bencillik konusunda da bana tam tersi gibi geliyo valla :) çünkü dünyanın hali belli savaş mı çıkar kıtlık mı olur belli olmaz mesela binlerce kötü halde olan çocuk var sorsalar onlara doğmak ister miydiniz diye istemezlerdi bence. belki ilerde fikrim değişir ama ne yalan söylim değişmesini hiç mi hiç istemiyorm.Bende 23 yaşındayım 1 senedir evliyim ilk zamanlar Allah affetsin ama hamile kalanlara hayırlı olsun dediğimde bana darısı başına dediklerinde rahatsız oluyordum okadar istemiyordum yani bebek. Eşim de anlayış gösterdi. Şimdi artık kendimi hazır hissediyorum ve istiyorum kendiliginden icime sevgi geldi birden:) Ama siz hic istemiyorum diyorsunuz bu biraz bencillik gibi ama zamanla sizinde isteyeceğinize eminim :)
Çocuk istemiyor olabilirsiniz ama çocuğu bu kadar küçültmeniz de beni çok rahatsız etti değmez, uğraşamam, hayatımı adayamam hoş kelimeler olmamışçocuklarla çok iyi anlaşırım ama o sorumluluğu almak istemiyorum. böyle annelikle ilgili güzel şeyleri de okudum ama etki etmiyo yani içimde o duygu yok nedense anne olsam belkii çok iyi bir anne olurum ama çok zahmetli bi iş değmez gibi geliyo
Benzer durumu yaşadım. Bir sene hiç istemedim. Sonra aile terapistine gittik. Kabul ettim. İlk aylar olmayınca hafiften seviniyordum. Şimdi 10 aydır deniyoruz ve olmuyor. Şu an o kadar çok hamile kalmak istiyorum ki. Bence terapiste gidin.birbirimize çok aşığız yani boşanmaya gideceğini sanmam büyük konuşmak da istemiyorm ama ben tamam desem içten içe istemiyorum o bana tamam dese onun içinde sıkıntı yani isteklerimizde ikimiz de haklı olsak da iki seçenek de can sıkıcı
Bide bazen istemiyorum diyenler sonra cocuk istiyorlar ama olmuyor boyle bi gercek de var sanki hersey kendinin elinde gibiÇocuk istemiyor olabilirsiniz ama çocuğu bu kadar küçültmeniz de beni çok rahatsız etti değmez, uğraşamam, hayatımı adayamam hoş kelimeler olmamış
Yaşınız küçük zaten ve evet Hazır değilsiniz
size göre değebilir açıkçası ama sırf sevmek için bir canlı dünyaya getirmek bana göre değmez. tabi sizin düşünceniz saygı duyarım :)Çocuk istemiyor olabilirsiniz ama çocuğu bu kadar küçültmeniz de beni çok rahatsız etti değmez, uğraşamam, hayatımı adayamam hoş kelimeler olmamış
Yaşınız küçük zaten ve evet Hazır değilsiniz
Insallah Rabbim size bir bebek nasip eder en kisa zamandaBenzer durumu yaşadım. Bir sene hiç istemedim. Sonra aile terapistine gittik. Kabul ettim. İlk aylar olmayınca hafiften seviniyordum. Şimdi 10 aydır deniyoruz ve olmuyor. Şu an o kadar çok hamile kalmak istiyorum ki. Bence terapiste gidin.
özel değilse istememe nedeninizi terapist bulabildi mi? umarım çok iyi anne baba olursunuz :)Benzer durumu yaşadım. Bir sene hiç istemedim. Sonra aile terapistine gittik. Kabul ettim. İlk aylar olmayınca hafiften seviniyordum. Şimdi 10 aydır deniyoruz ve olmuyor. Şu an o kadar çok hamile kalmak istiyorum ki. Bence terapiste gidin.
Çok teşekkür ederim bu güzel duanız için.Insallah Rabbim size bir bebek nasip eder en kisa zamanda
Terapist bir şey bulamadı. Ben sadece korkularımın yersiz olduğunu farkettim konuştukça. Eşime daha fazla hak verdim. İnsan bir kez oturup bir şeye karar verince beyin ona yönelik hayal kurmaya başlıyor.özel değilse istememe nedeninizi terapist bulabildi mi
en kısa zamanda karar vermeyi düşnüyorum eşimle konuşucam teşekkürler :)İstemediğiniz bir şeyi yapmayın yalniz eşinizle bu konuda karar vermeyip evlenmeniz hata olmuş.
Siz istemiyorsunuz o istiyor zaman geçtikçe daha çok isteyecek ve büyük ihtimal gerileceksiniz.
ben de gitmek istiyorum açıkçası. ama ikna olmak için değil de sebebini merak ettiğimdenTerapist bir şey bulamadı. Ben sadece korkularımın yersiz olduğunu farkettim konuştukça. Eşime daha fazla hak verdim. İnsan bir kez oturup bir şeye karar verince beyin ona yönelik hayal kurmaya başlıyor.
