz de beğeniriz diye kalanı getirmiş ama sucuğun uçları kurumuş falan yani ay sinirden gülüyorum misafirler gittikten sonra annenin yaptığı doğru muydu sence dedim. Napsın kadın başka bişey alamamıştır dedi. Kullanılmış sucuğu getirmesine gerek var mıydı peki dedim. Sanki senin annen ne getirdi dedi doğum günü pastanı annem aldı daha ne yapsaydı evdeki yarım kalan peynirini mi getirseydi sucuğun yanına dedim. Doğum günü akşamında bana yaşattıklarına bak Allah seni bildiği gibi yapsın vs vs dedi uzatmamak için bişey demicem sen zaten hakettiğini yaşıyosun benim bişey dememe gerek yok dedim odadan ayrıldım o günden beridir de aramız soğuk açıkçası düzelmemesi de umrumda değil gitsin anasının yarım sucuğunu kemirsin bana bulaşmasın.
Ay özetle anlatmaya çalıştım ama umarım önemli bişey atlamamışımdır. Ben artık eşimin bu halinden çok sıkıldım kızlar. 50 kere konuştum düzelmiyor hemen bağırıp çağırmaya başlıyor. Aynı şekilde ailesi de ona düşkün olsa yemin ediyorum gam yemicem insanların umrunda değil hatta daha çok beni el üstünde tutarlar onlara gidince daha çok benimle muhabbet ederler halledecek bir işleri olunca bana akıl danışırlar eşim konuya dahil olunca hemen konuyu kapatırlar. Benim bu insanlarla derdim yok hatta seviyorum onları ama eşim böyle yapınca çok sinirleniyorum. Beni sevmediğini düşünüyorum. Çocuk istiyor inanın içimden gelmiyor onun önceliği ailesi. Çocuk yaparsam ikimizi birden 2. Plana atacak belli. Hadi ben alıştım ama çocuğuma böyle davranmasına dayanamam hiç olmasın daha iyi. Bana bişeyler söyleyin nolur. Nedir bu davranışların anlamı. Severek evlendik nişanlıyken asla böyle değildi annesinin evinden ayrılınca bi haller oldu adama. Git gide daha da ailesine düşkünleşiyor hissediyorum. Önceden asla bana ailesi için bağırmazdı artık deliler gibi kavga ediyoruz ailesine olan davranışları yüzünden. Eşimin verdiği değerin yarısını eşime verseler belki de gözüm görmeyecek ama adam ne zaman onlarla sohbet etmek istese senin psikolojik sıkıntıların var derler fikirleriyle dalga geçerler evde yaptığı bişeyi anlatsam aaa sen becerebilir misin derler. Böyle lafları ben etsem kıyameti koparır ama ailesi deyince duymamazlıktan gelir. Ben farketttin mi söylediklerini desem kavga eder. Ay bu adam beni sevmiyo mu yaa. Bazen kavga ettiğimizde çık hayatımdan ananın evine dön diyorum onu da kabul etmiyor. O kadar bezdim ki. Ne boşalabiliyor ne orta yolu bulabiliyor psikolojimi bozdu iyice. Ya benden boşansın ikimiz de hayatımıza bakalım istiyorum ya da ailesiyle olan durumuna bi denge getirsin istiyorum. Siz olsanız neler yapardınız
Asla çekici gelmeyecek biliyorum zaten artık nasıl farkedemedim bu durumunu nasıl kendime yazık ettim diye kahroluyorum. Kendimi kurtarmak için onu da kurtarmak zorundaymışım gibi hissediyorum. Bu ziyan olmuşluk hissi anca o düzelince geçecek gibi geliyor. Ama geçmeyecekse de bi an önce bitsin gitsin kendimi toparlayayım istiyorum
Daha yolun çok başındasınız, şimdi hissettiğiniz o ziyan olmuşluk hissini 10 yıl sonra daha da ağır hissetmemek için hemen iyi bir terapist bulup görüşün derim. Kafanız netleşsin, henüz çok gençsiniz. Neyi tolere edip edemeyeceğinize karar verip öyle ilerleyin...Asla çekici gelmeyecek biliyorum zaten artık nasıl farkedemedim bu durumunu nasıl kendime yazık ettim diye kahroluyorum. Kendimi kurtarmak için onu da kurtarmak zorundaymışım gibi hissediyorum. Bu ziyan olmuşluk hissi anca o düzelince geçecek gibi geliyor. Ama geçmeyecekse de bi an önce bitsin gitsin kendimi toparlayayım istiyorum
Bu adamı boşayıp kurtulmak varken neden idare ediyorsunuz , tavsiyeniz çok kötü, lütfen kendinizi düşünün biraz, iyi valla adam her türlü hakkımı çığneyecek bense ağzımı açmayıp he he diycem, kimse kusura bakmasın öyle adamın burnundan getiririm...Anlattıklarınız bazı ayrıntılar dışında aynı benim eşim ve ailesi. Eşim de ailede hep ilgilenilmeyen ve üçüncü beşinci plana atılmış sorunlu varlık gibi büyümüş. Kendisi bunu asla kabul etmese de bunun travmalarını yaşıyor. Ne kadar kötü ebeveyn olursanız evlat da bir o kadar yaranmaya çalışır, çünkü ailesinden göremediği sevgi ve onay almaya aç. Bizde de eşim ailesine çok aşırı düşkün. babası yüzüne tükürse "babam, mevlam, yağmur yağdırdı" der neredeyse tapar. Onların her şeyine koşar. Uzak şehirde oturuyorlar, beni bırakıp aylarca yanlarında kalır. Bana hiç danışmadan teyzesini halasını onu bunu evimize yatıya çağırır. Annesi vs zaten ne zaman geleceklerine ve na kadar kalacaklarına (ki bu bir ayı aşkın bir süre olabiliyor) kendileri karar veriyor ve bizim o anda ne işimiz, gücümüz, planımız vs varsa hepsi bir saniye düşünmeden iptal oluyor onları ağırlıyoruz. Hoş benim eşimin ailesi de iyi insanlar, ben de severim, kayınvalidem de düşüncesiz değildir, sorar bana bazı şeyleri, yük olmak istemez ama problem eşim. Aynı sizin yaşadıklarınız yani...
