- 6 Ocak 2015
- 2.212
- 1.209
- 34
-
- Konu Sahibi ikincielci
- #221
Çağıracağım sanırım biraz kafamı toplayayım. Ama gelip barıştırmak için konuşurlar diye aramak istemiyorum şu an sanırım
Çağıracağım sanırım biraz kafamı toplayayım. Ama gelip barıştırmak için konuşurlar diye aramak istemiyorum şu an sanırımTabi ki olur.
Canım bak tek başına yapamayacak gibisin, aileni çağırsan?
Bunların hepsini bu sabahki konuşmamızda söyledi. Ben kendimi anlattım kırıldığımı üzüldüpümü söyledim terapiye gidelim dedim. Sonra bey efendi kendini haklı gördüğü için konu hararetlendi ve neticede bunları söyledi.Bunların hepsini aynı anda mı söylesi farklı farklı zamanlarda mı söyledi kavga esnasında mı soyledi durup dururken mi söyledi. Siz ne dediniz. Başta hersey çok iyiydi de sonradan mı değişti. Biraz daha açık yazarsanız.
Aile konut şerhi koydurun hemenİnanın ben de korkuyorum evi yeni aldık ısrarla kendi üstüne yaptı ben ortak olsun demiştim ilk başta bana tripler yaptı ben de uzatmadım
Çağıracağım sanırım biraz kafamı toplayayım. Ama gelip barıştırmak için konuşurlar diye aramak istemiyorum şu an sanırım
Aile konut şerhi koydurun hemen
Tamam konuşmuyoruz içeride duruyorTamam o zamana kadar olan sürede bu adamla hiç muhatap olma tamam mı.
Tüm evlere koydurulur mu aile şerhi
Çağıracağım sanırım biraz kafamı toplayayım. Ama gelip barıştırmak için konuşurlar diye aramak istemiyorum şu an sanırım
MaalesefTüm evlere koydurulur mu aile şerhi
Maalesefbirlikte yaşanan eve konulabilir. http://www.demirbas.av.tr/tr/icerik.goster_121_aile-konutu-serhi-ozellikleri.html
Tamam akşam ailemi arayacağım yarın ilk iş yola çıkarlar.Sacma sapan konussa bile muhatap olmayin sakin olmaya çalışın. Biterse biter dünyanın sonu değil. Ailenize haber verin. onlar olaya dahil oldugunda baristirmaya cabaliyorlar genelde oyle bisey olursa dikkate almayin. Akside olabilir. bosanma surecimde ailem benden daha cok sinirlendi. Direk bitir bu isi dediler. Derhal avukatla iletisime geçin haklarınizi öğrenin.. kaybettiginiz birkaç yıla değil, kazandığınız geleceğinizi düşünün.. çabalamanıza değicek bir adam değil.. bu gyn duzelse yarin kaldigi yerden devam eder hem de daha agirlarini yasatarak.hiç bir kadın yaşadıklarınızi hakemez. Psikolojisi normal değilse ailesi uğraşsin siz degil.."Ayağın kırıldı diye üzülme. Allah sana belki kanat verecek. Kuyu dibinde kaldın diye kırılma, belki oradan bile bir kapı açılır. (Yusuf kuyudan sultan oldu)
Bu kadar eleştirilmek, istenmediğini duymak sizin içinizdeki çoğu şeyi bitirmiştir, hakkınızda hayırlısı olsun, bu adamla asla evlilik yürümez, hiç üzülmeyin kendinize hep şunu söyleyin bir şey bittiyse daha iyisi başlayacağı için bitmiştir... Güzel bir söz var, gidenin ardından nokta koy ki, gelenin ismi büyük harfle başlasın.Herkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.
Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu)
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...
Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..
Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?
İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım
EDIT: kocamla sabah konuştuk ve yine anlaşamadık ayrılmaya karar verdik. Ben ona tedavi olalım terapi görelim dedim ama o saçma sapan şeylere kızıp yine bin türlü aşağılamayla beni istemediğini söyledi. Üstelik oturduğumuz evi istiyor karşılığında yarısı ederinde bir arsayı bana veriyor evdeki eşyalarla birlikte. Aileme söyleyeceğim ama içimden birşey yapmak gelmiyor şu an.