Selam arkadaşlar,
kimseye derdimi anlatamıyorum çok çaresizim nolur bana akıl verin. 8 yıllık evliyim ve eşim bu hayatta gördüğüm en tehlikeli narsist. Kendisi günde 15-20 saat çalışıyor ve biz neredeyse hiç bir arada olamıyoruz. Bugün yine bu konudan ona dert yandım ve daha az çalışmasını rica ettim. Ufacık bir yavrumuz var daha 2 yaşında ve babasını neredeyse hiç görmüyor bu beni çok üzüyor. Zaten tamamen yalnız kalmam ve kendime günde 1 saat bile ayıramamam bir yanda dursun. Eşim bana çok hayın davranıyor ilgisi yok şefkati yok merhameti yok. Bize para değil sen lazımsın diyorum bana ağza alınmayacak küfürleri ediyor. Ne zaman telefonda konuşsam yüzüme kapatıyor arıyorum açmıyor açsa küfredip tekrar kapatıyor. Aileni mi paranı mı seçiyorsun diye sorduğumda parayı seçiyorum diyor para bizden daha önemliymiş. Yuvan yıkılacak artık kendine gel dedim bu böyle olmaz ben böyle bir hayat istemiyorum benimle o zaman neden evlendin dedim daha da sinirleniyor. Hiç bir işine karışamıyorum. En çok ağrıma giden de bana köle diye seslenmesi. Yuvam yıkılmasın diye tek başıma direniyorum Allahtan yardım istiyorum eşim bana zulüm ediyor, her defasında beni istemediğini hayatından gitmemi istiyor yapma bana git deme diyorum nikahımıza zarar veriyorsun diyorum umursamıyor ağzına geleni söyleyip sonra da benim karımsın ben boşamak için söylemedim diyor. Hocaya sordum nikahımız bozulur mu diye bozulur dedi ona söyledim hala benim dediğim geçer diyor. Ağzından çıkana dikkat etmiyor.
Kalbi taş olmuş ben onu o kadar çok sevdim seviyorum ki gözlerim ağlamaktan kör olucak yine de direniyorum bana artık köle diye hitap ediyor bir şey istediğinde köle şunu getir bunu yap gibi kelimeler söylüyor defalarca uyardım kırıdığımı ne anlıyor ne gözümdeki yaşı görüyor çok daraldım gitsem gidemiyorum kalsam dayanamıyorum Ne yapacağım ben kardeşlerim Allaha sığındım her gün ağlıyorum sevdiğim adam bana cehennemi bu yeryüzünde yaşatıyor. Küfürlerinden bahsetmiyorum bile. Yavrum ve bana para sizden daha önemli diyor günde 15-20 saat çalışıyor onu yanımızda görmek istediğimi söylediğimde de bana küfür ediyor aşağlıyor ben buyum defol git diyor. Bizimle zaman bile geçirmiyor annenlerin evine git yemeğini de orda ye diyor bu zulüm değil de ne kardeşlerim. Ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım yoksa gerçekten boşanmam mı gerekiyor artık hiç bir çare bulamıyorum değişmiyor değişmeyecek de ve benim artık sabrım kalmadı kendimi maf ettim yorgunum güçsüzüm artık hastalık sahibi olucam bu adam yüzünden görmüyor derdimi gözyaşımı isyanımı hiç birşeyi vurdum duymaz gamsız ne yapsam olmuyor
ben onu anlamadım