Ancak siz siz olun kesinlikle eşinizle ailesi konusunda kavga etmeyin. Ben bu hataya bir iki kez düştüm. Yeminle ben kötü oldum. Aman yapmayın siz kötü olursunuz. Onlar hakkında asla kötü söz söylemeyin, yaptıklarını yüzüne vurmayın. İlaa taktik uygulamak isterseniz ben size şu taktiği vereyim, tersini yapın, onları savunun.. "aaa annen yürümesin tabi bırak sen de o işini koş al arabayla" ya da "işin de önemliydi bıraktın gittin aldın arabayla anneni, yürümedi kadın, çok şanslı ne kadar iyi bir evlatsın" de ama kinaye bir tonla değil. Birinde değil, ikincisinde değil, üçüncüsünde değil belki ama birinde kendini kullanılmış hissedecek. "Annen de doğum gününde hediye olarak yarısı yenmiş sucuk getirecek biri değildir ama demek sucuğu çok sevdi oğlum da yesin dedi, boğazından geçmedi sensiz, anne yüreği işte" de gül. Ben böyle yapıyorum eşim ufak ufak çekmeye başladı bazı yerlerde kendini...
Ben herhangi bir tavsiye vermedim. İdare et vs gibi demedim. Bir parça içimi döktüm hani ben de aynı durumdayım gibisinden. Bu arada ben de bunalıp boşansam mı dediğim olmuştur ama bu benim için mantıklı değil, eşimle ilgili bir sıkıntım yok. Eşimin aile dinamikleri kendini ilgilendirir, aslında terapi alması lazım ama bazı şeylerle yüzleşmek ona iyi gelmeyeceği için hiç de üstelemiyorum. Ben olabildiğince kendi hayatımı yaşıyorum. Eşim şu anda ailesinin yanında bense evdeyim. 3 hafta kalacak. Kayınpederim ameliyat olacak buna rağmen ben gitmiyorum. Ailesi geldiği zaman eskisi gibi hizmet edeceğim diye kendimi paralamıyorum. Oğullarının evi , mutfağın yerini biliyorlar. En kötü ihtimal ile kötü gelin derler desinler alan almış.. Ben sizin başka bir konuda kayın aileniz ile sıkıntılarınızı okudum. Siz de boşanmıyorsunuz, eşinizle mutlu iseniz boşanmayın da. herkesin kayın aile ile baş etme şekli farklı. Bir yol bulunuyor. Ancak kavga etmek sadece ilişkiyi yıpratır onu demek istedim. Kavga çözüm olmuyor. Onların aile dinamiklerinin kökleri derinde ancak terapi çözer. Bense bu ailenin bir ferdi değilim, öyle görmüyorum kendimi. Eşimle ilişkim ve kendi hayatım beni ilgilendiriyor. Eşimin ailesi kendi sorunudur. Herkes ne istiyorsa onu yaşar. Ancak çocuk yapmadım tabi ki ve asla yapmam da.Bu adamı boşayıp kurtulmak varken neden idare ediyorsunuz , tavsiyeniz çok kötü, lütfen kendinizi düşünün biraz, iyi valla adam her türlü hakkımı çığneyecek bense ağzımı açmayıp he he diycem, kimse kusura bakmasın öyle adamın burnundan getiririm...