Anneniz istemediği halde babanız istiyor diye sizi dünyaya getirseydi, hiç bağ kurmadan ve istenmediğinizi yüzünüze vurarak büyütseydi sizi onu affedebilir miydiniz ? Çocuk yapmayı bencilce bulduğu halde eşi hatrına çocuk yapmak asıl bencillik olmaz mı ? Elbette yapmayınMerhaba hanımlar. Ben 23 yaşındayım yeni evlendim. Eşimle sevgililik dönemimizde bu konuyu konuştuk ama birbirimize çok aşığız ve çocuk isteme konusunda anlaşamadığımız halde evlendik. Ben çocuk istemiyorum çünkü vaktimi paramı sevgimi eşimin sevgisini ona harcamak istemiyorum. Ayrıca çocuk yapmanın çok bencilce olduğunu düşünüyorum. Ancak eşim çok istiyor. Sırf o istediği için çocuk yapmalı mıyım? Çocuk yaparsam bile bağ kuramam gibi geliyo bağ kurmaktan da korkuyorum ne yalan söyliyim bağ kurup da tüm hayatımı ona adamak istemiyorum ben. Çocuğun da psikolojisi pek iyi durumda olmaz bence çünkü istenmeyen bir çocuk olacak. Sizce ne yapmalıyım ben. İleride istersin demeyin lütfen isteyeceğimi sanmıyorum o içgüdü bende yok yani.
Korkulamız çoğunlukla anlamlandıramadığımız şeylerden oluyor. Mutlu bir ailede mi büyüdün? Kaç kardeşsiniz? Tam olarak neden istemiyorsun? Bu son soruyu kendine sık sık sor. Cevabın sana ve eşine mantıklı gelirse bir yol, mantıklı gelmezse başka bir yol çizersin.ben de gitmek istiyorum açıkçası. ama ikna olmak için değil de sebebini merak ettiğimden
bu konuda bana bencil gelen eşim oluyor. her şeyi anlattığım halde ikna olmuyorAnneniz istemediği halde babanız istiyor diye sizi dünyaya getirseydi, hiç bağ kurmadan ve istenmediğinizi yüzünüze vurarak büyütseydi sizi onu affedebilir miydiniz ? Çocuk yapmayı bencilce bulduğu halde eşi hatrına çocuk yapmak asıl bencillik olmaz mı ? Elbette yapmayın
çok teşekkürler yardımlarınız için. eğer kendim çözemessem terapiste danışıcamKorkulamız çoğunlukla anlamlandıramadığımız şeylerden oluyor. Mutlu bir ailede mi büyüdün? Kaç kardeşsiniz? Tam olarak neden istemiyorsun? Bu son soruyu kendine sık sık sor. Cevabın sana ve eşine mantıklı gelirse bir yol, mantıklı gelmezse başka bir yol çizersin.
Rica ederim. Umarım orta yolu bulabilirsiniz.çok teşekkürler yardımlarınız için. eğer kendim çözemessem terapiste danışıcam
3 yıla kadar konuşmazsam ama sürekli bunu düşünüp duruyorum mesela ya hiç istemezsem istersem ve doğduğunda pişman olursam gibi bir sürü düşüncem vryaşınız küçük evlilik yeni şu an istememeniz cok normal. eşinize 3 yıl demişsiniz o anlayış gösterip 3 yıl beklesin bu konuyu 3 yıl boyunca kapatın konuşmayın 3 yıl sonra bir daha değerlendirirsiniz.
Şimdiden 3 yıl sonrasının stresini cekmeyin bu 3 yıl 4 de olabilir 5 de yaşınız musait beklemeye ama kestiripte atmayın esinize karşı yani ömrumun sonuna kadar hic istemeyecegim diye. dusunceler cok degiskendir. 30 yasindayım 23 yasindaki dusuncelerime bazen gülüyorum. Degismem diye de tutturmayın zaman verin kendinize de esinize de.
Kendinizi anneliğe hazır hissetmeden sırf eşiniz istiyor diye çocuk yapmanız sizi ve ilişkinizi zorlayacaktır. Karşılıklı konuşmanız ve duygularınızı ifade etmeniz ortak bir noktada buluşmanız için etkili olabilr.Merhaba hanımlar. Ben 23 yaşındayım yeni evlendim. Eşimle sevgililik dönemimizde bu konuyu konuştuk ama birbirimize çok aşığız ve çocuk isteme konusunda anlaşamadığımız halde evlendik. Ben çocuk istemiyorum çünkü vaktimi paramı sevgimi eşimin sevgisini ona harcamak istemiyorum. Ayrıca çocuk yapmanın çok bencilce olduğunu düşünüyorum. Ancak eşim çok istiyor. Sırf o istediği için çocuk yapmalı mıyım? Çocuk yaparsam bile bağ kuramam gibi geliyo bağ kurmaktan da korkuyorum ne yalan söyliyim bağ kurup da tüm hayatımı ona adamak istemiyorum ben. Çocuğun da psikolojisi pek iyi durumda olmaz bence çünkü istenmeyen bir çocuk olacak. Sizce ne yapmalıyım ben. İleride istersin demeyin lütfen isteyeceğimi sanmıyorum o içgüdü bende yok yani.