Merhabalar,neden çocuk yapmam dediniz.Benimde eşimin ailesiyle benzer sorunlarım var.Bende çocuk konusunda emin olamıyorumBen herhangi bir tavsiye vermedim. İdare et vs gibi demedim. Bir parça içimi döktüm hani ben de aynı durumdayım gibisinden. Bu arada ben de bunalıp boşansam mı dediğim olmuştur ama bu benim için mantıklı değil, eşimle ilgili bir sıkıntım yok. Eşimin aile dinamikleri kendini ilgilendirir, aslında terapi alması lazım ama bazı şeylerle yüzleşmek ona iyi gelmeyeceği için hiç de üstelemiyorum. Ben olabildiğince kendi hayatımı yaşıyorum. Eşim şu anda ailesinin yanında bense evdeyim. 3 hafta kalacak. Kayınpederim ameliyat olacak buna rağmen ben gitmiyorum. Ailesi geldiği zaman eskisi gibi hizmet edeceğim diye kendimi paralamıyorum. Oğullarının evi , mutfağın yerini biliyorlar. En kötü ihtimal ile kötü gelin derler desinler alan almış.. Ben sizin başka bir konuda kayın aileniz ile sıkıntılarınızı okudum. Siz de boşanmıyorsunuz, eşinizle mutlu iseniz boşanmayın da. herkesin kayın aile ile baş etme şekli farklı. Bir yol bulunuyor. Ancak kavga etmek sadece ilişkiyi yıpratır onu demek istedim. Kavga çözüm olmuyor. Onların aile dinamiklerinin kökleri derinde ancak terapi çözer. Bense bu ailenin bir ferdi değilim, öyle görmüyorum kendimi. Eşimle ilişkim ve kendi hayatım beni ilgilendiriyor. Eşimin ailesi kendi sorunudur. Herkes ne istiyorsa onu yaşar. Ancak çocuk yapmadım tabi ki ve asla yapmam da.
Merhabalar benim şahsen çocuk sahibi olmama kararımın eşimin ailesi ile ilgisi yok. Ben istemiyordum zaten, eşim de istemiyordu, o yüzden yapmadık. Eşim benimle tanışmadan önce de çocuk sahibi olmak istemediğini söyleyen biriydi, bu benim için bir avantaj oldu çünkü eşimin ailesinin bu konuda bize bir müdahaleleri olamadı.Merhabalar,neden çocuk yapmam dediniz.Benimde eşimin ailesiyle benzer sorunlarım var.Bende çocuk konusunda emin olamıyorum
Ailesi sözel olarak eşimi pohpohluyor.Ancak eşim ve kaynım arasinda ben ayrım yapıldığını düşünüyorum.Kaynim askere bile gitmedi.Babasi bedelli gönderdi.Maddi manevi ailesini kullandığını düşünüyorum.Eşime böyle bir maddi destek verdiklerini görmedim.Sebebi belki eşim ne iş olursa yapacağı için olabilir.Hayir diyememe ve yaranma çabası olduğunu düşünüyorumEşim ailesinden değer görmüyor demişsiniz. Bunu mutlaka farklı olaylarda gözlemlemişsinizdir. Eşiniz belki küçüklükten beri maruz kaldı bu duruma ve psikolojik olarak etkilendi. Aileden sevgi ve değer görmek çok önemli çünkü.
Zamanında göremediği sevgi ve değeri görmek için bu şekilde davranıyor olabilir. Psikolojik destek düşünebilir bu konuda.
Bende kendimi hazır hissetmiyorum.Belki yeni evliyken yapardim.Ailesi yapmamamda etken oldu.Şimdide ben istemiyorumMerhabalar benim şahsen çocuk sahibi olmama kararımın eşimin ailesi ile ilgisi yok. Ben istemiyordum zaten, eşim de istemiyordu, o yüzden yapmadık. Eşim benimle tanışmadan önce de çocuk sahibi olmak istemediğini söyleyen biriydi, bu benim için bir avantaj oldu çünkü eşimin ailesinin bu konuda bize bir müdahaleleri olamadı.
eşinizi bilmem ama siz ve ailesi onu sevmiyorum gibisiniz . Ailesi zaten değersiz hissettirmis hep, siz de iyice sana değer vermiyorlar diyorsunuz. O da size öyle olmadığını ispatlamaya çalışıyor sanki. Aslında durum tespitiniz doğru gibi , onun ailesi ile ilişkisi hakkında .ama yazık günah. Gitmeseniz mi üstüne bu kadar.Merhaba kızlar. Öncelikle bu konuyu klasik eş ailesi problemi gibi algılamanızı istemiyorum. Yeni evli sayılırım 1 yılı geçtik çocuğum yok. Eşimin ailesi de gayet iyi insanlar. Herkes olması gerektiği yerde duruyor. Mesafe problemimiz olmadı hiç. Kv ile bazı küçük problemler oldu ama hepsini konuşarak hallettik. Görümcem hele gerçekten etli sütlüye bulaşmaz tam aranan kan yani. Ben de gerektiği kadar saygımı sevgimi gösteriyorum. Yalnız problem eşim. Eşim ailesine o kadar düşkün ki utanmasa her akşam annesine gidip oturur benim ailemin adını bile anmaz. Annesi bi yere yürüyerek gidecek diye ödü kopar işini gücünü bırakır götürür annesini kadın istemese bile. Hele kız kardeşi ve yeğeni için canını verir. Düşünün sorun çıkarmasam yeğenine bi ton para verip tablet alacaktı. Zaten kız kardeşinin elindeki telefonu da o almış. Dayısı ve ailesine o kadar düşkün ki bazen rüyalarında onlara bişey olduğunu görüp ağlayarak uyandığı oluyor. Dayıları yurtdışında yaşıyor bu arada. Onlar buraya geldiği zaman her gün onlarla olmak istiyor onların yanında kalmak istiyor o derece. Yalnız şöyle bi problem var. Ailesi asla eşime düşkün değil. Saygı göstermezler plan yapsalar dahil etmezler sonradan eşim öğrenince ayıp olmasın diye siz de gelin derler bana karşı bi saygısızlıkları yok ama diyelim ki eşim bi konuda fikrini söyledi heh konuştu yine vs derler espri yapsa ayyy gülemedik espri miydi bu derler en basiti eşimin yanında ciddi konuları bile konuşmazlar şimdi kesin x sinirlenir hiç çekemeyiz onu derler. Yurtdışından dayıları gelince görümcemlerle gezerler tozarlar bize asla haber vermezler ki benim için hiç problem değil ama eşim bu duruma triplense bile akşamına onların yanına gitmek için can atar.
Benim ailem de sınırlarına dikkat eden insanlardır. Düşünün bize gelmek için bile eşimi ayrı beni ayrı ararlar müsait misiniz diye. Bir konu olduğunda sen artık yalnız değilsin eşinle karar vermelisin derler eşimi onore etmeye çalışırlar. Ama eşim her defasında bak annen bana şunu demeye çalıştı bence baban bana şunu demek istedi diye başımı yer ortada hiç bişey yokken.
En basiti geçenlerde eşimin doğum günüydü. Ben de ailesiyle olmaktan hoşlandığını bildiğim için ikimizin ailelerini de bize davet edip hep birlikte kutlayalım istedim. Kendi annemler biz uyarız gelirken pasta da alırız sen alma dediler. Eşimin ailesi daha önceden plan yapmışlar ertesi akşam kutlasak olmaz mı dediler. Görümcemle kv birlikte kvmin arkadaşına geleceğiz demişler istersen sen de gel bile dediler. Ben de nasıl geleyim adamı doğum gününde yalnız mı bırakayım dedim. Aaa doğru o zaman sen bi dahakine gelirsin dediler. Ben de çok üzüldüm eşim onlara yeri geliyo benden çok değer veriyo onlar konusunda tartışınca beni bile kırıyor ama onlar doğum gününe bile gelmiyorlar ertelemeye çalışıyorlar. İşten gelince eşime planımdan ve annesinin konışmalarından bahsettim. Bu hemen parladı annesini aradı siz beni sevmiyosunuz bana değer vermiyosunuz vs diye. Kv ve görümcem hala eşimi söz verdik diye ikna etmeye çalışıyorlar. Kv siz baş başa kutlayın biz sonra kutlarız dedik demiş. Eşim telefondayken bana bağırıyor annem sana böyle böyle demiş neden bana söylemiyorsun diye. Ben de sinirlendim. Sen ailenle olmayı seviyorsun diye ben plan yaptım sen annenin lafıyla bana mı bağırıyorsun dedim kv duydu ama tepki bile vermedi. Telefonu kapayınca da sen kutlama falan haketmiyorsun. Senin ailen de sana değer veren insanlar olsa doğum gününü ertelemeye çalışmazlar sen hala neler yapıyorsun sana kutlama yapmak isteyen bi tek bendim beni de kaybettin otur kendi kendine kutla şimdi dedim. Eşim bu sefer annesini arayıp azarladı beni ne hale getirdiniz diye. Neyse sonra benden özür diledi her şey normale döndü derken adam demez mi annemi de çok üzdüm arayıp bi özür dileyeyim diye. Çıldıracaktım resmen belli etmedim ama dilesen ne olacak sanki çok mu kıymetini biliyorlar he deyip geçerler dedim yine kavga etmeyelim deyip konuyu kapadı.
Neyse doğum günü akşamı geldi çattı. Annemler kvler ile anlaşıp birlikte bize geldiler. Annemler pasta almışlar, görümcem ve eşi hediye almışlar, kv ne getirmiş biliyo musunuzyarım sucuk. Bi yerde yaptırmış çok beğenmiş biz de beğeniriz diye kalanı getirmiş ama sucuğun uçları kurumuş falan yani ay sinirden gülüyorum misafirler gittikten sonra annenin yaptığı doğru muydu sence dedim. Napsın kadın başka bişey alamamıştır dedi. Kullanılmış sucuğu getirmesine gerek var mıydı peki dedim. Sanki senin annen ne getirdi dedi doğum günü pastanı annem aldı daha ne yapsaydı evdeki yarım kalan peynirini mi getirseydi sucuğun yanına dedim. Doğum günü akşamında bana yaşattıklarına bak Allah seni bildiği gibi yapsın vs vs dedi uzatmamak için bişey demicem sen zaten hakettiğini yaşıyosun benim bişey dememe gerek yok dedim odadan ayrıldım o günden beridir de aramız soğuk açıkçası düzelmemesi de umrumda değil gitsin anasının yarım sucuğunu kemirsin bana bulaşmasın.
Ay özetle anlatmaya çalıştım ama umarım önemli bişey atlamamışımdır. Ben artık eşimin bu halinden çok sıkıldım kızlar. 50 kere konuştum düzelmiyor hemen bağırıp çağırmaya başlıyor. Aynı şekilde ailesi de ona düşkün olsa yemin ediyorum gam yemicem insanların umrunda değil hatta daha çok beni el üstünde tutarlar onlara gidince daha çok benimle muhabbet ederler halledecek bir işleri olunca bana akıl danışırlar eşim konuya dahil olunca hemen konuyu kapatırlar. Benim bu insanlarla derdim yok hatta seviyorum onları ama eşim böyle yapınca çok sinirleniyorum. Beni sevmediğini düşünüyorum. Çocuk istiyor inanın içimden gelmiyor onun önceliği ailesi. Çocuk yaparsam ikimizi birden 2. Plana atacak belli. Hadi ben alıştım ama çocuğuma böyle davranmasına dayanamam hiç olmasın daha iyi. Bana bişeyler söyleyin nolur. Nedir bu davranışların anlamı. Severek evlendik nişanlıyken asla böyle değildi annesinin evinden ayrılınca bi haller oldu adama. Git gide daha da ailesine düşkünleşiyor hissediyorum. Önceden asla bana ailesi için bağırmazdı artık deliler gibi kavga ediyoruz ailesine olan davranışları yüzünden. Eşimin verdiği değerin yarısını eşime verseler belki de gözüm görmeyecek ama adam ne zaman onlarla sohbet etmek istese senin psikolojik sıkıntıların var derler fikirleriyle dalga geçerler evde yaptığı bişeyi anlatsam aaa sen becerebilir misin derler. Böyle lafları ben etsem kıyameti koparır ama ailesi deyince duymamazlıktan gelir. Ben farketttin mi söylediklerini desem kavga eder. Ay bu adam beni sevmiyo mu yaa. Bazen kavga ettiğimizde çık hayatımdan ananın evine dön diyorum onu da kabul etmiyor. O kadar bezdim ki. Ne boşalabiliyor ne orta yolu bulabiliyor psikolojimi bozdu iyice. Ya benden boşansın ikimiz de hayatımıza bakalım istiyorum ya da ailesiyle olan durumuna bi denge getirsin istiyorum. Siz olsanız neler yapardınız
Ay elalem iyisi işte tam. Yaranmaya çalışan basi oksansin isteyen anası uzatsa memesini koşa koşa emecekMerhaba kızlar. Öncelikle bu konuyu klasik eş ailesi problemi gibi algılamanızı istemiyorum. Yeni evli sayılırım 1 yılı geçtik çocuğum yok. Eşimin ailesi de gayet iyi insanlar. Herkes olması gerektiği yerde duruyor. Mesafe problemimiz olmadı hiç. Kv ile bazı küçük problemler oldu ama hepsini konuşarak hallettik. Görümcem hele gerçekten etli sütlüye bulaşmaz tam aranan kan yani. Ben de gerektiği kadar saygımı sevgimi gösteriyorum. Yalnız problem eşim. Eşim ailesine o kadar düşkün ki utanmasa her akşam annesine gidip oturur benim ailemin adını bile anmaz. Annesi bi yere yürüyerek gidecek diye ödü kopar işini gücünü bırakır götürür annesini kadın istemese bile. Hele kız kardeşi ve yeğeni için canını verir. Düşünün sorun çıkarmasam yeğenine bi ton para verip tablet alacaktı. Zaten kız kardeşinin elindeki telefonu da o almış. Dayısı ve ailesine o kadar düşkün ki bazen rüyalarında onlara bişey olduğunu görüp ağlayarak uyandığı oluyor. Dayıları yurtdışında yaşıyor bu arada. Onlar buraya geldiği zaman her gün onlarla olmak istiyor onların yanında kalmak istiyor o derece. Yalnız şöyle bi problem var. Ailesi asla eşime düşkün değil. Saygı göstermezler plan yapsalar dahil etmezler sonradan eşim öğrenince ayıp olmasın diye siz de gelin derler bana karşı bi saygısızlıkları yok ama diyelim ki eşim bi konuda fikrini söyledi heh konuştu yine vs derler espri yapsa ayyy gülemedik espri miydi bu derler en basiti eşimin yanında ciddi konuları bile konuşmazlar şimdi kesin x sinirlenir hiç çekemeyiz onu derler. Yurtdışından dayıları gelince görümcemlerle gezerler tozarlar bize asla haber vermezler ki benim için hiç problem değil ama eşim bu duruma triplense bile akşamına onların yanına gitmek için can atar.
Benim ailem de sınırlarına dikkat eden insanlardır. Düşünün bize gelmek için bile eşimi ayrı beni ayrı ararlar müsait misiniz diye. Bir konu olduğunda sen artık yalnız değilsin eşinle karar vermelisin derler eşimi onore etmeye çalışırlar. Ama eşim her defasında bak annen bana şunu demeye çalıştı bence baban bana şunu demek istedi diye başımı yer ortada hiç bişey yokken.
En basiti geçenlerde eşimin doğum günüydü. Ben de ailesiyle olmaktan hoşlandığını bildiğim için ikimizin ailelerini de bize davet edip hep birlikte kutlayalım istedim. Kendi annemler biz uyarız gelirken pasta da alırız sen alma dediler. Eşimin ailesi daha önceden plan yapmışlar ertesi akşam kutlasak olmaz mı dediler. Görümcemle kv birlikte kvmin arkadaşına geleceğiz demişler istersen sen de gel bile dediler. Ben de nasıl geleyim adamı doğum gününde yalnız mı bırakayım dedim. Aaa doğru o zaman sen bi dahakine gelirsin dediler. Ben de çok üzüldüm eşim onlara yeri geliyo benden çok değer veriyo onlar konusunda tartışınca beni bile kırıyor ama onlar doğum gününe bile gelmiyorlar ertelemeye çalışıyorlar. İşten gelince eşime planımdan ve annesinin konışmalarından bahsettim. Bu hemen parladı annesini aradı siz beni sevmiyosunuz bana değer vermiyosunuz vs diye. Kv ve görümcem hala eşimi söz verdik diye ikna etmeye çalışıyorlar. Kv siz baş başa kutlayın biz sonra kutlarız dedik demiş. Eşim telefondayken bana bağırıyor annem sana böyle böyle demiş neden bana söylemiyorsun diye. Ben de sinirlendim. Sen ailenle olmayı seviyorsun diye ben plan yaptım sen annenin lafıyla bana mı bağırıyorsun dedim kv duydu ama tepki bile vermedi. Telefonu kapayınca da sen kutlama falan haketmiyorsun. Senin ailen de sana değer veren insanlar olsa doğum gününü ertelemeye çalışmazlar sen hala neler yapıyorsun sana kutlama yapmak isteyen bi tek bendim beni de kaybettin otur kendi kendine kutla şimdi dedim. Eşim bu sefer annesini arayıp azarladı beni ne hale getirdiniz diye. Neyse sonra benden özür diledi her şey normale döndü derken adam demez mi annemi de çok üzdüm arayıp bi özür dileyeyim diye. Çıldıracaktım resmen belli etmedim ama dilesen ne olacak sanki çok mu kıymetini biliyorlar he deyip geçerler dedim yine kavga etmeyelim deyip konuyu kapadı.
Neyse doğum günü akşamı geldi çattı. Annemler kvler ile anlaşıp birlikte bize geldiler. Annemler pasta almışlar, görümcem ve eşi hediye almışlar, kv ne getirmiş biliyo musunuzyarım sucuk. Bi yerde yaptırmış çok beğenmiş biz de beğeniriz diye kalanı getirmiş ama sucuğun uçları kurumuş falan yani ay sinirden gülüyorum misafirler gittikten sonra annenin yaptığı doğru muydu sence dedim. Napsın kadın başka bişey alamamıştır dedi. Kullanılmış sucuğu getirmesine gerek var mıydı peki dedim. Sanki senin annen ne getirdi dedi doğum günü pastanı annem aldı daha ne yapsaydı evdeki yarım kalan peynirini mi getirseydi sucuğun yanına dedim. Doğum günü akşamında bana yaşattıklarına bak Allah seni bildiği gibi yapsın vs vs dedi uzatmamak için bişey demicem sen zaten hakettiğini yaşıyosun benim bişey dememe gerek yok dedim odadan ayrıldım o günden beridir de aramız soğuk açıkçası düzelmemesi de umrumda değil gitsin anasının yarım sucuğunu kemirsin bana bulaşmasın.
Ay özetle anlatmaya çalıştım ama umarım önemli bişey atlamamışımdır. Ben artık eşimin bu halinden çok sıkıldım kızlar. 50 kere konuştum düzelmiyor hemen bağırıp çağırmaya başlıyor. Aynı şekilde ailesi de ona düşkün olsa yemin ediyorum gam yemicem insanların umrunda değil hatta daha çok beni el üstünde tutarlar onlara gidince daha çok benimle muhabbet ederler halledecek bir işleri olunca bana akıl danışırlar eşim konuya dahil olunca hemen konuyu kapatırlar. Benim bu insanlarla derdim yok hatta seviyorum onları ama eşim böyle yapınca çok sinirleniyorum. Beni sevmediğini düşünüyorum. Çocuk istiyor inanın içimden gelmiyor onun önceliği ailesi. Çocuk yaparsam ikimizi birden 2. Plana atacak belli. Hadi ben alıştım ama çocuğuma böyle davranmasına dayanamam hiç olmasın daha iyi. Bana bişeyler söyleyin nolur. Nedir bu davranışların anlamı. Severek evlendik nişanlıyken asla böyle değildi annesinin evinden ayrılınca bi haller oldu adama. Git gide daha da ailesine düşkünleşiyor hissediyorum. Önceden asla bana ailesi için bağırmazdı artık deliler gibi kavga ediyoruz ailesine olan davranışları yüzünden. Eşimin verdiği değerin yarısını eşime verseler belki de gözüm görmeyecek ama adam ne zaman onlarla sohbet etmek istese senin psikolojik sıkıntıların var derler fikirleriyle dalga geçerler evde yaptığı bişeyi anlatsam aaa sen becerebilir misin derler. Böyle lafları ben etsem kıyameti koparır ama ailesi deyince duymamazlıktan gelir. Ben farketttin mi söylediklerini desem kavga eder. Ay bu adam beni sevmiyo mu yaa. Bazen kavga ettiğimizde çık hayatımdan ananın evine dön diyorum onu da kabul etmiyor. O kadar bezdim ki. Ne boşalabiliyor ne orta yolu bulabiliyor psikolojimi bozdu iyice. Ya benden boşansın ikimiz de hayatımıza bakalım istiyorum ya da ailesiyle olan durumuna bi denge getirsin istiyorum. Siz olsanız neler yapardınız
Siz konuyu okuduğunuza emin misiniz kv için gayet iyi demiş. Biz olsak böyle adamı daha çok kötüleriz konu sahibesi az bile demiş kocasının yaptıklarına..Bence herkesin aile dinamiği kendine göre.Siz karışmayın.Surekli annesini kotuluyorsunuz anladığım kadarıyla.Yani hediye almadan gelebilirler.Kendi beğenmiş siz de tadın diye sucuk getirmiş.Bu dalga geçilecek bir şey değil bence...Bence sizin eşinize saygınız yok,itip kakiyorsunuz gibi geldi.Hem dogumgunu yapıp hem de lafını yapmak.Ay bilemedim siz sanki eşinizi sevmiyorsunuz,tavırlarını çok yadirgiyorsunuz sanki
Ay gözlerim kanadı okurken.Merhaba kızlar. Öncelikle bu konuyu klasik eş ailesi problemi gibi algılamanızı istemiyorum. Yeni evli sayılırım 1 yılı geçtik çocuğum yok. Eşimin ailesi de gayet iyi insanlar. Herkes olması gerektiği yerde duruyor. Mesafe problemimiz olmadı hiç. Kv ile bazı küçük problemler oldu ama hepsini konuşarak hallettik. Görümcem hele gerçekten etli sütlüye bulaşmaz tam aranan kan yani. Ben de gerektiği kadar saygımı sevgimi gösteriyorum. Yalnız problem eşim. Eşim ailesine o kadar düşkün ki utanmasa her akşam annesine gidip oturur benim ailemin adını bile anmaz. Annesi bi yere yürüyerek gidecek diye ödü kopar işini gücünü bırakır götürür annesini kadın istemese bile. Hele kız kardeşi ve yeğeni için canını verir. Düşünün sorun çıkarmasam yeğenine bi ton para verip tablet alacaktı. Zaten kız kardeşinin elindeki telefonu da o almış. Dayısı ve ailesine o kadar düşkün ki bazen rüyalarında onlara bişey olduğunu görüp ağlayarak uyandığı oluyor. Dayıları yurtdışında yaşıyor bu arada. Onlar buraya geldiği zaman her gün onlarla olmak istiyor onların yanında kalmak istiyor o derece. Yalnız şöyle bi problem var. Ailesi asla eşime düşkün değil. Saygı göstermezler plan yapsalar dahil etmezler sonradan eşim öğrenince ayıp olmasın diye siz de gelin derler bana karşı bi saygısızlıkları yok ama diyelim ki eşim bi konuda fikrini söyledi heh konuştu yine vs derler espri yapsa ayyy gülemedik espri miydi bu derler en basiti eşimin yanında ciddi konuları bile konuşmazlar şimdi kesin x sinirlenir hiç çekemeyiz onu derler. Yurtdışından dayıları gelince görümcemlerle gezerler tozarlar bize asla haber vermezler ki benim için hiç problem değil ama eşim bu duruma triplense bile akşamına onların yanına gitmek için can atar.
Benim ailem de sınırlarına dikkat eden insanlardır. Düşünün bize gelmek için bile eşimi ayrı beni ayrı ararlar müsait misiniz diye. Bir konu olduğunda sen artık yalnız değilsin eşinle karar vermelisin derler eşimi onore etmeye çalışırlar. Ama eşim her defasında bak annen bana şunu demeye çalıştı bence baban bana şunu demek istedi diye başımı yer ortada hiç bişey yokken.
En basiti geçenlerde eşimin doğum günüydü. Ben de ailesiyle olmaktan hoşlandığını bildiğim için ikimizin ailelerini de bize davet edip hep birlikte kutlayalım istedim. Kendi annemler biz uyarız gelirken pasta da alırız sen alma dediler. Eşimin ailesi daha önceden plan yapmışlar ertesi akşam kutlasak olmaz mı dediler. Görümcemle kv birlikte kvmin arkadaşına geleceğiz demişler istersen sen de gel bile dediler. Ben de nasıl geleyim adamı doğum gününde yalnız mı bırakayım dedim. Aaa doğru o zaman sen bi dahakine gelirsin dediler. Ben de çok üzüldüm eşim onlara yeri geliyo benden çok değer veriyo onlar konusunda tartışınca beni bile kırıyor ama onlar doğum gününe bile gelmiyorlar ertelemeye çalışıyorlar. İşten gelince eşime planımdan ve annesinin konışmalarından bahsettim. Bu hemen parladı annesini aradı siz beni sevmiyosunuz bana değer vermiyosunuz vs diye. Kv ve görümcem hala eşimi söz verdik diye ikna etmeye çalışıyorlar. Kv siz baş başa kutlayın biz sonra kutlarız dedik demiş. Eşim telefondayken bana bağırıyor annem sana böyle böyle demiş neden bana söylemiyorsun diye. Ben de sinirlendim. Sen ailenle olmayı seviyorsun diye ben plan yaptım sen annenin lafıyla bana mı bağırıyorsun dedim kv duydu ama tepki bile vermedi. Telefonu kapayınca da sen kutlama falan haketmiyorsun. Senin ailen de sana değer veren insanlar olsa doğum gününü ertelemeye çalışmazlar sen hala neler yapıyorsun sana kutlama yapmak isteyen bi tek bendim beni de kaybettin otur kendi kendine kutla şimdi dedim. Eşim bu sefer annesini arayıp azarladı beni ne hale getirdiniz diye. Neyse sonra benden özür diledi her şey normale döndü derken adam demez mi annemi de çok üzdüm arayıp bi özür dileyeyim diye. Çıldıracaktım resmen belli etmedim ama dilesen ne olacak sanki çok mu kıymetini biliyorlar he deyip geçerler dedim yine kavga etmeyelim deyip konuyu kapadı.
Neyse doğum günü akşamı geldi çattı. Annemler kvler ile anlaşıp birlikte bize geldiler. Annemler pasta almışlar, görümcem ve eşi hediye almışlar, kv ne getirmiş biliyo musunuzyarım sucuk. Bi yerde yaptırmış çok beğenmiş biz de beğeniriz diye kalanı getirmiş ama sucuğun uçları kurumuş falan yani ay sinirden gülüyorum misafirler gittikten sonra annenin yaptığı doğru muydu sence dedim. Napsın kadın başka bişey alamamıştır dedi. Kullanılmış sucuğu getirmesine gerek var mıydı peki dedim. Sanki senin annen ne getirdi dedi doğum günü pastanı annem aldı daha ne yapsaydı evdeki yarım kalan peynirini mi getirseydi sucuğun yanına dedim. Doğum günü akşamında bana yaşattıklarına bak Allah seni bildiği gibi yapsın vs vs dedi uzatmamak için bişey demicem sen zaten hakettiğini yaşıyosun benim bişey dememe gerek yok dedim odadan ayrıldım o günden beridir de aramız soğuk açıkçası düzelmemesi de umrumda değil gitsin anasının yarım sucuğunu kemirsin bana bulaşmasın.
Ay özetle anlatmaya çalıştım ama umarım önemli bişey atlamamışımdır. Ben artık eşimin bu halinden çok sıkıldım kızlar. 50 kere konuştum düzelmiyor hemen bağırıp çağırmaya başlıyor. Aynı şekilde ailesi de ona düşkün olsa yemin ediyorum gam yemicem insanların umrunda değil hatta daha çok beni el üstünde tutarlar onlara gidince daha çok benimle muhabbet ederler halledecek bir işleri olunca bana akıl danışırlar eşim konuya dahil olunca hemen konuyu kapatırlar. Benim bu insanlarla derdim yok hatta seviyorum onları ama eşim böyle yapınca çok sinirleniyorum. Beni sevmediğini düşünüyorum. Çocuk istiyor inanın içimden gelmiyor onun önceliği ailesi. Çocuk yaparsam ikimizi birden 2. Plana atacak belli. Hadi ben alıştım ama çocuğuma böyle davranmasına dayanamam hiç olmasın daha iyi. Bana bişeyler söyleyin nolur. Nedir bu davranışların anlamı. Severek evlendik nişanlıyken asla böyle değildi annesinin evinden ayrılınca bi haller oldu adama. Git gide daha da ailesine düşkünleşiyor hissediyorum. Önceden asla bana ailesi için bağırmazdı artık deliler gibi kavga ediyoruz ailesine olan davranışları yüzünden. Eşimin verdiği değerin yarısını eşime verseler belki de gözüm görmeyecek ama adam ne zaman onlarla sohbet etmek istese senin psikolojik sıkıntıların var derler fikirleriyle dalga geçerler evde yaptığı bişeyi anlatsam aaa sen becerebilir misin derler. Böyle lafları ben etsem kıyameti koparır ama ailesi deyince duymamazlıktan gelir. Ben farketttin mi söylediklerini desem kavga eder. Ay bu adam beni sevmiyo mu yaa. Bazen kavga ettiğimizde çık hayatımdan ananın evine dön diyorum onu da kabul etmiyor. O kadar bezdim ki. Ne boşalabiliyor ne orta yolu bulabiliyor psikolojimi bozdu iyice. Ya benden boşansın ikimiz de hayatımıza bakalım istiyorum ya da ailesiyle olan durumuna bi denge getirsin istiyorum. Siz olsanız neler yapardınız